Rehab || One Direction - Speeltopics

Een paar jongens met ieder hun eigen problemen, zitten al voor korte of langere tijd opgenomen in een psychiatrische kliniek. Het bestuur van de kliniek heeft een nieuw project bedacht, dat misschien de jongens zou kunnen helpen. Vanaf nu zitten ze niet meer in hun eentje op een kamer, maar delen ze er één met z'n vijven. Zal dit hen helpen? Of komen er alleen maar meer problemen van? En hoe zit het met hun gevoelens? Krijgen ze een hekel aan elkaar, of ontstaat er bij sommigen een grote liefde?

Rollen:
-Zayn Malik (Knetterdisco)
-Louis Tomlinson (Bergling)
-Harry Styles (KhaIeesi)
-Niall Horan (AmazaynLOVE)
-Liam Payne (PresIey)

Regels:
-Geen oneliners, minstens 150 woorden per post. Je kan wel eens een slechte dag hebben, maar laat het niet te vaak gebeuren.
-Niet de personages van anderen besturen
-Gebruik alsjeblieft leesbare grammatica en spelling
-Liefst mensen met een beetje ervaring
-Blijf actief, liefst elke dag, reageer je zeven dagen niet zonder een reden, lig je eruit
-OOC in het praattopic, anders tussen () of []
-Naamsveranderingen doorgeven
-Alleen Knetterdisco maakt de nieuwe topics aan

Begin:
Het lijkt een gewone dag in de inrichting, maar na een sessie met hun therapeut krijgen de jongens te horen dat ze vandaag een nieuw kamer krijgen die ze zullen delen met vier wildvreemde jongens die ze nog nooit hebben gezien.

[ bericht aangepast op 20 feb 2014 - 13:33 ]

Louis Tomlinson
Nadat ik mijn armen bij hem had weggehaald droogde ik me af en trok mijn warme kleding aan, daarna pas richtte ik mijn aandacht weer op hem. Ik liet een klein zuchtje horen toen ik dwars door zijn façade heen keek, het was duidelijk dat ik hem nog niet had kunnen overtuigen. Voorzichtig liep ik naar hem en ging voor hem staan, waar ik op mijn tenen ging zodat ik beide handen beter op zijn wangen kon leggen en hem me goed liet aankijken. 'Ik ben niet boos, oké? Ook niet teleurgesteld in je of iets dergelijks, en ik vind het niet prettig als je -je zo voelt. Dus als je iets wilt of nodig hebt moet je het zeggen.' Ik ging weer normaal staan en ging mijn weg naar de slaapkamer om zijn pyjama te pakken. No way, dat ik hem dat zelf liet doen met deze gekken in de buurt en in deze kwetsbare staat. Ik gunde de jongens geen enkel woord en speurde Harry zijn bed af naar de kleding, die ik uiteindelijk onder het kussen vond. Eenmaal weer in de badkamer reikte ik hem het kleine stapeltje kleren aan, in de verwachting dat hij al klaar was met afdrogen. Al kon ik het fout hebben, zeker met hem. Ik glimlachte wat kleintjes naar hem. 'Daarbij, ik zou toch nooit kwaad op jou kunnen zijn?' grinnikte ik met een ietwat bittere ondertoon.

---

Because I love him, do I need another reason?

Harry Edward Styles
Ik knipperde een paar keer stevig met mijn ogen om de waas die ervoor zat weg te halen. Ik schok dan ook toen Louis plots weer voor me stond en mijn gezicht stevig vastpakten. Met grote benauwde ogen keek ik hem aan. Luisterde zwijgend naar zijn worden en slikte moeizaam. Ik deed dingen die Louis niet prettig vond. Kijk, hier begon het al. Een rare piep kwam er uit mijn keel toen Louis me losliet en zonder verder wat te zeggen wegliep. Meteen begonnen mijn hersens overuren te draaien. Ik moest normaal blijven functioneren. Geen dingen doen die Louis niet leuk vond en vooral logisch nadenken. Ik begon wat te knikkebollen, terwijl ik mezelf probeerde af te drogen, de dingen die ik moest doen, herhalend. Toen ik aan mijn haar begon, dat nog steeds behoorlijk droop van het water, kwam Louis terug de badkamer binnen met mijn pyjama. Buik was lichtblauw, wit gestreept en de hals was helemaal uitgelubberd. Net als de zoom, omdat ik deze altijd over mijn knieën heen trok. Toch wilde ik geen andere.ik bleef zwijgen bij zijn bedoelende lieve worden, maar de bittere toon die in zijn stem zat deed me rillen. Om conflicten en een geïrriteerde Louis te voorkomen, pakte ik het stapeltje snel over en begon ik zonder hulp mezelf aan te kleden. Of ik deed er tenminste een poging toe. Eerst verdwenen twee benen in een pijp en daarna had ik de broek achterstevoren aan. Het leek wel een puzzel. En nee, ik was niet zo goed in puzzelen. Daarna kwam een shirt. Iets wat zo simpel was, veranderde in een gevecht, maar ik won alweer. Aangekleed en wel stond ik nu voor Louis. Nu mocht hij niet meer boos zijn. Onschuldig drukte ik hem een kusje toe en pakte ik voorzichtig zijn hand beed. Hij mocht me niet alleen laten zodra we weer terug in de kamer waren.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Het was in mijn ogen geen goed teken dat hij zwijgend naar mijn woorden luisterde en wat moeizaam slikte. Met een zucht en hoofdschuddend liep ik van hem weg om zijn pyjama te gaan halen. Volgens mij was het voor ons beide erg vervelend dat hij zo onzeker van zichzelf was. Ik had toch echt de belofte gedaan dat ik Harry niet ging verlaten, dus begreep ik niet waarom hij nu zo deed. Op volle negeerstand tegenover de anderen ging ik weer naar Harry toe, die net bezig was met zijn druipende haar. Net zo zwijgend gaf ik hem zijn kleren aan, waarna ik toch nog kort sprak. Geamuseerd en zacht grinnikend keek ik toe naar zijn goedbedoelde pogingen om zichzelf aan te kleden, en op het moment dat ik echt klaarstond om te helpen lukte het hem eindelijk. Ik was in ieder geval onder de indruk. Een gemeende glimlach verscheen rond mijn lippen bij zijn kusje en zijn hand die de mijne vastpakte. Ik mompelde kort dat hij mee moest komen en trok hem voorzichtig mee naar de slaapkamer, vervolgens ook naar ons samengeduwde bed. Nadat ik ging zitten en Harry had meegesleurd kroop ik weer ver onder de dekens en tegen de jongen aan. Ik was net heel even in een wakkere staat geweest, maar dit deed dat alles teniet.

---

Because I love him, do I need another reason?

Liam Payne.

Zayn vroeg nogmaals aan Niall of hij truth of dare koos, die vervolgens met een verhaal over elfjes aan kwam. Zayn keek even naar me en glimlachte even. Daarna boog hij zich samenzweerderig naar me toe. 'Zijn grootste blunder?' Opperde hij. Ik knikte. Wat moest je anders met truth. Er kwam geluid uit de badkamer. 'Het gaat er daar best hard aan toe.' Grinnikte hij duister, en ik grinnikte met hem mee. 'Ik wil niet eens weten wat ze allemaal met elkaar aan het doen zijn.' Grinnikte ik daarna. Zayn keek Niall nu vragend aan. 'Niall, grootste blunder? Eerlijk zeggen.' Zei hij. Ik gaapte. Ik was ondertussrn best moe geworden. Ik rekte me even uit, en liet me toen op bed vallen met mijn armen gespreid. 'Ik verveel me.' Klaagde ik, en keek even naar Zayn die nog steeds op Niall zijn antwoord wachtte.

---

How far is far

Harry Edward Styles
Het enige moment wat ik nu nog wilde was slapen. Ik was er echt helemaal klaar mee en daarbij had ik volgens mij allang in bed moeten liggen. Ik kon totaal niet meer plaatsen wat Louis van me verwachten en het maakte me gek. Het liet me nog kleiner dan normaal voelen. Ik liet me zwijgend door hem meetrekken, terug naar de kamer en een ogenblik richten ik mijn blik op de rest van de jongens. Maar deze wende ik meteen weer af, toen Louis zich naast zich op het bed trok. Zonder te weten of dit überhaupt wel mocht, gooide ik de dekens open en kroop er helemaal onder. Louis kwam erbij liggen en meteen kroop ik helemaal tegen hem aan. Nu had ik meneer konijn niet meer nodig en had ik Louis om stevig vast te houden. Ik rolde mezelf op als een bolletje en wikkelde mijn armen om Louis middel, terwijl ik tevreden mijn ogen sloot. Nu pas herinnerde ik me hoe moe ik eigenlijk was. Ik had niet eens meer last van het licht dat nog aanstond. Had ik dat wel, zou het over vijf minuten toch uitgaan omdat iedereen moest slapen. De enige reden waarom ik wel blij was met een avondklok.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Ik had truth gekozen. Zayn zuchtte en keek even naar Liam. Zayn glimlachte kort naar hem, hij boog samenzweerderig wat naar hem toe. 'Zijn grootste blunder?' opperde Zayn. Toen er een paar vreemde geluiden uit de badkamer kwamen grinnikte Zayn. 'Het gaat er daar best hard aan toe,' zei hij. Zayn keek me vragend aan. 'Niall, grootste blunder? Eerlijk zeggen.' Hij keek naar mijn blonde haren, ik zag aan zijn gezicht dat hij aan mijn accent hoorde dat ik niet van hier kwam, heel veel mensen die mij voor het eerst horen praten trekken namelijk altijd zo'n gezicht. 'Ehm...ik zei een keer "Hoi tante Josien!" tegen een vrouw die helemaal mijn tante Josien niet was. Ik vertelde een heel verhaal aan haar en toen ik uitgepraat was, keek ze boos achterom en zei: "Frederik! Hoe durf jij me 'Tante Josien' te noemen! Zij is bespottelijk lelijk...en ik...ik ben super knap!" Maar ze was super lelijk! En mij zag ze aan als ene Frederik... Ik zei: "Mevrouw...ik ken U helemaal niet, en zag U aan voor iemand anders." "Frederik! Natuurlijk ken je me wel! Ik ben je bloedeigen moeder!!!" En toen kwam de echte Frederik aangelopen... Dat was mijn grootste blunder.'

Louis Tomlinson
Afwezig en moe draaide ik wat figuurtjes op Harry zijn rug met mijn vingertoppen, aangezien hij toch helemaal tegen me aan gekropen was en zijn armen stevig rond mijn middel had geslagen. Ik wilde nu eigenlijk wel graag mijn ogen sluiten en gaan slapen, maar voor mij was dat licht nogal hinderlijk. 'Jongens, mag het licht zo uit? Ik zeg niet dat jullie stil moeten zijn of ook gaan slapen, ik wil gewoon zelf graag even mijn ogen dicht kunnen doen,' mompelde ik. Zuchtend deed ik een poging tot mijn ogen sluiten, voor het geval dat ze niet zouden luisteren en ik het hier maar mee moest doen. Alhoewel, ik kon natuurlijk ook wakker blijven en andere gaan doen. Langzaam weer in mijn eigen ritme terugkomend opende ik mijn ogen weer en prikte Harry kort in zijn zij, waarna ik weer vlug mijn ogen sloot zodat het leek alsof ik sliep. Met dit soort flauwe spelletjes kon ik mezelf uren bezig houden, tenzij hij begon te klagen. Dan zou ik even mokken maar dan wel ophouden en echt gaan slapen. Al was mijn vreemde humor voor nu nog te leuk om op te geven. Rustig wachtte ik af tot de jongen zou reageren en luisterde ondertussen naar de blonde jongen met het accent. Het was een werkelijk belachelijk verhaal, waardoor ik moeite moest doen niet in de lach te schieten.

---

Because I love him, do I need another reason?

Harry Edward Styles
Volgens mij mocht ik best van geluk spreken dat ik mezelf zo snel kon afsluiten van wat er om me heen gebeurde. Zo had ik niet zoveel last van de jongens, die blijkbaar nogsteeds bezig waren met dat stomme spelletje. Louis zijn lichaam was heerlijk warm en leek haast door het stof van onze pyjama's heen te komen. Ik voelde mezelf steeds zwaarder worden en zag er naar uit heerlijk in dromenland te belande. Maar ik plaats daarvan kreeg ik bijna een hartverzakking toen Louis uit het niets in mijn zij sprikten. Mijn ogen schoten open en ik veerde meteen overeind. Het duurde even voordat ik besefte wat er aan de hand was en keek Louis met grote ogen aan, die rustig met zijn ogen gesloten lag. Meteen kroop ik weer tegen hem aan, maar bleef hem in de gaten houden. Ik prikte zachtjes met mijn vinger in zijn wang en blies even in zijn gezicht als teken dat hij gemeen was. Ik wist dat ik de slimste niet was, maar zo dom om te geloven dat hij echt sliep was ik nu ook weer niet.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Ik moest nu heel erg mijn best doen om niet te gaan lachen en mezelf te verraden, maar het was gewoon zo grappig om te zien hij half omhoog sprong. Ook al zag ik het niet heel goed, want ik moest het met vernauwde ogen doen. Harry kwam bijna gelijk weer tegen me aan liggen, al hield hij me wel scherp in de gaten. Toen hij me terugprikte en blies deed ik wel mijn ogen echt open en pruilde even. 'Wat heb ik nou weer gedaan?' vroeg ik met een zielig stemmetje, waarna toch heel langzaam een voldane grijns rond mijn lippen kwam te spelen. Ik was hier veel te triomfantelijk om, bijna ongezond zelfs, maar ik was nou eenmaal kinderachtig. Expres prikte ik hem nog een keer, terwijl ik hem strak aankeek. Om ervoor te zorgen dat hij niet volledig in de aanval kon drapeerde ik een van mijn benen over zijn beide zodat hij niet achteruit kon. Daarbij was het een handige manier om hem dicht tegen me aan te houden. En was het makkelijker om andere leuke dingen te doen, zoals hem een kusje op zijn voorhoofd geven, wat ik dan ook met veel plezier deed. Het was gewoon veel te leuk om hem te plagen, deels om zijn reacties omdat hij het nooit had meegemaakt, en deels omdat hij Harry was aangezien ik altijd mensen plaagde die ik mocht.

---

Because I love him, do I need another reason?

Harry Edward Styles
Ik hield Louis met samengeknepen oogjes scherp in de gaten. Hij gaf al meteen toe dat hij niet sliep en ik keek hem onschuldig aan toen hij vroeg wat hij nu weer had gedaan. Wat hij kon, kon ik ook. Maar mijn dekmantel viel al snel toen hij weer in mijn zij prikten en mijn lichaam kronkelde even, terwijl ik zachtjes begon te giechelen en probeerde mijn benen onder zijn grip los te maken. Mijn lichaam was enkel te moe en uitgeput om goed mee te werken. Niet dat het me anders wel was gelukt, want Louis was waarschijnlijk een stuk sterker dan ik. Ik schoot in de lach toen hij me sterker in zijn greep hield en een raar geluidje kwam uit mijn keel, bij het kusje op mijn voorhoofd, terwijl ik hem met pretoogjes aankeek.Ik kon niet anders dan opnieuw in zijn gezicht blazen en mijn handen stevig in zijn shirt te klemmen. Dat ik al welgeteld zes minuten had moeten slapen en het nu niet eens probeerde, nam ik maar voor lief.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Hij keek me onschuldig aan toen ik vroeg wat ik verkeerd had gedaan, wat al snel verdween zodra ik hem opnieuw prikte. Hij liet wat zacht gegiechel horen waardoor ik ook begon te lachen, en hield hem expres dichter tegen zich aan toen hij zich probeerde te bevrijden. Ik was toch wel sterker, zelfs als hij volledig wakker zou zijn. De jongen liet een raar geluidje horen en keek me met twinkelende oogjes aan, wat ervoor zorgde dat ik weer een idee kreeg. Handig draaide ik ons om zodat ik nu op zijn bovenbenen zat en keek hem met een grijns aan. Langzaam boog ik me voorover en plaatste mijn handen in zijn zij. Zoals te verwachten begon ik met een aanval van hem proberen te kietelen en grinnikte aan een stuk door. Het was te leuk om op te houden, al had ik wel een.probleem als een van de begeleiders binnekwamen. Wat moesten zij wel denken wat hier gaande was, met mij bovenop Harry. Als ik een van hun was zou ik wel heel verkeerde ideeën krijgen, inderdaad. Al ging ik door die gedachte niet stoppen, het was het risico echt wel waard. Ik zou pas stoppen als we gesnapt werden of als Harry zou gaan smeken om genade.

---

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik
Ik luisterde naar het belachelijke verhaal van Niall, en keek Liam grijnzend aan. Louis en Jantje waren ondertussen weer binnen gekomen, en Lou vroeg of de lichten uit mochten. Meteen trok ik bleek weg, de lichten uit? Dan was het donker.. Er was hier ook niet iets als een nachtlampje ofzo, enkel het licht in de gang scheen door het raampje in de deur. Maar dat was zo weinig dat je als nog niets kon zien. Ik keek met een vreemde, twijfelende blik naar Louis, maar hij was te druk met Jantje. Meteen ontspande ik wat, als hij het vergat zou hij vanzelf wel in slaap vallen, hoopte ik. Ik keek weer naar Liam, die zich languit over het bed had gegooid en had geklaagd over dat hij zich verveelde. Meteen begon ik te grijnzen en liet me boven op hem vallen en begon te kietelen.

-sorry, halverwege had ik geen inspiratie meer.

Liam Payne.

Inmiddels waren Harry en Louis weer terug, en waren weer druk met elkaar. Louis vroeg of het licht uit mocht, en Zayn keek twijfelend naar Louis. Ik bemoei me er niet mee, en als hij het licht zo nodig uit wilt hebben gaat hij het zelf maar uit doen. Ik lag nog steeds languit op bed, met te vervelen. Niall had in middels een belachelijk verhaal verteld over zijn grootste blunder. Zayn begon te grijnzen, en liet zich boven op me vallen, en begon me te kietelen. 'Nee, Zayn, stop!' zei ik lachend, ik kan echt niet tegen kietelen. 'Stop nou.' grinnikte ik weer. 'Zayn. Kappen.' zei ik nog steeds grinnikent, en probeerde onder hem vandaan te komen, wat niet echt lukte, aangezien hij boven op me lag.

---

How far is far

Zayn Malik
Liam smeekte me om te stoppen, maar dat liet me alleen maar grijnzen en vooral niet stoppen. Hij probeerde onder me weg te rollen, maar dat mislukte want ik lag boven op hem. Na een tijdje begon ik het wel zielig te vinden, dus toen stopte ik toch maar en kwam naast hem liggen. Per lagen weer tegen elkaar aan, maar erg vond ik het niet. Stiekem was ik Louis wel dankbaar voor de opdracht, maar dat zou ik nevernooit toe gaan geven. Ik keel grijnzend naar Louis en Jantje, die elkaar nog steeds aan het irriteren waren en best wel intiem deden. Ergens was ik jaloers, maar waarom wist ik niet. Ik sloot mijn ogen en luisterde in stilte naar de ademhaling van de andere vier jongens. Het was nog steeds vreemd, normaal gesproken was het doodstil in mijn kamer als ik moest gaan slapen. Dit was anders, en ik voelde me ook een stuk minder nerveus. Natuurlijk hielp Liam me ook ontzettend. Ik draaide me naar hem toe en glimlachte naar hem. "Is het niet tijd om te gaan slapen?" vroeg ik toen een beetje in het algemeen.