Justin Drew Bieber
Grijnzend liep ik de poort binnen. Nadat ik naar Californië was gestuurd, had ik toch hevig geprotesteerd. Hoezo had Twist invloed op me? Wat dachten ze wel niet? Die vreselijke idioten. Maar in Californië was hel véél strenger. Gelukkig ging het steeds beter met me nu, als het zo doorging en ik doorging met de therapie dan kon ik waarschijnlijk al binnen een jaar terug naar huis. Geweldig, niet? Jazzy weer zien, Jaxon weer zien. Nu kijken wat ik allemaal gemist had. Snel haalde ik een hand door mijn blonde haar, dat weer wat donkerder was gekleurd. Het was opgestoken in een kuif, zoals altijd. Mijn bril had ik ook op, want als ik hem maar soms opzette gingen mijn ogen er niet bepaald vooruit op. Ik had mezelf voorgenomen om hem vanaf nu zoveel mogelijk te dragen. Terug naar de wereld dat op dit moment niet om mijn uiterlijk draaide, liep ik het gebouw binnen en liep de eerste beste gang in waar ik mensen zag. 'Wie heeft me gemist?' grijnsde ik.
"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."