Meespeelverhaal op een onbewoond eiland [verhaaltopic] 1 - Speeltopics

Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
- Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

Personages:
Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
Alex Keynes – 22 [Marjanne]
Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
Daniel Harlem – 27 [Maartje]
Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
Dolly – 20 [Marjanne]
Eden Steenwijk– 19 [Natas]
Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
Esau Konings – 20 [Jeffrey]
Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
Hugo Nieber – 20 [Natas]
Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
Jade Alastair – 19 [Lisa]
Killian Jones – 24 [Stefanie]
Kirito Barrow – 21 [Delano]
Laurens Oliver – 16 [Ellen]
Lillium Martell – 18 [Jilly]
Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
Nicole – 20 [Marjanne]
Piper Davis – 21 [Alicia]
Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
Sentis Oliver – 16 [Ellen]
Slade – 20 [Natas]
Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

Verwante topics:
Rollenstory.
Rollentopic.

[ bericht aangepast op 4 april 2014 - 22:03 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Audrey Rose
"Aah, zelfde intentie als mij. Ik ben benieuwd wat voor land het is, ik wou zo ver mogelijk weg van Nederland," Zei ze, en ze keek even in het vliegtuig waar ze weer inzaten. De reis ging best snel, en dat vond ze wel fijn. Ze had nog nooit gevlogen, maar al met al viel het uiteindelijk reuze mee.

[wel lieverds, ze stappen alleen over in Nicaragua, hoor. niet dat ik weet waar ze wel heen gaat, maar in elk geval niet naar Nicaragua.]

Every villain is a hero in his own mind.

Syn had zijn spullen al laten inladen, maar deed zich voor als een enthousiaste jongere die meeging op deze fantastische trip. Hij blikte even op Jade, die deed alsof ze een reisleidster was en iedereen mobiliseerde.
Daarna scheurde hij zijn blik van haar los en bekeek hij de jongeren. Hij nam hen snel in zich op en hoewel sommigen wel enigszins gespierd waren, verwachtte hij er niet veel moeilijkheden mee.

Every villain is a hero in his own mind.

Jade perste een glimlachje om haar lippen en probeerde iedereen vriendelijk aan te kijken. Toen ze een blik wisselde met Syn, rolde ze even met haar ogen. Ze was blij als ze eenmaal in de lucht waren en alles van start kon gaan. Ze hield er niet van om zich voor toen als een lief meisje. Het enige wat ze ervan kreeg waren kriebels over haar hele lijf. Ze walgde ervan. Haar blik gleed even langs alle jongeren die hadden plaatsgenomen. Ze wist meteen dat dit geen problemen zou geven. Anders pakte ze wel even iets leuks tevoorschijn.

Killian Jones

Als Killian aan het kleiner vliegveld was aangekomen, werd hij meteen begeleidt naar een vliegtuig. Met een klembord, startsleutels en met een pen bewapend ging Killian het vliegtuig controleren. Aangezien ook hier een goedkeuringsbewijs moest voorgelegd worden, controleert hij alles nauwkeurig. Na een klein kwartiertje was alles goedgekeurd en begaf Killian zich in de cockpit. Hij wist dat hij nu diegene was die het vliegtuig mocht besturen, ook al had hij niet erg veel ervaring ermee. Hij had een jaar terug zijn vliegbewijs behaald en daarmee mocht hij vandaag vertrekken. Toen hij alles in orde had gebracht, gaf hij toestemming dat van zodra de bus toekwam iedereen mocht opstappen en alle bagage mocht ingeladen worden. Heel even begaf Killian zich terug naar binnen, waar hij zich een koffie verkeerd bestelde en een potje yoghurt, aangezien hij nog niet zoveel gegeten had die dag. Hij strekte zich even, nam zijn eten en drinken aan en vervolgde zijn stappen terug naar het vliegtuig. In de verte zag hij glanzende, rode haren op en neer zweven, terwijl een lichtje glimlach het gezicht van een meisje siert. Desondanks haar iets wat vrolijk gezicht, leek ze er erg verdrietig uit te zien. Haar lippen stonden iets van een, wat duidde dat de warmte haar wat te veel waren en ze amper een uithoudingsvermogen had. Ergens had hij enorme medelijden met haar, maar hij mocht niet van het plan afwijken. Iets voor de jongeren liepen twee mensen voorop, waarvan hij een bij gezicht kende. Jade was haar naam, ze had ook deelgenomen aan deze onderneming. Ze had laten blijken dat ze er geïnteresseerd was in het geld dat zich eraan verbond, waarschijnlijk voor het een of het ander dat ze nodig had. Killian draaide zich om, maar blonde golven vielen op in zijn ooghoek. Als hij omkeek, bleek zijn vermoeden bevestigden. Het gezicht dat hij al enkele maanden mistte, stond tussen de menigte jongeren. Een brok in zijn keel zorgde ervoor dat hij snel van zijn koffie dronk en maakte dat hij terug naar het vliegtuig ging om die klaar te zetten. Emma, waarom was uitgerekend zij hier ook aanwezig?

[ bericht aangepast op 26 maart 2014 - 23:09 ]

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

Maeghan liep al zuchtend het vliegtuig in. De warmte was om het te besterven.. Toen ze eindelijk haar stoel had gevonden in het vliegtuig, liet ze zich erin zakken en griste een flesje water uit haar tas. Gulzig nam ze er een paar slokken uit en bemerkte toen pas dat er naast haar een jongen zat met warrig haar. Gauw stopte ze haar flesje weg.
'Hoi, ik ben Maeghan!' zei ze vrolijk.

'Alex,' antwoordde hij vriendelijk. Het was in dit vliegtuig beter uit te houden dan in de bus en daarom was hij ook iets minder loom, al keek hij op tegen het moment dat hij weer zou opstijgen. Hij was geen vliegfan.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Leuk je te ontmoeten, Alex,' glimlachte ze. 'Heb je vaker gevlogen?' Ze had al gemerkt dat het in het vliegtuig een stuk koeler was en zuchtte even opgelucht. Al hoopte ze wel dat ze snel op haar bestemming was.

Alex knikte. 'Een keer naar Rome, maar dat was niet zo lang als nu!' antwoordde hij. 'Jij wel?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ja, ik hou van reizen,' grijnsde ze. 'Maar dat waren meestal maar korte vluchten, zoals Londen, Spanje en dat soort landen. Al wil ik nog wel een keer naar Australie.'

'De kangaroos,' grinnikte Alex. 'Is dat niet onbetaalbaar?' Hij haalde een zakje drop uit zijn tas en bood Maeghan eentje aan.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Haha, ja,' grinnikte ze. Ze pakte een dropje van Alex aan en stopte het in haar mond. 'Dan moet ik inderdaad wel een tijdje sparen, maar het is het vast waard. Waar gaat jou reis naartoe?'

'Dezelfde als jij, toch? Dit vliegtuig is toch alleen voor de mensen van de jongerenreis?' Hij leunde even voorover en keek om zich heen. 'Of zit ik in het verkeerde vliegtuig?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Oh ja dat klopt hoor, maar ik dacht dat je hierna misschien nog wel plannen had,' zei ze beschaamd.

Alex lachte even en sloot toen kort zijn ogen. 'Als ik ineens niet meer reageer, dan ben ik in slaap gevallen,' zei hij, toen hij zijn ogen weer opende. Hij draaide zijn hoofd naar het meisje om en besefte plotseling dat ze best wel mooi was. 'Dat spijt me alvast.' Hij grijnsde.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain