Hi all, dit is een throwaway die ik een lange, lange tijd geleden heb aangemaakt. Ik ben best actief op Q maar er zitten ook mensen van real life op, van wie ik liever niet heb dat ze dit weten.
Het is ook gewoon een dom verhaal, eigenlijk.
Ik ben 20, mijn baas is 28. Ik werk in de keuken van een restaurant, hij is manager van de bediening. Na een avondje stappen met twee andere collega's heeft hij me op de weg terug in de auto gezoend, waarna we nog een paar uur bij hem thuis hebben gechillt (alleen wij twee). Er is niks anders gebeurd dan zoenen. We willen allebei geen relatie, ook niet met elkaar, omdat we in zulke andere levensfases zitten. Collega's weten niks.
Na die ene keer kreeg ik een dikke stressaanval (DUDE MET JE BAAS) maar daarna ging het prima. We waren wat closer, meer geknuffeld en zo, nog één keer meer gezoend, maar dat was als afscheid. We hebben een klein beetje geappt, maar dat was heel ongemakkelijk.
Nu laatst op zaterdag was hij jarig en gaf hij een feest. Alle collega's waren uitgenodigd en het was heel gezellig. Maar helaas, na een tijdje werd ik jaloers omdat hij best wel close was met een andere collega. Ik wist niet eens zeker of ze iets samen hebben/hadden gedaan, ik vermoedde het alleen. Ik had geen recht om me zo te voelen, we hadden niks en het is eerlijk gezegd ook gewoon niet mijn zaak. Helaas was ik zo van streek dat toen ik thuis kwam (rond 4:30) hem heb geappt met de vraag wat hij eigenlijk van me wilde, en of hij het met andere collega's deed. Ik was er echt heel lomp en onbeschoft over, en hij vond dat dus echt NIET leuk. Ik kreeg ook een kortaf antwoord van hem terug, waarna ik de volgende dag mijn excuses heb aangeboden en heb gezegd dat ik dat nooit had mogen vragen en zeker niet op die manier. Hij gaf wel soort van antwoord, met dat hij geen relatie heeft en wilde, maar die antwoorden waren niet vrijwillig en dat voelde gewoon kut. Ik heb gevraagd of het nu goed zat en hij zei van wel, waarna het gesprek weer ongemakkelijk werd. Ik heb hem sindsdien niet meer gesproken.
Ik ben zo teleurgesteld in mezelf met de manier waarop ik heb gehandeld, alcohol of niet. Dit zit me nu al een paar dagen ontzettend dwars. Het liefst zou ik een soort casual relationship hebben, niet exclusief, maar niet met andere collega's (obviously). Op dit moment wil ik gewoon dat we weer normaal met elkaar om kunnen gaan en dat onze band niet helemaal naar de knoppen is. Ik moet hoe dan ook nog met hem werken. Ik schaam me helemaal dood.
Ik weet niet of iemand tips heeft, maar ik moest het ook gewoon even kwijt.
I don't necessarily agree with everything I say.