RPG || The adventures of Merlin [1] - Speeltopics

Voor de mensen die de serie niet kennen. Je kan HIER even kijken voor info.

Hoofdrollen:
Merlin - Papaoutai
Prins Arthur - ZiamStorason
Gaius (hofarts) - Cenation
King Uther Pendragon - Silversnow
Lady Morgana - xSunshineee
Guinevere (Gwen) - ZiamStorason
Morgause (Morgana's halfzus) - Silversnow
Gwaine - Gawain
Cenred - Gawain

Bewoners (+/- 5):
- Martha Pinoira - 45 - Cenation
- Eira - 15 - Stalknecht - KiliOfDurin
- Princes Iyalle Gwedoline Yggdrasil - 20 - DreamerN
- Rymus - 16 - Papaoutai
-

Andere rollen:
Trol (leider)
Draak - Draxeris - Ninuturu
Elf (leider) - Gereserveerd door Wrennah

Regels:
Min. 5 regels
Schelden, vloeken en ruzie maken alleen IC
OOC [], (), {}, --, <>, ~~, etc.
Geen vieze manieren
Hou rekening met elkaar en speel je eigen rol(len)
Naamsverandering doorgeven
Alleen ik (xSunshineee) open nieuwe topics, tenzij ik anders vermeld

[ bericht aangepast op 19 aug 2013 - 2:17 ]

---

16 - 09 - '17

Gaius

Op het moment dat Rymus en Eira de deur uit waren keek ik wat ik nodig had, ik wist niet precies wat ik weer allemaal nodig had, dus sloeg een boek open. Ik zoek naar het juiste recept. Ik blijf bladeren, geen recept te vinden. Ik sla het dikke boek dicht en neem een ander boek dat ik opensla. Ik begin er in te bladeren en ga met mijn vingers over de geschreven regels in het boek. Ik blijf bladeren tot het boek bijna uit is. "Aha!" Ik tik met mijn vinger op de titel van het recept en ga alle nodige middelen af. Oeh, die zalf gaat stinken. Ik neem de nodige middelen zoals ze in het boek staan en volg het recept stap voor stap om zo de zalf te krijgen die Eira nodig heeft om haar voet te laten genezen. Best kan ze ook maar rustig aan blijven doen. Ik neem een potje waar ik het uiteindelijke middel, de zalf dus in doe. Ik knijp mijn neus dicht als ik het gele zalfje bekijk en de deksel op het potje doe. En nu op zoek naar Eira en Rymus, ik neem alvast de zalf mee, dan hoeft Eira niet nog een keer naar hier te komen. Ik loop de deur uit en ga op zoek naar de jongeren. "Eira?!" roep ik af en toe een keer door de gangen.

---

16 - 09 - '17

Morgause
Vlak voor de afslag naar Camelot hield ik mijn paard in. Hij hijgde en was bezweet, maar hij moest nog door. Zorgvuldig zette ik de kap van mijn cape op en verborg mijn haar eronder. Ik dreef mijn paard aan en draafde over de brug de binnenplaats op. Even keek ik om me heen en zag toen de stallen van het kasteel. Ik steeg af en trok mijn paard rustig mee in de richting van de stallen. Ondertussen haalde ik een zakje met goudstukken tevoorschijn. Eens kijken voor hoeveel de stalknechten hun mond konden houden. Stil kwam ik de stallen binnen. 'Jij denkt dat je met je magie heel wat bent, mannetje. Maar je staat hiet tegenover een gewoon meisje en toch heb je een blauwe kaak een een bebloedde schouder,' klonk een stem door de stallen. Magie? Ik dacht dat dat uit heel Camelot verboden was. Blijkbaar waren er toch nog wat mensen die magie uitoefenden. Stil wachtte ik af. Ik vermeed op het moment het liefst zo veel mogelijk mensen. Pas als ik tegenover Uther stond zou ik mezelf bekend maken, en ik keek nu al uit naar dat moment.

---

I'm walking around and then I look down in my hand and where I usually have my cellphone, I just have a gun ~ Sam Tsui

Rymus

"En waarom dan wel niet?" voor ik het echter doorhad had ik al een flinke linkse hoek te pakken. Dit had ze beter niet kunnen doen. Het vuur schiet haast mijn ogen binnen, als het bij de hare daarnet deden. "Jij bent de baas niet over me. Dat is niemand. Begrepen. Daarbij heb je me nu al laten zien dat ik je niet kan vertrouwen. Je lijkt zo'n aardige jongen, maar eronder schuilt een duivel. Dat jochie was duidelijk uitgemergeld en nog geen 5 jaar oud. En jij wil hem en het gevang stoppen. Sorry hoor maar dan zit je bij mij bij de verkeerde." Ik zie een grijns op Eira haar gezicht en voor ik het in de gaten heb waarom ze grijnst voel ik een pijnlijke steek door mijn schouder gaan. Met een harde duw, duw ik het paard weg. Ik bijt mijn kiezen op elkaar.
"Jij denkt dat je met je magie heel wat bent, mannetje. Maar je staat hier tegenover een gewoon meisje en toch heb je een blauwe kaak en een bebloede schouder." zegt ze rustig. Mijn ademhaling gaat alleen maar meet gejaagd.
"Als ook maar één iemand dit te horen krijgt van jou, dan lig je binnen de kortste keren onder de grond," zeg ik op een dreigende toon en ik kijk haar recht aan. Mijn hand had ik op mijn schouder gelegd. De pijn die ik nu voel is eigenlijk haast onbeschrijfbaar, zo veel pijn doet het. "Eén iemand," zeg ik voor ik me omdraai. "Zoek het uit, Eira. Weet zelf maar terug te komen," zeg ik bot en ik loop tussen de paarden vandaan. Niet heel veel verder in de stallen staat een jonge vrouw, met blonde haren en erg lichte ogen, met een paard aan haar zijde. Ik kijk haar even kort aan en loop dan langs haar heen de stallen uit. Ik krijg Eira wel.
Met mijn hand om mijn schouder loop ik door. Wanneer ik Gaius tegenkom kijk ik hem aan. Mijn kaak voel ik eigenlijk niet eens meer.
"Gaius, één van de paarden heeft mijn schouder te pakken gehad," zeg ik en kijk Gaius aan. "Kunt u hem zo even nakijken?" vraag ik beleefd en kijk de man aan.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Iyalle Gwendoline Yggdrasil ~ Prinses ~ In Camelot

"Ik denk dat u niet wilt kijken, prinses." een tikkeltje verbaasd keek ik hem aan, maar al snel drong ik dat weer terug en kreeg ik weer de glimlach op mijn gezicht.
Ergens had ik niet verwacht dat hij me zou horen, ik had mijn stem toch goed genoeg gedempt ?
"Leon en ik hoorden het al eerder in het bos en ik ben er vrij zeker van dat het een draak is. En geloof me daar wilt u niet tegenover staan, waarna hij me intenst doordringend aankeek met zijn ogen, maar mijn glimlach werd alleen maar breder.
Ik had al eens eerder een draak gezien, zelfs van dichtbij, je moest weten hoe je ongemerkt bij hen in de buurt kon komen zodat je ze kon observeren.
Draken zijn mooie wezens, maar ik weet dat ze levensgevaarlijk kunnen zijn, maar toch.
Mijn ogen gleden alsnog richting de poort, alsof ik verwachtte de draak elk moment in beeld te zien krijgen.
"Laten we inderdaad gauw naar binnen gaan, kom mee !" De woorden van Gwaine haalde me uit mijn gedachten.
"De paarden kunnen we wel veilig in de ingang van het kasteel onderbrengen."
Na die woorden liep ik al richting mijn paard en streelde diens neus, ondanks dat het raar genoeg enorm rustig was.
Vanuit mijn ooghoeken zag ik ridder Gwaine al weg lopen met diens paard aan de teugels en liep achter Gwaine aan ondanks dat de schildknaap van Lancome al naar me toe kwam lopen om de teugels over te nemen, maar ik knikte hem vriendelijk toe en liep verder.
Bij de trappen zag ik een soort paal, waar ik de teugels van mijn paard aan vast maakte, maar al snel wist ik niet of ik dit wel zo wou laten, er kon zoveel gebeuren met hem hier zo open op het plein en hij zou er niet uit zichzelf vandoor kunnen gaan.
Haust de schildknaap kwam naast me lopen en stak de stijgbeugels op zodat ze niet zo aan het slingeren waren.
"Haust." Begon ik. "Zou jij de paarden op stal willen zetten. "Ik wees naar zijn eigen paard en de twee paarden van Lancome en een ridder die ik dus nog niet kende.
"Het zou aardig van je zijn als je die van hen ook op stal zet."
Met een kleine buiging aanvaarde hij het en excuseerde hij zich bij Lancome die naast me kwam staan.
"My lady, voelt u zich prettig hier ?"
Een beetje een rare vraag, maar ja, tot nu toe voelde ik me prima hier,het was weer eens een mooi anders avontuur dan normaal, ook al liet mijn vader me uiteraard goed bewaken, maar het was weer eens een andere omgeving dan normaal.
Dit antwoordde ik ook kort richting Lancome, die knikte.
"Onthoudt Iyalle, dat we hier minstens twee weken moeten verblijven."
Nu was het mijn beurt om te knikken. "Dat was ik niet vergeten, Lancome."
En ik wist ook al wel dat ik me waarschijnlijk niet zou vervelen.
Ik keek naar de grote massieve deuren en ik vroeg me af of de troonzaal makkelijk te vinden was.
Mijn handen rusten al tegen de deuren aan en ik duwde, waardoor de deuren open gleden met een laag gekraak.
"Oké heer Gwaine, welke kant is de troonzaal op ?"

---

Credendo Vides

Draxeris
Ik slaak nog een gefrustreerde brul als mijn ontbijt ontsnapt, de herten waar ik achter aan zit zijn ook veel te klein om te eten, ik zou er minstens 6 moeten vangen om een beetje voldaan te zijn. Ik land iets te hard op een open plek bij de bossen, ik grom iets wat boos als mijn poot knakt en hij daarna wat pijn doet. De stekels met de vliezen op mijn kop staan recht overeind en ik neem de moeite niet om mijn vleugels in te klappen.
Ik haal een stekende tak tussen mijn klauwen vandaan en spuug die ergens tegen een boom aan, daarna beweeg ik even met mijn klauwen.
Ik kijk om me heen en zie een heel eind verder de toppen van een kasteel boven de bomen uit komen. "Soon" beloof ik mezelf en het kasteel.
Na een tijdje stil zitten komt er weer beweging in het bos, ik kijk naar een vogeltje dat op een nest zit in een van de dichtbij gelegen bomen, een andere kwam haar steeds iets brengen voor hij weer weg vloog. Ik klap een keer met mijn kaken om een herinnering weg te sturen, ik zou het niet nog eens zien, nee nooit meer.

---

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Eira
Ik zag het vuur in zijn ogen branden, maar ik deed geen stap terug. Dit was ofwel heel dapper ofwel heel dom, maar de scheidingslijn tussen die twee was altijd heel erg vaag. Vaak lag het eraan wat de ander deed. Ik hoorde zijn gejaarde ademhaling gaan en maakte mijn betoog kalm af. Toen hij naar me begon te drijgen deed ik niets dan hem onverschillig aankijken. Echt wel dat Merlin dit ging horen. Niet de koning, nee, maar Merlin zeker wel. Hij moest toch weten dat het hier een ander rond liep die niet zulke goede bedoelingen had als hij. Toen hij wegliepkeek ik hem na voor ik met moeite tussen de paarden vandaan hupste, waar een schildknaap er nog eens een paar bij bond. Ik zuchtte en zag toen iemand met een paard staan te wachten. Hij leek me geen schildknaap, eerder een heler. Ik hinkte met moeite naar hem toe. Elke stap deed nogsteeds veel pijn, maar ik moest doorzetten. "Goede middag, heer. Wat kan ik voor u doen?" vroeg ik beleefd. Hij zou vast raar opkijken van een meisje allereerst, in een broek ten tweede, met een manke voet ten derde. Maar goed, daar moest hij maar mee leren leven. Ik keek even naar zijn paard, het was duidelijk sterk, maar erg dun. Hij had waarschijnlijk lang moeten reizen op een vrij hoog tempo. Gelukkig konden paarden redelijk goed aankomen als ze niet veel verplichtte beweging kregen, wat hier het geval was.

---

Bowties were never Cooler

Morgause
Toen ik het gesprek even stond aan te horen, verscheen er een jongen met zwart haar en groene ogen. Onze blikken kruisten elkaar voor een moment, toen wendde ik snel mijn hoofd af. Mijn paard bewoog onrustig heen en weer. Even later kwam er een meisje naar me toe strompelen. 'Goedemiddag, heer, wat kan ik voor u doen?' vroeg ze beleefd. Met mijn kap ver over mijn ogen hield ik het geldbuideltje omhoog. Ik was benieuwd hoeveel ze zou vragen om haar mond te houden. Hopelijk niet te veel. Zoveel had ik nou ook niet. En om haar nou te vermoorden, dat ging me wel erg ver. Als het nou nodig was, dan zou ik het niet met veel moeite doen, maar ze deed niks verkeerd in mijn ogen. Hopelijk pakte ze het geld snel aan en kon ik me aan Uther Pendragon gaan voorstellen.

---

I'm walking around and then I look down in my hand and where I usually have my cellphone, I just have a gun ~ Sam Tsui

[Ik ga de laatste tijd minder reageren omdat ik nogal druk ben met school en mijn examens komen eraan]

---

16 - 09 - '17

[sorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorrysorry

Ik heb dit topic verwaarloosd. Ik zweer dat ik het nooit meer zal doen!

PS. Mag ik een update?]

---

Spoiler alert: you will save yourself

xSunshineee schreef:
[Ik ga de laatste tijd minder reageren omdat ik nogal druk ben met school en mijn examens komen eraan]

(Zeuw, jij hebt je exames laat zeg. Lol)

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

CityOwls schreef:
(...)

(Zeuw, jij hebt je exames laat zeg. Lol)

[Tja, ik ben van België, dat is hier anders dusja (:]

[Update:
Gwen is nog bij Morgana denk ik, Arthur is weet ik veel waar, Gwaine en de prinses praten met elkaar denk ik, Morgause wil alles verpesten, Eira is samen met Rymus ergens en Gaius is klaar met een zalfje voor Eira dat hij haar gaat bezorgen. Voor de rest beginnen er al mensen ziek te worden en worden er trollen gezien. Ben ik iets vergeten of ergens fout? Verbeter dan of vul aan aub.]

---

16 - 09 - '17

Gwen

Ik maak Morgana 's kamer schoon en doe alles wat ik moet doen. Ik kijk naar Morgana, die op haar bed zit, en loop naar haar toe. "Eh, lady Morgana, sorry dat ik er niet was. Ik zag u niet en dacht dat ik dan thuis wel iets kon doen. Het spijt me." Zeg ik, en ik vouw een doek op die ergens in haar kamer lag. Mijn oog valt op Morgana's jurk, die onder de modder zit. Dat wordt wassen... Fijn... Ik zucht en ga zitten. Het is hier wel schoon. "Wilt u iets te eten?" Vraag ik, en ik sta een beetje ongemakkelijk midden in de kamer.

[Gebrek aan inspiratie... Sorry voor de korte en saaie post... Ik wist gewoon niet wat ik met Gwen moest doen.

Iemand Arthur meeten?]

Wil je met Morgana reageren?

[ bericht aangepast op 10 juni 2013 - 19:49 ]

---

Spoiler alert: you will save yourself

Eira
Ik vond het wat vreemd dat deze verschijning zijn kap op hield, maar goed. Ik zag het geldbundeltje en trok een wenkbrauw op. "Ik ga niet over de prijs van het stallen van uw paard. Daarvoor moet u bij de Stalmeester zijn. Ik ga alleen over de paarden." zei ik beleefd. Er was iets vreemds aan deze bezoeker. Zijn paard was ook heel schuchtig. In een flits zag ik wel een klein gebrandmerkt maantje op zijn borst staan. Dat hoorde daar toch niet? Ik blies een plukje los haar uit mijn ogen. "Als u zo vriendelijk wilt zijn kunt u uw paard hier vastmaken. Ik zal goed voor hem zorgen." drukte ik de verschijning op zijn hart. Het was mijn taak niet om nieuwschierig te zijn, maar ik was nu toch best wel benieuwt wat er in hemelsnaam onder die kap zat.

---

Bowties were never Cooler

[Morgause is nog altijd een vrouw hoor ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[Ziet zij toch niet ]

---

Bowties were never Cooler