Meespeelverhaal op een onbewoond eiland [verhaaltopic] 1 - Speeltopics

Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
- Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

Personages:
Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
Alex Keynes – 22 [Marjanne]
Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
Daniel Harlem – 27 [Maartje]
Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
Dolly – 20 [Marjanne]
Eden Steenwijk– 19 [Natas]
Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
Esau Konings – 20 [Jeffrey]
Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
Hugo Nieber – 20 [Natas]
Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
Jade Alastair – 19 [Lisa]
Killian Jones – 24 [Stefanie]
Kirito Barrow – 21 [Delano]
Laurens Oliver – 16 [Ellen]
Lillium Martell – 18 [Jilly]
Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
Nicole – 20 [Marjanne]
Piper Davis – 21 [Alicia]
Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
Sentis Oliver – 16 [Ellen]
Slade – 20 [Natas]
Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

Verwante topics:
Rollenstory.
Rollentopic.

[ bericht aangepast op 4 april 2014 - 22:03 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Jeej (:

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

mijn topics

Mehh. Niet té snel schrijven, hoor. Ik durf pas over wen week weer intensief te schrijven.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Eindelijk!!!
let's do this!!!

Swift as the Wind, Silent as a forest, Fierce as Fire, Immovable as a Mountain~Takeda Shingen, Fuurinkazan

Mt

Vampire + Servant = Servamp

Ik heb er zin in!

MT. Ik maak vanavond mijn rollen af. (:

help

Mijn topics.
Kan haast niet wachten, heb wat ideetjes hehe

x Stefanie.

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

Mitchell staarde nors voor zich uit, terwijl hij zijn schoudertas op de band gooide. Hij hoopte van harte dat ze zijn spullen eens niet kwijt zouden raken. Vlug liep hij nog even langs de Starbucks waar hij een koffie bestelde.
'Wat is je naam, knapperd?' vroeg het lelijke wijf achter de balie.
Totaal niet zijn type. Ze hing nog net niet met haar tieten bloot op de toonbank. Hij rolde even met zijn ogen voordat hij zijn naam zei. Toen de koffie klaar was griste hij de beker van de toonbank en staarde vol ongeloof naar het 06 nummer wat erop geschreven stond. Het lelijke wijf wierp hem een verleidelijke glimlach toe, waarna hij zich met een ruk omdraaide en op zoek ging naar Syn.

[ bericht aangepast op 22 maart 2014 - 20:18 ]

De "bad guys" zijn trouwens al een tijdje in Nicaragua om alles te regelen enzo. (:

Every villain is a hero in his own mind.

Emma Eleanor Swan

Daar stond ze dan, in het midden van een plein. De contrabas dicht tegen zich aan, terwijl er treurige klanken uit voortkwamen en haar stem zachtjes de tekst zong.
‘ Since you’ve been gone.
How come I never hear you say
I just wanna be with you
I guess you never felt that way

Since you've been gone
I can breathe for the first time
You should know that I get
I get what I want.

You had your chance you blew it
Out of sight, out of mind
Shut your mouth I just can't take it
Again and again and again and again’

Toen haar tekst gedaan was, speelde ze nog even een kleine solo op haar contrabas en ontving toen een overweldigend applaus van de mensen die zich rond haar hadden gezet.
‘Heel erg bedankt allemaal, maar nu moet ik helaas weg, anders mis ik mijn volgende vlucht.’ sprak ze vluchtig, boog even ter beleefdheid en borg haar instrument weer op in de koffer, waar het hoorde. Binnen enkele uren zou ze zich vertoeven op een plaats waar ze al maandenlang naar uitkeek. Ze zou België en Nederland gaan verkennen, waarna ze haar goedkoop ticket zou gebruiken om door te reizen. Er vertrok van daaruit een vliegtuig met enkel jongeren tot vijfentwintig jaar. Ze had er zich al op verheugd, aangezien ze enkel met leeftijdsgenoten ging reizen en ze hoopte stiekem dat ze op die manier een reispartner ging vinden voor even. Want eerlijk gezegd, het alleen rondreizen door de wereld was haar wat zwaarder bevallen dan ze had verwacht.

Terwijl ze zich naar de luchthaven begaf, dacht ze aan Killian. Killian was diegene die haar hart had veroverd, maar ze durfde het hem nooit op te biechten aangezien ze erge schrik heeft dat hij haar gewoon zou uitlachen en hun vriendschap vervolgens kapot zou gaan. Ze hadden het samen al ze leuk en gezellig gehad, dat ze hun vriendschap niet wou vergooien voor haar gevoelens voor hem. Tranen hoopten zich op in haar ogen, maar zo snel als ze kon knipperde ze die weer weg. Niet aan hem danken dacht ze in zichzelf, maar ze wist dat ze hem niet zomaar uit haar gedachte ging krijgen.
Eenmaal ze aan de luchthaven was aangekomen, snelde ze zich naar de incheck balie en maakte dat haar koffer snel op de band lag. Het vliegtuig vertrok namelijk over enkele minuten, dus erg veel tijd om te treuzelen had ze niet. Van zodra ze alles had geregeld, mocht ze door de dubbele deuren naar het vliegtuig en eenmaal ze op haar plaats zat, zuchtte ze diep. Ze had het gehaald, straks zou ze landen in België en daarna zou ze zich naar de ontmoetingsplaats gaan en zo met de andere jongeren kunnen vertrekken naar hun bestemming. Ze sloot haar ogen, nam rustig adem en viel in slaap nadat het vliegtuig was opgestegen.

Met een schok schrikte Emma wakker uit haar droom. Ze zat namelijk al op een bankje in de luchthaven. Verschillende mensen zaten te praten, dus besloot ze nog even haar ogen te sluiten. Ze lette echter goed op en volgde elke beweging.

[ bericht aangepast op 23 maart 2014 - 1:56 ]

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

Laurens Oliver

Een diepe zucht verliet Lauren's zijn mond toen hij strompelend de deuren van de kleine luchthaven arriveerde. Hij had als zijn spaargeld uitgegeven aan die ene ticket waar hij wel misschien van zijn angsten af zou komen. Niets van dat, bleek nog werkelijkheid te zijn. Hij stopte bij een van de balies die zijn bestemming aangaf en liet Laurens zijn ticket zien en zette zijn magere koffer op de band. Daarna liep hij op goed gevoel verder en kwam uiteindelijk terecht in de hal waar ze moesten wachten.
Dit was Laurens eerste keer dat hij vloog, nog nooit had hij in een ding gezeten dat de lucht in ging en weer kon landen op enkel wat wielen. Lauens besloot om ergens te gaan zitten en keek naar de enorme vliegtuigen waar hij zeker van kon genieten. Laurens was alleen bang dat hij niemand zou kennen en terug zou komen zonder vrienden. Zijn enige vriend is zijn vader die hij amper sprak.
Het was twee dagen geleden dat hij met zijn spaarpot naar beneden kwam en trots liet zien hoe goed hij gespaart had om deze reis te kunnen maken. Hij kreeg enkel een knorrend antwoord terug en het verwijs dat hij te jong was om te vliegen. Laurens was zestien. Hij had meer dingen zelfstandig gedaan dan enkel zijn vader. Zuchttend liet Laurens zich naar achteren vallen en hoopte maar dat dit snel voorbij zou zijn.

Vampire + Servant = Servamp

Maeve Riordan

Het afscheid viel haar zwaar. Doordat haar broer wat ziek was, moest Maeve noodgedwongen zichzelf beschermen met mondmasker, handschoenen en veel ontsmetting om haar handen en armen te desinfecteren. Het was een lichte bronchitis, maar uiterst gevaarlijk als Maeve ook besmet werd erdoor.
‘Hier, vergeet niet dat ze stipt vertrekken, dus zorg ervoor dat je er snel bent. Beter wat wachten dan te laat komen.’ zei haar broer en stak haar een vliegticket toe, die in een stuk plastiek was gestoken. Maeve keek haar broer met grote ogen aan, want hij had er zo naar uitgekeken om hier naartoe te mogen gaan.
‘Maar dit is jouw reis, het is jouw droom om met die groep jongeren op reis te gaan!’ riep ze het bijna uit, waarbij haar broer even moest lachen.
‘Maeve doe niet zo mal, ik weet best dat jij er ook graag naartoe wou. Desondanks dat de tickets al uitverkocht waren kon je niet mee, maar nu dus wel. Neem het aan en vertrek. Als je nu snel je koffers nog maakt, kom je ruim op tijd aan het vliegveld. Vergeet je noodtasje niet mee, je weet nooit welke ziektes er boven komen.’ zegt hij, met een poging om haar aan het lachen te krijgen en het lukte hem ook. Ze keek haar broer met veel liefde aan, terwijl ze een traantje wegpinkte.
‘Als ik kon, knuffelde ik je dood. Ik ga je nu een klein kusje geven en als ik terug kom beloof ik je op een erg lange knuffel. Natuurlijk zal ik je een leuke cadeau meebrengen en te gekke foto’s.’ zei ze tegen hem en met een grote glimlach staarde hij haar aan. Ze kuste met haar mondmaskertje op zijn wang, stond vervolgens recht en liep naar haar kamer. Snel vulde ze haar koffer op en maakte dat ze haar camera zeker niet vergat. Die stak ze in haar handbagage, samen met haar noodmedicatie en een boek om te lezen. Gelukkig moest ze geen visum meer dringend aanvragen, ze was van plan geweest om iets na haar broer ook te vertrekken naar dezelfde bestemming, dus kon haar broer dan op reis vertrekken.
‘Ik ga je missen Mikey, tot snel! Ik heb mijn gsm mee, dus sms me maar!’ riep ik nog naar hem, voor ik naar buiten ging. Met een koffer en een kleine handtas in mijn handen, ging ik met de auto naar de afgesproken plaats.

Eenmaal aan de luchthaven ging Maeve naar de incheck balie, om het ticket af te geven en haar bagage achter te laten. De vrouw keek haar vriendelijk aan, knikte toen alles in orde was en met een glimlach op haar gezicht ging ze verder. Ze kwam uit in een grote hal, waar er al een jongen zat te wachten. Hij zag er gespannen en zenuwachtig uit, alsof hij hier gedwongen was. Maeve zuchtte even diep in, liep toen naar de bank om zich net naast de jongen neer te zetten en keek hem met een glimlach aan.
‘Hoi, ik ben Maeve.’ stelde ze zichzelf voor. Als ze iets in haar ooghoek opmerkte, keek ze er even naar en zag ze dat er nog iemand in de zaal zat. Het was een jonge vrouw met blond haar en er hadden zich lichte krullen in gevormd. Ze liet haar blik weer glijden op de jongen naast haar, wachtend tot hij zichzelf ook zou voorstellen. De jongen kijkt haar echter wat bang aan, alsof ze hem elk moment zou kunnen bespringen en pijn doen.
'Mijn naam is Laurens.' kwam er twijfelend uit, alsof hij dacht dat ze hem zou gaan uitlachen. Maar in plaats van haar om te draaien, kijkt ze hem opnieuw glimlachend aan.
'Aangenaam Laurens.' de grote glimlach op haar gezicht wou aantonen dat ze erg blij was om iemand nieuw te leren kennen. Ze stond op, om aan het begin van de kamer wat water te halen van het fonteintje. Haar mond leek wel drogen dan zand, dus ze dronk snel haar beker leeg en vulde haar beker nogmaals.
'Wil je ook wat water?' vroeg ze beleefd aan Laurens, maar hij keek haar weer twijfelend aan.

[ bericht aangepast op 23 maart 2014 - 1:56 ]

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

Kirito Barrow

Eindelijk was de tijd daar! Kirito mocht eindelijk op vakantie. Hij had zijn militaire tas op zijn rug en liep door de grote hal naar de incheck balie.
Kirito checkte in en legde zijn tas op de bank zodat hij door de röntgenmachine kon gaan. De kerel die de tassen controleerde hield zijn tas aan, in zijn tas zat een kleinere tas met noodvoorzieningen waaronder een overlevingsmes. Kirito lied zijn defenciebewijs zien en mocht zijn spullen gewoon houden.
'Pfoe, mazzel. Zonder die spullen had ik het niet uitgehouden, als ik dat mes niet had mogen meenemen, je weet aan de ene kant toch maar nooit.' Dacht Kirito bij zichzelf.
De dingen die hij van zijn mede collega's heeft gehoord; Jongeren die op vakantie gaan en daarna uitgeleverd worden aan de mafia of slavenhandel.
''Dat gaat mij niet gebeuren, en de mensen die ik leer kennen ook niet.'
Ook al kent hij die mensen niet maar daar is hij militair voor.
Kirito wendde zich naar de starbucks. Hij zag daar een jongen net van weglopen, die met een nors gezicht voor zich uit keek.
'1 espresso alstublieft' vroeg Kirito aan het meisje achter de toonbank. Het meisje antwoordde niet. Ze was te druk bezig met het na-staren van de jongen met het norse gezicht. Kirito werd ongeduldig en ging bot verder tegen het meisje.
'Zeg ik vroeg om een espresso lelijk mokkel en ik heb al haast.'
Het meisje zei niets en maakte een espresso klaar. Kirito betaalde, pakte de koffie en zette zich in een bankje in de vertrekhal. Hij nam een flinke slok en pakte zijn ipod uit zijn zak, hij plugde zijn oordopjes in en duwde ze in zijn oor. Uit zijn oordopjes klonken de woorden;
We waited together for the cowards to come
Outgunned and outnumbered but we wouldn’t run
No mercy, no quarter
They’ll pay for their sins
Now lower the cannons the battle begins
Kirito bewoog zijn hoofd rustig op de maat van de muziek, wat aan de ene kant redelijk snel ging. Kirito schrok.
'Oh knetter, nu weet ik niet wanneer de Gate open is.'Dacht Kirito en hij trok één dopje uit zijn oor en zette zijn volume een paar tikjes lager, en wachtte op de omproep.

[ bericht aangepast op 23 maart 2014 - 1:27 ]

Swift as the Wind, Silent as a forest, Fierce as Fire, Immovable as a Mountain~Takeda Shingen, Fuurinkazan

@mysterieus.
Ik wil echt niet moeilijk doen, want je stukjes zijn gewoon leuk geschreven en zo, maar ik zie en lees nou niet al te best en Times New Roman en Italic gaan voor mij echt niet samen. Het is niet erg als je een van de twee gebruikt, maar liever niet allebei, want anders kan ik het echt niet lezen. Tenzij ik het dus eerst in Word plak. Maar ik snap het als dat gewoon automatisch gaat, hoor. Dat heb ik zelf ook.
Ik zet mijn tekst in paars, want dan weet ik dat ik dat schrijf, maar mijn RPG stukjes doe ik altijd in het zwart, hoewel ik daar niet altijd bij stilsta en dan automatisch al purple heb ingetypt.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes