• Het rpg topic, voor als je je hebt aangemeld bij de rpg full of fantasy, ik schrijf in de ik vorm, maar je mag het zelf weten. Ik begin zometeen.


    May StarClan light your path.

    Danny Jake Davids || Tovenaar
    Ik lees veder in mijn Spellbook. Vanavond is het volle maan. Ik denk terug aan de volle maan hiervoor. Hoe ik macht door mijn lichaam voelde, hoe mijn magie krachtiger werd. De dag waarop ik mezelf bijna had veraden. Ik had bijna magie in het openbaar gebruikt. Het probleem was dat ik er geen controle over had. Gelukkig hoef ik het nu niet meer te verbergen, ik moet alleen oppassen dat ik dan niet weer kwaad word.
    Ik hoor Ember binnen stormen. Veel op het gesprek let ik niet, want ik ga weer veder met lezen. Pas als ze zegt dat ze dood wil kijk ik op. Zei ze dat nou echt?
    Ik zie Aurora met een klein zwaard bij Embers keel. Ik verstop mijn gezicht achter mijn boek. Niet echt een slim idee, maar ik heb nooit gezegd dat ik slim was.
    'Ik heb niks tegen heksen, Dus ik dood je niet. Ik laat je leven met het gevoel dat je niks waard bent. Dat is eger dan de dood. Ga nu en laat je hier nooit meer zien.' Hoor ik Aurora zeggen. "Ieder mens of welk wezen dan ook is iets waard." Mompel ik nog wel verstaan baar. "Goed of slecht, arm of rijk, het maakt niets uit. Iedereen is bijzonder op zijn manier."

    [ bericht aangepast op 20 juni 2013 - 23:30 ]


    I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

    (Ga straks ergens naartoe en weet niet hoelaat ik terug ben)


    I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

    Ember Green - Witch
    Ik kijk naar Danny die rustig in zijn SpellBook leest. Ik mis hem en Aurora. Toen we nog vrienden waren. Had ik maar nooit die boog gepakt. Ik voel spijt.
    "Het spijt me..." Zeg ik. "Maar je zult me toch niet geloven." Met tranen in mijn ogen kijk ik naar Danny. Hij deed niks. Hij hield dus meer van Aurora.
    Aurora gaf me geen tweede kans. Niemand deed dat. Mijn hele leven al niet. Ik keek weer naar Aurora. Als ze me nu geen tweede kans gaf, zou ik nooit meer terug komen, maar ik hoop dat ze ziet
    Dat het me nu echt spijt.


    May StarClan light your path.

    (@Marijncraft Danny heeft wel iets gezegt)


    I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

    Aurora Trell ~ fighter.

    'Ieder mens of welk wezen dan ook is iets waard,' hoor ik Danny mompelen. 'Goed of slecht, arm of rijk, het maakt niets uit. Iedereen is bijzonder op zijn manier.'
    Ik beet op mijn lip. Hij had gelijk. Iedereen was anders op zijn eigen manier. Maar als iedereen nou eens zo gaan luisteren naar degene die er meer van wist, dan zouden minder mensen dood gaan.
    'Het spijt me...' zegt Ember dan zacht. 'Maar je zult me toch niet geloven.'
    Geluk voor haar zag ik het rode in haar aura weggaan en plaatsmaken voor groen en geel. Ik zuchtte diep.
    'Als Danny het goed vindt, mag je blijven,' snauwde ik. 'Maar ik heb regels en daar houd je je aan. En de belangrijkste regel is dat je naar mij moet luisteren als ik iets zeg.'
    Ik draaide me met een ruk om en liep naar de vijver. Ik hoefde niet per sé een antwoord terug. Als ze wegliep was ze weg en als ze bleef dan bleef ze.


    "Rebellion's are build on hope"

    Ember Green - Witch
    'Als danny het goed vind mag je blijven,' snauwde ze. Ik keek hoopvol naar Danny. En dit allemaal om een Longbow.
    'Maar ik heb regels en daar houd je je aan.' zei Aurora nog en liep naar de vijver. Oké, ze had regels en dat snapte ik, maar daarvoor moest ze niet gelijk ervoor zorgen dat onze vriendschap verdween, dacht ik. Gelukkig was ze geen vampier, dacht ik snel.
    Nu was het wachtten op Danny's antwoord.


    May StarClan light your path.

    Danny Jake Davids|| Tovenaar

    'Als Danny het goed vindt, mag je blijven,' snauwt Aurora. Wat maakt het nou uit wat ik ervan vind. Ik vind alles best zolang het maar niks ergs is. Ik zie dat Ember Hoopvol naar me kijkt.
    'Maar ik heb regels en daar houd je je aan. En de belangrijkste regel is dat je naar mij moet luisteren als ik iets zeg.' Na dit gezegt te hebben draait Aurora zich met een ruk om en loopt naar de vijver.
    Ik wil veder gaan met lezen, maar zie dat Ember een antwoord wil.
    Met een zucht stop ik mijn boek in de tas en sta op. ''Luister, ik vind het best dat je blijft. Ik snap eigenlijk niet eens waarom mijn toestemming hiervoor nodig is,maar oke.'' Zeg ik. " Hou je gewoon aan die regels. Het is makkelijker voor ons allemaal. Je denkt misschien dat Aurora bazig is, maar dat is ze niet. Die woede en al dat soort dingen komen gewoon uit bezorgtheid. Luister naar haar en ze is in een goede bui.'' Ik kijk om hoog en zie dat de maan er nog niet helemaal is.
    ''Misschien een beter idee om mij vanacht ook niet kwaad te maken, als je begrijpt wat ik bedoel.''


    I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

    Jennifer Woods|| Vampier
    "Het wordt al donker ik ga maar weer eens denk ik. Bedankt voor alles." Zegt Rain. Ik likte mijn tanden af waar het bloed nog op zat.
    "Wat jammer nou.'' Zeg ik met een grijns.
    "Doei!" Zegt ze nog. Ik rol mijn ogen en zie Idrille staan. het ziet er naar uit dat ze ergens over na denkt. Ik haal mijn schouders op.
    Erg veel zin in gedachtenlezen heb ik niet meer. Ze gaat op de bank tegenover me zitten
    "Oké, heb je nog iets watje kwijt wilt ?" Vraagt. Ik denk even na, maar dan haal mijn schouders op.
    ''Niets Bijzonders. Dit is de eerste keer dat ik uit een bloedzak drink inplaats van vers.'' Begin ik. '' Heb vandaag al meer mensen geholpen dan in mijn hele leven en ik ben mijn zusje verloren.'' Met verloren bedoel ik niet dat ze dood is, maar dat ik haar gewoon niet meer heb gezien. Dat allemaal sinds dat weerwolf gebeuren. Ze is nu twaalf of bijna twaalf, ik weet het niet meer.
    ''Niets belangrijks dus.''Voeg ik er nog aan toe. Gelukkig heb ik geleerd om emoties te verbergen.

    (Sorry dat het zo kort is en zo lang duurde.)


    I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

    Ember Green - Witch
    'Luister, ik vind het best dat je blijft, ik snap eigenlijks niet waarom mijn toestemming hiervoor nodig is, maar oké,' zei Danny. Ik snapte het eigenlijk ook niet. Het was toch Aurora's huisje? 'Hou je gewoon aan die regels. Het is makkelijker voor ons allemaal. Je denkt misschien dat Aurora bazig is maar dat is ze niet. Die woede en dat soort dingen komen gewoon uit begorgdheid. Luister naar haar en ze is in een goede bui.' ik luister naar Danny's wijze woorden en knik. Ik pak mijn eigen SpellBook en ga naast Danny zitten. 'Misschien een beter idee om mij vanacht ook niet kwaad te maken, als je begrijpt wat ik bedoel.' zegt Danny. Eén seconde snap ik het niet, maar dan herinner ik het me: het is vanacht volle maan. Dan moet Aurora mij ook niet boos maken. Aurora zal niks gebeuren, zij is tenslotte een mens. Ik open mijn SpellBook, deze was voor blinde heksen. Ik kan tenminste nog 'blind lezen' en ga met mijn vinger over de letters en voel de vormen, en 'lees' wat er staat.


    May StarClan light your path.

    Rain Thunder - Werecat

    Ik verveelde me, en zuchtte. Waarom moest ik zo snel weg van idrille? Oh ja, omdat ze anders zouden merken dat ik nep blij was. Ik loop door het bos over het koele gras. Langs bomen en kwam bijna bij de poort. De poort van de stad en bovennatuurlijke bos. Ik loop naar de stad, de poort door. ik was wel zo slim om mijn oren en staart 'ontzichtbaar' te maken. Ik loop snel de boeken winkel in. Als ik toch niks te doen had, waarom dan niet lezen? Ik pakte een boek. Het heet 'Full Moon' en daardoor herinner ik me dat het vanacht volle maan is. Dan kon ik mijn krachten weer eens laten zien. Beter jagen, sneller zijn.. man, volle maan was te gek. En de fighters zouden dan allemaal bang het bos uit gaan, en de mensen hun deuren en ramen op slot. Zo overdreven. Ze snapten niet dat sommige bovennatuurlijke wezens, niet gelijk doodde. Ik lees de achterkant van het boek. Er staat allemaal bovennatuurlijke dingen. Het gaat ongeveer over een vampier die iedereen dood, en er is een simpel mens die hem moet verslaan. Het klonk niet zo spannend, maar ik kon niks anders vinden. Ik leg het boek op de balie naast de kassa en kijk naar de mens die er achter staat. Ik probeer er voor te zorgen dat hij niet ziet dat mijn ogen van kleur veranderen. Daar door doe ik de cappichon van mijn blauwe vest op. Rain, mijn naam paste er zelfs bij. 'Heb je het al gehoord?' zei hij terwijl hij het boek scande. Oh sh*t, hij begon een gesprek met me! Daar had ik geen zin in. Als hij één keer in mijn ogen keek was het te laat. 'Wat?' vraag ik en doe alsof ik haast heb. 'Dat er allemaal fighters het bos in zijn gegaan en nooit terug kwamen! De leider is zelfs dood!' zegt de jongen. 'Oh,' zeg ik. Ik bedenk me dat ik in Aurora's huis was. De fighter. 'En uh, Aurora Trell?' vraag ik snel. 'Die leeft nog. Hoezo?' zegt de jongen. 'Uhmm, ik heb gehoord dat ze een hele sterke fighter is.' zeg ik snel. De jongen knikt. 'Twee euro a.u.b' Ik geef hem geld, en pak het boek. Als ik eindelijk thuis ben ga ik op de veranda )(of hoe je dat ook typt) zitten en open mijn boek. Vier hoofdstukken later zie ik de zon ondergaan en berg het boek op. Ik spring met mijn katten krachten het dak op, en wacht tot de maan op is.

    [ bericht aangepast op 25 juni 2013 - 17:24 ]


    May StarClan light your path.

    (MBAV4ever=BennyRabbit)


    I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

    Danny Jake Davids|| Tovenaar

    Ember komt naast me zitten en begint in haar SpellBook te lezen. Ik probeer mee te lezen, maar ik kan de letters niet vinden. Ik kijk er niet begrijend naar. Dan schiet het me weer te binnen het was een SpellBook voor blinde heksen. Ik haal mijn schouders op. Mijn eige SpellBook was in het Latijn, omdat ik dat zelf makkelijker lezen vond. Je kan het gek noemen, maar dat vind ik gewoon.
    Ik kijk omhoog en wacht tot de maan verschijnt. Ergens vind ik het fijn dat hij weer vol is, maar eigenlijk vind ik het ook weer niet. Het komt vooral omdat ik er soms dingen bij doe waar ik later spijt van krijg. Ikchud de gedachten weer van me af. Ik moet me er niet aan denken. Gewoon ergens anders over denken.
    ''Wat heeft je gedachten veranderd?'' Vraag ik aan Ember. ''Ik bedoel waarom ben je weer terug gekomen?'' Voeg ik eraan toe om het duidelijk te maken.


    I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

    Ember Green - Witch
    We lezen tot de maan op is. Dan opeens stelt Danny een vraag, en ik ben er ook achter gekomen dat hij in het Latijn leest. 'Wat heeft je gedachten veranderd?' even begrijp ik niet wat Danny bedoelt. 'Ik bedoel, waarom ben je weer terug gekomen?'
    'Nou, ik vindt dat een vriendschap niet kapot moet gaan om een Longbow en een paar rot fighters,' antwoord ik. en met fighters bedoel ik niet Aurora, maar met Zack en zo.' voeg ik er snel aan toe.
    Dan klap ik mijn SpellBook dicht. 'Ik ga naar buiten,' vertel ik aan Danny, ik wou de maan zien en de nacht mijn krachten oefenen. Ik loop de deur door, en doe hem achter me dicht. Het maakt bijna geen lawaai en ik loop naar een boom, niet ver van het meer af waar Aurora zat. Ik had geen zin om met haar te praten, en ook niet met dat gedoe van Danny. Ik wou gewoon rustig mijn krachten oefenen. Ik ga met mijn rug tegen de boomstam aan zitten en pak mijn toverstok. Ik spreek een spreuk dat ik in het SpellBook heb gelezen. Er hoort nu een soort van kleine bliksem te komen dat niks in de fik kan steken, maar het mislukt en wordt een klein vlammetje dat binnen twee seconden al weer verdwenen is. Ik kijk naar de maan en zucht. Toveren was niet makkelijk en vooral niet als je het je hele leven alleen moet uitproberen.

    Rain thunder - Werecat
    De zilveren maan kwam op en scheen op het bos. Heksen, weerwolfen, vampiers, en alle bovennatuurlijke soorten kwamen tevoorschijn om hun krachten te oefenen. Ik hoorde een weerwolf huilen die dus aan het transformeren was. Ik besef dan dat ik ook ga transformeren binnen een minuut. Mijn zwarte vacht groeit en mijn kleren scheuren en waaien weg in de wind. Mijn klauwen groeien en kattenoren gaan naar achter en naar voren. Mijn kattenneus ruikt vlees en mijn ogen zien beter in het donker. Op vier poten spring ik van het dak af van boom naar boom, van tak naar tak, niet bang om te vallen, te vechten, of mijn krachten te laten zien.


    May StarClan light your path.

    {Mensen, ik wacht op twee antwoorden.... Eentje voor mijn rol Idrille die met Jennifer in haar huis is en ander voor mijn rol Calder.... voor Vera Hepburn..

    En ik pleit nog steeds voor dat de namen in de beginpost komen te staan, is altijd veel overzichtelijker, samen met de link naar de rollentopic.}


    Credendo Vides

    (Ik had al een stukje met jennifer geschreven dus daar kan je op reageren.)


    I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!