• De Vrijbuiter is een piratenschip.
    Alle bemanningsleden hebben hun eigen redenen om de wet te ontlopen. De een wil gewoon niet deugen, de volgende heeft per ongeluk een moord gepleegd, een volgende liep weg van huis op de vlucht voor een huwelijk wat hem/haar niet aanstond en weer een ander komt uit een lange traditie van piraterij. Waarom ze er ook zitten vast staat dat de bemanning van De Vrijbuiter over de hele zeven zeeën bekend is. Ze duiken op uit het niets, zijn zeer vriendelijk als je doet wat ze vragen en ander heb je je eigen begrafenisakte net getekend.


    Kapitein – 1 stuks
    Nevvyandira Nix - Squib
    Eerste stuurman – 1 stuks
    Dennis James Smith - YOLO
    Tweede stuurman – 1 stuks
    John Clyde - 5HELLEY
    Derde stuurman – 1 stuks
    Maria Blanca Cruzz- Gipsy
    Vierde stuurman – 1 stuks
    Jane Elizabeth Miller - Scatach
    Matroos – max. 7 stuks
    Thomas "Tom" Jay Dylan Daniels - wolffire
    Elizabeth 'Liz' Hudson - AnneMalik
    Kendra Elisabeth 'Eli' Dawson. - 5HELLEY
    Jared Mason Cooper - wolffire
    Charles Wright Nixon - Morrowind

    Xeon Lorea Devolimonde - Kimology


    De Regels:
    Max. 2 personen en dan geen twee officieren
    Minimaal 3 regels, een keer een one-liner is niet erg maar maak er geen gewoonte van
    Je speelt je eigen personage
    Er steekt niet opeens een storm op en je ziet ook niet opeens een schip of een vesting, ik meld van te voren als zoiets gebeurd.
    Je bent een piraat en dus geen lieverdje
    Geen Mary Sue
    Relaties mogen maar een beetje normaal, niet opeens pats boem ware liefde en geen aandacht meer voor de rest.
    Geen ruzie OOC
    Ik wil jongens en meiden een beetje gelijk houden dus soms mag je geen meisje of jongen aanmaken

    [ bericht aangepast op 24 nov 2012 - 10:50 ]


    Remember to be ridiculous.

    [Echt? O.o Dat had ik eigenlijk niet eens door.. En nee, geen idee. Misschien moeten we ze waarschuwen?]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    [Wat nu dan doen? Gewoon er verder op inspelen?]


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    [Ja zeker?]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Maria Blanca Cruzz

    Ik hoorde het geluid van voetstappen achter me, maar hechtte er niet veel belang aan.
    "Nog altijd wakker?" Het was blijkbaar Charles die over het dek wandelde.
    Met een kleine glimlach keek ik opzij en knikte ik even.
    "Nog altijd wakker," Bevestigde ik en richtte mijn blik weer even op het mooie uitzicht. "Ben zelfs klaarwakker."
    De reden dat ik nog altijd wakker was, was door het feit dat mijn gedachten me niet met rust lieten.
    Eigenlijk hoorde ik nu te slapen zodat ik morgen fris genoeg voor de dag kwam.
    Niets was zo erg als een stuurman of stuurvrouw met een kater van hier tot achter de horizon.
    "En jij?" Vroeg ik nieuwsgierig en keek Charles even aan. "Hoor jij niet uit te rusten?"
    Onbewust tikte ik met de nagel van mijn goede hand op het hout van de balustrade van het schip terwijl ik mijn ingepakt hand zacht op het hout liet rusten.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Charles Wright Nixon
    "En jij? Hoor jij niet uit te rusten?" Maria tikte het haar nagel op het hout.
    Ik leunde naast haar op de reling. Mijn blik bleef even hangen op de golven, die opkrulden en later weer tegen het schip kapot spatten. "Dat is nogal moeilijk als je aanhoudende naar het toilet moet..." zuchtte ik. Ik wreef even met mijn hand door mijn haar. "Ik ga zo meteen wel terug."
    Ik was niet echt moe, maar ik wist wel zeker dat als ik niet voldoende uitgerust was, ik niets kon doen hier.
    De wind streelde zacht mijn huid en ik rechtte mijn rug. Was het al maar morgen...


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Maria Blanca Cruzz

    "Stoppen met drinken," Grapte ik en lachte even waarna ik mijn hoofd wat schudde. "Je kan het altijd proberen."
    Dat was eigenlijk niet waar.
    Hoevaak je ook zou proberen, de verleiding om te drinken was groot als je dagenlang op zee zat.
    Ik kon niet indenken dat er hier eigenlijk mensen op het schip zaten die niet dronken.
    Af en toe gebeurde het wel eens dat we ons te pletter dronken, zoals vandaag maar dat was om wat plezier te maken.
    Het was nog redelijk onschuldig als je er zo over nadacht.
    "Ik blijf nog even hier," Zei ik en beet even op de binnenkant van mijn lip. "Om na te denken...Dat kan nooit kwaad."


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Charles Wright Nixon

    Ik fronste mijn wenkbrauwen. "Nadenken? Waarover dan?"
    Ik keek haar even onderzoekend aan. Nadenken was voor mensen die zorgen hadden. Maar Maria zag er niet echt uit alsof ze zorgen aan haar hoofd had. Maar ja, schijn kon natuurlijk bedriegen.
    Ik rekte mezelf uit. Mijn verstand zei dat ik beter mijn bed in kon kruipen, maar mijn wil dacht er anders over. Ik had geen zin om terug te gaan. Dat was zover lopen.
    Een of andere verdwaalde meeuw vloog nogal laag over ons heen en maakte onverwacht geluid. Ik verschoot. Als ik mijn geweer nu bij me had, had ik het ding neer geschoten. Maar ik wilde de rest niet wakker maken.

    [ bericht aangepast op 14 nov 2012 - 19:34 ]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Maria Blanca Cruzz

    "Waarover?" Herhaalde ik en deed even alsof ik nadacht. "Grootste dingen."
    Ik wiebelde even met mijn wenkbrauwen en grijnsde, niet van plan het hem te zeggen.
    "Ik val niet graag mensen lastig met mijn gedachten," Zei ik luchtig en keek naar de meeuwen die rond bleven cirkelen. "Je zou er zo van in slaap vallen."
    De waarheid was dat ik eigenlijk nadacht over het verleden, het heden en hoe de toekomst er voor mij nog uit zou zien.
    Ergens vroeg ik me af of ik ooit nog in contact zou komen met mijn familie, als ze nog leefden tenminsten.
    "Denk jij nog aan je familie?" Vroeg ik abrupt en keek hem even fronsend aan. "Of...Leven ze niet meer?"
    Dat laatste kwam er wat aarzelend uit, uit angst dat ik hem zou kwetsen of kwaad zou maken.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Charles Wright Nixon

    "Eerlijk?" Ik keek haar aan. Dit was vast niet wat ze wilde horen. "Bijna nooit. Ik vraag me soms wel af hoe het met ze gaat en of ze nog leven... Maar nee. Het maakt me niet erg uit."
    Het kon haar waarschijnlijk toch niet schelen waarom ik ze verlaten had. Vooral omdat ze alles voor mij bepaalden, en ik er niet mee kon leven, maar er waren ook nog andere redenen.
    Ik duwde mijn schouderbladen naar achteren, waardoor mijn rug kraakte. Een kreun ontsnapte uit mijn mond, net zoals een gaap.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Maria Blanca Cruzz

    "Oh," Zei ik zachtjes en sloeg mijn ogen even naar om vervolgens weer naar het water te kijken. "Het spijt me, ik had er niet naar moeten vragen."
    Ik wist hoe rot het soms kon zijn als mensen naar je verleden vroegen, dus snapte ik het ook als hij er niet over zou willen praten.
    Charles duwde zijn schouderbladen wat naar achter waarna ik hem niet veel later zag geeuwen.
    "Ga slapen," Zei ik met een kleine glimlach en keek naar hem op. "Je bent moe."
    Ik had eigenlijk geen idee wanneer de slaap meester van me zou worden, maar tot die tijd zou ik op het dek blijven.
    Het gebeurde al eens, dat ik weer een slapeloze nacht had en 's ochtends gewoon wakker werd op het dek, waar ik heel de nacht had gezeten.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Charles Wright Nixon

    Ik knikte. "Slaapwel."
    Mijn handen gleden van de reling en langzaam wandelde ik terug naar de slaapzaal. Ik sloot de deur voorzichtig achter me, om Dennis niet wakker te maken. Volgens mij zat hij nog diep in dromenland.
    Op de tast ging ik opzoek naar mijn hangmat. Ik had een lege gevonden, al wist ik niet of het de mijne was. Het kon me eigenlijk ook niet echt schelen. Als die niet van mij was, zou ik het later wel merken.
    Ik liet me erin glijden en sloot mijn ogen. De hangmat schommelde rustig en wiegde me langzaam terug in slaap.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    [Ik wil ze best even waarschuwen, misschien hebben ze niet door gehad dat de rpg al was gestart....
    Charles
    Maria
    Dennis
    Nevvyandira
    Xeon
    Jane
    Dennis
    Jared
    Deze mensen doen allemaal mee als het goed is, ben ik nog iemand vergeten? De rest zal ik vanmiddag een berichtje sturen]


    Het onbegrijpelijkste van de wereld is dat hij begrijpelijk is - Albert Einstein

    Nevvyandira Nix
    Ik had al behoorlijk wat glazen rum achterover geslagen en de alcohol had mijn geest beneveld. Ik merkte dan ook amper dat Xeon me bij mijn arm pakte en de taverne uittrok. Toen ik het wel door kreeg ging ik e logischerwijs van uit dat we naar het schip gingen. Na een tijdje besefte ik me echter dat we niet goed gingen en begon ik enigzins te protesteren. Xeon negeerde het tot we in het bos stonden en ze diep zuchtte. 'Waarom loop je dan ook de verkeerde kant op?' vroeg ik.


    Remember to be ridiculous.

    Kimology schreef:
    [Ik wil ze best even waarschuwen, misschien hebben ze niet door gehad dat de rpg al was gestart....
    Charles
    Maria
    Dennis
    Nevvyandira
    Xeon
    Jane
    Dennis
    Jared
    Deze mensen doen allemaal mee als het goed is, ben ik nog iemand vergeten? De rest zal ik vanmiddag een berichtje sturen]


    |Ik doe ook al mee. ^-^ Kendra en John. |


    kindness is never a burden.

    (sorry dat ik er nuey was, mag ik een samenvatting?)


    Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.