[RPG]A Pirate Life For Me - 1 - Speeltopics

De Vrijbuiter is een piratenschip.
Alle bemanningsleden hebben hun eigen redenen om de wet te ontlopen. De een wil gewoon niet deugen, de volgende heeft per ongeluk een moord gepleegd, een volgende liep weg van huis op de vlucht voor een huwelijk wat hem/haar niet aanstond en weer een ander komt uit een lange traditie van piraterij. Waarom ze er ook zitten vast staat dat de bemanning van De Vrijbuiter over de hele zeven zeeën bekend is. Ze duiken op uit het niets, zijn zeer vriendelijk als je doet wat ze vragen en ander heb je je eigen begrafenisakte net getekend.

[ bericht aangepast op 24 nov 2012 - 10:50 ]

Remember to be ridiculous.

Kendra Elisabeth 'Eli' Dawson
Terwijl de anderen de kroeg verlieten maakte Eli gebruikt van het geld dat Charles haar had toegestopt. Ze goot het ene glas na het andere haar keelgat in en het liep zelfs zo erg uit de hand dat ze een oudere kerel uitdaagde tot een drankspelletje. Maar Eli was bijlange nog niet zat. Ze was hoogstens wat aangeschoten en zag niet alles juist meer maar toch won ze van de kerel en won daarmee ook nog een munten bij. Vanuit haar ogenhoeken zag Eli Nevvyandira de kroeg binnengaan. Ze negeerde de boel die Charles, Maria en Dennis hadden gemaakt en liep door naar de bar waar ze wat bestelde. Eli nam de moeite niet tegen Nevvyandira te praten en besloot maar eens op te stappen. Ze goot de rum haar keel in en veegde haar mond af met de rug van haar hand. De overschot van munten liet Eli in haar zak glijden waarna ze afscheid nam van haar nieuwe makkers en hen beloofde op te zoeken, wat toch niet zou gebeuren. "Ik zie je nog wel, Eli!" schreeuwde de dronken man van wie ze gewonnen had bij het drankspelletje. Hij drukte zijn dikke natte lippen op de hare en barstte toen in lachen uit. "Het was leuk, Norman." antwoordde Eli en duwde de deur van de taverne open waarna ze zingend over rum naar het schip waggelde.

kindness is never a burden.

Xeon Lorea Devolimonde
Ik ga naast Nevvyandira staan en bestelde ook wat. De man die achterde bar staat zet het flesje voor me neer en ik gooi het muntje naar hem. Met een brom draait hij om en loopt naar de andere kant om weer een zuiperd te helpen. Ik grinnik en speel met het flesje. Toen we opweg hierheen waren kwamen we al een paar bemaningsleden van het schip tegen. De -helaas- alweer dronken waren en misschien niet eens het schip zoude halen. Ik was een van de weinige matroze die er een hekel aan had om zat te zijn of te veel te drinken.

Het onbegrijpelijkste van de wereld is dat hij begrijpelijk is - Albert Einstein

Nevvyandira Nix
De man gaf me een beker rum. Ik had geleerd om barmannen niet te vertrouwen dus nam ik eerst een klein controlerend stukje. De rum brandde in mijn keel maar niet op de normale, aangename manier. Ik zette het glas weer weg en gaf de barman een ijskoude blik waaronder hij begon te trillen. 'Ik vroeg om de beste rum die je hebt,' zei ik met een kille stem. 'Schenk heel snel een glas goede rum in voor ik de neiging krijg om deze post vrij te maken voor een ander.'
De man begon te shaken en wisselde snel dit glas om voor een glas andere rum. Na een controlerend slokje schoof ik hem een zilveren muntje toe dat hij snel in zijn zak stopte om verder te gaan met de volgende bestellingen.

Remember to be ridiculous.

[ foutje]

[ bericht aangepast op 10 nov 2012 - 18:23 ]

Het onbegrijpelijkste van de wereld is dat hij begrijpelijk is - Albert Einstein

Xeon Lorea Devolimonde
Vanuit mij ooghoeken kijk ik naar Nevvyandira en de barman. Ik haal mijn wenkbrauw op en schut lachend met mijn hoofd, sommige mensen veranderen nooit. Ik neem zelf een slokje van mijn eigen rum. Ik was niet echt een kenner ofzo, goede kwaliteit of niet, smaakt het naar rum dan smaakt het naar rum punt. Ik laat mijn ogen nog een keer door de ruimte heen glijden om te kijken of ik van iemand problemen kon gaan krijgen. Er waren wel een paar mannen waarmee je niet graag een gevecht mee wou hebben, maar ik ben een vrouw en hou van valspelen, als het op vechten aankomt dan, dus ik kan ze wel aan. Ik ben namelijk geen watje.

Het onbegrijpelijkste van de wereld is dat hij begrijpelijk is - Albert Einstein

Nevvyandira Nix
Ik volgde Xeons blik door de ruimte. Niets bijzonders eigenlijk. Ik had wel een paar mannen naar me zien staren maar daar had ik nooit problemen mee. Ik snapte trouwens niet hoe Xeon die belabberde rum die ze hier blijkbaar aan alle klanten die niet dreigden om je leven te ontnemen gaven o kon drinken. Ze hield al niet van het effect van de drank en dan dronk ze ook nog slechte drank. 'Die rum hoef je niet te betalen,' zei ik haar. 'Reinste afzetterij.'

Remember to be ridiculous.

[Jeetje wat irritand! Het is nu al twee keer gebeurt dat ik iets typ en dat hij het dan opstuurd nog voor het af is! Alvast sorry als er stukjes twee keer opstaan!]

[ bericht aangepast op 10 nov 2012 - 23:15 ]

Het onbegrijpelijkste van de wereld is dat hij begrijpelijk is - Albert Einstein

Xeon Lorea Devolimonde
'Die rum hoef je niet te betalen, reinste afzetterij' Zegt Nevvyandira, ik glimlach en neem nog een slok.
'De volgende zijn gratis.' Grinnik ik opgewekt. Sowieso had ik al betaald en ik denk niet dat ik deze avond met maar een pilsje vanaf kom. Je moest er op z'n minste vijf drinken voor echt het acohol effect had, tien dan ben je zat. Ik zal toch niet verder komen dan drie.
'hebben we al een nieuwe stad op het oog of gaan we lekker rond varen en wel zien waar de wind ons brengt.' Vraag ik nieuwsierig, ik wil erg graag weten waar we heen gaan. Ik kan er niet zo goed tegen om niks te doen en niks te horen van wat we gáán doen, maar dat zal ook wel weer zijn redenen hebben.

Het onbegrijpelijkste van de wereld is dat hij begrijpelijk is - Albert Einstein

[Ik vroeg me eigenlijk af of iedereen wel weet dat we al begonnen zijn, want volgens mij hebben een aantal mensen nog nooit gepost? Zal ik ze anders eens waarschuwen?]

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

|5HELLEY naar 5TYLE5 |

kindness is never a burden.

[Y0L0 --> SateGoddess]

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Maria Blanca Cruzz

Aangezien ik er niet veel voor voelde om nu al te slapen, besloot ik om nog even op het dek rond te hangen.
Eenmaal op het dek, wandelde ik naar rand van het schip waar ik verveeld met mijn handen op steunde.
Een kleine zucht verliet mijn mond terwijl mijn ogen de hemel opzochten.
Hier en daar waren wat wolken te zien, maar ik vermoedde niet dat het regenwolken waren.
Wat iets positiefs was.
Een vreselijk gekrijs liet me uit mijn gedachten opschrikken, het waren meeuwen die vochten om een stukje oud brood.
Met een licht opgetrokken wenkbrauw volgde ik de kibbelende vogels en wendde even glimlachend mijn hoofd weer af.


[Leef topic! Leeeeef :W]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[stay alive! Thirzzz R.E.A.G.E.E.R!!!!!!]

Het onbegrijpelijkste van de wereld is dat hij begrijpelijk is - Albert Einstein

Charles Wright Nixon

Een drang om te plassen trok me langzaam weg uit dromenland.
Toen ik mijn ogen opende, was het pikdonker. Enkel het deurgat aan het einde van het trapje bevatte licht. Het schommelen van het schip en het ruisen van de zee zorgden ervoor dat ik half slapend door de slaapzaal wankelde en de trap op kroop.
Ik duwde de deur nogal hardhandig open en de geur van de zee drong mijn neusgaten binnen. Ik haalde diep adem en leunde tegen de rand van het schip aan, terwijl ik de slaap uit mijn ogen probeerde te wrijven.
Er was vaag een schim te zien aan de andere kant van het dek, maar alles was nog te wazig om te kunnen uitmaken wie het was.
Ik hobbelde wat onhandig naar de loopplank en probeerde niet in het water te vallen toen ik eraf liep. Beneden ging ik weer opzoek naar een plaatsje uit het zicht, waar ik rustig kon plassen.
Er was niet direct iets te zien, dus klom ik het water in en deed mijn ding tussen twee boten in.
Het koude water prikkelde mijn zenuwen en zorgde ervoor dat ik direct wakker was. In de verte kon ik twee meeuwen horen schreeuwen. Een geïrriteerd zuchtje verliet mijn lippen. Ik haatte die rot beesten.
Volgens mij zou het niet lang meer duren eer de zon weer zou opkomen, althans dat hoopte ik toch. De nacht had lang genoeg geduurd naar mijn goesting.
Ik trok mijn gulp weer dicht en hees mezelf de stijger weer op.
De loopplank wiebelde gevaarlijk heen en weer toen ik het de dek weer opklom. De schim die ik in de verte had gezien bleek Maria te zijn. Ze leunde met haar armen tegen de rand en staarde naar de horizon, die verder uitstrekte dan ik kon zien en vaag verlicht werd door de maan.
Voetje per voetje sleepte ik mezelf in haar richting en keek haar nog half slapend aan. "Nog altijd wakker?"

[ bericht aangepast op 14 nov 2012 - 15:46 ]

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Xeon Lorea Devolimonde
Ik zucht ga steviger staan. Als ik naar buiten kijk zie ik dat het al aardig donker is geworden, misschien is het een goed idee om alvast naar het schip te gaan. Morgen zou het nog een zware dag worden. Ik stoot Nevvyandira aan, 'Ik ga terug naar het schip, ga je mee?' Zeg ik voor ik me omdraai en een weg door de zuilappen heen zoek naar een deur. Na een paar minuten en een hoop gevloek en gedrijg staan we buiten. Je kan de sterren goed zien doordat er geen wolkje aan de lucht is. We gaan op weg naar het schip en binnen een paar minuten lopen we de stad uit het bos in. Ik vloek, het was niet het allerslimste idee geweest om op mijn gevoel af te gaan.

[Thirza (squib voor de mensen die het niet in de gaten hadden) zei vandaag op school tegen me dat we begonnen toen het één uur 's middags was en we het nu 's avonds hadden gemaakt . Achja, weet iemand waar alle mensen zijn die ingeschreven staan maar niks poosten? misschien als die ook gaan poosten dat het topic weer een beetje tot leven komt....]

Het onbegrijpelijkste van de wereld is dat hij begrijpelijk is - Albert Einstein