• St. William's is een internaat voor jeugd met aanleg voor speciale krachten. Op St. William's leren ze deze krachten te beheersen en te verbeteren, maar dat gebeurt onder streng toezicht van het schoolhoofd.
    Dat betekend dat er strenge regels zijn, en hoge straffen. Verder heeft iedereen vrijwel dezelfde lessen, al heb je niet of nauwelijks aanleg voor de kracht waar die les over gaat.

    (School)Regels

    Zoals iedere school heeft ook St. William's regels. Hierop wordt streng toegezien door het schoolhoofd (wanneer je je geroepen voelt schoolhoofd en/of docent te spelen, geef het aan!). Zoals al genoemd zijn er hoge straffen (maar vrees niet, het zal niet te ver gaan (: ).

    - Het gebruiken van krachten binnen de school is niet toegestaan, enkel tijdens de lessen onder toezicht van een docent.
    - Jongens en meiden slapen gescheiden.
    - Het op elkaar uitproberen van krachten is niet toegestaan.
    - Het schoolterrein kan niet verlaten worden zonder toestemming.

    Regels zijn er om overtreden te worden, dit mag dan ook gewoon. Maar let wel op dat je andere spelers in hun waarde laat en zorg wel dat je ook (wel eens) gestraft wordt.

    Wanneer je graag mee wilt spelen kun je je aanmelden in het rollentopic;
    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=143237&page=1

    Wil je het vorige topic nog eens doorlezen?
    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=143273&page=last&message=66#4151244

    De volgende personages spelen mee;
    Anthony (chasinghoran)
    Kate (mismi)
    Roselyn (Thatlastkiss)
    Daniel (Montmarte)
    Jesper (BlueHope)
    Livia (jaimyhoi)
    Lauren (alice24)
    Paige (Rider)
    Allison (DreamWishes)
    Aria (Coockies)
    Jacob (Coockies)
    Zoey (RememberYoux)
    Cahlista Aloys Docente (Rider)
    Arjan (chasinghoran)

    [ bericht aangepast op 17 okt 2012 - 15:53 ]


    You oughta know

    Paigelyn 'Paige' Channary Butterfly

    'Ow, ja dat is de muziek. Die leidt mij af van alle emoties. Inclusief die van anderen,' zei ik en ik grijnsde kort. Ik genoot even van Swing life away, één van mijn favorieten, maar schrok toen plots. Ik had geen idee waardoor en keek verwilderd om mij heen. Uit het niets werd ik ook weer rustiger en keek dus verbaasd naar Lauren. Ik kon mijzelf wel voor mijn kop slaan.
    'Je schrok,' mompelde ik haast onhoorbaar en ik schudde mijn hoofd, om mij weer te concentreren op de muziek in plaats van gevoelens en emoties.
    'Maar ik zou je er niet teveel zorgen om maken. Uiteindelijk is die leraar ook goed terecht gekomen en die lijkt mij nou niet bepaald de slimste. Deze mensen in deze klas redden zich dus echt wel.' Ik glimlachte voorzichtig naar haar en voelde mij weer voor vijf tellen de oude Paige. Mijn glimlach vervaagde echter weer gelijk en ik prutste wat aan mijn armbanden.


    Happy Birthday my Potter!

    RememberYoux schreef:
    [zoey heeft nog geen eerste post gehad en bestaat pas net, dus nee ;p
    Jesper eerste post of Zoey?]


    (Ik denk Zoey aangezien Jesper al wel in het lokaal zit, If Zoey zit er op magische wijzen al en Jesper gaat naar haar toe omdat ze alleen zit)


    We've lived in the shadows for far too long.

    Lauren

    Tuurlijk had ze me door. 'Ja, sorry, ik dacht aan de ring... laat maar.' Ze glimlachte naar me en er kwam een vreemde blik in haar ogen. Ik wist niet hoe ik het moest noemen. Het was een soort vredige glimlach. Maar voordat ik er beter over na kon denken was hij al weer weg. 'Eh, hoe vatten jouw ouders het eigenlijk op? ik bedoel van je gaven? Als je er niet over wil praten, is het ok hoor' zeg ik en ik glimlach bemoedigend, hopend om diezelfde vredige glimlach van net weer te zien.

    [dan komt Zoey wel gewoon het lokaal in. ]
    Zoey Quinty Djinn
    Ik probeer me te concentreren op waar ik heen loop, niet op alles wat ik hoor en zie. Ik probeer het zo goed mogelijk te ordenen. Het horen heb ik niet heel veel last meer van, maar het zien kan ik af en toe nog flink duizelig van worden. Ik loop verstrooid een lokaal in en zie dat het toevallig de goede is. Ik plof naast een jongen neer. ,,Zoey.,, zeg ik, en ik bekijk de jongen. Meteen elk detail valt me op, van de moedervlekken tot de precieze manier van hoe zijn shirt is gemaakt. Mijn ogen schieten ongewoon snel heen en weer.


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Paigelyn 'Paige' Channary Butterfly

    Ik haalde mijn schouders op en dacht even na. Wat had mijn moeder ook alweer gevoeld? Verdriet, omdat ik er zo anders van werd en hoop toen ze hoorde van deze school. Ze had het gevoel gehad dat ze nooit meer de oude Paige terug zou krijgen. Nou, met deze lessen ging dat hem ook niet worden.
    'Mijn moeder was verdrietig, omdat ik mij af ging zonderen en het liefst alleen in de kelder zat. Ik wilde niet meer naar school enzo. Ik ben er flink door veranderd. Mijn vader weet ik niet. Ze zijn gescheiden en hij is naar Australië verhuisd. Via de webcam heb ik nooit zoveel last van emoties, dus ik heb het hem gewoon niet laten weten.' Ik keek even naar de grond en keek toen weer naar Lauren.
    'En hoe zit het met jou? Ben jij nog verklaard voor heks of iets dergelijks?'


    Happy Birthday my Potter!

    Guillermo Jesper Wakefield.
    Ik zie hoe een meisje naast me gaat zitten. Ze stelt zich voor als Zoey. Ik kijk even van links naar recht omdat ik niet begrijp dat haar ogen zo snel heen en weer gaan. Het zal vast wel iets met haar gave te maken hebben. Ik zie onbewust een herinneringen, of eigenlijk meerdere en stel vast wat haar perfecte wereld zal zijn. Ik lach even als ik het voor me zie, het is eigenlijk nog wel mooi. Ik kijk haar een beetje bang aan omdat haar ogen nog steeds vrij snel bewegen. "Jesper. Leuk je te ontmoeten." Zeg ik zacht en en bekijk haar even. "Dus, jouw gave heb met je ogen te maken." Zeg ik half vragend.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Zoey Quinty Djinn
    Ik kijk hem aan en lach kort. ,,Onder andere. Mijn zicht en gehoor zijn ongewoon goed. Supersonisch, zegmaar. Ik kan elk detail zien van ver, en ik kan fluistergesprekken verstaan alsof het geschreeuwd wordt.,, Mijn ogen twinkelen, maar ik hou ze strak op de zijne gericht. ik zie elk wimperhaartje, elk patroon van zijn iris. ,, De jouwe?,,


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Lauren

    Oja, nu moest ik zelf ook vertelen. Ik slikte en probeerde mijn verdriet te onderdrukken. 'Ik.. eh.. wist het al sinds ik kon lopen ongeveer. Ik kon mezelf naar de badkamer teleporteren of naar beneden. Ik durfde het alleen niemand te vertellen. Mijn ouders wisten het ook, maar ook zij zwegen erover. Tot op een dag een meisje uit een klas hoger dan mij, ik geloof dat ik 12 was, mij wou slaan. Ze kwam op me afstormen. Ik reageerde meteen en teleporteerde weg. Het meisje schrok zo erg dat ze maanden niet naar school is geweest. Iedereen noemde me een freak. Ik heb nooit echt vrienden gehad, maar hierdoor heb ik mijn gaven best goed onder de knie gekregen. Het scheppen ben ik pas later achter gekomen.' zeg ik en ik merk dat mijn ogen vochtig beginnen te worden. Snel veeg ik met mijn hand langs mijn ogen, en kijk een andere kant op.

    Guillermo Jesper Wakefield.
    Ik knik. "dus jij kan heel ver zien en horen en ook nog eens heel goed." Versimpel ik het voor me zelf. Het klonk echt heel cool. Ik zucht zacht, maar ze zal het vast wel gehoord hebben. "Ik kan mijn eigen wereld creëren. En de droomwereld of juist nachtmerrie van andere tot werkelijkheid maken. Ik kan voorwerpen, mensen en dieren tot werkelijkheid maken en ik kan de realiteit veranderen. Laten we zeggen dat ik alles wat ik of andere kunnen bedenken echt kan maken. En ook gewoon een compleet andere wereld kan creëren." Zeg ik bedenkelijk. Ja, dit was al een iets betere uitleg, volgens mij dan. Ik was vrij trots op mijn gave, maar ik vond het altijd zo om klinken als ik uitlegde wat ik kon. "Dus, vind je je gave leuk?"


    We've lived in the shadows for far too long.

    Paigelyn 'Paige' Channary Butterfly

    Ik beet op mijn lip om zelf ook niet te gaan huilen en legde mijn hand op haar schouder. Het maakte het er niet echt makkelijker op om haar emoties mij niet over te laten nemen, maar ik kon haar moeilijk niet troosten. Ze had immers ook haar best gedaan voor mij.
    'Je bent echt geen freak. Die mensen zijn gewoon jaloers op je, omdat je speciaal bent,' zei ik met moeite. Ik haalde mijn hand snel weer weg en sloot mijn ogen even, terwijl ik naar de muziek luisterde. Langzaam trok het verdrietige gevoel weg en dus opende ik mijn ogen maar weer, wachtend tot Lauren zich weer wat vrolijker voelde.


    Happy Birthday my Potter!

    Lauren

    Haar hand voelde warm aan op mijn schouder. 'Ik ben blij dat ik nu op deze school zit. Jullie begrijpen me tenminste. Bedankt' zeg ik en ik begin door te krijgen dat elke emotie die ik voel op haar word afgespiegeld. Snel denk ik aan iets vrolijks, dat ik op deze school zit, en dat ik mensen heb die me begrijpen. Ik vrolijk mezelf en daarmee Paige op. 'ik..ik zal proberen mijn emoties onder controle te houden, zodat jij geen last van me hebt' zeg ik glimlachend.

    Coockies schreef:
    Jacob 'Jake' Drew Williams

    Ik knik. 'Het klinkt vet jouw gaves bedoel ik.' Ik glimlach even en kijk haar aan. 'Maar allergisch... Dat kan dan een probleem worden. Op mijn kamer zit een leeuwtje Will,' zeg ik met een glimlach. 'En aangezien ik nogal een hechte band heb met dieren...' Ik lach. 'Maar bij jouw zou ik dan wel niet in een dier veranderen,' grijns ik en kijk haar even aan. 'Tenminste harige dieren.' Ik glimlach en kijk haar aan. De wolf gaat weg, waardoor minder gedachtes door mijn hoofd stromen. Gelukkig.


    Livia O'Dair
    Ik glimlach, met een zweem van trots, als hij zegt dat mijn gaves vet zijn. 'Dank je,' zeg ik gemeend. Het is fijn om te horen. Ik heb namelijk vaak gehoord dat het raar, afschuwelijk, gruwelijk is. Maar hier heeft iedereen een gave. Dus kijken ze er niet raar van op. Misschien dat het hier toch wel fijn is.. Ik moet lachen om zijn woorden. Ik blijf hem aankijken. 'Hm, ik heb mijn medicijnen ingenomen, dus nou zou het in principe geen probleem meer moeten zijn.' Ik mag toch hopen dat het niet uitmaakt hoeveel dieren er zijn. Normaal heb ik namelijk niet zoveel dieren om me heen maar toch wel een paar. 'En het lijkt me wel gaaf om je als dier te zien. Als je een dier bent, maak je dan het dieren geluid, of praat je dan?' ik kijk hem vragend aan.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Zoey Quinty Djinn
    Ik schudde mijn hoofd, waarna ik twijfelend knikte. ,,Het ligt er aan. Soms is het echt te gek, maar soms wordt ik er duizelig van, hoor en zie ik alles tegelijk en kan ik er gewoon niet meer tegen.,, Ik glimlach waterig. ,,Jouw gave lijkt me echt fantastisch. Je eigen droomwereld...,, ik zuchtte. De mijne zou een prachtig, stil en groot gebied zijn, met weinig er in. Geluid bestond niet, en alles was vrij, licht, en vrolijk.


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Jacob 'Jake' Drew Williams

    Ik lach om haar reactie. 'beidde. Ik kan met dieren communiceren via gedachtes en huj geluiden, maar ook met mensen via gewoon nou ja mensen taal.' ik glimlach. 'ik hoop dat het geen probleem is, maar ik ben nog niet zo goed in het veranderen. Het gaat nogal vaak verkeerd, maar daarom ben ik hier,' glimlach Ik. 'heb je veel last van je gave,' vraag ik haar. Ik kijk naar de docente. Gingen we nog iets doen of kondencwe de hele les zo zitten?


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Paigelyn 'Paige' Channary Butterfly

    'Thanks, I guess,' zei ik en ik terwijl ik de klas even rondkeek. Zoveel mensen met zoveel problemen. Ze waren nog erger dan een normale klas. Maar Lauren was over het algemeen wel vrolijk. In ieder geval beter dan bloedstuur-meisje of boze-uitbarsting-meisje. Ze had mij nog geen problemen bezorgd.
    'Je bent erg prettig gezelschap,' zei ik peinzend en moest toen even lachen. 'Je hebt in ieder geval geen woedeaanvallen of zo.'


    Happy Birthday my Potter!