RPG || The adventures of Merlin [1] - Speeltopics

Voor de mensen die de serie niet kennen. Je kan HIER even kijken voor info.

Hoofdrollen:
Merlin - Papaoutai
Prins Arthur - ZiamStorason
Gaius (hofarts) - Cenation
King Uther Pendragon - Silversnow
Lady Morgana - xSunshineee
Guinevere (Gwen) - ZiamStorason
Morgause (Morgana's halfzus) - Silversnow
Gwaine - Gawain
Cenred - Gawain

Bewoners (+/- 5):
- Martha Pinoira - 45 - Cenation
- Eira - 15 - Stalknecht - KiliOfDurin
- Princes Iyalle Gwedoline Yggdrasil - 20 - DreamerN
- Rymus - 16 - Papaoutai
-

Andere rollen:
Trol (leider)
Draak - Draxeris - Ninuturu
Elf (leider) - Gereserveerd door Wrennah

Regels:
Min. 5 regels
Schelden, vloeken en ruzie maken alleen IC
OOC [], (), {}, --, <>, ~~, etc.
Geen vieze manieren
Hou rekening met elkaar en speel je eigen rol(len)
Naamsverandering doorgeven
Alleen ik (xSunshineee) open nieuwe topics, tenzij ik anders vermeld

[ bericht aangepast op 19 aug 2013 - 2:17 ]

---

16 - 09 - '17

Llamarmy schreef:
[Ik ga morgen ochtend om half 6 's ochtends tot woensdag half 12 's avonds naar Rome met school. Ik heb wifi, maar weet niet of ik kan reageren]

{Veel plezier! Ik wil ook graag een keer naar Rome Ik ga geloof ik in de 5de naar Griekenland ipv Rome}

[ bericht aangepast op 17 mei 2013 - 22:47 ]

---

Stenenlikker

[Lol whut? In de vijfde? ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Ik begin nu aan mijn eerste post, heb net eventjes een druk weekend achter de rug gehad, maar kan nu wel schrijven (:

---

Credendo Vides

Iyalle Gwendoline Yggdrasil ~ 20 ~ Prinses ~ Onderweg naar Camelot

De hengst waarop ik zat brieste hard terwijl het een tikkeltje nerveus diens hoofd schudde.
Één van mijn drie metgezellen, ridder Lancome die me al begeleid sinds dat ik een klein meisje was kuchte in antwoord daarop, hij zei altijd dat hij een naar voorgevoel kreeg als de paarden nerveus waren, zeker in een omgeving die voor hen en voor ons onbekend was.
Maar ik bekommerde me er niet echt om, ik genoot juist van het uitzicht en de prachtige bossen waardoor we ons begaven.
Lancome leek zich echter maar niet te kunnen ontspannen.
“Heer Lancome,haal diep adem, u wilt toch niet van uw paard afvallen wegens gebrek aan zuurstof ?” Hij hoorde de grappende ondertoon in mijn stem want hij schonk me een miniem lachje terwijl zijn ogen als een bloedhond de omgeving doorgronden.
“Het spijt me uwe hoogheid, uw veiligheid is alles wat telt.” Weer zo’n standaard antwoord van hem.
De andere twee ruiters die mee waren kende ik eerlijk gezegd niet zo goed en dat had me in het begin wel een beetje op mijn ongemak ingespeeld, maar al snel had ik ze geaccepteerd en had ik een waar gesprek aangeknoopt met één van de jongemannen, die een schildknaap bleek te zijn van heer Lancome, wat ik nooit geweten had.
“Laten we hier rusten.” Lancome dreef diens eigen bruine hannoveraan en open plek op en steeg al snel af en bond de teugels vast aan een boomtak.
Zuchtend volgde ik zijn voorbeeld en ik liet me van mijn paard af glijden voordat iemand me ook maar te hulp kon schieten.
Soms was ik al dat overbeschermende gedoe echt beu, laat me gewoon doen wat ik wil doen en kan en ga niet de hele tijd het pad voor me ruimen als ik ergens heen wil of ga.
“Hoelang nog tot het kasteel Camelot ?” Vroeg ik Lancome onbewogen, alsof het me niets deed, maar in tegenstelling keek ik heel erg uit naar het staatsbezoek, misschien ook omdat dit het eerste staatsbezoek was dat ik zonder de aanwezigheid van mijn vader bracht aan een koning die ik nog nooit ontmoet had, in een koninkrijk waar ik nog nooit geweest was.
Waarom weet ik niet, maar een soort voorgevoel dreef me om er zo snel mogelijk heen te gaan als maar kon, misschien was het nieuwsgierigheid, misschien was het iets anders, maar het zou in ieder geval een mogelijkheid zijn om nieuwe kennis te vergaren.
Lancome zag de glinstering in mijn ogen. “Ongeveer nog vier uur vrouwe, minder kan ook goed mogelijk zijn.”
Met een opgeluchte en enthousiaste zucht liet ik me op de grond zakken, waar ik al snel een heerlijk stuk vers brood aangereikt kreeg van de schildknaap, die braaf achter me op wacht bleef staan.

Het pauzemoment had ik al snel weer afgelast en ik zat alweer op mijn prachtige hengst.
Vrolijk neuriënd bekeek ik de omgeving om me heen, de bossen waren hier op sommige gedeeltes gelijk aan de bossen die ik thuis zag, alleen leek het hier vaak wat vlakker, wijder en om de één of andere manier gevaarlijker.
Natuurlijk schuilt er gevaar in elk bos, maar hier leek het soms wel in de lucht te hangen.
Bij als magie.
Duistere magie.
“Prinses, we zijn er bijna.” Lancome die voor me reed wees met zijn gehandschoende hand het pad af. “Ik kan daar al de eerste wachters ontwaren.”
Een opgewekte glimlach speelde om mijn lippen.
Laten we eens kijken wat Camelot voor me in gedachten had.

---

Credendo Vides

[Kan ik Rymus meteen door laten gaan naar Gaius?]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Merthur schreef:
[Kan ik Rymus meteen door laten gaan naar Gaius?]

[Ja, doe maar]

---

16 - 09 - '17

[Sorry voor de kleine reclame, maar is er iemand die als laatste kandidaat wil meedoen aan mijn vriendin en mijn schrijfwedstrijd?]

---

16 - 09 - '17

Rymus

Het bos is gevaarlijk, vooral het gedeelte waar ik nu doorheen loop.De struikrovers zijn erg hinderlijk, irritante mannetjes. Opnieuw duw ik geïrriteerd mijn waterkruik die om mijn schouder hang naar achter, nutteloos ding. Maar als je dorst hebt is het wel handig. Ik klim over een erg brede boomstam die is omgevallen, hierbij schaaf ik mijn knie een beetje. Zuchtend kijk ik ernaar. Het is dat ik geen high priest ben, ik had het dan meteen weer geheeld. Maar nee, ik moet de natuur zijn werk weer laten doen. Ik laat mezelf op de boomstam zakken en doe mijn broek wat omhoog, tot net boven mijn knie. Ik pak mijn waterkruik en maak het een beetje schoon. Ik heb niets om het te verbinden, maar ik kon zo aan bij Camelot en daar kan Gaius het wel verbinden. Ik heb contact met hem gehad, hij weet dat ik kom vandaag. Ik duw mezelf overeind en zet mijn reis voort.

Eindelijk kom ik aan bij het kasteel, mooi wit en groot. Ik moet even grijnzen, maar al snel laat ik hem veranderen in een glimlach als er mensen voorbij komen. Ik knik naar ze en ze knikken even terug. Hier is het dan, mijn tijdelijke verblijfplaats, tot mijn doel is voltooid. Rustig loop ik door, langs de wachters bij de ingang van het binnenplein. Ik kijk rond. Ik ga denk ik eerst even over het marktje lopen dat er staat. Op mijn dooie gemak loop ik langs de kraampjes, er zijn leuke dingen te koop moet ik eerlijk zeggen. Ik heb al zo lang geen markt meer gezien, laat staan dat ik langer dan een dag op één plek heb verbleven.
Wanneer ik door de markt heen ben besluit ik nu maar eens naar het vertrek van Gaius te gaan. Hij heeft mij verteld waar het vertrek is, en ook dat hij deze deelt met Merlin, nouja deelt, die jongen is daar ook ingetrokken.
Ik loop naar de grote deuren en duw deze open, ik kijk wat rond en ga dan naar binnen. Ik ga een paar gangetjes door en kom uiteindelijk aan bij het vertrek. Ik klop even op de deur en duw deze dan open.
"Hallo?" zeg ik dan en kijk rond. Ik stap verder naar binnen en wacht tot ik reactie krijg, als ik die ooit zal krijgen.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Gaius

Op mijn trage gemak loop ik door het kasteel terug naar mijn vertrek. Ik moet dat ene spreukenboek maar eens verder gaan bestuderen. Waar zou Merlin uithangen? Ik heb hem nog niet gezien, dat is niet van zijn gewoontes, misschien is hij wel gewoon bij Arthur. Kuchend loop ik een hoekje om en zie en paar wachters praten. Hmm, die doen precies enorm goed hun werk. "Excuseer mannen, wat doen jullie hier?" vraag ik. "Wij moeten even met King Uther praten. Er doen roddels de ronde dat er rare wezens gezien zijn." Ik trek mijn wenkbrauwen op. Rare wezens? "Rare wezens he? Wat voor rare wezens dan?" vraag ik een beetje nieuwsgierig. "We hebben geen idee ..." Opnieuw trek ik mijn wenkbrauwen op. Vreemd. "Hmm ... ok dan ..." Nadenkend loop ik verder naar mijn vertrek. Als ik met mijn hand naar de klink grijp voel ik hem niet en zie ik de deur op een spleet staan. Merlin misschien? Ik loop zo snel ik kan de deur binnen en zie iemand met zijn rug naar me toe staan. "Kan ik u helpen?" is mijn simpele vraag.

---

16 - 09 - '17

[kon het niet laten dit te maken]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Merthur schreef:
[kon het niet laten dit te maken]

[Haha]

---

16 - 09 - '17

Rymus

Ik loop nog een stuk verder het vertrek in, niemand te bekennen. Raar. Want ik had hier wel afgesproken, misschien is Gaius een blokje om of is hij het wel vergeten. Ik krap even aan mijn achterhoofd en loop nog een stukje verder.
"Hallo?" vraag ik dan nog een keer en frons even. Misschien moet ik maar weer weg gaan en later terug komen. Dat lijkt me nog het beste.
"Kan ik u helpen?" Ever verstijf ik van de schrik, al snel ontspan ik me weer en draai me in de richting waar de stem vandaan kwam, achter me dus. Met een glimlach kijk ik naar de man, dit moet Gaius zijn.
"Hallo, ik ben Rymus, ik gok erop dat u Gaius bent," zeg ik en ik steek mijn hand uit naar de grijsharige man. Ik weet wel zeker dat dit Gaius is, hij lijkt me wel zo'n man die veel weet van kruiden en drankjes. Ik houd mijn been een beetje omhoog, mijn knie doet best wel een beetje zeer. Ik wankel een beetje maar blijf wel staan, misschien is er wel meer dan alleen een schaafwondje? Of het is gewoon heel erg gevoelig nu, straks gaat dat denk ik wel weer over.

[ bericht aangepast op 19 mei 2013 - 23:34 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

xSunshineee schreef:
(...)

[Haha]

[Relinde |Ninuturu| Gaat er ook eentje krijgen van me, morgen ga ik en foto van haar nemen en deze dan ook zo bewerken ^^ Als je er ook eentje wil moet je dat zeggen, stuur je me een foto die en beetje goed is, maakt niet uit hoe je erop staat, met hand of je kijkt boos of alsof je net een spreuk gebruikt of zo, ik maak er eentje ^^]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Gaius

De persoon in mijn verblijf draait zich om en kijkt me glimlachend aan. Ik bekijk de jongeman die zijn hand naar me uitsteekt even aan. Hij stelt zich voor als Rymus, Rymus, hmm .. die naam ken ik vaag ergens van. "Hallo, Gaius." zeg ik terwijl ik mijn hand uitsteek en die van hem schud. Ik loop verder en plof neer op een stoel terwijl ik wijs naar een stoel tegenover me aan tafel. "Ga zitten, Rymus." Ik zet de spullen op tafel een beetje aan de kant. Ik kijk rond of ik nergens wat te drinken heb staan, beetje onbeleefd niet te vragen of hij wat te drinken moet. Ik sta op en kijk hem aan. "Wat te drinken, Rymus?" Ik schenk al wat water voor hem in een beker en zet het neer op tafel en plof vervolgens weer neer op de stoel waar ik zat. "Dus, wat brengt u hier, jongeman?" Ik weet het vast nog, maar het ontglipt me nu gewoon even.

---

16 - 09 - '17

Merthur schreef:
(...)

[Relinde |Ninuturu| Gaat er ook eentje krijgen van me, morgen ga ik en foto van haar nemen en deze dan ook zo bewerken ^^ Als je er ook eentje wil moet je dat zeggen, stuur je me een foto die en beetje goed is, maakt niet uit hoe je erop staat, met hand of je kijkt boos of alsof je net een spreuk gebruikt of zo, ik maak er eentje ^^]

[Haha, nee dankje xp]

---

16 - 09 - '17