[Mitchell, het is in vertellers point of view. Als je gaat zeiken dat je er niets van snapt en de post suckt, heb ik tegen Nikki gezegd dat ze je mag slaan. Ik ben moe en heb dit toch nog uit me weten te krijgen, dus daarom.]
Ashley Jasmine Moore
‘Zoals je wilt Ashley.’ Zei Katelynn glimlachend, waarop Ashley een zuinig glimlachje liet, niet wetende hoe ze er anders op moest antwoorden, aangezien ze gewoon plat gezegd naar de bar wilde gaan om hier al haar zorgen weg te zuipen. Het was totaal niet hoe ze meestal handelde om met dingen om te gaan, dat was doodeenvoudig niet haar stijl. Als ze ergens mee zat, ging ze erover praten met vriendinnen, vroeg hen advies of jogde om over de dingen na te denken. Ze zette het dan op een rijtje en de gedachte eraan dat ze het weg kon drinken met alcohol was zelfs niet in haar op gekomen. Maar nu wel, want dit was anders.
Yuri was vreemd gegaan, meerdere keren. De gedachte eraan dat hij verhoudingen heeft gehad doet haar hart pijn, waardoor ze direct weer in huilen uit wil barsten. Dit houdt zij echter in, want ze wil Katelynn niet nog meer opjagen, want ze had zo het idee dat zij enkel mee ging om op haar te letten, alsof ze nog een klein kind was… Over kleine kinderen gesproken, straks even de oppas bellen om Cordelia aan de telefoon te krijgen. Het was laat, heel laat, waardoor ze beide vast al op bed lagen, maar Ashley moest gewoonweg even hun stem horen. Al zou ze Lucien niet storen, die kon de laatste tijd erg slecht slapen, dus hoopte ze dat Cordelia het niet erg zou vinden. Direct werden haar gedachten terug gestuurd naar Yuri, want ze zat nog steeds in haar maag met van alles.
Zou hij aan haar gedacht hebben wanneer hij die fout beging, keer op keer op keer? Vast niet. Het was maar een idee dat hij meerdere affaires had gehad, maar het was geen twijfeling meer op het moment dat zij en Yuri een… tja, discussie of ruzie op het dak hadden gehad? Het erge was nog wel dat het hem niet veel leek te schelen. Ze miste de tijd waarin alles nog van het leiden dakje ging, naar het moment waarop hij niet vreemd was gegaan. Ondanks dat Ashley niet eens zeker wist of hij in die tijd al affaires had, natuurlijk om de doodsimpele reden dat zij veel te saai is. Dat moet de reden vast zijn, hij heeft nooit van haar gehouden. Waarom zou hij anders vreemd zijn gegaan? Het moest een leugen zijn geweest, hoe verschrikkelijk de gedachte en de beschuldiging daaraan ook is. Hij had háár pijn gedaan, niet andersom. Kom op zeg!
Ondertussen had Katelynn allang de deur gesloten, de sleutel opgeborgen en wat gezegd, waarop zij naar Ashley keek. Ze moest het even voor haar geest halen wat ze ook alweer had gezegd, omdat ze er weer met haar gedachten niet bij was. ‘Ik ben nog steeds blij dat ik mijn eigen slot heb, geen enge mensen meer die opeens binnen komen. Hoewel het niet altijd even goed werkt.’ Haar eens zo volle lippen werden nu een dunne streep. Verveelde zij Katelynn nu ook al? Ze kon er niets anders aan doen dan zich aan gesproken voelen. Als ze dit daarnet had gezegd, zonder dat Ashley aan haar kinderen dacht, had ze waarschijnlijk een flirterige opmerking gemaakt. Botweg omdat ze zo niet meer aan de lopende problemen hoefde te denken, wat nu wel het geval was. Dus in plaats van die flirterige opmerking te maken, haalde Ashley enkel haar schouders ietwat nonchalant, maar erg ongemakkelijk, omhoog en liep hierna weg.
‘Ik heb inderdaad de laatste tijd gemerkt dat ik nogal eng ben, sorry voor de teleurstelling.’ Murmelde zij er nog, voordat ze zich al uit de voeten maakte richting de lift. Ze vond het een domme actie, want het zag er zo zielig uit: Ashley die wegrent voor alles en iedereen. Zo was zij ook niet, dat was gewoon iemand die Yuri van haar gemaakt had nu. Het zelfmedelijden waarin zij zich nu baadde vond ze teleurstellend, ze haatte het altijd al. Nu nog steeds, maar op de een of andere manier neigde ze er nu naartoe. Erg zwak, Ashley.
De donkerharige vrouw zuchtte diep, enigszins vermoeid wanneer ze al bij de lift stond en zo op het knopje drukte. Haar licht getinte, slanke vingers haalde zij door de donkere lokken, terwijl ze zich bedacht waarom ze zo lullig tegen Katelynn moest doen. Dit had zij niet verdiend, evenmin voor de houding of nutteloze opmerkingen over haar man die ze met de vrouw deelde die ze, voor godbetert, pas sinds vandaag kende. Het is om je te schamen, Ashley, echt om te schamen, sprak zij zichzelf in gedachten toe.
Precies op het moment dat de jonge vrouw aan kwam lopen en Ashley een blik op haar richtte, gingen de deuren van de lift open en liep zij als een bang haasje snel de lift in. Haar tanden zaten strak op elkaar, terwijl ze haar donkere poelen naar de grond richtte van de lift waar ze in stond. ‘Miss White,’ Daar ging het zakelijke toontje weer, iets wat ze vaak deed als ze ergens onzeker over was. ‘Vindt u het erg als ik even mijn oppas bel om te vragen hoe het met de kinderen gaat?’ vroeg zij toen, net zo zakelijk en net als eerst, maar met een ondertoon van duidelijke onzekerheid erin verworven.
[ bericht aangepast op 10 nov 2012 - 22:56 ]
†