[RPG]Perfect Humanity - 1 - Speeltopics

Regels:
Max. 2 rollen
Niet alleen meiden aanmaken, als er te weinig jongens zijn sluit ik de inschrijvingen van meiden even.
Geen ruzie OOC
Geer Mary sue's
OOC tussen haakje {}[]()
Minstens 5 regels
Tenzij ik anders zeg open alleen ik de topics
Bij langdurige afwezigheid melden
Onderzoekers alleen door ervaren rpg’ers
Max. 5 onderzoekers, dit is een extra rol, dan kan je dus 3 rollen hebben in plaats van 2
Speel met de ander mee, blokker niet.
Niet alleen 1 op 1 spelen.
Ik maak de kamerindeling en daar is geen discussie over
Je draagt gewoon het uniform en geen sieraden dus zeg niet opeens, ik speelde met mijn armband/ik streek mijn rok glad.
Huisdieren zijn niet toegestaan in het centrum

De kamers

Eetzaal

Zitkamer

Jongens uniform
Meisjes Uniform


Dagplanning:
07.00 - 09.00 | Ontbijt
09.00 - 12.30 | Vrije tijd of wetenschappelijk onderzoek
12.30 - 13.30 | Lunch
13.30 - 18.30 | Vrije tijd of wetenschappelijk onderzoek
18.30 - 19.45 | Avondeten
19.45 - 22.00 | Vrije tijd of wetenschappelijk onderzoek
22.00 - 06.00 | Op je kamer

Hybriden:
Intelligentie:
Sam Anthony Johnson - 20 - mannelijk - 1,1 - Silas
Lizzy Marlize Clark - vrouwelijk - 17 - 1,4 - Anias
Alexander Evan “Alex” Anderson - mannelijk - 18 - 1,4 - Essylt
Kracht:
Abigail Emma Bouvier - 17 - vrouwelijk - 1,1 - Somesley
Nathan James Gibson - 22 - mannelijk - 1,4 - Essylt
Audrey Jasmin Morgan - 18 - vrouwelijk - 1,2 - lilangel
Snelheid:
Georgia Elisabeth Evans - 18 - vrouwelijk - 1,1 - Silas
Paisley Marybell Couvler - 17 - vrouwelijk - 1,1 - Phrases
Charlotte 'Charlie' Case Stevenson - 16 - vrouwelijk - 1,1/1,2 - Kwijt
Drake Miller - 21 - mannelijk - 1,2 - lilangel

Onderzoekers:
Meredith Diane Price - 26 - vrouwelijk -1,1 - Silas
Kevin Alan Emett - 27 - mannelijk - 1,2 - Tolkienn

Het is 's ochtends 8 uur en de personen zijn wakker worden of ontbijten.

[ bericht aangepast op 30 maart 2013 - 22:26 ]

---

Remember to be ridiculous.

Nathan James Gibson
'Ongeveer 17 jaar geleden, overleed mijn..moeder. Ik was 10. Ze is overleden bij een bankoverval omdat ze een oude dame wilde beschermen. Ik herinner me er eigenlijk niet veel van. Mijn vader ging voor ons zorgen. Hij deed zijn best, mijn oudste zus hielp hem waar hij kon. Verder... Ik heb heel wat vrienden verloren, omdat ik mijn studie belangrijk vond, en niet elke week wilde stappen. Daardoor was ik een sukkeltje enzo. Wordt vaak niet zo gewaardeerd. Ze vonden het helemaal niet leuk dat ondanks dat ik het sukkeltje was, toch heel veel meisjes achter me aankreeg. Toen ik 23 was trouwde ik met een prachtige vrouw. Een jaar later was ze tot ons groot genoegen in verwachting. Helaas kreeg ze een miskraam. Het was een verdrietige tijd, zij was ook heel verdrietig, Ik probeerde van alles maar ik kon niks goed doen. Niet veel later ging ze vreemd en vroeg ze een scheiding aan. Dat is nu ongeveer drie jaar geleden, heb verder geen vriendinnen meer gehad. Nog iets?" In stilte luister ik naar zijn verhaal. Ik zie hoe hij zijn tranen weg probeert te knipperen, maar er ontsnapt er een, die over zijn wang naar beneden rolt. 'Nee, niets.' Zeg ik zacht. Ik haal mijn schouders op en leun met mijn hoofd op mijn handen. 'Waarom zoekt u geen nieuwe vriendin?' Zodra ik het gezegd heb realiseer ik me wat een domme vraag dat is. Ik denk er zelf immers ook niet meer aan sinds ik mijn meisje kwijtgeraakt ben.

---

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

Kevin Alan Emett

"Waarom zoekt u geen nieuwe vriendin?" vraagt Nathan. Zwijgend denk ik even na. "Goede vraag" Antwoord ik. "Ik weet het niet. Ik ben me gewoon meer bezig gaan houden met mijn werk. Ik mis het wel af en toe natuurlijk, iemand om te knuffelen, maar ik heb er gewoon niet echt meer bij nagedacht. Alleen sinds vanochtend wel weer. Wie weet komt het vanzelf wel weer" Ik glimlach even en begin weer in de la te rommelen. "Sorry, ik zal straks helaas wel wat bloed moeten afnemen" Ik zucht even. Ik haatte dat, eerst een goed gesprek en dan moet je dat weer verpesten door zo'n stomme bloedafname. Ik zet wat spulletjes klaar en kijk dan naar Nathan. "Als er iets is, Als je je rot voelt, chagrijnig of als je ergens over wilt praten, dan mag je me altijd aanschieten in de eet of zitkamer of in de gang. Anders kan je altijd bij mijn kantoor aankloppen" Zeg ik. Dit zeg ik bij de meeste Hybride, bij degene waarvan ik denk dat ze dat nodig hebben. "Of als ik het tweede onderzoeks gesprek doe" Ik glimlach vriendelijk en gemeend.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

[Sorry, ik was even eten.]

Nathan James Gibson
'Goede vraag,' is zijn antwoord op mijn vraag, 'Ik weet het niet. Ik ben me gewoon meer bezig gaan houden met mijn werk. Ik mis het wel af en toe natuurlijk, iemand om te knuffelen, maar ik heb er gewoon niet echt meer bij nagedacht. Alleen sinds vanochtend wel weer. Wie weet komt het vanzelf wel weer.'
Ik moet even gniffelen over heb woord knuffelen, hoewel dit natuurlijk helemaal geen grappige situatie is. Mij maakt hij niet wijs dat hij allen het geknuffel mist.
'Sorry, ik zal straks wel wat bloed moeten afnemen.' Zegt hij met een zucht. Ik haal mijn schouders op. 'Doe maar gelijk als het kan,' antwoord ik, 'Waar wilt u me prikken?' Terwijl ik het vraag stroop ik één mouw van mijn saai grijze blouse op en steek hem mijn arm toe.
Ondertussen praat dokter Emett verder. Hij vertelt me iets dat er op neer komt dat ik altijd bij hem terecht kan. 'Reken er maar niet op.' Onderbreek ik hem.
'Ik red me wel.'

---

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

Kevin Alan Emett

Ik hoor Nathan gniffelen en ik lach even. "Ik weet wat je denkt, Welke man mist dat nou niet" Ik knipoog even. Hij stroopt de grijze blouse op. "Reken er maar niet op, ik red me wel" zegt hij op mijn andere opmerking. Even zwijg ik terwijl ik naar hem toe rol en de spullen verder klaar zet. "Ik reken er niet op, het is een mogellijkheid" Ik kijk Nathan even aan. "Wacht maar tot je hier wat langer zit...Dan zal je het misschien wel nodig hebben, Dan weet je me te vinden" zeg ik. Ik doe een band om zijn arm, met een paar tikjes tegen zijn onderarm komt zijn ader tevoorschijn en neem ik twee buisjesbloed af. Ik plak het af met een speciaal watje met een speciaal plakband dingetje. Ik bekijk het formulier nogmaals. "Volgens mij zijn we dan voor nu klaar. Heb je verder nog vragen, of opmerkingen?"

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Nathan James Gibson
Ik vind het niet nuttig om verder in te gaan op zijn opmerking, die, al heeft niemand dat gezegd, natuurlijk over seks gaat. Ik frons even licht vanwege zijn knipoog en bijt op mijn tanden wanneer hij de naald in mijn arm steekt. 'Ik reken er niet op, het is een mogelijkheid.' Gaat hij verder over het onderwerp morele steun.
Ik sla mijn ogen op en sis tussen mijn tanden door als hij de naald nog eens in mijn ader prikt voor buisje twee. Genoeg emoties getoond voor vandaag.
Emett plakt mijn wondje af, en staart nog eens naar het formulier. 'Heb je nog vragen of opmerkingen?' Vraagt hij me. 'Nee, niet echt.' Zeg ik. Mijn stem is weer even koud als voor ik dit kantoor binnenkwam. 'Mag ik nu alstublieft gaan?' De vraag klinkt verveeld. Wat Dokter Emett echter niet kan zien is hoe hard ik mezelf mentaal te grazen neem. Ik haat mijn gedrag, maar het moet gewoon, uit zelfbescherming. Ik wil niet zwak overkomen, dat is nergens goed voor. Daar gaan mensen je van gebruiken. Het is sowieso gevaarlijk om je gevoelens te tonen, zeker voor iemand al ik. Het is nergens voor nodig om nog meer mensen te breken. Dan maar kwetsen. Beter kwetsen dan breken, dat is mijn motto.
Ik realiseer me dat ik voor me uit zit te staren en sta vlug op. 'Tot ziens.' Mompel ik, en loop naar de deur.

[ bericht aangepast op 1 april 2013 - 22:22 ]

---

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

Kevin Alan Emett

"Je mag gaan" antwoord ik. Ik hoor een vage tot ziens en wacht tot de deur achter Nathan dicht valt. Ik slaak een diepe zucht. Het is lang geleden dat ik dat naar boven heb gehaalt. Ik blijf het oneerlijk vinden. Ik kon haar blijkbaar niet gelukkig genoeg maken dus ging ze maar vreemd. Ik zucht diep, stop het formulier en de aantekeningen in Nathan zijn dossier. Ik breng het bloed naar de lab en stop de dossier terug bij de N in het archief. Even wacht ik, zal ik op een collega wachten? Ik schud mijn hoofd en loop dan langzaam, en in gedachten terug naar de eetzaal. Ik kijk even rond, ik zie Meredith nog, maar ik ga niet naar toe, het gesprek liep niet zo vloeiend. Ik ga er nog maar een doen en dan ben ik daar klaar mee voor vandaag besluit ik. "Alexander Anderson!" Ik kijk even de zaal rond en wacht op een reactie. "Alexander Anderson! Wil je met mij meelopen alsjeblieft?"

[ bericht aangepast op 2 april 2013 - 12:12 ]

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Alexander Evan "Alex" Anderson
Ik kijk op van mijn gesprek als ik mijn naam hoor. Verward kijk ik om me heen, om te zien waar het geluid vandaan komt.
Ik glimlach als ik Kevin Emett, de onderzoeker zie, sta op, en loop naar hem toe. 'Hallo Kevin.' Zeg ik vrolijk.
'Hoe gaat het met u vandaag?'
Ik ga hem voor naar zijn kantoor. Ik weet de weg. Ik ben hier immers al zo lang.
Het gezelschap van de anderen heeft me goed gedaan. Ik ben de krassen o pmijn wangen en handpalmen alweer bjina vergeten.
Ik leun met mjin rug tegen de muur naast zijn kantoor, terwijl ik wacht tot hij de laatste afstand aflegt.
De onderzoeker lijkt diep in gedachten verzonken, en ik heb niet het idee dat het vrolijke gedachten zijn.

[ bericht aangepast op 2 april 2013 - 13:37 ]

---

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

(het lukt me niet vanavond te reageren zal et morgen ochtend/middag meteen ff doen op me lappie)

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Kevin Alan Emett

Vrij snel komt Alexander naar me toe gelopen. "Hallo Kevin, hoe gaat het met u vandaag" zegt hij vrolijk, waardoor ik automatisch glimlach. "Het gaat goed, Dankje" Alexander gaat me voor, het is duidelijk dat hij de weg inmiddels wel weet. Rustig loop ik achter hem aan. Hij staat bij mijn kantoor te wachten. Ik loop naar binnen om zijn dossier te pakken en loop er weer uit en sluit de deur weer achter me. "We zitten vandaag ergens anders" zeg ik glimlachend. Met het dossier onder mijn arm ga ik hem voor. We lopen wat gangen door en komen dan bij een kamertje, Zo'n zelfde soort als ik met Nathan gezeten heb, alleen wat groter en met een bureau erin. "ga zitten" Ik gebaar naar het bed. Ik sluit de deur achter Alexander en neem dan zelf plaats op de rijdende stoel. "Dat is een tijdje geleden hè Alex" zeg ik vrolijk. "Hoe gaat het met je?"

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Audrey Jasmin Morgan

Drake moest grinniken omdat ik me af vroeg hoe sommigen zoveel kunnen eten 's ochtends.'je moet goed ontbijten, ontbijt is de belangrijkste maaltijd van de dag, daar haal je je energie uit. Ik snap niet dat jij genoeg hebt aan die appeltjes van je' zei hij plagend. Ik kijk Drake aan 'ik heb genoeg aan mijn appeltjes, die zijn tenminste gezonder dan wat jij naar binnen werkt' zeg ik een blik werpend op zijn bord. Ik kijk de tafel rond en verzin een manier om van onderwerp te veranderen. 'wat gaan jullie doen vandaag?' vraag ik aan de rest.


Drake Miller

Afwachtend kijk ik Georgia aan als ik geen reactie krijg, misschien had ik me vergist en had ze het toch niet tegen mij. 'ik heb genoeg aan mijn appeltjes, die zijn tenminste gezonder dan wat jij naar binnen werkt' zegt Audrey. Ik moet zacht grinniken. 'gezonder zijn ze misschien wel maar niet voedzamer'. Ik zie haar de tafel rond kijken 'wat gaan jullie doen?' vraagt ze plots aan de rest. Ik grijns half, ze had blijkbaar geen zin in een discussie vandaag. Ik laat mijn blik nu weer rusten op Georgia die nog steeds geen reactie heeft gegeven.

---

When you're broken and you're shatterd love will save you from disaster.

Alexander Even "Alex" Anderson
'Het gaat goed, Dankje.' Zegt Kevin, terwijl hij achter me aan loopt. 'We zitten vandaag ergens anders.' Zegt hij, zodra hij mijn papieren uit zijn kantoor heeft gehaald, en gaat me voor door een aantal gangen, naar een ander kamertje. 'Ga zitten' Hij gebaart naar het ligbed. Ik ben jaloers op zijn rijdende stoel. Het zou zó leuk zijn om daarop rond te rijden. 'Dat is een tijdje geleden hè Alex' Merkt hij op. 'Hoe gaat het met je?'
'Met mij gaat het goed, dank u.' Glimlach ik. 'Waarover liep u zo te peinzen?' Vraag ik nieuwsgierig, terwijl ik plaatsneem op het bed.

---

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

Charlotte 'Charlie' Case Stevenson
Een van de Hybrides, Audrey, die ik herken als een Kracht-Hybride, vraagt aan de groep of we nog wat gaan doen. Ik slik mijn broodje a la Hybride door, en richt me op haar. "Ik weet het niet, maar ik denk dat ik ga hardlopen, nou, tenzij er een onderzoek komt." Zeg ik, en ik glimlach. Hardlopen is mijn lust en mijn leven. In zekere zin past mijn snelheid echt bij mijn levensstijl. Zonder sport zou ik een vaag aftreksel van mezelf zijn, bedenk ik me. "Wat ga jij doen, Audrey?" zeg ik. Ik vraag me af hoe het is om een intelligentie of kracht-Hybride te zijn. Het boeit me wel, maar ik kom niet verder dan dingen die ik bedenk, aangezien ik de ervaringen nooit zal kennen.

---

Tijd voor koffie.

Audrey Jasmin Morgan.

Charlotte richtte haar aandacht op mij. "Ik weet het niet, maar ik denk dat ik ga hardlopen, nou, tenzij er een onderzoek komt." Zegt ze met een glimlach. "Wat ga jij doen, Audrey?" vraagt ze. Ik denk even na, hardlopen dat zou ik ook wel weer eens willen doen. 'misschien kunnen we samen hardlopen?' Direct nadat ik het heb gevraagd besef ik me dat het een domme vraag is, Charlotte is een snelheid hybride en natuurlijk veel sneller dan ik. 'laat maar dat was een stomme vraag' zeg ik lachend. 'jij bent natuurlijk veel sneller dan ik dus dat zal niet werken.'

---

When you're broken and you're shatterd love will save you from disaster.

[hij loopt toch niet nu al dood he? ):]

---

When you're broken and you're shatterd love will save you from disaster.

Kevin Alan Emett
"met mij gaat het goed danku" zegt Alex beleeft. "waarover liep u net zo te peinzen?" vraagt Alex nieuwschierig en ik glimlach. " jou ontgaat niets he?" ik grinnik. "Ik had net een gesprek met een jongen die vroeg over de mensen die ik verloren heb en daar heb ik lang niet meer over nagedacht"geef ik toe. Ik sla het dossier van Alex open. Ik bekijk de documenten even kort.
"de laatste is niet zorgvuldig geweest. wat hebben ze de laatste keer gedaan of besproken?" vraag ik. "voordat ik straks dubbelwerk doe en je tijd verspil" ik glimlach even nnaar Alex.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]