• Verhaal:
    International Sports Academy oftewel ISA is een school voor jonge sporttalenten over de hele wereld. Elke fanatieke, jonge sporter droomt ervan om hier toegelaten te worden. Met talent, keiharde trainingsschema's en persoonlijke diëten halen deze jongeren te top. Een nieuw jaar begint aan het ISA en de nieuwe talenten komen aan. Hoewel ze allemaal hun zinnen op de top hebben gezet vinden ze tussen de trainingen door tijd voor het sluiten van vriendschappen, het uithalen van streken en verliefd worden.


    Regels:
    * Geen Mary Sue's
    * Minstens 5 regels
    * Weer origineel - ook in de sport
    * Niet enkel 1 op 1 gesprekken.
    * OOC tussen haakjes
    * Dingen als "wie wil Henk meeten" in het praattopic
    * Melden als je langere tijd afwezig bent.
    * Er zijn meer personen als alleen de rollen denk aan trainers, huisbewaarder, conciërge andere leerlingen


    Rollen:
    Charira Asasia Meyling - huisbewaarster en trainster dans en beweging - 1,3 - Xerces
    Nick james Harrison - groepsbegleider - 1,5 -
    Alexandra Mary Skylar- kunstschaatsen -1,1 - Pebble
    Jona Lara Nilsdottir - Schermster - 1,1 - Squib
    Lola Niamh Edwards - hockey - 1,2 - Sourire
    Aubrey Jane Veréz - kickboksen - 1,1 - Neolaia
    Jolie Chloe Eberson. - jazzballet - 1,2 - DanceBabeA
    Gereserveerd - xElounor
    Rosalia Alena Rákóczi - karate - 1,3 - SerpentKiss
    Emily west - hockey - 1,4 - Sannex
    Danielle eva grand - hip-hop - 1,5 - xKimx124
    Austin Luke Woodstock. - rugby - 1,2 - Sourire
    Jesse James Parker - tennis - 1,1 -xAmore
    Christopher James Veréz - kickboksen - 1,1 - Neolaia
    Adam Elias McDown - honkbal - 1,2 - Nyan
    Cameron Esp - zwemmen - 1,3 - Squib
    Zane Wesley Garçia. - Motorcross - 1,3 - xAmore
    Ethan James McTaylor - hockey - 1,4 - Alloveryou
    Daniel (Daan) Dylan Connor - karate - 1,6 - MindBreaker
    Matze Kane Connor - break- en streetdance - 1,6 - MindBreaker


    Rollentopic
    Praattopic 1

    Begin:
    Iedereen komt aan, het schooljaar is begonnen met nieuw talent. Je brengt je spullen naar je kamer - iedereen heeft een eigen slaap - en badkamer - en zoekt de anderen op of inspecteert het terrein en de trainingsfaciliteiten.

    [ bericht aangepast op 17 jan 2013 - 17:21 ]


    Remember to be ridiculous.

    Adam Elias McDown
    'Je zal wel gelijk hebben' zei ze met een lichte grijns."Ik heb altijd gelijk."grapte ik en Lola liep verder de tuin in en draaide zich dan om om haar tong naar me uit te steken.Ik grijnsde even en rende naar haar toe.Je voelde hoe de grond onder je voeten anders aanvoelde,deze was zachter.
    Ik stak mijn handen in mijn broekzakken en voelde een papiertje zitten,die nog van mijn moeder was.Ik had hem er vlug ingestoken en had er nog niet naar kunnen kijken,maar dat ging ik vanavond wel doen.
    Ik keek even rond en zag nog een paar andere sportvelden."Dus,van waar kom je eigenlijk?"vraag ik haar dan.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Alexandra Mary Skylar.
    'Hey,' hoorde ik ineens en toen ik me omdraaide zag ik een jongen staan. Hij glimlachte naar me en ik glimlachte automatisch terug. Hij had een leuke glimlach. 'Hey,' zei ik terug en merkte op dat mijn Britse accent wel erg goed naar voren kwam, wanneer hij naast me op de bank kwam zitten en zijn handen in de zak van zijn hoodie stopte. 'Ik ben Alex,' zei ik toen en stak mijn hand naar hem uit, terwijl ik hem vriendelijk toelachte. Mijn grote groenblauwe ogen gleden even over zijn lichaam. Hij was erg gespierd, wat betekende dat hij waarschijnlijk een sport deed waar je heel je lichaam voor nodig had. Een zware fysieke sport. Boksen, rugby, iets in die richting. Hij zag er erg aardig uit en ik hoopte dat hij dat ook was.


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Lola Niamh Edwards.

    Hij kwam achter me aangerent en stak zijn handen in zijn zakken. 'Dus,van waar kom je eigenlijk?'vroeg hij. 'America' zei ik en ik glimlachte. Wow, ik glimlachte vaak, daar moest ik echt op gaan letten. 'Jij?' vroeg ik hem en ik keek even naar de grond. Ik hoopte dat ze een beetje een groote tuin hadden, dan kon je er lekker lang ik lopen. Ik had niet zo veel zin om naar binnenn te gaan. En ik deed tenslotte nu een kennismaking met Adam. Dus eigenlijk hoefde we niet naar binenn. Ik wist niet waar hij vandaan kwam. Hij had niet een specifiek accent of zo. Gewoon, normaal, zoals ik.

    Austin Luke Woodstock.

    'Hey' zei ze met een duidelijk Brits accent. Dat vond ik altijd schattig bij meisjes als ze een Brits accent hadden. Ik weet niet, dat was gewoon mijn ding. Het klonk raad en de meeste mensen zouden dan zeggen: Daar heb je zo'n stomme Brit, maar ik vond het wel schattig. 'Ik ben Alex' zei ze en ze stak haar hand uit. Ik pakte hem aan en schudde hem. Wel stevig, maar dat kwam omdat mijn handen nogal groot waren. 'Austin' glilachte ik. Ze was niet erg groot en fijn gebouwd. Ze had blonde krullen, ik vroeg me af of ze die van haar zelf had. Mijn ex maakte ze altijd zelf stond uren voor de spiegel en droog way to much make-up. Echt irritand als je moest opschieten.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Alexandra Mary Skylar.
    Zijn accent leek op Amerikaans, maar was het niet helemaal. Kwam hij uit Canada? De twee accenten scheelden niet heel veel van elkaar, alleen Canadezen zeiden een aantal woorden anders dan Amerikanen. Persoonlijk hield ik meer van het Canadese accent, hoewel ik niet wist waarom. Hij pakte mijn uitgestoken hand uit en schudde die stevig. Zijn handen waren dan ook nogal groot, mijn kleine handje verdween bijna in zijn greep. Hij was dan ook veel groter dan ik was, maar dat vond ik wel sexy. Hij hand mooie bruine ogen, bijna in dezelfde kleur als zijn haar. Daar hield ik wel van, jongens met donkere ogen. 'Austin,' glimlachte hij. Weer glimlachte ik terug. Voorzichtig liet ik zijn grote hand los en haalde een hand door mijn krullen, die ik van mezelf had. Veel mensen dachten dat ik elke ochtend uren lang voor de spiegel stond om ze met een krultang te maken, maar dat was niet zo. Als ik ze stijl wilde hebben, dan stond ik wel uren voor de spiegel. 'Mooie naam,' merkte ik op. 'Voor welke sport moet je zo gespierd zijn als jij bent?' vroeg ik toen lachend, kijkend naar zijn armen, waarvan ik zelfs onder zijn hoodie zag dat ze gespierd waren.


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Adam Elias McDown
    'America' zei ze glimlachend en ik glimlachte terug,wat ik al veel gedaan had vandaag.
    Het was me al opgevallen dat het geen echt brits accent was,dus kon ik het een beetje geraden hebben.'Jij?'vroeg ze dan."Australië."antwoord ik dan en glimlach even.Ik ging de warmte daar wel een beetje missen.Weer veranderde de grond en nu zaten we op een buiten basketbalveld.Het was hier grind,volgens mij,want de grond was echt steenhard.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Austin Luke Woodstock.

    Ze liet voorzichtig mijn hand los en haalde haar hand door haar kullen. Ik zag dat ze weer terug op hun plek vlielen. 'Mooie naam,' zei ze en ik glimlachte even. 'Voor welke sport moet je zo gespierd zijn als jij bent?' vroeg ze toen lachend, kijkend naar mijn armen. Ik stak mijn hand weer in mijn zak en keek ook even naar mijn armen. 'Rugby' grijnzde ik. Ik het viel me op dat ze al haar bewegingen sierlijk deed. 'En jij, op welke sport zit jij?' vroeg ik geïnteresseerd. Vast iets van ballet of iets anders sierlijks. Ik keek even in haar mooie groenblauwe ogen en een zachte 'Wow' gleed spontaan over mijn lippen. Oke, akward... Ik keek snel even weg. Goed zo Austin, hou dat voortaan voor jezelf.

    Lola Niamh Edwards.'

    'Australië' antwoorde hij. 'Lekker warm' zei ik. In Amerika was het niet warm tenminste waar in woonde niet. In New York. Het was niet super koud, maar superwarm, zoals in Australië was het nou ook weer niet. De grond veranderde weer en we kwamen op een basketbal veld. Ik keek naar een basket rende erheenen sprong omhoog. Ik raakte net aan het net. Oke, ik was klein, pittig klein. Dat was ik altijd al geweest wat best raar was wond mijn vader en moeder waren allebei niet klein, ze waren gewoon gemiddeld. Nou, ja, het zal wel.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Alexandra Mary Skylar.
    Hij stak zijn hand weer in zijn zak en volgde mijn blik naar zijn armen. 'Rugby,' grijnsde hij. Ik grijnsde terug. Rugby was echt eens stoere sport, hoewel ik het nooit gedaan had. Dat ging me allemaal een beetje te ruig. 'En jij, op welke sport zit jij?' vroeg hij geïnteresseerd. Dat maakte me op zich wel blij, dat er mensen echt geïnteresseerd in me waren. Ik zag hoe zijn donkere ogen even in de mijne keken en toen een zachte 'wow,' over zijn lippen gleed kleurden mijn wangen dieprood. Vlug keek hij weg en mijn blik gleed naar mijn handen, terwijl ik met mijn nagels speelde. Ik kon het niet laten en glimlachte zachtjes. 'Ik doe aan kunstschaatsen,' beantwoordde ik zijn vraag toen en keek weer op naar zijn gezicht, terwijl ik er nog zeker van was dat mijn wangen nog rood waren. Ik haatte het als ik bloosde.


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    (weet je heb niet echt het idee dat ik hier nodig ben( kan dus ook gewoon stoppen)


    Ik zie God als een lopende boom die kan praten via gevoelens. Is dat raar?

    Austin Luke Woodstock.

    'Ik doe aan kunstschaatsen' zei ze en ik was blij dat ze antwoordde. Ik keek haar weer aan. 'Wauw, tof' zei ik en ik glimlachte. Ze had nog lichte blosjes op haar wangen en ik grinnikte licht. 'Schattig hoor' grijnsde ik en haalde mijn handen uit mijn zakken. Ik stond op en liep naar de thermostaat en keek erop. 'Welke idioot zet het op 25 graden?!' zei ik verbaasd en zette hem lager. Ik trok mijn hooddie uit waaronder ik alleen nog een wit korte mouwen shirt droeg. Ik ging weer zitten en legde mijn hooddie naast me neer en keek haar aan.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Adam Elias McDown
    'Lekker warm' zei ze en ik glimlachte weer.Ja dat was wel iet anders dan hier,ik ging eraan moeten wennen.
    Lola liep naar de basket ring en kon net aan het net teon ze een sprongetje maakte .Ik grinnik even.Ik kon er zo aan aangezien ik toch een kop groter was dan haar.Hmm Basketbal.Het was een leuke sport ,maar toch niets voor mij.Ik liep terug naar Lola die weer al een stuk verder zat dan mij.
    "Dus ,waar woon je ongeveer in America?"vraag ik dan verder.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Alexandra Mary Skylar.
    Hij keek me weer aan. 'Wauw, tof,' zei hij en glimlachte. Ik glimlachte terug. 'Bedankt,' antwoordde ik en hoorde hem zacht grinniken. 'Schattig hoor,' grijnsde hij, doelend op de lichte blosjes op mijn wangen, waardoor ze wat donkerder werden. Ik glimlachte weer. Hij haalde zijn handen uit zijn zakken en stond op, waarna hij naar de thermostaat liep en erop keek. 'Welke idioot zet het op 25 graden?!' Ik moest zacht lachen om de verbazing in zijn stem en zag hoe hij hem zachter zette. Mijn ogen volgden zijn bewegingen en ik zag hoe hij zijn hoodie uit trok, waaronder hij alleen nog een wit shirt met korte mouwen droeg. Mijn ogen gleden over zijn bovenlichaam, de sixpack die door het shirt heen scheen, de gespierde armen die uit de mouwen staken. Ik moest moeite doen om mijn mond niet open te laten zakken. Hij ging weer zitten en legde zijn hoodie naast zich neer, waarna hij me aan keek. Ik keek terug, niet zeker van wat ik moest zeggen. 'Dus, waar kom je vandaan?' vroeg ik. 'Je accent klinkt een beetje... Canadees, of niet?' Mijn blik gleed even omlaag, naar mijn witte schortje en mijn lichtblauwe, mouwloze bloesje, waar ik een wit kort hemdje onder droeg. Ik had wat inkijk, maar niet al te veel. Ik was niet zo'n meisje die alles zomaar liet zien.


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Lola Niamh Edwards.

    'Dus, waar woon je ongeveer in Amerika?' vroeg hij en schopte een steentje weg. 'New York' zei ik en ik keek hem aan. 'En jij? Je kan wel een stad zeggen maar ik kom niet verder dan Sidney' zei ik grinnikend. Ja, ik was niet zo topografisch ingericht. Je kon mij iets vertellen, dan ging dat het ene oor in en het andere uit. Ik vind hockey ook belangrijker dan school. School is saai en hockey niet. Ik had daar regelmatig ruzie over met mijn moeder. Ik haatte het echt als we ruzie hadden, ik wou haar echt niet verliezen.

    Austin Luke Woodstock.

    'Dus waar kom je vandaan?' vroeg ze. 'Je accent klinkt een beetje..... Canadees of niet?' vervolgde ze. 'Jep, you're right. Ik ben Canadees. Jij?' vroeg ik. Ik liet mijn ogen niet te opvallend over haar lichaam glijden zoals ze dat bij mij deed. Ze doreg een wit shortje en een lichtblauw mouwloos bloesje. Het stond haar perfect. Het omlijste perfect haar figuur. Ik keek haar weer aan en glimlachte even. Ik hoopte dat het niet te veel opvalde, dat zou akward zijn en ik had daarnet al een akward moment dus dan zou ik helemaal een raar figuur slaan. Ik zuchtte en paktte mijn shirt ter hoogte van mijn buik en trok er lichtjes aan dit herhaalde ik een paar keek in de hoop dat ik het minder warm zou krijgen.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Adam Elias McDown
    'New York' antwoorde ze.Ik wilde daar echt graag eens heen,niet alleen voor de stad,maar ook omdat de Yankees uit New York komen.
    'En jij? Je kan wel een stad zeggen maar ik kom niet verder dan Sidney' zei ze dan grinnikend."Ik kom van de stad Melbourne,niet ver van de hoofdstad Canberra.Heb je daar nog van gehoord?"vraag ik haar dan ,aangezien ze zei dat ze alleen Sidney kent.Veel mensen denken vaak dat ,dat de hoofdstad is van australië ,maar dan zitten ze goed fout,dat is net zeggen dat Hollywood de hoofdstad is van de V.S.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Alexandra Mary Skylar.
    'Jep, you're right. Ik ben Canadees. Jij?' vroeg hij en ik lachte zacht. Had hij nog niet aan mijn accent gehoord dat ik Brits was? Het viel niet helemaal op, maar ik dacht dat ik zijn ogen over mijn lichaam had zien glijden. Hij keek me weer aan en glimlachte. 'Ik ben Brits,' antwoordde ik. Ik glimlachte terug, hij had echt een charmante en aanstekelijke lach, waardoor ik bijna verplicht werd terug te lachen. Hij zuchtte zacht en pakte zijn shirt ter hoogte van zijn buik en trok er lichtjes aan, waardoor er frisse lucht onderdoor kwam. Hij herhaalde het een paar keer en ik zag zijn sixpack even verschijnen. Ik probeerde er niet naar te kijken, ik voelde me enorm aangetrokken tot de jongen naast me, die ik pas net kende. Dit liet ik niet merken natuurlijk, tenminste, ik hoopte dat ik het niet liet merken. 'Heb je het warm?' vroeg ik lacherig. Ik had het ook warm, maar dat was al wat minder dan net. De temperatuur was immers aan het dalen, aangezien hij het net lager had gezet. 'We kunnen naar de schaatsbaan als je het zo warm hebt, daar is het nogal koud,' zei ik toen. 'En daarbij, ik zou het gebouw wel eens wat beter willen bekijken.'


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    .Lola Niamh Edwards.

    'Ik kom van de stad Melbourne,niet ver van de hoofdstad Canberra.Heb je daar nog van gehoord?' vroeg hij me. 'Eehhh.... Nee... Sorry' zei ik licht blozend. Ik wist het echt niet. Ik ben niet heel dom of zo maar gewoon slecht in topo. Ik keek naar de grond hopend dat hij mijn blosjes niet zou zien. Ik keek even voor me. 'Ik denk dat dit het laatst veld was. Zullen we naar binnen gaan?' vroeg ik en ik keek hem aan. Ik friemelde even aan mijn blazer. Ik haatte het echt om te blozen. het stond zo stom! Die rode wangen en dat gezicht zo van: Kijk me niet aan. Waardoor mensen juist naar je gingen kijken.

    Austin Luke Woodstock.

    'Ik ben Brits,' antwoordde ze. 'Ah, dacht ik al. Ze zag dat ik aan mijn shirt trok. 'Heb je het warm?' vroeg ze lacherig. 'Ik heb het snel warm' zei ik en ik glimachte even. 'We kunnen naar de schaatsbaan als je het zo warm hebt, daar is het nogal koud,' zei ze toen. 'En daarbij, ik zou het gebouw wel eens wat beter willen bekijken.' vervolgde ze. 'Ik heb al een rondje gedaan. Dus weet ik wel waar hij zit' zei ik. 'Tenminste, dat denk ik. Alle gangen lijken hier op elkaar dus.. Ja' zei ik glimlachend en stond op. Ik pakte mijn hoodie en nam hem in mijn hand. Ik bekeek haar even van boven en zag dat ze een klein beetje inkijk had. Niet veel, niet zoals die meisjes op mijn oude school die konden net zo goed geen shirt aantrekken. Ik glimlachte weer naar haar.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †