• Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
    - Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

    Personages:
    Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
    Alex Keynes – 22 [Marjanne]
    Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
    Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
    Daniel Harlem – 27 [Maartje]
    Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
    Dolly – 20 [Marjanne]
    Eden Steenwijk– 19 [Natas]
    Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
    Esau Konings – 20 [Jeffrey]
    Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
    Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
    Hugo Nieber – 20 [Natas]
    Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
    Jade Alastair – 19 [Lisa]
    Killian Jones – 24 [Stefanie]
    Kirito Barrow – 21 [Delano]
    Laurens Oliver – 16 [Ellen]
    Lillium Martell – 18 [Jilly]
    Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
    Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
    Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
    Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
    Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
    Nicole – 20 [Marjanne]
    Piper Davis – 21 [Alicia]
    Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
    Sentis Oliver – 16 [Ellen]
    Slade – 20 [Natas]
    Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
    Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
    Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

    Verwante topics:
    Rollenstory.
    Rollentopic.

    [ bericht aangepast op 4 april 2014 - 22:03 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    [Aww, ze moest eens weten.. xD]

    Alex knikte, maar toen het vliegtuig opsteeg, begon zijn hoofd te duizelen. Hij sloot zijn ogen en mompelde een excuses. Hij hield niet van vliegen, dat was duidelijk.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Maeghan keek even bezorgd toe, toen Alex zijn ogen sloot en een beetje bleek wegtrok. 'Gaat het wel?' vroeg ze bezorgd. Ze kon haar eerste keer vliegen ook nog goed herinneren. Ze had meteen haar eerste vlucht turbulentie.

    Maeve keek hem recht in de ogen aan toen hij sorry zei.
    'Waarom? Je hebt mij geholpen en daar ben ik dankbaar voor. Het is gewoon...' Maeve dacht even na over hoe ze het zou uitleggen. Hij keek haar afwachtend aan, na een paar tellen wist ze haar woorden.
    'Ik krijg normaal nooit hulp van anderen, buiten mijn broer dan.' ze glimlachte naar hem en nam kort zijn hand vast om er een zacht in te knijpen.
    'Dankjewel, Neil.' zei ze zacht en glimlachte opnieuw.

    [ bericht aangepast op 29 maart 2014 - 15:58 ]


    'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

    'Ja, ik ben gewoon -' Hij hield zijn mond en leunde met zijn hoofd naar voren. De plotselinge hoofdpijn begon langzaam weg te trekken toen het vliegtuig hoger in de lucht zat en hij begon weer iets rustiger te ademen. 'Sorry hoor,' mompelde hij. 'Ik kan er blijkbaar niet zo goed over.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Neil keek haar even geschokt aan. Hij kon zich niet indenken dat niemand haar wilde helpen. 'Graag gedaan, Maeve,' glimlachte hij.
    _

    Maeghan knikte. 'Ik kan mijn eerste keer nog wel herinneren,' mompelde ze. 'Moet je wat drinken?' vroeg ze terwijl ze haar flesje water tevoorschijn haalde.

    'Graag.' Hij nam gretig een slokje en gaf haar het flesje toen weer terug. Daarna begon hij in zijn tas te rommelen en pakte hij een droog stuk brood, die hij met kleine hapjes begon op te eten. 'Het gaat nu wel weer,' glimlachte hij, toen hij de helft van de boterham op had. 'Sorry, hoor.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Maeghan glimlachte. 'Dat geeft niet hoor.' Ze stopte het flesje in haar tas en stopte nog een snoepje uit haar mond. Even staarde ze uit het raam naar de wolken. 'Het is wel een prachtig uitzicht,' mompelde ze.

    (doorgespoelde momenten, zitten allebei in het goede vliegtuig.)

    Sentis had zijn plekje naast een persoon gevonden en hij kwam hem erg bekend voor. Iemand die hij ooit eens gezien had. Hij zag er gespannen uit en dufte niets te zeggen.
    'Sentis is de naam, ' zei Sentis en stak zijn hand uit, maar de jongen bleef uit het raak kijken. 'Laurens,' piepte hij zachtjes.
    'Eerste keer vliegen?' vroeg hij en Laurens knikte. 'Mag ik weten wat je achternaam is?' vroeg Sentis erachteraan en Laurens keek hem nu kort aan. 'Oliver,' zei hij en de ogen van Sentis werden groot.
    'Dat is toevallig, de mijne is ook Oliver,' zei Sentis wat ontspannend. Met een hoop lawaai gingen de motoren aan van het vliegtuig waarbij die langzaam begonnen
    te rijden. Zachtjes kwam het vliegtuig de lucht in en klommen hoger en hoger de wolken in.

    (Sentis en Laurens stukje in 1.)

    [ bericht aangepast op 29 maart 2014 - 17:15 ]


    Vampire + Servant = Servamp

    Alex leunde wat meer naar haar toe om ook uit het raampje te kijken. 'Het is wel bijzonder, ja,' zei hij. 'Allemaal witte watjes in de lucht.' Hij grijnsde. 'Ik heb ze nog nooit van boven gezien. De vorige keer zat ik in een enorm vliegtuig en toen zat ik in de middenrij.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    ‘Zo gedraag je je,’ constateerde Mickey. ‘Maar misschien ben je gewoon neurotisch. Heb ik ook geen problemen mee, hoor,’ knipoogde ze. ‘Hoe heet je eigenlijk?’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Maeghan grinnikte even terwijl ze hem aankeek, Daarna richtte ze zich weer tot de wolken. 'Ze lijken inderdaad op watjes,' grijnsde ze. 'De laatste keer zat ik ook ergens in het midden.'

    'Ik heet Wuzra,' antwoordde ze, terwijl ze haar boek weer drie keer dichtklapte alvorens ze hem weer opende. 'En ik voel me lichtelijk beledigd dat je me neurotisch noemt. Ook een tikje vooroordelend.' Daarna begon ze weer te lezen.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Wanneer was de laatste keer dat je reisde?' vroeg Alex.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Nou, dat is nergens voor nodig, hoor,' antwoordde Mickey kalm. 'Niks mis met neurotische mensen.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Daar ben ik het mee eens, maar iemand neurotisch noemen zonder te weten of die persoon dat is, dat is wel een beetje oppervlakkig.' Ze sloeg haar boek weer dicht, omdat ze zich op dit gesprek moest concentreren. Ze vond het een beetje oppervlakkig dat dit meisje zomaar conclusies trok.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain