[Inloop RPG] Sheraton Hotel Downtown ~ 4 - Speeltopics

Het Sheraton Hotel Downtown ligt in het drukke centrum van Los Angeles, een perfecte plek voor toeristen, mensen op zakenreis, op doorreis of andere interessante tripjes.

Hier kan je allerlei foto's van het hotel vinden, een hotel dat werkelijk alles lijkt te hebben. Luxe en minder luxe kamers, een zwembadcomplex met sauna's, een golfbaan en park en nog veel meer!

Belangrijk!
Je maakt een rol aan, de rol hoeft niet permanent te zijn en je kan elk moment weggaan. Deze RPG is speciaal voor mensen die weinig tijd hebben, soms geen inspiratie of voor nieuwelingen die graag even een kijkje komen nemen en het graag willen leren. Houd hier dus rekening mee!

Regels
- Iedereen mag een nieuw topic aanmaken, maar dan ben je wel verplicht om de beginpost goed bij te houden!
- 16+ en andere dingen zijn allemaal toegestaan.
- Probeer je rollen en posts zo uitgebreid mogelijk te maken, dit is een goede oefening voor alle andere RPGs.
- De gemiddelde posts moeten toch wel 150 woorden bevatten. Anders word het te kort en word het topic te snel vol gespamt.
- Leestekens en hoofdlettergebruik zijn wél verplicht!

Staff: (permanente karakters)
Katelynn (Kate) Serenity White CyberLord
Mason Fell VCL

Ingecheckt in het hotel:
Nana Reira Ito ~ Rust Isuzu
Isa Carmen Maria Jones ~ Laatste vakantie Bagoly
Anna Bailey Miller ~ Vakantie Mismi
Chloé Amelia Blessins ~ Werk CxStylinson
Fiona Winter ~ Verjaardag VCL
Amelia Cornish ~ Werk Amity
Ashley Jasmine Moore ~ WerkIsuzu
Effie Atkins ~ Gevlucht Soubi
Mary Roberts ~ Vakantie carpediemx
Aubree Aleah Rodriguez ~ Vakantie N4I5
Valérie Raven Stewards ~ Werk Ahri
Maria Wolf aka Johanna Kaiser ~ Werk/gevlucht Uchiha
Caelle Broocke ~ Vakantie Souvenir
Samuel Ray Dawson ~ Vakantie PercyWood
Finn Oliver Harries ~ Rust Bagoly
Yuri Leith Bishop ~ Rust Assassin
Andrew Ian Parker ~ Vakantie Realist
Austin Joshua Gray ~ Vakantie N4I5
Luke Alexander Skyse ~ Vakantie Realist
Keith Rowlders ~ Werk JordanStyles
Nathan Richard Brooks ~ Bruiloft Rechazame

Uitgecheckt (inactieve karakters die mogelijk terug komen)


Als je mee wilt doen, vul je hier je rol in. Je hoeft niet op goedkeuring te wachten, je kan gelijk beginnen!

---

Your make-up is terrible

Rechazame schreef:
[hoelaat is t eigg in de rpg?]

[Dat vraag ik me nu al een hele lange tijd af...]

Fiona Winter
"Bijna een jaar..." herhaalde ik al mompelend. Dat zou ik vast niet eens volhouden. Zeker niet als ik heel ver van huis, van Portland, zou zijn, want ik was absoluut verliefd op de plek waar ik woonde. Waarom? Geen idee eigenlijk. Het is namelijk niet één van de meest spectaculairste plaatsen op de wereld, maar mijn hart voelde er zich thuis en gelukkig. "Ik bewonder je of toch een gevoel dat in de buurt komt. Ik zou het zo lang van mijn geliefde Portland niet volhouden." zei ik met een scheve glimlach wat ik eerder gedacht had. "Als je erover wilt praten." Ik haalde mijn schouder op. De reden voor mijn twijfel was a) sommigen mensen willen dat gewoon niet, b)misschien wou ze, maar was het gewoon te erg, c) ik voelde me nog steeds als een bemoeizuchtige trut. Ik dronk mijn Martini leeg en schoof het glas naar de barvrouw toe. Ik had er net genoeg kracht achter gezet en voelde me eigenlijk best wel trots...maar goed, ik zou het vast geen tweede keer kunnen doen en het me zeker niet wagen.

---

Whoever has eyes to see and ears to hear will be persuaded that mortals can hide no secrets.

[dat vraag ik me ook af idd

Ik zit te wachten tot de volgende dag eigenlijk :p]

Katelynn Serenity White

Ze keek op, alsof ze wakker werd. Ze was vast diep in gedachten verzonken. "Goed." zei ze zelfverzekerd en ik keek haar even verbaasd aan. Dit had ik dus alles behalve verwacht. Ik had eerder verwacht dat ze het zou weigeren, zou zeggen dat ik al teveel had gedaan.
"Jij mag mee. Om het nog beter te maken: jij moet zelfs mee." vertelde ze en ik knikte alleen maar, nog steeds verbaasd over haar toon. Ze trok haar witte blouse over haar hoofd en deed deze vervolgens goed. Ik staarde haar aan. "Weet je het zeker?" vroeg ik uiteindelijk. Waarom zou ze opeens willen dat ik mee ging? Wat was ze van plan en vooral, wat was mijn rol daarin?
Waarom moesten wij vrouwen altijd zo vreselijk ingewikkeld zijn. Mannen zijn zoveel makkelijker. Die kun je goed manipuleren en je wil opleggen, maar vrouwen? Dat zijn koppige bitches en dat al helemaal als ze ongesteld zijn. Goed, niet iedereen is zo, maar toch.

[ bericht aangepast op 30 okt 2012 - 19:42 ]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Lifeisajoke schreef:

Aubree Aleah Rodriguez.

Ik haalde mijn schouders op. "Zo zijn ze gewoon" zei ik. Mijn ogen gingen niet weg van de golven. Ik kon me zoveel herinneren van mijn jeugd nu. Hoe we elke dag in de zomer naar de zee gingen als het goed weer was. Hoe mijn vader en moeder ons altijd insmeerden zodat we helemaal wit rondliepen. Ik wist niet waarom ze zo waren veranderd de laatste tijd. Hoe ze me zomaar naar een wildvreemde plaats konden sturen zonder echt na te denken over hoe ik me daarbij voelde.
Ik likte even over mijn lippen en zuchtte, "Het was hun keuze, dus zo zal het ook hun schuld zijn als ik ze over een jaar of langer niet meer als ouders beschouw, maar gewoon als de mensen die me hebben opgevoed, meer niet".

(Sorry dat 't zo lang duurde, ik had ruzie.)

Ashley Jasmine Moore
Verbaasd keek ze me aan, wat ik haar niet kwalijk nam. Het ene moment ben ik nog verdrietig, jank ik in haar armen uit en ben ik diep in gedachten, afwezig van de wereld om me heen. Nu ben ik gewoon pissed off, en wil ik laten zien dat ik hem helemaal niet meer nodig heb.
Katelynn knikte op mijn gezegde woorden, precies op het moment dat ik de witte blouse over mijn hoofd heen trek om deze vervolgens goed te doen. Ze staarde me aan, waarop ik haar met een klein glimlachje aankeek. ‘Weet je het zeker?’ vroeg ze uiteindelijk, hierop knikte ik direct en sloeg mijn armen over elkaar, als teken dat ik op haar wachtte om zich aan te kleden en met mij mee te gaan.
Snel liep ik toen naar mijn hakken, welke ik aantrok. Hierna draaide ik me naar Katelynn om, om te kijken of ze haar kleding al had gepakt. ‘Je hoeft niet mee als je dat niet wil, maar dan ga ik zonder je aan de bar zitten zuipen.’ Vertelde ik haar op een eerlijke en vooral serieuze toon, zodat ze zou merken dat ik het wel degelijk meende wat ik zei en deed. ‘Het kan niet zo zijn dat ik de enige ben die loopt te janken om onze kapotte huwelijk, als Meneer het zelf toch niet boeit. Hij is vast weer bij andere vrouwen, die hem op “moeten beuren” want zijn vrouw is toch zo’n akelige bitch.’ Schold ik zachtjes sissend, terwijl ik me omdraaide en Katelynn zo haar privacy gunde. ‘Ik wacht op je in de andere kamer.’ Vertelde ik haar, waarna ik me al snel richting de deur begaf, deze dichtdeed en op de bank ging zitten terwijl ik mijn tas pakte die ernaast lag.

---

†

Jaybee
Toen ik daar even lag begonnen de tranen over mijn wangen te lopen toen ik besefde wat ik gedaan had. Ik krabbelde op en terwijl er een stroompje bloed langs mijn linker slaap naar beneden liep strompelde ik, blauw van de trap, terug naar boven en klopte met tranen in mijn ogen op zijn deur. "Het spijt me. Ik ben gewoon een dom naief meisje." Ik probeerde mijn tranen, uitgelopen make-up en het bloed weg te vegen, maar het was tevergeefs. Ik maakte het alleen maar erger.

---

Bowties were never Cooler

Nathan Richard Brooks

Als ik een kort klopje op mijn deur hoor spoel ik mijn mond en open de deur. "het spijt me, ik ben gewoon een dom en naief meisje" ik haal mijn wenkbrouwen op bij het beeld van mijn nichtje, bloed en makeup overal. "daar kan ik je geen ongelijk in gegeven" antwoord ik koeltjes en stap opzij om haar binnen te laten.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Jaybee
Ik zag de deur open gaan. Zijn opmerking deerde me amper. Ik veegde mijn tranen nog eens weg en liep naar binnen. Ik liet mezelf in een van de hoekjes van de kamer zakken en begon te snikken. Hij had me een toekomst geboden en ik had door alles wat me was aangedaan het als grap opgevat en de kans afgeslagen. Hoe dom kon ik zijn? Dat ik een vervelend verleden met verschrikkelijke ouders had gehad, betekende niet dat ik nu direct iedereen weg moest schuiven, maar dat was toch mijn eerste reactie. Alles wat persoonlijk werd duwde ik weg. Dat durfde ik gewoon niet aan.

---

Bowties were never Cooler

Nathan Richard Brooks

Ik loop naar de badkamer, waar ik een washandje nat maak. Ik loop terug naar de kamer waar Jaybee in een hoekje zit te snikken. "met huilen berijk je niks Jaybee" zeg ik. Met mijn hand onder haar kin til ik haar gezicht iets op en was het make-up, de tranen en het bloed van haar gezicht. Vervolgens geef ik haar een glas water voor ik het washandje weer weg leg. "van je eigen en andermans fouten leer je. Je hebt een keuze; ervan leren l, je shit oppakken en verder gaan. Of in hoekjes blijven zitten janken?" ik kijk Jaybree vragend aan met mijn hoofd een beetje schuin. "het klinkt hard maar is het meest effectieve"

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Jaybee
Ik luisterde stilletjes naar zijn advies en laat hem me wat opknappen. Nu merk ik pas dat ik verschrikkelijke koppijn heb. Ik drink met trillende handen het grals water en kijk hem aan. Langzaam weet ik mezelf weer samen te krijgen en ik kijk hem vastberaden aan. "Dus, wat zijn de voorwaarden?" Mijn stem trilt nog wel, maar er zit een vastberaden toon onder. Ik maakte mijn gezicht droog aan mijn schortje. Er zaten nu wat bloedvlekken op, maar dat gebeurde vaker, al kwamen die meestal neit uit mijn hoofd. Ik wilde aan mijn familie laten zien dat ik geen waardeloze nitwit was, al had ik het gevoel dat ik dat altijd in de ogen van mijn ouders zou blijven... En in mijn eigen ogen ook nog wel voor een lange tijd.

---

Bowties were never Cooler

Nathan Richard Brooks

"Dus wat zijn de voorwaarden?" vraagt Jaybee. "Die zijn simpel" antwoord ik. "Je doet je best, goed leren, hard werken en niet meer met vreemde mannen het bed in duiken" Ik haal mijn schouders even op. Mijn vader word nog is trots op me. "Als je denkt dat dat je gaat lukken willen we je best een kans geven" Ik loop naar het nachtkastje en pak mijn mobiel. Ik twijfel even maar besluit Anna toch een smsje te sturen. Had je toch liever hier naast me in bad gehad...slaap lekker x "Fris je maar even op, je ziet er niet uit...Daarna zou ik maar gaan slapen het is laat. Ik zoek wel even ergens een deken en een kussen je kan daar op de bank liggen" zeg ik.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Katelynn Serenity White

Ze liep snel naar haar hakken toe die ze aantrok. Hierna draaide ze zich naar mij om. "Je hoeft niet mee als je dat niet wil, maar dan ga ik zonder je aan de bar zitten zuipen." vertelde ze eerlijk en serieus. Ik schudde snel mijn hoofd. "Nee, ik ga mee. Ik hou me woord." zei ik snel.
"Het kan niet zo zijn dat ik de enige ben die loopt te janken om onze kapotte huwelijk, als Meneer het zelf toch niet boeit. Hij is vast weer bij andere vrouwen, die hem op “moeten beuren” want zijn vrouw is toch zo’n akelige bitch." vervolgde ze scheldend en zachtjes sissend, terwijl ze zich omdraaide en weg liep om op me te wachten in de andere kamer.
Ik schudde kort mijn hoofd toen ze weg was, maar kleedde me toen snel om. Gewoon iets leuks en normaals, zodat ik er niet te serieus uit zag. Hoewel, normaal was een groot. Ik vond het normaal, er zouden vast wel mensen zijn die het niet normaal vonden, maar dat boeide me niet. Ik vond het leuk.
Toen ik mijn haar nog eventjes had gecontroleerd liep ik naar Ashley toe en ging achter haar staan. "Ik ben zover." zei ik met een glimlach, "Ben jij ook zover? Mentaal?"

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Anna Bailey Miller
Ik zit in een diepe slaap met een rare droom. Dan schrik ik wakker van iets waarvan ik denk dat het uit mijn droom komt. Ik zucht even en wrijf in mijn ogen. Ik pak mijn telefoon om te kijken hoelaat het is, maar het eerste wat ik zie is dat ik een berichtje heb van Nathan. Blijkbaar was het niet mijn droom, maar mijn telefoon waar ik wakker van schrok. Ik zucht weer even en open het berichtje. Had je toch liever hier naast me in bed gehad... Slaap lekker x. Ik klik op 'antwoorden' en begin een berichtje terug te typen. Ik sliep lekker, maar schrok wakker van je berichtje... En stiekem mis ik je ook wel naast me, maar ik lig zo lekker in me warme bedje .. Ik had 'sliep' onderstreept, omdat hij zei 'slaap lekker' terwijl ik dus al sliep en nu weer wakker ben. Ik verstuur het berichtje en leg mijn telefoon weer op het nachtkastje. Ik trek de dekens hoog op en verdwijn er bijna onder. Dan bedenk ik me ineens waarom ik nou weer zo'n antwoord terug moest sturen. Ik was nog steeds boos op hem na wat er was gebeurd en nu nodig ik hem nota bene op m'n eigen kamer uit. Ondanks dat ik nog wel boos ben op hem, hoop ik stiekem wel dat hij hierheen komt.

[ bericht aangepast op 4 nov 2012 - 18:01 ]

Jaybee
Ik uisterde naar de voorwaardes. "Dat lijkt me prima te doen." Als iemand me nou serieus zo'n kans aan bood zou ik er ook echt hard aan werken om het voor elkaar te krijgen. "Dank u wel." Ik stond op en knikte naar hem. "Ik ga wel naar mijn bezemkast. Dit is al veels te veel om echt realiteit te zijn voor mij." Ik liep naar de deur. "Nogmaals bedankt." Nu verliet ik de kamer met een heel andere blik op het leven. het een opgeheven hoofd liep ik naar mijn bezemkast en ging liggen in mijn bed. Ik kon het nogsteeds amper geloven. Ik. Naar een uni! Toch leek het echt te gebeuren. Met die gedachte in mijn hoofd viel ik met een brede glimlach op mijn gezicht in slaap.

---

Bowties were never Cooler

Ashley Jasmine Moore.
Snel schudde ze haar hoofd, waardoor ik me eigenlijk in moest houden niet te grinniken. Het zag er dan ook redelijk schattig uit wanneer Katelynn het deed, alsof ze er echt om gaf. ‘Nee, ik ga mee. Ik houd me woord.’ Zei ze er snel bij. Hierna knikte ik op wat zij zei en gaf mijn verdere kritiek op mijn man, waarna ik mezelf toch echt omdraaide om vervolgens naar de andere kamer te lopen. Even wat privacy aan Katelynn geven, dacht ik bij mezelf.
In de andere kamer pakte ik mijn tas die er nog lag en ging hiermee op de bank zitten, mijn benen over elkaar en wachtende op Katelynn. Dat duurde echter niet lang, want enkele minuten later hoorde ik haar de kamer in komen. Ik moest me omdraaiden, zodat ik haar zou kunnen zien, aangezien ze achter me stond. ‘Ik ben zover.’ Ze had een leuk glimlachje op haar lippen. ‘Ben jij ook zover? Mentaal?’
Voor een klein moment waren mijn kaken strak op elkaar gegaan. ‘Natuurlijk, Miss White,’ sprak ik haar aan, waarbij ik even diep zuchtte en op stond. Vervolgens keek ik haar even doordringend aan en haalde een hand door mijn donkere lokken om dan toch weg te lopen. Ik had gelogen, het was vanzelfsprekend dat ik er niet klaar voor was. Mentaal voorbereid was ik al de gehele tijd niet echt, dus dat zal nu ook wel niet zo snel veranderen. Alles was gewoonweg ingestort. ‘Ik kan dit heus wel aan,’ vervolgde ik met een koppige stem, sloeg de tas om mijn schouder en liep de deur uit.

---

†