[RPG] Nightschool Returns | 11 - Speeltopics

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Daniel
Er staat een verlegen glimlach op haar gezicht wanneer ze me weer aankijkt, ze draait zich meer naar me toe en zegt dan enthousiast dat ze er een stuk voor me uit voor gaat lezen. Ik glimlach en luister dan naar haar stem terwijl ze de eerste pagina voorlas. Ik sloot mijn ogen even en herinnerde me het moment, als iknog twijfelde of het het boek was wist ik het nu zeker. Ik kon haar zien staan, haar naar me voelen kijken en vervolgens naar haar kijken. Wanneer ze klaar is met vertellen open ik mijn ogen en zie de grote gelukzalige glimlach op haar gezicht en ik glimlach ook, een kleine glimlach. 'Ik hou van je' zeg ik dan zomaar, het was waar, ik had nooit van iemand anders gehouden dan haar.

Don't be like the rest of them, darling

Sky Leslie Whitefield
"Ik hou van je," zegt Daniël wanneer het heel even stil is. Ik leg het boek naast me neer en sla mijn armen om zijn nek. "Ik hou ook van jou, zielsveel." Ik druk mijn lippen zacht op die van hem terwijl ik dicht bij hem zit. "Ik kan ons wel zo voorstellen, zoals in het boek. Ik zou te verlegen zijn om iets tegen je te zeggen en te onzichtbaar om je aandacht te trekken en je ziet me dan ineens." Een verliefde zucht verlaat mijn lippen terwijl ik hem aankijk. "Wil je nog meer horen uit het boek?"

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Crave schreef:
Sky Leslie Whitefield
"Ik hou van je," zegt Daniël wanneer het heel even stil is. Ik leg het boek naast me neer en sla mijn armen om zijn nek. "Ik hou ook van jou, zielsveel." Ik druk mijn lippen zacht op die van hem terwijl ik dicht bij hem zit. "Ik kan ons wel zo voorstellen, zoals in het boek. Ik zou te verlegen zijn om iets tegen je te zeggen en te onzichtbaar om je aandacht te trekken en je ziet me dan ineens." Een verliefde zucht verlaat mijn lippen terwijl ik hem aankijk. "Wil je nog meer horen uit het boek?"

[ bericht aangepast op 17 aug 2013 - 23:18 ]

Don't be like the rest of them, darling

I'm so lonely...

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

No, your not.. Ik reageer zo wel denk ik

Don't be like the rest of them, darling

LostMagic schreef:
Mayra Parker
'Ah gaan we samen wat doen misschien vandaag?' zeg ik zogenaamd verbaast en grinnik.
'Wat wil jij doen?' Ik pak een pistoletje en smeer er wat choco op.

Don't be like the rest of them, darling

THANK YOU

Mayra Parker
'Ik moet eerst nog even naar mijn moeder om te kijken of alles in orde is en dan kunnen we misschien een bootje huren?' vraag ik. Dat is wel leuk, zonnen en zwemmen.

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Sky Leslie Whitefield
"In een ander leven," zegt Daniël en die vier woorden doen iets voelen in mijn binnenste. "Ja, in een ander leven," beaam ik. "Toen ik je ontmoette, waren we op school en maakte ik een tekening van je." Ik denk terug aan de herinnering en knik. "Beiden houden we van tekenen," zeg ik en ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder aan. Hij zegt dat hij nog meer wil horen en ik zoek waar ik gebleven was in het boek.

De tijd leek stil te staan en dat was de eerste keer dat hij mij zag staan. Blosjes verschenen op mijn wangen en ik werd meegetrokken door Lexia. De jongen ging ook weer door met werken en voor de rest zag ik hem niet meer die dag. Toch bleef ik elke dag weer uitkijken naar hem en elke dag weer zag ik hem. Nooit had ik de moed om gedag te zeggen totdat ik hem op een dag tegen het lijf aanliep. "Hallo," zei hij en zijn stem klonk warm. Alsof hij honing in zijn keel had. "Het spijt me, je hebt je toch niet bezeerd?" vroeg hij en even had ik de tijd nodig om mezelf te herpakken. "N-nee, alles gaat prima," stamelde ik, "aangenaam, ik ben Skyra." Hij lachte een jongenslach waardoor ik ook meer ontspande. "Het is mij een genoegen, Skyra, ik ben Daniël."

Ik stop met lezen wanneer ik bij zijn naam aankom. "Dat is jouw naam," zeg ik dan en ik kijk op naar Daniël. Niet alleen zijn naam staat er in, maar het gevoel wat ik erbij krijg is ook aanwezig in het boek.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Daniël
'Ja, in een ander leven' beaamd ze en even late pakt ze het boek weer op en begint ze weer voor te lezen, bij alles wat ze vertelde kon ik me het voorstellen, elk moment kon ik voor me zien, elk woord dat ik zei. 'Het is mij een genoegen, Skyra, ik ben Daniël' las ze als laatste en ze bleef stil na mijn naam te hebben gezegt, 'Dat is jouw naam' zegt ze en ik heb het idee dat ze iets meer doorhad dan alleen het feit dat mijn naam hetzelfde was als de jongen die beschreven was in het boek. Ik knik, simpelweg omdat liegen geen zin heeft. 'Inderdaad, en jij bent Skyra, niet nu, maar een paar honderd jaar geleden' vervolg ik dan en kijk haar aan, enigszins bang wat ze ervan zal denken

Don't be like the rest of them, darling

Sky Leslie Whitefield
Daniël knikt wanneer ik zeg dat het zijn naam is. Bedoelt hij dan- "Inderdaad en jij bent Skyra,' als hij dat zegt worden mijn ogen groot, 'niet nu, maar een paar honderd jaar geleden." Hij kijkt me aan en ik merk iets nerveus aan Daniël. "N-nee, dat kan niet," zeg ik dan en ik kijk van Daniël naar het boek en weer terug naar Daniël. Skyra...Sky...het lijkt op elkaar. En de gevoelens die ik erbij krijg. Ineens sluit ik mijn ogen wanneer een beeld voor mijn ogen flitst. Ik die op het veld werkt en dit keer voel ik haar gevoelens. Mijn gevoelens? "Nee," mompel ik weer en dan ga ik ineens bij Daniël vandaan zitten. "Ik kan Skyra niet zijn, want ik ben hier."

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Daniël
Haar ogen worden groot wanneer ik tegen haar zeg dat zij Skyra is, 'N-ee, dat kan niet' ik zie haar ogen van mij naar het boek en weer terug kijken en haar ogen sluiten. Waar dacht ze aan? Wat voelde ze? 'Nee,' mompelt ze weer en een gekwelde blik verschijnt op mijn gezicht wanneer ze bij me vandaan gaat zitten. 'Ik kan Skyra niet zijn, want ik ben hier' zegt ze vervolgens en de gekwelde blik blijft. 'Nu, nu ben je hier, in het verleden was je daar, en op andere plaatsen, in andere levens' zeg ik en ik blijf haar aan kijken. 'Ik vertel je er alles over, als je belooft niet weg te gaan voordat je alles hebt gehoort'

[ bericht aangepast op 18 aug 2013 - 21:06 ]

Don't be like the rest of them, darling

Sky Leslie Whitefield
Gelijk ben ik helemaal verward door die ene herinnering die bij me naar binnen is geschoten. Daniël krijgt een gekwelde blik in zijn ogen, maar ik kan er niet echt aandacht aangeven. Ik voel me veel te onrustig. "Nu, nu ben je hier, in het verleden was je daar en op andere plaatsen. In andere levens," zegt ze terwijl ze me aan blijft kijken. Reïncarnatie bestaat niet. Je hebt God en daarna ga je de Hemel of de Hel in. Zo simpel is dat. "Ik vertel je er alles over, als je beloofd niet weg te gaan voordat je alles hebt gehoord." "Maar het kán gewoon niet Daniël. Als we dood gaan, dan gaan we naar de Hemel of de Hel. We blijven niet ronddolen op aarde... wanneer je dood bent dan is dat je einde." Ik zie de gekwelde blik in zijn ogen. "Je wist al die tijd al dat ik je dus eerder heb gekend? Eerder bevriend met je ben geweest?"

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Crave schreef:
Sky Leslie Whitefield
Gelijk ben ik helemaal verward door die ene herinnering die bij me naar binnen is geschoten. Daniël krijgt een gekwelde blik in zijn ogen, maar ik kan er niet echt aandacht aangeven. Ik voel me veel te onrustig. "Nu, nu ben je hier, in het verleden was je daar en op andere plaatsen. In andere levens," zegt ze terwijl ze me aan blijft kijken. Reïncarnatie bestaat niet. Je hebt God en daarna ga je de Hemel of de Hel in. Zo simpel is dat. "Ik vertel je er alles over, als je beloofd niet weg te gaan voordat je alles hebt gehoord." "Maar het kán gewoon niet Daniël. Als we dood gaan, dan gaan we naar de Hemel of de Hel. We blijven niet ronddolen op aarde... wanneer je dood bent dan is dat je einde." Ik zie de gekwelde blik in zijn ogen. "Je wist al die tijd al dat ik je dus eerder heb gekend? Eerder bevriend met je ben geweest?"

Don't be like the rest of them, darling

Leslie Sadler
De laatste dingen zijn gedaan. Ik heb met Brandon gepraat en hij reageerde er heel normaal op. Hoewel hij ook wil dat Jake uit de sekte komt. Hij heeft hem toch jarenlang als zijn vader gezien. Ik heb Alexi een brief geschreven met dat ze op moet passen voor Axton en hoe de dingen een beetje zitten. Ik durfde haar niet onder ogen te komen. Nu sta ik bij het graf van Kate, bij de boom. "Het spijt me Kate," fluister ik, "ik heb gefaald in hem redden. Misschien dat ik dat wel nooit gekund heb." Een brok vormt zich in mijn keel, maar het maakt me niet eens uit. Ik heb de afgelopen twee weken soms dagenlang gehuild om vervolgens dan pas verder te gaan met wat ik oorspronkelijk wilde doen. Ik ben blij dat Nate hier niet bij is geweest, want ik had niet gewild dat hij me zou troosten. Dan had ik me namelijk elke keer groot moeten houden en nu kan ik de tranen laten lopen. "Ik heb nieuwe rozen voor je meegebracht." Ik laat de oude verotte verdwijnen en plaats deze. Gelijk zorg ik dat het weer schoon is bij haar graf en dan blaas ik een handkus. "Ik zal voor Jake kijken, de Jake die ik kende, maar ik denk dat die verdwenen is..." Met die woorden laat ik mezelf weer in het huis verschijnen waar ik tijdelijk verblijf. Ik veeg de tranen weg en kom tot rust. Wanneer de tranen verdwenen zijn, rook ik eerst nog een sigaret voordat ik mijn spullen bijeen pak. Als ik daarmee klaar ben laat ik mezelf voor de voordeur van Nate verschijnen en bel aan.

Sky Leslie Whitefield
Daniël knikt en dat verwart me alleen maar meer. "Dat klopt, maar jij niet en dat heeft zo zijn eigen reden. Ik deed veel domme dingen een lange tijd terug en raakte verliefd op koi. De engelen gaven mij als straf dat je steeds zou overlijden en vervolgens steeds weer terug zou komen. Steeds ergens anders en steeds op een of andere manier vond je mij." Ik probeer de informatie te werken. "Maar wat is er dan zo erg aan de straf? Ik overlijd als ik oud ben en dan heb je me weer terug?" zeg ik en ik kijk Daniël aan. Hij wist het al die tijd al dat we samen zouden komen. Weer schiet er een herinnering in mijn gedachten. Daniël en ik bij Lissabon, Portugal. We lopen hand in hand door het park en eten een ijsje. Heel simpel, maar wel 124 jaar geleden.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Alexi
Ik krijg een brief en herken het handschrift van leslie. Ik lees hem en bij elk slecht woord over Axton krimpt mijn hart samen waardoor ik me in een bolletje draai en huilend op mijn bed ga liggen. Ik kan dit niet meer... Ik kan dit echt niet meer.

Nate Sadler
Ik hoor de deur en loop ernaar toe. Ik trek de deur open en zie Leslie staan. Zonder aarzeling trek ik haar in mijn armen en druk mijn lippen liefdevol op de hare. 'Is alles ok? Heb je Brandon vertelt? Hoe reageerde hij? Fuck ik stel te veel vragen.' ratel ik door en neem haar dan mee naar de living. 'Het eten is bijna klaar, je hoeft niet te antwoorden, zit even neer. Straks kunnen we wel praten.'

'Doubt kills more dreams then failure ever will'