Rehab || One Direction - Speeltopics

Een paar jongens met ieder hun eigen problemen, zitten al voor korte of langere tijd opgenomen in een psychiatrische kliniek. Het bestuur van de kliniek heeft een nieuw project bedacht, dat misschien de jongens zou kunnen helpen. Vanaf nu zitten ze niet meer in hun eentje op een kamer, maar delen ze er één met z'n vijven. Zal dit hen helpen? Of komen er alleen maar meer problemen van? En hoe zit het met hun gevoelens? Krijgen ze een hekel aan elkaar, of ontstaat er bij sommigen een grote liefde?

Rollen:
-Zayn Malik (Knetterdisco)
-Louis Tomlinson (Bergling)
-Harry Styles (KhaIeesi)
-Niall Horan (AmazaynLOVE)
-Liam Payne (PresIey)

Regels:
-Geen oneliners, minstens 150 woorden per post. Je kan wel eens een slechte dag hebben, maar laat het niet te vaak gebeuren.
-Niet de personages van anderen besturen
-Gebruik alsjeblieft leesbare grammatica en spelling
-Liefst mensen met een beetje ervaring
-Blijf actief, liefst elke dag, reageer je zeven dagen niet zonder een reden, lig je eruit
-OOC in het praattopic, anders tussen () of []
-Naamsveranderingen doorgeven
-Alleen Knetterdisco maakt de nieuwe topics aan

Begin:
Het lijkt een gewone dag in de inrichting, maar na een sessie met hun therapeut krijgen de jongens te horen dat ze vandaag een nieuw kamer krijgen die ze zullen delen met vier wildvreemde jongens die ze nog nooit hebben gezien.

[ bericht aangepast op 20 feb 2014 - 13:33 ]

Liam Payne.

'Je doet maar, daarna wil ik,' zei Louis toen Zayn vroeg of hij eerst in de badkamer mocht. 'Maar daarna wil ik.' verkondigde ik. Even later was Zayn al vertrokken naar de badkamer. Het leken uren te duren voordat hij terug was. Uiteindelijk was hij dan toch terug. "Lou, jij kan." zei hij. Ik glimlachte onbewust gelijk toen ik Zayn zag. Hij plofte naast me neer, en dit keer zo dichtbij dat onze armen elkaar raakten. Het voelde fijn om vlakbij iemand te zitten die van me houd. Het voelde veilig. En toen besefte ik me dat het veilige gevoel deze nacht nog bleef, want hij moest bij mij in bed slapen, dankzij Louis. En stiekem was ik Louis daar ontzettend dankbaar voor. Ik legde mijn hoofd even op Zayn's schouder. Waarom was ik nou in eens so close met iemand? Ik denk dat het puur komt omdat Zayn me begrijpt, en van me houd om wie ik ben. Bij hem had ik het gevoel dat ik me voor hem niet hoef te veranderen, en dat is voor het eerst sinds jaren.

---

How far is far

Louis Tomlinson
Zayn verdween al snel de badkamer in, en even later hoorde ik het water al lopen. Ik was gesloopt en gestrest, dus ik hoopte dat douchen me wat verlichting zou brengen. Langzaam sloot ik mijn ogen, voor even kon dat geen kwaad, en bleef met een hand over de rug van Harry strijken. Na een tijdje, wat voor mijn gevoel veel te kort leek, kwam de getinte jongen al weer binnen en meldde dat ik kon. Harry leek het daar absoluut niet mee eens te zijn en verstrakte zijn grip op me. Hij leek echt doodsbenauwd. Dus was het weer aan mij om hem gerust te stellen. Zuchtend kwam ik overeind zonder hem los te laten. 'Ga dan mee, Haz,' mompelde ik zacht. Mijn ogen werden groot toen ik besefte wat ik nou eigenlijk had voorgesteld. Slim bezig. 'Als je dat wilt, natuurlijk,' gooide ik er snel achteraan, bang dat hij me nu echt een of andere gek vond. Hoofdschuddend stond ik op en liet hem los, om vervolgens een blik op de klok te werpen. Vijf voor half tien, en volgens de begeleidster de tijd dat de jongen moest douchen. Ik haalde mijn schouders op en besloot dat ik de begeleiding wel wat werk uit de handen kon nemen. Ik pakte Harry's hand vast en leidde hem mee naar de badkamer. Eenmaal daar draaide ik de deur op slot en draaide de douchekraan alvast open. Ik was gewend me uit te kleden voor de neus van andere mensen aangezien de begeleiders eerst dachten dat ik zo gestoord was dat ik mezelf niet kon wassen, en vond het dus ook niet meer vreemd. Met mijn kleren nu op de wasbak voelde ik even aan het water, dat de juiste temperatuur had. Even keek ik Harry vragend aan, om vervolgens de cabine in te stappen, wachtend tot hij zou weigeren of toch zou komen.

---

Because I love him, do I need another reason?

-was Louis niet al kledingloos?

Harry Edward Styles
De ergste senario's flitsen voorbij en even dacht ik dat ik gek zou worden. Louis mocht me niet alleen laten met die twee gekken echt niet. Niemand was dom genoeg hem nog een keer aan te vallen, maar mij hadden ze vast zo te pakken. Benauwd keek ik Louis aan en stond op het punt om in tranen uit te barsten toen hij zuchtend overeind ging zitten. Mijn onderlip trilde gevaarlijk en ik wilde het net op een gillen gaan zetten, toen Louis me voorstelde met hem mee te gaan. Meteen schoot mijn blik verwilderd naar de klok. Het was bijna half tien. Niet dat Louis echt op een antwoord wachten want hij liet me al los om op te staan. Hij ging me toch niet echt alleen laten? En nee, dat deed hij niet. Hij pakten mijn hand en begeleiden me naar de badkamer, waar niets meer te zien was van mijn stome actie eerder deze midag. Ik dartelde wat rond, terwijl ik luisterde naar het water wat al op de vloer kletterde en wilde er eigenlijk zonder pardon onder stappen. Maar toen ik een voet in de douche had gezet en in mijn ooghoeken zag hoe Louis zich uitkleden schoot me wat te binnen. Eerste kleertjes uit, dan pas onder het water gaan staan. Ik wreef even in mijn ogen en begon mezelf moeizaam uit te kleden. Na een heel gevecht met mijn shirt en deze gewonnen te hebben ging mijn broek en boxer een stuk makkelijker. Zonder er bij na te denken hupste ik bij Louis onder de warme straal en meteen verdwenen mijn levendige krullen en hing mijn haar al snel als slape sliertjes voor mijn gezicht.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

(Op zijn boxer na dan :'))

---

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
God, wat had ik medelijden met hem als hij zo was. Zo kwetsbaar en klein. Daarvoor was ik er dus, en daarom nam ik hem maar mee voordat hij gek werd. In de badkamer trippelde hij wat rond wat me zachtjes liet lachen, net zoals het feit dat hij er al zonder zijn kleren uit te hebben gedaan in de douche wou stappen. Zonder mijn kleren was het hier wel erg koud en ik sprong vlug de douche in. Even keek ik toe hoe Harry zich ook van zijn kleren ontdeed en probeerde niet al te veel te staren, want voor iemand die tien jaar opgesloten zat was hij wel erg gespierd. Hij kwam bij me onder de douche staan waardoor ik eindelijk de deur van de cabine dicht kon doen. Eigenlijk wou ik wat zeggen en keek op, maar kon niet eens mijn zin beginnen omdat ik in lachen uitbarstte. Hij leek wel een verzopen kat zo. Lachend duwde ik zijn haar uit zijn gezicht en ging op mijn tenen staan om hem te kunnen kussen. Vervolgens ging ik ontspannen tegen hem aan hangen met mijn armen rond zin middel gesloten. Dit was net zo kalmerend als ik had gehoopt gelukkig, anders had ik deze dag niet overleefd. Ook maakte Harry me aan het lachen, wat ik al heel lang niet meer ongeforceerd deed, dat was een goed punt dus. Heel eerlijk had ik persoonlijk niets eens minpuntjes aan hem kunnen vinden, maar ik wist dat ik helaas de enige was die zo dacht.

---

Because I love him, do I need another reason?

Harry Edward Styles
Louis sloot de de cabine en meteen was het hier wel erg krap. Ik wiebelde wat heen en weer tot ik goed tegen Louis aan stond en wiebelde wat met mijn neus imdat mijn haar er aan vast plakten. Verschikt keek ik naar Louis die plots begon te lachen en ik bolde mijn wangen toen hij mijn natte haar uit mijn gezicht haalde. Nu kon ik tenminste weer wat zien. Ik tuiten mijn lippen bij Louis zijn kusje en knorde tevreden. Eerst snapte ik niet waarom Louis dit telkensen deed. Maar nu ik wist hoe prettig het voelde, begreep ik het wel. Mijn armen wikkelde ik rond zijn lichaam. Ergens diep in mijn achterhoofd wist ik dat ik zodra ik onder de douche stond, meteen mijn haar en lichaam moest wassen. Ik mocht namelijk niet langer douche dan drie liedjes. Maar ik vond nu dat dat niet telde, aangezien we nu met zijn tweeën waren en het dus 6 liedjes waren. Ik duwde mijn neus in Louis zijn wang en begon zachtjes te neuriën. Het warmen water deed mijn lichaam ontspannen en ik gaapte nog eens groots. Ik kon niet wachten totdat we lekker in bed lagen en ik kon slapen. Maar eerst wassen. Ik griste de shampoo van het rek en doodserieus en met het punt van mijn tong uit mijn mond, probeerde ik de dop er vanaf te krijg. De helft kieperde uit de fles eenmaal dat het geval was en kirend goot ik een grote klodder in Louis zijn haar. 'Wassen!' Giechelde ik en zetten de fles terug, waarna ik heel doorzichtig de shampoo in Louis zijn haar probeerde te verdelen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Ik stond best prettig en kon dit makkelijk voor langere tijd volhouden. Zacht prikte ik even in zijn zij toen hij zacht begon te neuriën. We waren beiden moe en met dit ontspannende water werd dat alleen maar erger en duidelijker. Eigenlijk stond ik zo al half te slapen totdat ik ineens een lading shampoo over me heen kreeg en ik slaakte een gilletje. Toch schoot ik weer in de lach toen Harry zorgvuldig de shampoo in mijn haar probeerde te verspreiden. Ik greep nu ook de shampoo fles, of in ieder geval wat er van over was, en spoot het overige spul op mijn handen waar ik vervolgens mee door zijn krullen ging. Het was fijn om even overdreven kinderachtig te kunnen doen, het liet je zorfen verdwijnen. Ook al moest ik moeite doen en op mijn tenen staan, het lukte wel. Dit deed me denken aan thuis, want om een of andere vage reden gaf het een huiselijk gevoel. Een vertrouwd gevoel. Misschien zou ik dan toch de komende maanden, jaren zelfs, in deze kamer overleven. Ik had Harry al aan mijn zijde en met de anderen leerde ik wel leven. Het was sowieso beter dan in je eentje op je kamer zitten en wegkwijnen van eenzaamheid.

---

Because I love him, do I need another reason?

Harry Edward Styles
Omdat Louis net een paar centimeter kleiner was dan ik, kon ik makkelijk zijn haartjes wasen. Dit deed ik dan ook heel zorgvuldig en geconcentreerd. Ik mocht geen haartje overslaan. Zijn haar verdween al snel onder een witte laag sop en rook heerlijk aan. Zachtjes bleef ik neuriën en schok ik op toen Louis zijn shampoo gevulde handen door mijn haar haalde. Meteen kneep ik mijn ogen dicht en trok ik mijn mond tot een spleetje. Voorkomend dat het sop in mijn ogen zou komen. Dat prikte zo en deed pijn. Ik trappelde met mijn voeten in het water en liet mijn gesopte haden in Louis zijn nek glijden. Ik kon namelijk alles behalve meerdere dingen tegelijk doen. Laat staan iemand zijn haar uitspoelen met mijn ogen dicht en nog genieten van Louis zijn handen die door mijn krullen woelde. Het voelde namelijk enorm fijn aan. Ik kriebelde met mijn vingers in Louis zijn nek, terwijl ik geduldig wachten tot hij klaar was. Al vond ik persoonlijk dat dit wel eeuwig mocht duren.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Zayn Malik
Ik grinnikte toen Louis en Harry samen de badkamer in verdwenen. "Die gaan het gezellig hebben.." Ik keek even naar Liam en lachte. Toen bedacht ik dat wij samen in één bed moesten slapen vannacht, waardoor ik opnieuw grinnikte. "En wij ook," zei ik en wiebelde met mijn wenkbrauwen. Toen grinnikte ik. "Sorry." Ik had altijd al een aparte humor gehad, en ik wist niet of Liam dat zou accepteren. Ik hoopte van wel, maar om eerlijk te zijn had ik geen idee. Ik hoopte van wel. Terwijl ik deed alsof er niets was gebeurd vroeg ik plotseling heel random: "Wat is je lievelingsdier?" Ik was eigenlijk best nieuwsgierig. Hij leek me wel iemand van de tijgers, krokodillen of wolven of zoiets. Roofdieren. Mijn favoriete dieren waren altijd al de wolf, poema en beer geweest. Al had ik ook iets met gewone katten, maar dat kwam doordat ik altijd een straatkant bij me had gehad. Tommy. We waren altijd samen, tot ik werd opgepakt. Ik weet niet wat er met het beestje is gebeurd, maar ik vrees het ergste..

Liam Payne.

Zayn grinnikte toen Louis en Harry samen in de badkamer verdwenen. Hij keek even naar mij en lachte. Opnieuw grinnikte hij. "En wij ook," zei hij en wiebelde met zijn wenkbrauwen. Ik keek hem aan, en schoot toen in de lach. "Sorry." zei hij daarna. Ik lachte nog steeds. 'Geeft niet.' grinnikte ik. "Wat is je lievelingsdier?" vroeg hij daarna heel random. 'Ehh, daar heb ik nooit echt bij stil gestaan. Maar ik denk een slang, of een wolf of zo.' zei ik. Ik had er inderdaad nog nooit over nagedacht. Ik kon gewoon niet meer over die simpele dingen na denken. 'En die van jou?' vroeg ik daarna. Dit was wel een manier om elkaar beter te leren kennen.

-Sorry, beetje kort.-

---

How far is far

Zayn Malik
Ik was blij dat hij het niet erg vond, de grap. Hij vertelde dat slangen en wolven wel leuke dieren waren, waarop hij vroeg welke de mijne waren. "Wolven, denk ik. En katten, want ik heb er voor ik werd opgepakt zelf één gehad." Even was ik stil, en dacht weer terug aan Tommy. Het beestje was zo aanhankelijk geweest.. "En heb je eigenlijk nog broers en zussen?" Ik zelf had één zusje, van twaalf. Het andere meisje was vermoord toen ze ook doe leeftijd had.. Het deed nog elke dag pijn om daar aan te denken. Maar ik wist dat ze er was, ergens hier boven, om over ons te waken.

-sorry, heel erg kort. En Zayns familie is hier een stuk anders dan in het echt.

Liam Payne.

"Wolven, denk ik. En katten, want ik heb er voor ik werd opgepakt zelf één gehad." zei hij, en was even stil. Ik knikte. Ik had nog nooit een huisdier gehad, puur omdat het niet mocht. Ik had er wel eindeloos over gezeurd, maar het antwoord daar op was een klap in mijn gezicht. "En heb je eigenlijk nog broers en zussen?" vroeg hij. Ik lachte best sarcastisch. 'Ik wil niet eens weten hoeveel half zusjes en broertjes ik inmiddels al heb.' zei ik alsof het niets was, maar het deed me wel pijn. Mijn moeder was met mijn zusje van 6 vertrokken, en liet mij alleen bij mijn agressieve vader achter, voor een of andere vent. Wat voor moeder ben je dan? En mijn vader had ook al verschillende relaties gehad. Ik zat soms dagen alleen thuis zonder dat ik wist waar hij was of uitspookte, en als meneer thuis kwam dacht hij dat alles inclusief zijn bier al klaar stond, en als het niet zo was zou ik het weten, en goed ook. 'Maar ik heb ook een zusje van zes maar die zie ik nooit. En jij?' vroeg ik.

---

How far is far

Zayn Malik
"Ik heb één zusje, Emm, van twaalf. Mijn andere zusje, Saffiyha, is vijf jaar geleden vermoord. Door.. Door een vriend van me.." Ik slikte bij de gedachte wat mijn beste vriend had gedaan. Hij had omwille van mijn geldschulden het leven van mijn jongere zusje ontnomen. "Het is mijn schuld," fluisterde ik zacht. Er kwamen geen tranen, die hield ik met moeite binnen. Ik wilde niet opnieuw mijn zwakte tonen tegenover Liam. Bovendien konden elk moment de anderen binnenstormen en Niall was er ook nog. Ik haatte het te janken terwijl er anderen bij waren, het was een teken van zwakte, maar toch had ik het al vaak genoeg gedaan. Ik dacht weer aan Damian, de moordenaar van mijn zusje. Ik had hem vervolgens het ziekenhuis in geslagen, toen was de eerste keer dat ik werd opgepakt door de politie. Ze hadden me al snel laten gaan toen ze het verhaal hoorden, maar sindsdien was er een knop omgedraaid en was ik de harteloze Zayn Malik geworden. Ik had zo vaak mensen het ziekenhuis ingeslagen dat ik de tel kwijt was geraakt, ik had zo veel gestolen en zelfs een keer een moord gepleegd dat de politie me uiteindelijk hierheen had gestuurd.

-dit faalt.

Louis Tomlinson
Hij stopte gelijk met alles waar hij mee bezig was en liet zijn handen naar mijn nek glijden. Rustig ging ik verder met zijn haren inzepen en zorgde ervoor dat de zeep of zijn haar in zijn ogen kwam. Ondertussen leunde ik iets achterover zodat de straal al het sop uit mijn haar kon spoelen. Na een tijdje besloot ik dat het goed was en draaide de straal iets zodat ook Harry's haar zou worden uitgespoeld. Nu hij stil was nam ik bijna automatisch het geneurie over en kwam weer tegen hem aanhangen. Ik had niks meer te doen en als ik zo bleef staan ging ik gegarandeerd in slaap vallen. 'Hazzie, ik ben moe,' klaagde ik zachtjes met mijn hoofd tegen zijn borst aangedrukt. Ik bedoelde het als teken dat we een beetje moesten opschieten, want lang volhouden lukte me echt niet meer. Langzaam keek ik naar de jongen op, als ik niks ging doen zou het fout gaan dus het moest wel. 'Heb jij eigenlijk broers of zussen? Of weet je dat niet?' vroeg ik zachtjes, aangezien ik me heel goed kon voorstellen dat hij daar geen weet meer van had. Een beetje loom drukte ik mijn lippen nog eens tegen zijn kaak, het voldeed aan mijn vermoeidheid en het was prettig. Eigenlijk wilde ik best hier langer blijven staan met hem, maar ik was bang dat ik dan in zijn armen in slaap ging vallen. En die mogelijke paniek wilde ik Harry niet aandoen.

---

Because I love him, do I need another reason?

Harry Edward Styles
Nu ik zo mijn ogen dicht had, begon ik langzaam te knikkebollen van de vermoeidheid. Het water verdween iets, maar ik durfde mijn ogen niet te openen om te kijken wat er aan de hand was. En het was maar goed ook dat ik dat niet deed, want al snel was de straal helemaal terug en liep het sop over mijn gezicht. Een glimlach verscheen op mijn lippen toen Louis nu degene was die begon te neuriën. Ik sloot mijn armen weer goed om Louis heen toen hij tegen me aan begon te leunen en kreeg door dat mijn haar weer sopvrij was. Maar ik hield mijn ogen genietend gesloten. Ik bromde zachtjes als teken dat ik dit slaperige gevoel met hem deelde. Ik gaapte uitgebreid en haalde mijn neus op. Langzaam opende ik mijn ogen toen Louis over broertjes of zusjes begon en mijn hersens begonnen te kraken. 'Ik weet het niet. Met is me verteld dat ik als baby bij een pleeggezin ben geplaatst met nog meer andere kinderen. Maar meer weet ik niet.' Ik wist ook niet waarom ik überhaupt niet bij mijn echte ouders kon blijven. Wie het waren of, of ik daar wel echte broertjes of zusjes had. 'Jij?' Vroeg ik nieuwsgierig. Eigenlijk wilde ik alles wel over Louis weten.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''