Meespeelverhaal op een onbewoond eiland [verhaaltopic] 1 - Speeltopics

Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
- Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

Personages:
Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
Alex Keynes – 22 [Marjanne]
Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
Daniel Harlem – 27 [Maartje]
Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
Dolly – 20 [Marjanne]
Eden Steenwijk– 19 [Natas]
Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
Esau Konings – 20 [Jeffrey]
Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
Hugo Nieber – 20 [Natas]
Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
Jade Alastair – 19 [Lisa]
Killian Jones – 24 [Stefanie]
Kirito Barrow – 21 [Delano]
Laurens Oliver – 16 [Ellen]
Lillium Martell – 18 [Jilly]
Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
Nicole – 20 [Marjanne]
Piper Davis – 21 [Alicia]
Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
Sentis Oliver – 16 [Ellen]
Slade – 20 [Natas]
Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

Verwante topics:
Rollenstory.
Rollentopic.

[ bericht aangepast op 4 april 2014 - 22:03 ]

Every villain is a hero in his own mind.

'Zie? Zie je wel? Heb je toch nog een béétje smaak van muziek!' grijnsde Dolly. Ze gaf hem een schouderduw.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Esau gaf haar een hardere schouderduw terug.
'Je hebt inderdaad nog een beetje smaak van muziek, Dotje.'

'Ik wéét dat ik smaak heb.' Dolly stak haar neus omhoog en grijnsde opnieuw, omdat hij nog geen genoeg van haar had gekregen - of het in ieder geval niet liet merken. Hoewel ze het niet erg vond als iemand haar niet mocht of niet kon uitstaan, vond ze het best eens leuk om iemand te ontmoeten - naast Slade - die dat wel kon.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Mitchell schoot overeind, waardoor Jade hem vragend aankeek.
'Ik ga effe pissen,' deelde hij haar mee, waarna hij wegsnelde. Toen hij aankwam bij het toilet zag hij een meisje gebukt over het toilet zitten.
'Gatverdamme,' gromde hij, terwijl hij ongeduldig wachtte. 'Schiet eens op, ik moet nodig.' Het meisje schrok op van een stem en kon wel door de grond zakken van schaamte.
'Je wacht maar even, of moet ik soms over je heen kotsen?' vroeg ze gevat, terwijl ze hem kwaad aankeek. Daarna schoot ze overeind. Ze spoelde de wc door en friste zich op.
'Als je dat doet,' bromde hij kwaad, waarna hij haar ruw wegduwde en de wc deur achter zich sloot. Jemig, wat dacht die griet wel niet. Ze moest eens weten wat haar te wachten stond. Toen hij klaar was, waste hij zijn handen en snelde hij terug. Hij hoopte van harte dat ze snel gingen landen. De hoofdpijn was inmiddels gezakt, maar hij kon de zure stank nog steeds ruiken. Hij trok een vies gezicht, waarna jij Jade hoorde lachen.
'Jeetjemina, jij bent echt een chagrijn,' grijnsde ze. 'Kom je seks tekort ofzo?'
Mitchell staarde haar ongelovig aan. 'Voel je de behoefte om me daar vanaf te helpen?' vroeg hij gevat.
'Als je dan een keertje vrolijk bent,' grijnsde ze uitdagend.

[ bericht aangepast op 30 maart 2014 - 21:33 ]

'What did he do to deserve such hate... He tried to intellectualise my blackness!'
Skin zette de luidspreker van haar mp3-speler wat zachter toen er een stewardess aankwam met een karretje met drinken en haar beleefd vroeg of ze oordopjes wilde gebruiken.
Skin knikte enkel en wees een blikje Coca Cola aan, blij dat dat er gewoon was, want een andere variant hoefde ze niet. Met een bedrukt gezicht keek ze toe hoe de stewardess het blikje leegschonk in een plastic bekertje en dat met een veel te overdreven glimlach in Skins bekerhouder zette. Ze legde er zelfs een servetje naast, alsof ze verwachtte dat Skin er gauw mee zou morsen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Eden staarde naar het wolkendak waar ze doorheen gleden. Af en toe zag ze de zee onder hen glinsteren. Ze haalde haar telefoon uit haar zak en blikte even op de tijd. Het duurde nog twee uur voordat ze gingen landen. Ze gaapte even en haalde toen haar kruiswoordenpuzzelboekje te voorschijn in de hoop weer een kwartier tijd te kunnen doden.

Every villain is a hero in his own mind.

'Ja, ja, ik geloof het nu wel,' zei Esau.
'Al blijft mijn smaak natuurlijk stukken beter.'

Piper was zo moe dat, toen ze eenmaal haar gordel om had en het vliegtuig was gaan stijgen, meteen in slaap viel. Ze had eigenlijk haar oordopjes in willen doen, maar daar was het te laat voor en haar hoofd gleed op de schouder van degene naast haar.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Natúúrlijk,' knikte Dolly.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Rebekah merkte dat het meisje naast haar in slaap was gevallen, haar hoofd rustte op haar schouders. Normaal had ze zich eraan geïrriteerd maar omdat ze zelf ook moe was liet ze het los. Ze voelde hoe haar hoofd begon te knikken bobben en schrok op toen ze bijna in slaap viel. Het meisje naast haar mompelde iets maar sliep rustig door.

'Dus Killian, heb je zin om even het stuur over te nemen?' Daniel en zijn co-piloot hadden bijna geen woorden gewisseld. Hij was benieuwd of hij dat durfde.

[ bericht aangepast op 31 maart 2014 - 14:24 ]

Audrey Rose

Ze was langzaam weg aan het dommelen. Ze verveelde zich echt heel erg in het vliegtuig.

Syn liep naar de cockpit toe. Ze hadden genoeg toneel gespeeld.
‘Hoelang nog?’
Eén van de mannen vertelde hem dat het nog een kleine twintig minuten zou gaan duren. Weldra zou het riemen-vast teken aangaan. Een grijns verschijn op zijn gezicht. Hij was wel benieuwd hoe ze zouden reageren.
Hij ging weer in de stoel zitten en fatsoeneerde zijn haren in de reflectie van het vliegtuigraampje. De wolken waren donkerder geworden en hij merkte toch wel een beetje nerveus te worden. Hij had begrepen dat hier een eeuwige mist hing en dat vliegtuigen deze route normaal gesproken meden, omdat er plotselinge stormen opstaken of andere onstuimigheden werden doorbericht.

De lucht om hen heen werd donkerder en het duurde niet lang voordat het luchtschip begon te schudden. Er was niemand om de passagiers rustig te stemmen, al had iedereen toch wel door dat ze met turbulentie te kampen hadden.
Syn wist dat het vliegtuig het wel aan kon, maar hij was niet helemaal zeker van de piloten. Hij had zich met zorg geselecteerd, maar dat ze echt voldoende competent waren, moesten ze nog laten zien.
En wel nu.

Every villain is a hero in his own mind.

Killian Jones
Killian keek op naar de piloot, zijn naam was Daniel had hij opgevangen. Hij moest zijn best doen om een grijns te onderdrukken en knikte vervolgens naar de man.
'Graag.' zei Killian kort maar opgewekt. Hij vond het ergens wel een leuk idee dat er iemand hem een bepaalde verantwoordelijkheid toekende. Langzaam nam hij over en hield het vliegtuig recht zoals hij geleerd had. Een kleine glimlach speelde op zijn gezicht toen hij zag dat het goed ging.

Maeve Riordan
Maeve werd wakker door een drukkend gevoel in haar buik. Ze besefte dat ze dringend naar toilet moest en toen ze haar ogen opende, merkte ze dat ze wat opzij was gezakt. Iets zachts ondersteunde haar hoofd en als ze iets opzij keek, zag ze dat ze op Neil's schouder geleund lag. Net op dat moment opende Neil zijn ogen en keek haar liefjes aan met slaperige ogen.

[ bericht aangepast op 1 april 2014 - 13:25 ]

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

Maeghan was nog steeds niet van het toilet afgekomen. Alex werd misselijk toen hij de turbulentie voelde en keek naar het lampje van de riemen, dat was gaan branden. Hij keek om het hoekje of Maeghan alweer terug was gekomen en zag haar inderdaad aan komen strompelen. Ze klom half over hem heen en ging weer op haar plek zitten.
'Je moet je riem vastdoen,' zei Alex vlug tegen haar. Daarna maakte zijn maag een salto door de schok die het vliegtuig maakte. Hij kon niet aan Maeghan vragen hoe het met haar ging, omdat hij zelf te veel bezig was om zijn kotsneigingen te onderdrukken.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain