Rehab || One Direction - Speeltopics

Een paar jongens met ieder hun eigen problemen, zitten al voor korte of langere tijd opgenomen in een psychiatrische kliniek. Het bestuur van de kliniek heeft een nieuw project bedacht, dat misschien de jongens zou kunnen helpen. Vanaf nu zitten ze niet meer in hun eentje op een kamer, maar delen ze er één met z'n vijven. Zal dit hen helpen? Of komen er alleen maar meer problemen van? En hoe zit het met hun gevoelens? Krijgen ze een hekel aan elkaar, of ontstaat er bij sommigen een grote liefde?

Rollen:
-Zayn Malik (Knetterdisco)
-Louis Tomlinson (Bergling)
-Harry Styles (KhaIeesi)
-Niall Horan (AmazaynLOVE)
-Liam Payne (PresIey)

Regels:
-Geen oneliners, minstens 150 woorden per post. Je kan wel eens een slechte dag hebben, maar laat het niet te vaak gebeuren.
-Niet de personages van anderen besturen
-Gebruik alsjeblieft leesbare grammatica en spelling
-Liefst mensen met een beetje ervaring
-Blijf actief, liefst elke dag, reageer je zeven dagen niet zonder een reden, lig je eruit
-OOC in het praattopic, anders tussen () of []
-Naamsveranderingen doorgeven
-Alleen Knetterdisco maakt de nieuwe topics aan

Begin:
Het lijkt een gewone dag in de inrichting, maar na een sessie met hun therapeut krijgen de jongens te horen dat ze vandaag een nieuw kamer krijgen die ze zullen delen met vier wildvreemde jongens die ze nog nooit hebben gezien.

[ bericht aangepast op 20 feb 2014 - 13:33 ]

Harry Edward Styles
Ik vond dit spelletje maar stom, dus hield ik me met mijn eigen ding bezig. Zoals de film die nog altijd aan stond. Ik had mezelf opgerold tegen Louis en genoot van al zijn aanrakingen. Van zijn hand die door mijn krullen ging en door de kusjes die hij me af te toe, toe drukten. Ik trok de deken weer tot mijn kin, maar het lukte me niet om me af te sluiten van de rest. Gewoon omdat Louis me te dicht bij de realiteit hield door zijn handelingen. Ik luisterde met een oor naar de tv, terwijl ik met het andere de weddenschap meekreeg. Ik keek op toen Zayn in eerste instantie de opdracht weigerde. In de hoop dat het spel nu afgelopen zou zijn en we nu iets leuks konden gaan doen. Maar nog geen paar seconde later stemde hij er toch mee in. En dan noemde mensen mij raar. Al zetten deze opdracht me wel aan het denken. Aangezien Louis en mijn bed toch al tegen elkaar stonden. Vond ik dat ik ook bij Louis mocht slapen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Liam Payne.

Ik was al bang wat nu weer zou volgen toen Zayn "dare" koos. 'Jij slaapt vannacht bij Liam in bed, geen uitzonderingen van ik slaap op de vloer, want ik kom het persoonlijk checken,' zei Louis alsof er niets aan de hand was. Is die jongen helemaal gek geworden. Hij hoefde alleen maar met Harry te zoenen, nou ja, met tong dan maar zo erg vonden ze het niet. Een hele nacht bij iemand in bed gaat toch wel ver. Ik keek Louis boos en met grote ogen aan. Ja, ik kreeg mijn wraak weer net zo hard terug. "Ik doe het niet," zei Zayn met een benauwde stem tegen Louis. Daarna keek hij vragend naar mij. "Dat moet dan maar?" vroeg hij. 'Tja, we hebben niet echt een keus' zei ik doelend op de grijnzende Louis. Hij stond op en plofte op mijn bed, waarna hij de dekens van me af pakte en zich er in oprolde zo ver mogelijk bij mij vandaan. 'En nu?' vroeg ik nog steeds niet vrolijk aan Louis.

---

How far is far

-Haha oeps mijn halve post klopte niet maar oké laat maar dan : P

Louis Tomlinson
Harry vond het allemaal blijkbaar wel weer genoeg, en richtte zich op de film. Afwezig ging ik door met door zijn haren aaien, tot ik werd gestoord door een Zayn die de opdracht weigerde. Ik keek hem streng aan, wij hadden ook onze opdrachten uitgevierd, en die was in principe erger dan dit. Gelukkig kroop hij al snel naar Liam's bed een krulde zich daar op onder de deken. Tevreden keek ik Liam aan, die vroeg wat er nu moest gebeuren. 'Nou, nu is de beurt aan Zayn. Logisch, niet?' zei ik rustig, alsof ik tegen volslagen idioot praatte die niks begreep. Langzaam schoot ik terug in de negeer stand en keek een beetje glazig naar de bewegende beelden op het scherm, maar kreeg er niet veel van mee. Net als de jongen op mijn schoot had ik er eigenlijk helemaal geen zin meer in, en wou gewoon rustig een film kunnen kijken met hem dicht tegen me aan. De enige plek waar hij voor mijn gevoel echt veilig was. Zuchtend ging ik achterover op het bed liggen en trok hem met me mee, zodat hij nu half over mijn borst heen lag. Ik trok de deken op tot redelijke hoogte voor ons beide, en keek daarna Zayn vermoeid aan, benieuwd wat hij nu weer zou verzinnen.

---

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik
Het was mijn beurt. Ik zuchtte en dacht even diep na. De jongen die Niall heette was nog niet aan de beurt geweest, maar Jantje ook niet. Niall kenden we nog helemaal niet, en Jantje was gewoon geniaal omdat hij er niets van begreep. Niall zat er maar zo alleen en afgezonderd, we zouden hem er wel bij moeten betrekken. Niet dat ik echt medelijden met hem had, maar oké. Als ik Jantje zou kiezen, zou ik het sowieso aan de stok krijgen met Louis. Een reden erbij om voor hem te gaan. Toch keek ik uiteindelijk naar Niall, want hij had iets bijzonders. Zijn blauwe ogen intrigeerden me, hij maakte me nieuwsgierig. "Niall." Even was ik stil, en wachtte tot hij me aankeek. "Truth or dare?" Ik hoopte op truth, ik had even geen zin meer in die flauwe wraakspelletjes de hele tijd. Bovendien had ik geen idee wat ik bij dare kon verzinnen, wat zeldzaam was.

harry Edward Styles
Ik was eigenlijk meer dan tevreden op dit moment. In de tien jaar dat ik hier zat, had ik nog nooit iemand ontmoed die zo lief en aardig voor me was. Waar ik me zo bij me op mijn gemak voelde. Ik gaapte uitgebreid en smakte daarna vermoeid. Ik drukte mijn neus even in Louis zijn wang en drukte een klein kusje op zijn kaak. Ik vond dit contact echt heel fijn en kon niet ontkennen dat ik deze aandacht fijn vond. Ik kreeg nog maar weinig tot niets mee van de rest en schok dan ook van Louis die plots ging liggen. Maar ik herpakte me snel en kroop meteen dicht tegen de jongen aan. Ik legde mijn hoofd op zijn borst en sloeg een arm en een been rond zijn lichaam. Ik knorde tevreden toen Louis de deken goed legde en keek met een glimlach naar de tv, waar de film nog steeds bezig was. Niet dat ik er veel van had gevolgd, maar ik wilde het toch niet afzetten. Ik haalde mijn neus even op kriebelde rustig in Louis zijn zij. Ja, zo kon nog heel lang blijven liggen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Gelukkig was Zayn nu wel een keer slim bezig en koos hij Harry niet, anders had ik hem vermoord in zijn slaap met een kussen. En anders was Niall ook zo zielig alleen. Ik grijnsde toen de jongen naast me een kusje op mijn kaak plaatste, fijn om te weten dat het niet alleen van mijn kant kwam. Al schrok hij wel even zodra ik ging liggen, maar vlug daarna leek hij het prima te vinden en sloeg een arm en een been om me heen waardoor ik geen enkele kant meer op kon. Niet dat je me hoorde klagen, ik vond het prima. Zo was hij net een knuffelbeertje. Niall had nog steeds geen antwoord gegeven en ik begon me langzamerhand te vervelen. 'Weet iemand nog iets anders te doen? Ik verveel me kapot,' klaagde ik. Ik was het soort persoon dat altijd iets te doen moest hebben, hoe klein ook, anders werd ik gek. Of ik werd hyperactief en gooide de hele kamer overhoop, ook al ging dat nu niet aangezien ik vast zat in de greep van Harry. Ik lachte zachtjes toen de jongen wat in mijn zij kriebelde, het kietelde niet heel erg maar het vrolijkte me wel iets op.

---

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik
Niall had nog steeds niet gereageerd, en ook ik begon me langzaam te vervelen, net als Louis dat duidelijk deed. "Weet iemand nog iets anders te doen? Ik verveel me kapot," zei hij.
Ik knikte. "Misschien moeten we ons effe omkleden en in de badkamer opfrissen, want het is.. Negen uur. We hebben nog een uur tot de lichten uit moeten." Wauw, was de tijd zo snel gegaan? Ik stond op, terwijl ik mijn spullen in de kast ging zoeken. Onze kleding en alles was al gebracht, gelukkig. "Kan ik eerst?" Ik hield er niet zo van om lang te wachten. Bovendien had ik het dan maar vast gehad, opgesloten te zitten in kleine ruimten was nooit prettig. Soms werd ik dan claustrofobisch. Niet altijd, vanmiddag was het ook wel gelukt een tijdje. Maarja. Het zou sowieso meer dan een half uur duren voordat iedereen klaar was, waarschijnlijk wel een uur. En dan moesten de lichten uit..
Één van mijn goorste angsten was nog wel het donker. Slapen gaan was al jaren een probleem geweest, ik sliep altijd met een lamp aan. Helaas ging dat nu niet, en ik rilde bij de gedachte om straks niks te kunnen zien. Enkel het zwart, waar allerlei wezens in verborgen konden zitten. In het donker ging de verbeelding me parten spelen, want ik had ook last van waanvoorstellingen. Ik hoopte dat ik er vanavond geen last van zou krijgen, maar niets was zeker. Ik vreesde het ergste.

[ bericht aangepast op 28 jan 2014 - 18:08 ]

Liam Payne.

Niall had nog steeds niet gereageerd, en iedereen begon zich geloof ik te vervelen. 'Weet iemand nog iets anders te doen? Ik verveel me kapot,' klaagde Louis. Ik haalde mijn schouders op. Ik had geen idee wat we verder konden doen. "Misschien moeten we ons effe omkleden en in de badkamer opfrissen, want het is.. Negen uur. We hebben nog een uur tot de lichten uit moeten." zei Zayn. Ik knikte, dat is wel het beste wat we kunnen doen. "Kan ik eerst?" vroeg hij. 'Van mij mag je als eerste.' zei ik en gaapte. Inmiddels was ik wel moe geworden. Ik liet me achterover op mijn bed en keek verveeld naar het plafond. Dan mocht truth or dare wel gewoon een wraakactie spel, maar ik verveelde me tenminste niet.

-Sorry, kort-

---

How far is far

Harry Edward Styles
Het is dat de rest zo bleef praten, anders had ik echt zo in slaap kunnen vallen. Ik was echt doodop en mijn oogleden waren zwaar. Het was misschien nog niet zo laat, maar deze hele dag was voor mij nogal vermoeiend. Al de veranderingen. Het Feit dat ik me zo druk had gemaakt heel de tijd en mijn uitbarsting. Het was fisiek eb mentaal nogal zwaar. Ik staarde afwezig naar het beeldscherm, maar het begon langzaam mijn interesses te verliezen. Helemaal toen Niall over de badkamer begon. Meteen hief ik mijn hoofd iets op en keek ik op de klok. Om half 10 precies zou er iemand komen om de douche voor me aan te zetten, zodat ik kon douche. Zo ging het elke dag en dat ging niet veranderen. Net als ik elke dag precies of 11 uur werd wakker gemaakt en preciese tijden voor het eten en mijn therapie had. Anders werd ik gek. Maar dat betekende nu wel dat Niall van mij nu als eerste mocht. Als ik maar om mijn vaste tijdstip kon. Ik rolde me helemaal op Louis en legde mijn armen op zijn borstkas, zodat ik er met mijn kin op kon steunen en hem zo aan kon kijken.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Voor het eerst vond ik dat Zayn een goed idee had, en liet hem daarom dus maar eerst gaan. 'Je doet maar, daarna wil ik,' zei ik. Een warme en kalmerende douche was nu precies wat ik nodig want anders sloeg ik zo echt door. Deze dag was toch iets te veel van het goede geweest, eerst kreeg ik te horen dat ik met vier volslagen vreemden op een kamer moest slapen, twee daarvan bleken eikels te zijn en ik gaf veel te veek om de derde. Ik had echt geen idee hoe het zo snel gegaan kon zijn, Harry zorgde ervoor dat ik me rustig hield en me geliefd voelde. Het was heel lang geleden dat ik dat gevoeld had, voor het laatst bij mijn zusjes aangezien mijn ouders me ook al verstoten hadden. Ik kreeg en schreef nog wekelijks brieven van de meiden over hoe het met ons ging, wat we zoal deden en hadden meegemaakt. Ik kwam soms met nogal vreemde verhalen, maar wat wil je als je in een kliniek zit. Harry draaide zich nu zo om dat hij me aan kon kijken, waardoor ik de gelegenheid kreeg iets naar voren te leunen en hem een kusje te geven. Of het verliefd zijn was wist ik niet, ik wist alleen dat het prettig was en dat ik dit graag wilde. Meer hoefde ik ook niet te weten, het was voldoende.

---

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik
Ze waren ingestemd met het idee dat ik als eerste zou douchen, dus ik liep naar de badkamer en sloot me er in. Snel ontdeed ik me van mijn kleren en spoelde me schoon en zeepte ik me in onder de douche. Al snel kreeg ik een claustrofobisch gevoel van de kleine cabine, gelukkig was ik al klaar en stapte ik er nu onder weg. Nadat ik mijn slaapkleding aan had getrokken en mijn tanden waren gepoetst, deed ik de deur weer van het slot en stapte de kamer weer in. "Lou, jij kan." Even verbaasde ik me over het feit dat ik hem Lou noemde, maar lang stond ik er niet bij stil. Het boeide me eigenlijk niet zo veel. Ik liet me weer naast Liam neerploffen, deze keer zo dichtbij dat onze armen elkaar raakten. Ik voelde een bepaalde tinteling door mijn huid gaan, die niet echt onprettig was. Kort glimlachte ik naar Liam, toen keek ik weer naar Niall. "Nou, truth or dare?" vroeg ik nog een keer aan de jongen. Zo langzamerhand begon ik mijn geduld te verliezen, hij moest toch echt snel reageren.

(SaIvatore went Tomles)

---

Because I love him, do I need another reason?

(Okayy)

Harry Edward Styles
Ik moest moeite doen om mijn ogen open te houden, maar het moest. Het feit dat Louis heerlijk was om tegen aan te liggen en zijn borst die rustig en ritmische op en neer ging, maakte me het alleen maar moeilijker. Ik kriebelde zachtjes met mijn tenen over Louis zijn voeten en bolde mijn wangen iets bij het kusje dat hij me gaf. Ik vond het altijd al makkelijk om me af te sluiten van de wereld, maar nu zo met Louis ging het echt als vanzelf. Ik had dus ook totaal niet door dat Zayn al was gaan douche. Niet dat me het ook maar iets interesseerde wat die jongen deed. De enige hier die me interesseerde was Louis en dat deed hij dan ook. Met mijn vingertoppen gleed ik langs zijn kaak. Zijn huid was zacht, maar hier en daar voelde je wat stoppeltjes. Dat hij de eerste persoon was in jaren, waarbij ik niet dacht hoe het zou voelen om deze huid open te zien scheuren, was iets waar ik niet bij nadacht. Wel fascineerde hij me. Ik schok op toen Zayn weer binnenkwam en met een vernauwde blik keek ik hem aan toen hij Louis een nieuwe bijnaam gaf. Op de een of andere manier stond het me totaal niet aan. Het feit dat Louis me nu alleen achter zou laten bij mensen die me liever dood dan levend zagen, stond me des te minder aan en automatisch verstrakte ik mijn grip om hem. Benauwd keek ik hem aan, terwijl de paniek al lichtelijk toe sloeg.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''