RPG - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 11 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Weet je al wanneer je weg mag? Moet je blijven tot het gips er af mag?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Wyatt knikte weer. Het was breekbaar spul. Met een spalk zou hij meer kunnen doen.
'Ach. Ik word hier goed verzorgd.' Hij glimlachte even.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Gelukkig maar,' beaamde Cordelia. 'Ik zag gisteravond ineens de orka die mijn leven heeft gered! Hij heeft die grote reis gemaakt om mij te zien, het was echt zo fijn om met hem te zwemmen.' Ze schoof opgewonden naar het puntje van haar stoel.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Satyr staarde naar het plafond. 'Voor mij wel.'

Every villain is a hero in his own mind.

Hij nam haar ongetwijfeld niet serieus. Hij dacht vast dat haar gevoelens er pas waren sinds hun kus, maar nu ze terugdacht aan al die maanden ervoor, besefte ze dat ze hem eigenlijk gelijk al leuk gevonden had. Al voordat het uit was met Wyatt.
Ze zuchtte. Dit ging helemaal verkeerd.
''Al heel lang,' antwoordde ze en ze keek hem aan vanachter haar haren. 'Ik had het ook veel langer stil moeten houden.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dat maakt me echt niet uit,' benadrukte Satyr. Er waren immers wel meer meisjes die hem leuk hadden gevonden in zijn leven. Hij hoopte alleen niet dat het ongemakkelijk zou worden tussen hen. 'Je hebt het goed weten te verbergen.' Hij grinnikte, al was er niets grappigs aan de situatie. 'Meestal heb ik het wel door.'

Every villain is a hero in his own mind.

Het irriteerde Athiabbe een beetje dat hij niets losliet over wat hij zelf voelde, maar ze kon het wel raden na die opmerking.
'Nou, ik had ook niet echt een andere keus, hè?' antwoordde ze gepikeerd. 'Ik ben geen slet, als je dat soms denkt.'
Ze drukte haar vingers in een van de kussens van de bank die ze tegen zich aangedrukt had en pulkte aan de veertjes die eruit staken.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Geweldig!'
Wyatt draaide opgetogen zijn hoofd in haar richting en glimlachte.
'Dat het hem gelukt is om zo dicht bij het land te komen.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Slet?' reageerde Satyr verschrikt. 'Ik - dat vind ik helemaal niet!'
Hij keek haar ontsteld aan, want hij vond het nogal een beschuldiging dat hij dat zou denken.

Every villain is a hero in his own mind.

'Ja, hij is echt heel moedig!' Had Kato maar net zo enthousiast gereageerd als Wyatt, dacht ze.
'We hebben samen gezwommen en mooie sprongen gemaakt, het was zo leuk!' zei ze enthousiast. 'Hopelijk ben je gauw beter, dan kun je Brons ontmoeten!'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Wyatt was blij dat Cordelia haar vriend had teruggevonden, maar hij had nooit echt behoefte aan gesprekken met vissen of andere waterwezens die als dier werden omschreven. Hij begreep ze toch niet als ze terug praatten.
'Ik zou heel graag weer een keertje met je willen zwemmen.' Of meerdere keren. Het was altijd fijn met Cordelia in het water en hij besefte ook dat het nog wel even zou duren voor hij dat weer volop zou kunnen.

~ ~

'Ja, zo noemen mannen dat toch?' vroeg ze verwijtend.
Athiabbe wist niet waarom ze het zei, maar het deed haar pijn te weten dat ze zo werd omschreven en na Cordelia's reactie te hebben gezien, wist ze dat het een erg woord was.
'Weet je, ik weet niet eens wat het is, maar blijkbaar ben ik het.'
Ze stond op om de lege fles en glazen op te ruimen, omdat ze al zag gebeuren dat ze die zou omstoten. Ze bleef in de keuken tegen het aanrecht geleund staan en keek naar de donkere buitenlucht. Ze miste die lucht. 's Avonds zat ze altijd binnen, want dat was normaal terwijl ze voorheen tot middernacht buiten bleven en dan, als de maan hoog aan de hemel stond, pas gingen slapen om wakker te worden van de warme zon. Nu was het zelfs koel als ze 's morgens de gordijnen opendeed en moest ze wachten op de warmte.
Ze klemde haar vingers om de rand van het aanrechtblad en hoopte zichzelf weer vlug onder controle te krijgen, voor er vandaag nog iemand boos op haar zou worden.

[ bericht aangepast op 9 mei 2014 - 22:54 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ja, ik ook met jou,' glimlachte ze. 'Dus wordt maar weer gauw beter.' Ze hielp Wyatt een beetje water te drinken en keek hem vriendelijk aan. Ze wilde niet langer boos zijn om wat er gebeurd was, al betekende dat niet dat ze het ook direct zou vergeten. Het was goed met Kato, en nu ook met Wyatt. Ze was Athiabbe ook nog een bezoek verschuldigd.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ja ,ik doe mijn best,' zei hij grinnikend. Hij dronk van het water, omdat hij best el worst had. De verpleging kon niet de hele tijd aan zijn bed zitten en soms duurde het best lang voor hij in zijn behoeften kon worden voorzien.
'Ik vind het lief dat je me bent komen helpen.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Satyr slaakte een lange zucht en stond toen op. 'Je bent geen slet, Athiabbe. Ik vind je echt een leuke meid.' Hij streek even door zijn haren, want hij had opeens hoofdpijn gekregen. Hij had spijt dat hij naar haar toe was gegaan, want dit was wel het laatste waar zijn gedachten naar uit gingen. 'Ik kan maar beter gaan. Sorry dat ik je heb wakker gemaakt.'

-
'We moeten het testen op vingerafdrukken!' zei Michelle opgewonden. 'Al heb ik geen idee hoe dat werkt, maar dat kan ik vast in de bibliotheek vinden!'

Every villain is a hero in his own mind.

'Wat zijn dat?' vroeg Enaid nieuwsgierig.

~ ~

Ze had het warm gekregen vanbinnen, maar dat was absoluut niet op een aangename manier. Ze onderdrukte een zucht en knikte. Had ze haar mond nou maar gehouden... Haar ogen deden pijn en ze wist niet waarom, dus ze ging hem zwijgend voor naar de voordeur, om hem op zijn minst nog beleefd uit te laten. Zoals ze had geleerd.
In de deuropening wist ze niet of ze nu welterusten moest zeggen of niet. Of was 'tot ziens' voldoende? Dat klonk zo afstandelijk en dat wilde ze niet.
'Ik - ik spreek je wel weer,' mompelde ze uiteindelijk en ze leunde een beetje tegen de deurpost toen ze de wereld een beetje voelde draaien.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes