RPG - The House in the mountains [speeltopic] [1] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 19 juli 2013 - 21:02 ]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

[Ella is vrij voor Bryan ? Ze staat al in de lift of bij de lift, geen idee, volgens Mabel zijn wel zelf al boven ?]

[Bryan zit in de tweede groep]

26 - 02 - '16

Pom schreef:
[Bryan zit in de tweede groep]

Matt Johnson
Abigail, de 'leider' van onze groep reageerde nogal fel op mijn woorden: "Let jij nou maar op je eigen en die grote bek van je en maak je nuttig en bedenk wat of hou je kop." Ik lach zacht en geamuseerd. Grijnzend schud ik mijn hoofd "Ik denk niet dat ik mijn 'kop' zal houden, aangezien ik niet echt van stiltes houd" zeg ik met een neppe glimlach. Goed begin, we zijn nog niet eens weg en je maakt nu al ruzie, Matt. God wat zal ik hier na nog geliefd zijn.. Maar ach, wat maakt het uit? Zo snel zullen ze mijn ego niet schaden, als er iemand is die dat zo snel lukt is het Ella wel, of een ander knap meisje hier. Maar ach, die Abigail kan me niks schelen, ze is toch mijn type niet. Ik hou niet zo van meiden die snel van zich afbijten. Ik ga toch eerder voor de schattige meiden.
John komt op het idee om verder omhoog de berg op te klimmen om vanaf daar met een verrekijker rond te kijken om te zien of je het huisje ziet staan ergens. Ik werp een snelle blik om hoog en zie dat het niet zo een heel eind is om helemaal bovenop te komen.
"Goed plan, John" zeg ik met een scheve grijns.

[Ja, de groep van Sam, Ella, Bryan, Dena en Mabel heeft al uitgelegt gekregen wat er allemaal gebeurt enzo.. Dusja d:
ook hebben ze de tas al gekregen, volgensmij. Wat betekent dat ze bovenaan zijn x')
Iemand waar Mabel tegen praten kan? x'd]

Little do you know

[Nou oke dan, Bryan staat loner met zijn mobiel en liefdesverdriet. Dus feel free to talk]

26 - 02 - '16

[Waar is die post dan waar dat uitgelegd word? Ik kan het niet vinden :l]

[Okay x'D]
Mabel Winter
Na een tijdje te hebben gewacht in stilte kijk ik om me heen om de groep in me op te nemen. Twee jongens, drie meiden, mezelf meegeteld.
Ik bekijk de twee jongens, allebij wat langer zwart haar.. De jongen, genaamd Bryan volgens mij, kijk nogal verdrietig. Even kijk ik bedenkelijk maar uiteindelijk stap ik maar op hem af.
"Hey, gaat het wel goed? Je kijkt zo sip" zeg ik zacht als ik voor hem sta. Uit, inmiddels, automatisme bijt ik op mijn lip en kijk hem kort van onder mijn wimpers aan, hij is wel een aardig stuk groter dan dat ik ben.. Iets waardoor ik me best geïntimideerd voel. Maar vind je het gek? Ik ben maar 1.63 en hij is duidelijk wel meer dan een kop groter dan ik ben.. Ik vind lange jongens leuk, maar hij is wel erg lang.

[Is Matt eigenlijk de enige in de hele groep die hier is voor zijn té grote ego? x'D]

Little do you know

Patholoog schreef:
Anna Sharp

'We beginnen met een teambuildingoefening,' zei ik toen de groep bij de pick-up stond. Uit de pick-up haalde ik één zak met daarin de nodige spullen. 'Jullie gaan namelijk de bossen verkennen en tegenlijkertijd de weg naar het huis. Abigaill, hier heb jij de tas. Jij zal deze tocht leiden. Je mag hulp vragen, maar jíj beslist. Oké?' Iedereen leek het te snappen en ik ging verder. 'In de pick-up staan een aantal snowboots, diegene met koude voeten, neem deze. De rest, leg alles wat je kwijt wil in de pick-up.' Ik draaide me om, maar bedacht me toen. 'Oh, er zit een sleutel in de tas, deze is van de hele groep. De groep die het laatste bij het huis is, zal als eerste de corveebeurt krijgen. En als ik terug boven kom, wil ik jullie niet meer zien.'

Toen ging ik weer met de skilift naar onder om de volgende groep op te roepen. Er was zo te zien wat onrust onstaan en ik riep weer om stilte. 'Bryan Cooper, Sam Davis, Dena Fields, Ella Montgomery en Mabel Winter, jullie vormen groep twee, kom achter mij aan, alsjeblieft!' riep ik en liep alweer richting de lift. Ik stak mijn handen in mijn zak om mijn ticket te pakken toen ik een zakje voelde. Dat was waar ook, dat had ik meegenomen voor Mabel. Ik wachtte tot Mabel aankwam. 'Hier,' zei ik en gaf haar het zakje. 'Alles komt goed, kind. Als je iets nodig hebt, vraag het maar aan iemand.'
'Oh ja,' zei ik toen we de lift in stapten. 'Sam, jij hebt de leiding.' Net zoals bij de vorige groep legde ik hen alles uit.

Little do you know

Bryan Cooper
Ik keek even op toen een meisje me aansprak. 'Hey, gaat alles wel goed? Je kijkt zo sip' zei ze zacht. Ik glimlach bitter. 'Nah, het gaat wel denk ik. Toch bedankt dat je het vroeg. Dat waardeer ik echt' zei ik vriendelijk. Ik stak mijn hand uit. 'Volgens mij ken ik jou nog niet. Ik ben Bryan' zei ik vriendelijk. Ik haalde mijn hand even door mijn haar. Ik bekeek haar vluchtig, zonder dat het eigenlijk opviel en nam haar even in me op. Lange blonde haren, blauwe ogen. Een redelijk slank figuur. Ze zag er zeker niet verkeerd uit. Hier moest ik echter niet aan denken, ik was immers nog niet eens over mijn ex heen.

26 - 02 - '16

Lilith Stone

Oh god, we waren hier nog geen kwartier en er was nu al weer ruzie. Ik zuchtte diep en slenterde maar wat achter de rest aan. Een jongen die schijnbaar John heette, had het over een verrekijker en kijken of we het huis konden vinden. Ik besloot met zo'n beetje alles maar gewoon in te stemmen en mijn mond maar te houden, anders kwamen we nooit bij dat vervloekte huis aan. Ik huiverde even. Eigenlijk had ik het best koud. Niet dat iemand dat iets interesseerde. Ik zag dat Abigail de grond in werd getrapt, maar om iets te zeggen leek me ook niet zo slim. In gedachten had ik echter wel medelijden met haar. Hopelijk kreeg ik nog gelegenheid wat bij te praten met haar, want hoe die Matt deed was ook niet leuk.

26 - 02 - '16

Mabel Winter/b]
Na mijn vraagt lijkt hij wat bitter te glimlachen ''Nah, het gaat wel denk ik. Toch bedankt dat je het vroeg. Dat waardeer ik echt'' zegt hij dan. Aan de glimlach die hij liet zien weet ik wel dat er wel wat is, maar het is duidelijk dat hij er niet over wil praten. En als ik ergens niet over wil praten terwijl mensen maar blijven doordrammen van 'ja! er is wel iets!' dan word ik altijd boos. En mam zegt altijd 'wat gij niet wil dat u geschiet, doe dat ook een ander niet'. Tja, oud gezegde.. Maar het is wel waar, wat jij niet wil dat jou overkomt moet je ook een ander niet aan doen. Maar er zijn zat mensen die dat wel doen, en dan boos worden dat een ander het bij hen doen.. Zielig.
De jongen steekt zijn hand naar me uit en stelt zichzelf voor ''Volgens mij ken ik jou nog niet. Ik ben Bryan''
Met een glimlach neem ik zijn hand aan en stel mijzelf ook aan hem voor "Mabel" zeg ik met een knikje "Heb jij er zin in?" vraag ik dan zacht, ik heb niet zo'n zin om hier te staan zonder gesprek en ongemakkelijk om me heen te staren. Dat gevoel heb ik vandaag al genoeg gehad..

Little do you know

[Ik ben effe weg, voor een uur of zo]

26 - 02 - '16

[Dankjewel Roww. Dan ga ik nu een stukje schrijven.]

Sam Davis
Ik ben geen goede leider, dat ben ik nooit geweest. Als ik ergens moet leiden, gaat er altijd wel iets mis en dan word ik heel chaotisch. 'Volgens mij is iedereen er,' mompel ik zacht. Ik ging op de pick-up zitten en trok mijn doorweekte schoenen uit. Ik probeerde ze uit te knijpen, en het lukte zelfs een beetje. 'Wauw, dit is erg.' zeg ik, kijkend naar mijn druipende schoenen. 'Ben ik de enige die andere schoenen aantrekt?' Ik wachtte niet op een antwoord maar zocht mijn maat snowboots en trok die aan. 'Jongens, dit zit goddelijk.' Ik gooide de rest van mijn spullen in de pick-up neer en ging voor de groep staan. Ik hoopte dat dit leider-gedoe goed zou gaan, maar dan moest ik het nu goed aanpakken. 'Dus. We moeten de weg naar het huis vinden.. Heeft iemand enig idee waar we naartoe moeten lopen?' vraag ik aan de groep. Ik hoop dat ik het hard genoeg gezegd heb, zodat iedereen mij kan verstaan.

Ella Eve Montgomery.
Op de plaats waar de skilift uitkomt.

Toen we boven waren aangekomen met de skilift luisterde ik naar de uitleg van Mevrouw Sharp. Ik zuchtte. Waarom had ik zo'n voorgevoel dat we ofwel nét niet laatste gingen zijn ofwel wel laatste waardoor ik al direct corvee kreeg ? Ik zag dat Sam andere schoenen aandeed. Ik gooide alles wat ik niet wou hebben, al mijn koffers behalve mijn rugzak dus, in de pick up en wisselde van schoenen. De schoenen die ik eerst aanhad gooide ik bij mijn koffer en ik keek Sam aan.
"Om eerlijk te zijn heb ik helemaal geen idee waar we zijn in de eerste plaats en ook, het is het beste dat je niet naar mij luistert, als ik de weg zeg tegen iemand komen we altijd uit op een doodlopend straatje, vraag me niet hoe."
Ik keek hem met een spijtig gezicht aan en haalde mijn schouders even op, "Maar als ik zie dat we niet de goede kant uitgaan door 1 of andere reden zal ik het zeker zeggen !"

Mabel Winter
Ik hoor Sam, onze leider, wat zeggen maar ik luister niet echt. Pas als hij harder praat luister ik, aangezien dat me het idee geeft dat hij het tegen de gehele groep heeft.
''Dus. We moeten de weg naar het huis vinden.. Heeft iemand enig idee waar we naartoe moeten lopen?'' vraagt hij dan. ik draai me even naar hem om.
"Ehm, misschien moeten we gewoon ons richtings gevoel volgen? Dat huis zal vast niet ver zijn.. en daarbij hebben we de nodige spullen wel voor als we even niet meer weten waar we heen moeten" stel ik schouderophalend voor. Het enige wat ik weet is dat ik altijd verdwaal als ik op spulletjes en gadgets reken in plaats van mijn richtings gevoel.. Mijn instinct zegt me vaak wel waar ik beter heen zou kunnen gaan, maar ik denk niet dat de rest mijn plan zal ondersteunen..

Little do you know