[RPG-Topic] Full Of Fantasy. - Speeltopics

Het rpg topic, voor als je je hebt aangemeld bij de rpg full of fantasy, ik schrijf in de ik vorm, maar je mag het zelf weten. Ik begin zometeen.

May StarClan light your path.

Danny Jake Davids|| Tovenaar

Ze glimlacht.
'Het gaat wel,' zegt ze. 'En je moeder herkende me. Ze had je met mij mee zien gaan. Ze was kwaad dat ik haar waardeloze zoon had meegenomen. Ik werd kwaad en sloeg haar en toen hebben de fighters me gezien. Eentje gooide een bom gevuld met glasscherven en daarna is er nog op me geschoten met pijlen.'
ze zucht en drukt de doek nog iets beter tegen de wond.
''Weet je zeker dat het gaat? Ik bedoel....'' Mijn blik veranderd in een angstige blik als me te binnen schiet wat ze zei.
''Wacht even mijn moeder? Heeft ze je iets gedaan?'' Ik wou niet dat ze Aurora iets aan had gedaan. Ik weet wat zed oet en het is niet bepaald een pretje.
''En waarom is ze eigenlijk kwaad dat jij mij hebt 'meegenomen'? Zij was de genen die mij het huis uit wou. Zij is de reden van al die pijn die ik de afgelopen 9 jaar gehad heb! Dankzij haar ben ik mezelf gaan snijden!'' IK dacht dat ik haar eindelijk uit mijn leven had, maar blikbaar is ze weer bezig.
''Als ik dat mens nog een keer zie dan...'' Ik bal mijn vuisten.'' Dan laat ik haar zien dat ze niet meer de baas over mij is. Al verraad ik daarmee dat ik een tovenaar ben. Zij verdient het om die pijn te voelen.''

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

''Weet je zeker dat het gaat? Ik bedoel....'' zijn blik werdt angstig.
''Wacht even mijn moeder? Heeft ze je iets gedaan?''
Ik wou zeggen dat het niks was, maar hij ging door.
''En waarom is ze eigenlijk kwaad dat jij mij hebt 'meegenomen'? Zij was de genen die mij het huis uit wou. Zij is de reden van al die pijn die ik de afgelopen 9 jaar gehad heb! Dankzij haar ben ik mezelf gaan snijden!''
''Als ik dat mens nog een keer zie dan...'' Hij balt zijn vuisten.
'Dan laat ik haar zien dat ze niet meer de baas over mij is. Al verraad ik daarmee dat ik een tovenaar ben. Zij verdient het om die pijn te voelen.'' Ik sta op en laat de bebloede doel vallen. Met mijn handen die onder het bloed zaten pak ik zijn arm. Ik was bang. Bang voor wat ik zou zien als ik nu zijn mouw op zou trekken. Ik trok zijn mouw op en zag een nieuwe snee. Met tranen in mijn ogen kijk ik hem aan.
'Oh Danny,' fluisterde ik. 'Waarom.'
Plots ging er een steek door mijn arm. Ik slaakte een kreet en viel op mijn knieën.
'Als ik me weer iets beter voel,' snauw ik. 'Dan doen we wat aan dat.'
Een priemende vinger wijst voor een seconde naar zijn pas gesneden arm en valt dan op de grond.

"Rebellion's are build on hope"

Danny Jake Davids|| Tovenaar

Ze staat op en laat de bebloede doek vallen. Met haar handen die onder het bloed zaten pakt ze ze mijn arm. ze trek mijn mouw op Waardoor je mijn littekens kon zien. Nu kreeg ik een schaamend gevoel. Had ze nou maar niet mijn mouw omhoog gedaan.
Met tranen in haar ogen kijkt ze me aan.
'Oh Danny,' fluistert . ze'Waarom.'
Ik wou antwoord geven, maar dan slaakt ze een kreet en valt op haar knieën
'Als ik me weer iets beter voel,' snauwt ze. 'Dan doen we wat aan dat.'
Een priemende vinger wijst naar mijn arm en valt dan op de grond.
Ik zak door mijn knieën en kijk haar weer aan.
''Ik weet zelf ook wel dat ik er wat aan moet doen, maar het is gewoon moeilijk.''Zeg ik. ''Ik heb er ook telkens spijt van als ik het doe, maar stoppen lukt gewoon niet.'' Ik doe mijn mouw weer omlaag. Dit is de reden dat ik altijd lange mouwen draag. Zodat niemand die littekens kan zien. ''Maar volgens mij moet je je nu meer zorgen maken om je zelf.''

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Aurora Trell ~ fighter.

''Ik weet zelf ook wel dat ik er wat aan moet doen, maar het is gewoon moeilijk,' zegt hij. 'Ik heb er ook telkens spijt van als ik het doe, maar stoppen lukt gewoon niet.' Hij doet zijn mouw weer omlaag. 'Maar volgens mij moet je je nu meer zorgen maken om je zelf.'
Ik mopperde wat af en keek hem aan.
'Goed,' zuchtte ik. 'Wat wil je dat ik doe?'
Ik trok mijn shirt uit, daaronder zat alleen een zwart topje en daaronder weer een bh. Ik bekijk mijn armen die vol glasscherven en bloed zat.
'Het ziet er eigenlijk best slecht uit' zeg ik zacht lachend.

"Rebellion's are build on hope"

Danny Jake Davids||Tovenaar

Ze mopperde wat af en keek me aan.
'Goed,' zucht ze. 'Wat wil je dat ik doe?'
Ze trekt haar shirt uit,en heeft nu een zwart topje aan. Haar armen zitten vol met glasscherven en bloed.
'Het ziet er eigenlijk best slecht uit' zegt ze zacht lachend.
Ik schud mijn hoofd. ''Gelukkig ben ik dit soort dingen gewend. Het had nog erger kunnen geweest.'' Zeg ik waarneer ik haar armen bekijk.
''We kunnen het beste eerst de glasscherven eruit halen, wat ook het pijnst gaat doen, maar het moet. Daarna de wonden ontsmetten, want anders krijg je een infectie. Een probleem is is dat mijn geneesmiddel bijna op is dus daar heb ik niet genoeg van. Ik weet dus niet wat ik veder moet gaan doen."Zeg ik uit mijn hoofd.
Ik haal mijn schouders op. ''Je kan er verband op doen, maar dan duurt het langer tot het geneest + de wonden hebben een beetje lucht nodig anders gaat het nog langzamer.''

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

[This topic is dying...]

May StarClan light your path.

(Het is ook vakantie of bijna vakantie, ik ben nog bezig met mijn laatste week school. Geduld is een schone zaak)

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

[ik wacht weer eens tot marijncraft reageert. Want anders zijn het steeds bannyrabit en ik die reageren ]

"Rebellion's are build on hope"

( Ik reageer heel de tijd omdat ik no life heb )

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

[Ik heb niet te veel te reageren, heb nogsteeds niet besloten wat ik met Ember ga doen, bij Danny en Aurora blijven of niet. En met Rain is mijn inspiratie wel zo'n beetje op. Ik wacht eerder tot Danny en Aurora klaar zijn met hun gesprek en een van hun naar Ember gaat of zo. Het is wel jammer dat Ide spelers van idrille en Vera en zo niet vaak meer reageren.)

May StarClan light your path.

Idrille Mila Chalant ~ Weertijger

"...Nee...ja...Eventjes misschien, ik moet zo nog iets doen."
Haar woorden klonken niet geheel enthousiast, maar ergens begreep ik het wel, met volle maan zat je liever thuis bij je soortgenoten, al had ik dat gevoel niet echt, want ik had geen soortgenoten meer, althans, niet echt.
Weertijgers zijn toch net nog wat anders dan Weerkatten.
"Oké, dan stop ik er eentje in."
Zonder echt te kijken pakte ik een DVD hoesje en stopte die in de DVD-speler.
Het Disneylogo kwam al snel in beeld en even later bleek het dat ik Pirates of the Caribbean op had gezet, acht wel een goede film om te kijken.
"Als je iets nodig hebt zeg je het maar en als je weg wilt zeg je het ook maar, al kan ik je natuurlijk niet tegenhouden om te vertrekken, maar ik vind het wel altijd fijn als mijn gasten ook zeggen dat ze vertrekken."

{ Wow, dit is echt een heel kort stukje }

Credendo Vides

Jennifer Woods|| Vampier



"Oké, dan stop ik er eentje in." Zegt Idrille, waarna ze de DVD in de DVD-speler stopt.
"Als je iets nodig hebt zeg je het maar en als je weg wilt zeg je het ook maar, al kan ik je natuurlijk niet tegenhouden om te vertrekken, maar ik vind het wel altijd fijn als mijn gasten ook zeggen dat ze vertrekken."
''Zal ik onthouden.'' Naar de film kijk ik niet echt door het rare gevoel dat zich in me vormt. ''Hoor jij nu niet te veranderen?'' Vraag ik haar dan om ergens anders aan te denken. ''Gewoon uit nieuwsgierigheid.''

(Sorry dat dit stukje zo slecht is. Ik heb midden in dit jaar last gekregen van herpes zoster. Ook wel bekend als gordelroos. Het ergste daarvan is nu wel over. Je ziet nu nog wel rode plekken op de plaatsen waar ik het had. Soms heb ik met ademe halen nog pijn. Door die gordelroos is mijn lichaam erg vermoeid en sneller kwetsbaar voor ziektes. Nu ben ik dus weer ziek, echt top begin van de vakantie. )

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Laatmaar-

[ bericht aangepast op 15 juli 2013 - 22:21 ]

May StarClan light your path.

Aurora Trell ~ fighter.

Danny begint te praten over wat ik het beste met mijn wonden kon doen. Veel begreep ik er niet van, dus mijn gedachten dwaalde af. Waarom zou hij zichzelf nog steeds snijden? Vanwege zijn moeder? Ik sta op en loop naar de keuken. Ik pak nog een een doek en grijp zijn arm weer. Ik trek zijn mouw op en doe de doek ertegen aan. Ik grijp wat touwtjes die ik om mijn riem had hangen en bond die om de doek heen. Toen sprenkelde ik er nog wat water over, zodat de wond verkoeling kreeg. Ik kijk er voor een tijdje en laat hem dan schokkerig los om vervolgens mezelf stevig vast te pakken aan het aanrecht. Mijn voet kreeg de ene pijnscheut na de andere en de kans dat ik bleef staan werd kleiner en kleiner. Een pijnscheut ontsnapte onder neus en lippen door en ik liet mezelf op de grond zakken. Met mijn rug leunde ik tegen de keukenkasten en ik liet mijn hoofd in mijn handen zakken. Ik was moe en mijn hele lichaam deed pijn. Ik had zelf geen idee hoela's ik dit nog ging volhouden. Nu wel voor even. Misschien moest ik één van die dingen doen die Danny had gezegd.
Die, zo slim als ik was, alweer was vergeten.

"Rebellion's are build on hope"

Danny Jake Davids|| Tovenaar

Ze staat op en loopt en loopt weg. Even vraag ik mezelf af wat ze aan het doen is, maar al snel word mijn vraag beantwoord. Ze komt terug met een doek en grijpt mijn arm. Ze doet mijn mouw omhoog en doet de doek op mijn arm. Ik begin te mopperen. Waarom snapt niemand dat ik niet wil dat ze zich met mijn problemen bemoeien? Ze bind met wat touwtjes het doek en sprenkeld het dan met water. Dan laat ze mijn arm los en houd haarzelf vast aan het aanrecht. Je kan aan haar gewoon zien dat ze pijn lijd. Ze zakt op de grond en legt haar hoofd in haar handen. Nu wist ik dat ik iets moest. Ik pak mijn tas en doe hem open. Het eerste dat ik eruit haal is het mesje. Ik blijf er even naar kijken, maar leg het dan ergens neer. Als ik mijn Spellbook heb gepakt ga ik naar Aurora. Ik bekijk haar armen nog eens. "Dit gaat pijn doen" vertel ik haar waarna ik de glasscherven uit haar haal. Ik leg ze neer en kijk erna. Bloed en scherpe dingen, waarom is de wereld zo gemeen tegen mij? Ik schud mijn hoofd en kijk in mijn Spellbook. "Ik ga nu niet tegen je liegen." Zeg ik terwijl ik in mijn Spellbook kijk. "Ik ben beter in drankjes dan in spreuken, dus ik weet niet of dit werkt. Als ik de spreuk heb gevonden doe ik mijn boek dicht en haal diep adem. " Evanesces in sole quasi nix iniuriam magicis velocius quam quis putet." Hopelijk werkt deze spreuk.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!