Evenings in London never felt so sad || One Direction || Topic 1 - Speeltopics

Het begin:

De jongens zijn allemaal een eigen weg hun eigen weggegaan.
Sommige hebben nog contact met elkaar, maar andere helemaal niet meer. Het leven gaat rustig door al is het wel één hele verandering geweest.
Geen band en geen contact meer.
Maar alles lijkt nu normaal te gaan of zover je het normaal kan noemen. De Directioners zullen blijven altijd.
Allen wat als de andere op een dag ineens voor je staan met een voorstel? Iemand die je kende als een van je beste vrienden?
Samen met het voorstel om het te keren naar de top met One Direction?

Waar kies je voor? Je familie of de roem? Wat is de juiste beslissing? Gaat het lukken om weer een band te vormen of heeft iemand er geen zin in...

[ bericht aangepast op 2 juli 2013 - 16:49 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Cas Michael Heartshot

Met een glimlach loop ik door de winkel heen met mijn oordopjes in mijn oren, so it goes without saying that I'm hooked on you and by now I'm out of mind with this self abuse, I guess I should have looked out for myself, chocomelk, I guess that I could have found someone else, but I never met anyone who's loving made me so damn crazy, coca-cola, everything little thing that you do, every single word you say, every time you're looking away, you got begging for more of you, more of you, Louis Tomlinson, ik verwijd mijn ogen, hij stond hier zonet nog niet toch? Met een lichte schok laat ik zijn arm los. "Uh, uh, sorry." mompel ik zachtjes.

Daniella Claire Styles Durchville

"Cas?" Ik steek mijn hoofd om de volgende rij met producten en vind daar een oud koppel, ik geef ze een schaapachtige glimlach om dan de rij door te rennen, hij ging alleen maar drinken halen, waar kan ik hier in Gods naam drinken vinden. "Caaa-haaaaaas?!" Roep ik door de hele winkel heen, vervelende tiener, altijd met die doppen in hun oren. Natuurlijk moest Arthur hem een nieuwe iPod touch kopen. Het heeft zelfs een kleurtje, geweldig toch? Dan zie ik hem staan en loop naar hem toe waarna ik hem omdraai. "Cas, waarom ben je hier dit is ge-" De jongen die voor me staat wurmt zich uit mijn greep. "Waar heb je het over? Wie is Cas? Wie ben jij?" Oh, dit is niet Cas. Ik draai me om en loop met snelle passen weg. "Sorry!"

[ bericht aangepast op 23 juni 2013 - 21:45 ]

The artist is the kid that survived.

Zayn Malik
Ik pakte snel de laatste benodigheden en legde ze bij de rest in de volle kar. De mensen die praten, maakte me onzeker en ik trok Louis dicht tegen me aan. Ik negeerde het. Ik had geleerd er niet meer naar roddels te luisteren. Al was ik dat met de tijd een beetje verleerd. 'Niet luisteren boo.' Zei ik zacht, terwijl ik de kar naar de kassen duwden. Maddie keek niet begrijpend naar de mensen die ons nawezen. Eigenlijk wist Maddie maar vrij weinig van het sterren verleden van haar vaders.'help eens, uk.' Meteen was ze er weer van afgeleid en begon ze de spullen op de band van de kassa te leggen.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Ik sloeg beide armen om Zayn heen toen hij me dicht tegen zich aantrok. 'De mensen kunnen alleen maar goed over je praten, Zayn.' Zei ik zacht, want wist gewoon wat zijn gedachten waren. Het kon niet anders dan dat ze hetzelfde waren als de mijne. Het was niet makkelijk, om weer ineens de aandacht te krijgen. 'Ik luister niet. De enige naar wie ik luister ben jij.' Zei ik zacht en liep mee. Iets wat nog best wel moeizaam ging, aangezien ik nog steeds mijn armen om de jongen heen had geslagen. Heel langzaam, en veel tegenzin, liet ik hem toch bij de kassa los. Dat was om ook de helpen met de spullen op de band neer te leggen, alleen daar kwam niet veel van door iemand die mijn aandacht trok. Ik draaide me een kwartslag om vervolgens recht in het gezicht van een jongen te kijken. Zijn ogen verwijdde zich waarna een zacht verontschuldiging zijn mond verliet. Blijkbaar was ik nog niet bij hem opgevallen. 'Het maak niet uit. Het kan iedereen gebeuren.' Zei ik met een zachte grinnik.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Oh, plot twist, ik had het nog niet eens door tot ik het schreef, dus whoops?]
Cas Michael Heartshot

"Het maak niet uit. Het kan iedereen gebeuren." Grinnik Louis, ik knik snel. "Ik uh.." Ik knik nog maar eens. Wat moet ik nu zeggen? "Ik uh.. mis jullie muziek." Ik knik eventjes naar Zayn die niet zo veel verder staat. God, hij komt toch buiten dan. Ik had al een tijdje geen foto's meer van hem gezien, straks zal het wel helemaal over tumblr staan. Ik zou Zouis wel willen shippen, maar wel iemand heeft het voor me verpest, stomme Zayn, met zijn stomme knapheid en zijn stomme prachtige lichaam. Ik eet nog liever modder dan dat ik hun twee samen zien, ik bedoel maar bijna niemand ziet ze graag samen, waarom zou je, je relatie dan nog een kans geven, hij zou toch beter bij mij passen, net zoals die krullenbol bij Louis past, ik zucht en waarom zijn ze ook al weer niet samen? Ik leun een beetje naar de kant om een beter zicht over Zayn te krijgen, damn.

Daniella Claire Styles Durchville

Ik wordt bij mijn arm gegrepen en sta daarna oog in oog met Louis Tomlinson, de Louis Tomlinson. Ik wil iets zeggen wanneer ik Cas zie staan. "Hier ben je dus!" Ik knip eventjes met mijn vingers maar merk al snel dat hij te ver in zijn gedachten verzonken zit. "Hi, ik ben Daniella Durchville, sorry van mijn neefje." Ik steek mijn hand naar hem uit en geef hem een glimlach. Ik had al vaker bekende personen ontmoet, God, ik was zelf een bekend persoon, toch het blijft speciaal, zo met andere bekende mensen praten, je hebt altijd het gevoel dat je er niet bij hoort, maar, iedereen is toch maar een gewoon persoon. "Kan ik iets vragen?" Dit zou mijn kans kunnen zijn om hun te interviewen, zoveel mensen hebben hier al om gevraagd, ik maar dat hij tijd heeft.

The artist is the kid that survived.

Zayn Malik
Uitiendelijk liggen alle spullen op de band en til ik Maddie uit de kar. 'Goed geholpen uk, kan papa nog was van leren.' grijns ik, Maar Maddie staart verward langs me heen, waardoor ik mezelf ook omdraai. Meteen schieten mijn wenkbrauwen de lucht in en kijk ik ongemakkelijk naar de jongen die me aanstaard. Uit gewoonte druk ik maddie iets dichter tegen me aan, die vrolijk naar de jongen zwaait. Bij mijzelf kwam er uitiendelijk een onzekere glimlach vanaf. Ik had er niets van meegekregen, dus vroeg me af wat Louis zijn aandacht, naar hun trok. 'Meneer.' Verbaast draaide ik me om, naar het meisje achter de kassa en schudden even mijn hoofd om weer op te letten. 'Ja, sorry.' Ik haalde mijn portomonnee uit mijn achterzak en stak mijn pinpas in het apperaat. Pas toen ik het bedrag op het kleine schermpje zag staan gromde ik even. Zoveel geld voor dingen die we niet nodig hadden. Maar ik hield mijn mond en betaalde. 'Boo, help even wil je.' Zei ik stil, terwijl ik zelf al de spullen in de tassen begon te doe, nadat ik Maddie weer in de kar had gezet.

[ bericht aangepast op 23 juni 2013 - 21:57 ]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
De jongen knikte snel na mijn woorden. Iets te snel naar mijn mening, maar ik zocht er verder niet veel achter. 'Je bent niet de enige.' Het was niet alleen om het krantenartikel dat nog ergens in mijn achterhoofd zat, maar ook dat we het zelf ook nog mistte. Daarna ging mijn blik kort naar het meisje wat er ook bij stond. Toen ik weer terugkeek naar de jongen zag ik dat zijn blik op Zayn gericht was. Heel even schoot mijn wenkbrauw de lucht in waarna ik mijn mond opende. 'Hi, Louis Tomlinson, maar dat wist je waarschijnlijk al. En het maak niet uit, alleen wel leuk om jullie te ontmoeten.' De woorden waren gericht op het meisje dat zich voorstelde als Daniella. Haar hand pakte ik aan en wierp een kleine glimlach terug. Daarna hopte ik naar Zayn die me riep en hielp met de tassen inpakken, zoals me werd gevraagd. 'Natuurlijk, help ik even, want het is en blijft mijn zooi. Het meeste dan en daar wil ik ook weer eens mijn excuus voor aanbieden.' Zei ik en keek op. 'Vragen mag altijd, toch Zayn?' Mijn ogen schoten kort naar de jongen met het ravenzwarte kapsel. 'Maar of er overal antwoord op word gegeven, is een tweede.'

[ bericht aangepast op 23 juni 2013 - 22:23 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Rosalie Lauren Holmes

Het hele gesprek tussen het meisje en Harry ontging me, behalve dat hij over Hailey sprak. Dat had ik gehoord. Har beet ik op mijn lip en keek naar Eirwen en Liam. Ik schonk hem een glimlach en keek naar Hailey op mijn schoot. Mijn benen werden moe, maar ik zei niets.
'Liam,' zei ik uit het niets. Gelijk zocht ik naar iets om te zeggen, maar de woorden kwamen niet. Ik schraapte mijn keel en dacht na. De woorden kwamen niet.
'Laat maar, ik zocht gesprekstof,' wuifde ik het weg en keek naar mijn glas wijn. Langzaam keek ik op naar Eirwen.
'Heb jij eigenlijk een vriend? Of iets in die richting?' Nieuwsgierig keek ik haar aan.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Zayn Malik
Ik had geen tijd om op de twee mensen te letten omdat ik Maddie er van moest weerhouden om de ijsjes voor vanavond, niet nu al op te eten. 'Uk, geef aan mij of je krijgt vanavond helemaal niets en kan je straks als we thuis zijn meteen naar bed.' Zei ik streng, terwijl ik mijn naar haar uitstak. Ik was haar opstandige gedrag van vandaag echt zat. En ze was nog niet eens aan het puberen. Dat werd wat. Ze begon zielig te kijken, maar ik schudden mijn hoofd als teken dat ik het meenden. 'Vanavond, na het eten, of niets.' Uiteindelijk gaf ze me de doos, met veel tegenzin en ging ze mokkend met haar armen over elkaar zitten. Ze werd echt veel te veel verwend. Louis kwam helpen en snel pakte ik al de spullen in. Ik grinnikte zachtjes. 'Je weet dat je van mij zoveel zooi mag kopen als je wilt Boo.' Vliegensvlug planten ik een kusje op zijn kaak en ging ik door me inpakken. Dat werd nog zwaar als we met al die tassen naar huis moesten lopen straks. Ik knikte voor de bevestiging die Louis vroeg en keek weer op naar het stel.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Ik had het gesprek tussen Zayn en Maddie niet helemaal gevolgd, maar aan de houding van Maddie te zien toen ik eenmaal weer daar stond, werd me toch duidelijk dat ze iets niet mocht hebben. Dit werd echt nog eens leuk naarmate ze ouder zou worden. Ik was benieuwd hoe het dan allemaal uit zou pakken. Nou ja, dan nog de vraag of we dat wel wilde weten. Zayn grinnikte zachtjes door mijn woorden waardoor mijn aandacht weer op hem gevestigd was. Een kleine glimlach kon er bij mij toch nog vanaf door het kusje op mijn kaak en zijn woorden. Normaal zou de grijns al op mijn gezicht te vinden zijn, maar ik wist niet wat het deze keer was. Iets zei me gewoon dat er iets niet helemaal klopt, alleen had ik geen idee wat. Daarbij zat mijn gevoel ook wel is fout, maar toch bleef ik erop vertrouwen, want anders zag je dat het straks wel het geval was. 'Ik wil een knuffel.' Piepte ik zachtjes en keek met grote ogen naar Zayn. Dat was ook de reden dat ik zag dat hij knikte ter bevestiging op wat ik weer vroeg.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Eirwen Cadwalader
Liam reageerde niet. Die was vast weer diep in gedachten verzonken. Het gebeurde wel vaker. Ik keek even naar Alex die nu probeerde op zijn schoot te gaan staan om aan zijn haar te trekken. Ik tilde haar op en zette haar op mijn schoot neer. "Niet aan mensen hun haar trekken, popje. Dat is niet lief." Ze keek me beteuterd aan. Ik nam nog een slokje drinken en schoof toen het kleurboek maar weer voor haar. Niet veel later zat ze op mijn schoot druk te tekenen. Het was echt heel schattig. Ik keek op toen Rosalie haar keer schraapte, maar het bleek niets te zijn. Mijn ogen vielen dus weer terug op het tekenwerk van het meisje op mijn schoot. Tot ik eigenlijk een beetje schrok van Rosalie's vraag. Ik keek haar even aan en keek toen naar beneden. "Al een hele tijd niet meer. Mijn laatste relatie was op z'n zachts gezegd geen prettige, dus ik vind het prima om single te zijn." Ik was eerlijk gezegd gewoon doodsbang om weer aan een relatie te beginnen, maar dat zei ik niet. Ik aaide even door Alex haar haren en pakte een van de kleurpotloodjes om haar te helpen inkleuren.

Bowties were never Cooler

Harry Styles

' Het valt wel mee, want ik ben helemaal niet zo geweldig hoor maar leuk om te horen dat jij vindt van wel' zeg ik maar met een glimlach. Ik begin te lachen als ze zegt dat ik gemeen ben, ' Dat klopt' zeg ik lachend. ' Maar jij bent ook gemeen want jij gaat nu al wel' zeg ik en kijk even naar haar puppy ogen, die waren ook veelte schattig en daar kon ik dus niet goed tegen. ' Ik wil ook niet dat je gaat maar ik begrijp het wel, dan bel ik je binnenkort wel om wat af te spreken' zeg ik met een glimlach. Het was jammer dat ze nu al wegging maar ik snap ook wel dat dat moet als je naar je werk moet. Ik sla mijn armen om haar heen als ze me nog een knuffel geeft en grinnik zachtjes bij haar woorden. 'Ik zou niet weten wat ik moet verzinnen' zeg ik en laat haar weer los.

Danelea Horan
'Curly, natuurlijk vind ik dat, maar het ook niet anders. Daarbij ben ik echt niet de enige die dat denk.' Zei ik met een lieve grijns. Toch vervaagde deze een beetje toen hij begon te lachen door mijn woorden. 'Waarom doe je dan zo?' vroeg ik deze keer met een pruillipje. Toch wel hopende dat hij inziet dat het iets is om geen nee tegen te zeggen. 'Als ik nog heel even blijf, stop jij dan met gemeen doen?' Wel was het duidelijk dat hij mij ook gemeen vond met de puppy ogen. 'Ik kan niet wachten om weer wat af te spreken. En wat is jouw nummer, want jij heb wel een nieuwe, toch?' Ik had wel geprobeerd om Harry een keer te bellen, maar er werd iedere keer niet opgenomen. Daarbij was ik juist zo blij dat we nu toch weer in contact waren gekomen. Eenmaal de jongen een knuffel gegeven, kroop ik dichter tegen hem aan toen ik zijn armen om me heen voelde. 'Verzin iets, zoals altijd.' Murmelde ik zacht en had eigenlijk nog geen behoefte om de jongen ook los te laten.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Lake --> Paynez.]

Reality's overrated.

Hi! Ik meld hierbij dat Brooke geband is en zeven dagen niet op Quizlet kan komen. Ik schrijf voor haar.

Groetjes Hayden.

All those fairytails are full of shit - Maroon 5

Rosalie Lauren Holmes

Eirwens antwoord maakte me stil. Zwijgend kek ik toe hoe ze Alex hielp. Ik zocht naar woorden, maar kon ze even niet vinden. Ik slikte de brok in mijn keel weg en keek naar Harry die nog steeds met het meisje stond te praten. Ik zuchtte diep en keek weer naar Eirwen.
'Ik begrijp dat je dan liever single bent,' zeg ik uiteindelijk. 'Er komt vast nog wel een man die je hart bemachtigd en je gelukkig maakt,' zeg ik geruststellend en glimlach even. 'Het heeft gewoon tijd nodig, misschien heeft iemand je hart al gestolen, zonder dat je het door hebt.' Ik glimlach even. Eigenlijk doelde ik op Liam, ze waren leuk samen en ik had het idee dat Alex Eirwen een beetje als tweede moeder zag. Het zou mooi zijn als Liam en Eirwen wat kregen. Gewoon omdat hun elkaar door en door kende, maar ook omdat Alex het met beide heel goed kon vinden. Als het niet zo zou zijn, dan hoopte ik dat Liam een leuke vrouw kreeg en Eirwen een leuke man. Dat verdiende ze wel. Allebei.
'Zullen we wat eten bestellen,' vraag ik de groep en kijk ze vragend aan, waarbij ik ook Harry aantik. Ik kijk even naar het andere meisje. 'Pak anders een stoel en kom erbij zitten,' stelde ik voor, aangezien ze nog steeds stond. Ik keek naar Eirwen en glimlachte naar haar. Mijn benen waren ondertussen echt aan het doodgaan, doordat Hailey erop zat.
'Hails, kan je even op een eigen stoel gaan zitten,' vroeg ik haar en drukte een kus op haar voorhoofd.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne