[RPG] Greenfields Coven ~ 8 - Speeltopics

Greenfield California, 2012. Population: 16,330. In dit relatief kleine stadje gebeurd iets bijzonders, iets wat al jarenlang aan de gang is. Een coven gevult met heksen, goedaardige heksen en een enkele kwaadaardige. Daarnaast heb je degene die op hun jagen, de hunters.

De regels:
- Geen perfecte karakters.
- Orginele karakter die je niet ergens anders gebruikt.
- Geen tijd = niet meedoen.
- Niemand buitensluiten.
- 16+ is toegestaan.
- Geen one-liners.
- Alleen ik open nieuwe topics.
- Naamsveranderingen graag melden.
- Blijf realtisch, je kan geen onmogelijke krachten hebben.
- Alle krachten komen uit spreuken, niet uit jezelf.
- Maximaal 2 rollen per persoon, alleen in variatie.

Het hoofdkwartier van de hunters. Dit is hun vergaderzaal.
Dit is waar de Coven bijeenkomt.
In dit eeuwenoude gevecht proberen de heksen niet op te vallen en normaal te doen terwijl ze terugvechten tegen de hunters. Gaan ze alleen in de verdediging of slaan ze keihard terug met een aanval? Dat is aan de heksen.
De hunters stellen ondertussen allerlei missies op om erachter te komen wie de heksen zijn en hoe ze ze uit hun tent kunnen lokken in hun hoofdkwartier. Het liefst willen ze deze heksen vangen om erachter te komen waar hun coven bij elkaar komt en welke leden er allemaal zijn.

Heksen:

- Susanna Olive Penn Souvenir
- Phoenix Riley Rossella Rechazame
- Rosalyn 'Rose' Janice Agney Aragog
- Abbigail Sapphire Stone Carmenta

- Ray(mond) Benedict Taylor TheMarauders
- Kyle Dyer Soubi
- - -
- - -

Hunters:

- Angelica 'Angel' Wolfe Assassin
- Katherine Chérie Molyneux Aragog
- Alice Hale Frodo
- Avery Violet Stone Cocon

- Blaise Wolf Hunter Cocon
- - -
- Ian Sadler LostMagic
- - -

Rollenstory
Rollentopic

[ bericht aangepast op 27 sep 2012 - 22:48 ]

---

Your make-up is terrible

Kyle Dyer

'Ja, Chinees. Je moet maar even kijken of er iets tussen zit dat je lekker vind. Ik wist niet wat je lekker vond dus heb ik gewoon verschillende dingen mee genomen. Er is meer dan genoeg,' zei ze vanachter de koelkast deur, daar haalde ze een blikje Cola vandaan die zij aan mij gaf. Een dankbaar glimlachje gaf ik haar, terwijl zij al weer andere dingen deed. Pen en papier pakken, haar mok vullen met koffie en ging toen weer bij mij zitten aan tafel dat volg stond met eten dat heerlijk rook.
'Ik moet nog eens een redelijk boodschappenlijstje maken. Ik heb niets zinnigs meer in huis!' verklaarde ze ontevreden en ze schreef wat op. 'Heb jij nog dingen die je echt nodig hebt of die je niet kan missen?' vroeg ze vervolgens. Ik schudde lichtjes mijn hoofd en keek stiekem een beetje mee en zag dat er Cola stond. Ze schreef daarna nog wat dingetjes op. 'Oh, ik ben trouwens niets wezen shoppen, sorry. Ik doe het wel een andere keer,' glimlachte verontschuldigend. Ik keek haar vragend aan, wat heeft ze al die tijd dan gedaan? 'En het spijt me dat ik je hier alleen achter gelaten heb met Blaise, die daarna ook nog eens is weggegaan Hij is vandaag toch al een klootzak, dus waarom zou hij dat niet doen, hé?' zei ze en ze had ondertussen nog gezucht. Ik fronste weer. Hoe wist zij al die dingen? Kwam ze hem onderweg tegen. Ik begon hoofdpijn te krijgen en legde mijn hoofd eventjes in mijn handen.
'Dat zijn nog eens een boel woorden,' mompelde ik met een klein, vaag lachje. Ik kwam weer overeind en keek haar aan met mijn bekende glimlachje die vaak op mijn gezicht verscheen. 'Alle dozen zijn trouwens verplaats, maar je zei dat je niet geshopt had? Wat heb je dan wel niet allemaal lopen doen? Je gaat mij toch niet vertellen dat je zo lang over heb gedaan alleen voor eten?' Een klein lachje was te bespeuren in mijn woorden en keek beetje naar het eten. Volgens mij had ik nog nooit iets van dit gehad. Wel mensen erover horen praten, maar nooit het geld gehad om het zelf te proberen.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Angelica Wolfe

Hij legt zijn hoofd eventjes in zijn handen en ik hoop maar dat het niet allemaal teveel voor hem word. Het is nogal chaotisch de laatste tijd. "Dat zijn nog eens een boel woorden." mompelt hij met een klein, vaag lachje. Hij komt weer overeind en kijkt me aan met zijn bekende glimlachje die vaak op zijn gezicht verschijnt. "Alle dozen zijn trouwens verplaats, maar je zei dat je niet geshopt had? Wat heb je dan wel niet allemaal lopen doen? Je gaat mij toch niet vertellen dat je zo lang over heb gedaan alleen voor eten?" Een klein lachje is te bespeuren in zijn woorden en hij kijkt naar het eten.
Ik begin gelijk alles open te maken waardoor je alles nog beter kan ruiken. "Sorry daarvoor. Het is de laatste tijd een beetje chaotisch, maar dat veranderd snel genoeg wel weer." verklaar ik met een glimlachje en ik begin wat van het eten op mijn bord te gooien. "Wat goed van je, trouwens! Ik ben blij dat het gedaan is, als je wilt kan je vanavond hier al slapen. Oh, en als je nog iets bedenkt, schrijf het er maar gewoon bij. Ik haal het morgen als ik uit mijn werk kom." ratel ik door, Ik ben nou eenmaal een redelijk druk en chaotisch mens.
"Oh, het is nogal een ingewikkeld verhaal. Ik ging op weg naar de stad en toen kwam ik Alice tegen. Wat vreemd is, want zij en Blaise moesten iets opknappen samen. Nou, dat ging ik maar voor haar doen omdat Blaise haar alleen had gelaten en ze was eigenlijk best over de rooie erdoor. Nou ja, we gingen dus op weg en komen ineens een meisje tegen. Wij dachten dat ze de slechterik was en hielden haar onder schot, maar net op dat moment komt Blaise aangescheurd met zijn auto, blijkt het haar nichtje te zijn. Ik had er een beetje genoeg van en heb alle zooi daar gelaten, ze zoeken het nu maar uit." ratel ik achter elkaar door. "Eten halen en terug komen is wel wat leuker dan tussen hun zitten." Ik glimlach naar Kyle en begin te eten.

---

Your make-up is terrible

Kyle Dyer

Ze begon alles open te maken, waardoor ik alles nog beter kon ruiken. Alles rook zo overheerlijk. 'Sorry daarvoor. Het is de laatste tijd een beetje chaotisch, maar dat veranderd snel genoeg wel weer,' verklaarde ze met een glimlachje en ze begon wat van het eten op haar bord te gooien. Hoe kon zij zo snel kiezen? Had ze het al vaker op? Dat moest wel, kon niet anders. 'Wat goed van je, trouwens! Ik ben blij dat het gedaan is, als je wilt kan je vanavond hier al slapen. Oh, en als je nog iets bedenkt, schrijf het er maar gewoon bij. Ik haal het morgen als ik uit mijn werk kom,' ratelde ze. Ik slikte en verbaasde mij dat ik mij dat nog niet eerder had opgevallen hoe veel ze praatte, of kwam het gewoon doordat ik gewoon moe was? 'Oh, het is nogal een ingewikkeld verhaal. Ik ging op weg naar de stad en toen kwam ik Alice tegen. Wat vreemd is, want zij en Blaise moesten iets opknappen samen. Nou, dat ging ik maar voor haar doen omdat Blaise haar alleen had gelaten en ze was eigenlijk best over de rooie erdoor. Nou ja, we gingen dus op weg en komen ineens een meisje tegen. Wij dachten dat ze de slechterik was en hielden haar onder schot, maar net op dat moment komt Blaise aangescheurd met zijn auto, blijkt het haar nichtje te zijn. Ik had er een beetje genoeg van en heb alle zooi daar gelaten, ze zoeken het nu maar uit,' ging ze weer verder aan één stuk door. 'Eten halen en terug komen is wel wat leuker dan tussen hun zitten.' Ze glimlachte naar mij en begon toen te eten. Nog steeds verbaasd keek ik haar aan.
'Onder schot?' vroeg ik mij hard op af. 'Slechterik? Ik volg het niet meer,' zei ik verward en greep eventjes weer aan mijn hoofd die nogal begon te bonken door al dit.. Om mij zelf een beetje af te leiden, keek ik maar even naar het eten en schepte een beetje op. Ik had geen flauw idee hoe het heette, ik wist wel dat het lekker rook. Ik keek een beetje twijfelend er naar en nam ten slotte dan maar toch een hapje. Er lag eigenlijk aardig veel op tafel, of zij at veel, of zij schatte mijn eetlust nogal hoog in. 'Was je dan toch weer met je werk bezig? Angel! Het was een vrije dag.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Angelica Wolfe

Hij blijft mij aardig verbaasd aankijken waardoor ik zacht moet grinniken. "Onder schot?" vraagt hij zich hard op af. "Slechterik? Ik volg het niet meer." zegt hij verward en hij grijpt eventjes naar zijn hoofd. Ik prik wat in mijn eeten terwijl hij iets opschept. Het is wel bijzonder weinig eigenlijk. "Was je dan toch weer met je werk bezig? Angel! Het was een vrije dag." Ik glimlach schuldig naar hem en haal mijn schouders wat op, terwijl ik wat uit een ander bakje haal en het op zijn bord gooit.
"Kom, eet eens iets meer. Je bent al zo mager." mompel ik meer tegen me in mijzelf. "En ik vond het zo zielig voor Alice, sorry. Het was toch maar kort, ik ben nu weer terug." verklaar ik daarna. "Ja, slechterikken kom ik nogal vaak tegen, sorry. Je kan dan nogal veel wapens vinden hier, verstopt in laatjes. Maak je maar geen zorgen, nodig zal je ze niet hebben. Ik ben gewoon slecht in alles goed opruimen." Ik glimlach en begin weer verder te eten, waarna ik een slokje neem van mijn hete koffie.
"Trouwens, moet ik zo met je meerijden, zodat we al je spullen gelijk in de auto kunnen zetten? Hoef je niet zover en zoveel te sjouwen." stel ik dan voor. "Of als je auto kan rijden mag je ook wel gewoon mijn auto lenen hoor." glimlach ik als teken dat ik hem gewoon vertrouw met mijn spullen. "Zit er trouwens wel iets bij je wat je lekker vind? Dan kan ik het daar de volgende keer op af stemmen. Ik haal het nogal vaak omdat ik geen zin heb om te koken. Wat ik ook niet kan." grinnik ik.

---

Your make-up is terrible

Kyle Dyer

'Kom, eet eens iets meer. Je bent al zo mager,' mompelde ze een beetje tegen zichzelf, ook al wist ik donders goed dat zij het tegen mij had. Waarom zou ze anders eten bij mij op het bord gooien? 'En ik vond het zo zielig voor Alice, sorry. Het was toch maar kort, ik ben nu weer terug. Ja, slechterikken kom ik nogal vaak tegen, sorry. Je kan dan nogal veel wapens vinden hier, verstopt in laatjes. Maak je maar geen zorgen, nodig zal je ze niet hebben. Ik ben gewoon slecht in alles goed opruimen.' Ze glimlachte en begon weer verder met eten. Nog steeds, zo veel woorden. 'Trouwens, moet ik zo met je meerijden, zodat we al je spullen gelijk in de auto kunnen zetten? Hoef je niet zover en zoveel te sjouwen," stelde ze voor. "Of als je auto kan rijden mag je ook wel gewoon mijn auto lenen hoor,' glimlachte ze. Niet dat ik kon auto rijden, maar haar aanbod was lief. Ik wist ook niet of ik perse een auto nodig had.. Zo veel was het niet.. Volgens mij paste alles in een verhuis doos. 'Zit er trouwens wel iets bij je wat je lekker vind? Dan kan ik het daar de volgende keer op af stemmen. Ik haal het nogal vaak omdat ik geen zin heb om te koken. Wat ik ook niet kan,' grinnikte ze. Ik lachte zachtjes en haalde vervolgens mijn schouders op.
'Word je nooit moe van je eigen?' vroeg ik met een klein lachje. 'Een vrije dag is een vrije dag. Nou stel jij mij toch echt teleur Angel. Je werkt al te veel en dan ga je ook nog werken op je vrije dag, dat kan niet.' Ik schoof wat zij op mijn bord had gegooid aan de kant en at eerst op wat ikzelf op had geschept. Later zag ik wel of ik de rest ook op kon. 'Bovendien ben ik niet mager. Niet alle jongens hebben een bier buik,' zei ik om mij zelf toch een beetje te verdedigen. 'Voor de rest over die spullen.. Dat komt wel goed, het is niet veel,' mompelde ik zacht.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Angelica Wolfe

Hij lacht zachtjes en haalt vervolgens zijn schouders op. "Word je nooit moe van je eigen?" vraagt hij met een klein lachje en ik kijk hem vragend aan, met een opgetrokken wenkbrauw. "Een vrije dag is een vrije dag. Nou stel jij mij toch echt teleur Angel. Je werkt al te veel en dan ga je ook nog werken op je vrije dag, dat kan niet." zegt hij waardoor ik zacht moet grinniken. HIj heeft wel een punt, maar ik heb gewoon teveel energie als ik niets doe, zoals je nu wel kan zien. Hij schuift wat op zijn bord en begint te eten. "Bovendien ben ik niet mager. Niet alle joegns hebben een bier buik." zegt hij om zichzelf te verdedigen. "Voor de rest over die spullen... Dat komt wel goed, het is niet veel." mompelt hij zacht.
"Ik werk gewoon graag, mijn werk vind ik echt leuk." grinnik ik als antwoord. "Goed, je bent niet mager, maar je moet toch wat meer eten van mij. Ik eet nog meer als jou, dat is slecht voor mijn zelfvertrouwen hoor." zeg ik lacherig tegen hem en ik wijs met mijn vork zijn richting in, voordat ik hem weer in mijn eten prik en nog wat in mijn mond stop om er bedenkelijk op te kauwen. "Oké, het was maar een voorstel. Ik weet hoe koppig je kan zijn, dus ik ga je er ook niet vanaf proberen te krijgen. Ik wil je alleen niet voor niets zoveel laten slepen, voor mij is het geen probleem om even te rijden, snap je?" vraag ik dan wat serieuzer aan hem, om te laten merken dat ik het echt meen.
"Oh en, ik zal zometeen even je bed opmaken. Ik heb nog wel ergens beddengoed, dat moet ik even zoeken." Ik grinnik omdat mijn huis wel behoorlijk opgeruimt is, maar niet netjes in die zin. Ik kan zo weinig terug vinden, ook omdat ik er amper kom. "Je hebt toch niet stiekem in mijn dozen rondgeneust hé?" vraag ik dan totaal serieus. Nou, als hij dat had gedaan was hij hier ondertussen toch niet meer geweest. "Er zitten veel dossiers in van mijn werk en die zijn vertrouwelijk. Ik zal ze morgen maar eens mee nemen." Ik zucht eventjes. Zoveel te doen!

---

Your make-up is terrible

-Sorry, was ff te lui om al de reacties erin te verwerken...-

Kyle Dyer

'Pardon?' vroeg ik beledigend aan haar. 'In je dozen rond snuffelen? Waar zie jij mij voor aan? Ik ben niet zoals Blaise die zonder te vragen op zoek gaan naar drank en sigaretten,' mompelde ik er achter aan. Ik begon een beetje te spelen in mijn eten, ik had gewoon echt niet veel honger. Eerlijk gezegd zat ik alweer bijna tegen vol aan.. Het was voor mij nu echt een raadsel hoe mensen veel konden eten, ik kon dat niet meer. Ik kon het mij ook maar amper inbeelden dat ik het wel kon. Zachtjes zuchtte ik en probeerde te herinneren wat zij daarvoor nog zei.
'Maar wel bedankt voor je rij aanbod,' zei ik en ik glimlachte eventjes dankbaar. 'ik waardeer het ook echt, maar ik kan het wel zelf.' Ook wou ik gewoon nog steeds niet dat ze wist waar ik eigenlijk woonde. Dat leek op een zwervers huis vergeleken met dit. 'En ik kan ook wel zelf mijn bed op maken, geen probleem. Ik moet alleen eventjes weten waar jij al je beddengoed heb verstopt.' Met een beetje tegenzin nam ik dan toch een hap van mijn eten en kauwde daar vervolgens langzaam op.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Angelica Wolfe

"Pardon?" vraagt hij beledigend aan me. "In je dozen rond snuffelen? Waar zie jij mij voor aan? Ik ben niet zoals Blaise die zonder te vragen op zoek gaan naar drank en sigaretten." mompelt hij er achter aan. Hierdoor kijk ik fronsend toe hoe hij met zijn eten speelt. Wat heeft Blaise gedaan? Ik ben geen hotel of bar als hij dat soms denkt! Kyle haalt me uit mijn gedachten door te zuchten.
"Maar wel bedankt voor je rij aanbod." zegt hij en hij glimlacht eventjes dankbaar. "ik waardeer het ook echt, maar ik kan het wel zelf. En ik kan ook wel zelf mijn bed op maken, geen probleem. Ik moet alleen eventjes weten waar jij al je beddengoed heb verstopt." Met een beetje tegenzin lijkt hj dan toch een hap van zijn eten te nemen en kauwt daar vervolgens langzaam op. Ik zucht eventjes.
"Als je het niet lekker vind moet je het gewoon niet opeten." zeg ik een beetje kortaf. "Ik zou ook wel willen weten waar het beddengoed ligt, maar ik ga zometeen als jij je spullen haalt wel zoeken. Of als je jou spullen morgen haalt doe ik het alsnog zometeen." zeg ik tegen hem. Dan haal ik mijn hand door mijn haar, zucht ik en leun ik naar achteren tegen de leuning van de stoel. "Verdomme, Blaise. Hij kan ook nooit eens normaal doen hé." mompel ik lichtelijk kwaad. "Nou, dat krijgt hij nog wel eens terug. Ik ben toch lekker hoger dan hem. Zal Alice ook wel leuk vinden." Ik grinnik eventjes en sla mijn benen over elkaar heen onder de tafel.

---

Your make-up is terrible

Kyle Dyer

'Als je het niet lekker vind moet je het gewoon niet opeten,' zei ze een beetje kortaf en zuchtte vervolgens. Verbaasd keek ik haar aan. Zo wou ik nou niet echt bepaald over komen. 'Ik zou ook wel willen weten waar het beddengoed ligt, maar ik ga zometeen als jij je spullen haalt wel zoeken. Of als je jou spullen morgen haalt doe ik het alsnog zometeen,' zei ze vervolgens en ik kon het niet laten om eventjes te gaan lachen. Ze haalde een hand door haar haren, zuchtte en leunde vervolgens naar achteren tegen de leuning aan van haar stoel. 'Verdomme, Blaise. Hij kan ook nooit eens normaal doen hé,' mompelde ze lichtelijk kwaad. 'Nou, dat krijgt hij nog wel eens terug. Ik ben toch lekker hoger dan hem. Zal Alice ook wel leuk vinden.' Ik keek haar eventjes aan en deed mijn hoofd iets schuin.
'Niet kwaad worden,' zei ik met een klein glimlachje. 'Ik vind het trouwens wel lekker, dat is echt niet het probleem.' Ik begon weer een beetje met het eten te spelen. 'Ik kan gewoon niet veel eten,' zei ik zacht en glimlachte vervolgens verontschuldigend naar haar. 'Ik kan dat gewoon niet.'

-Hmm, volgende word langer-

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Angelica Wolfe

Ze kijkt me eventjes aan en houd zijn hoofd iets schuin. "Niet kwaad worden." zegt hij met een klein glimlachje en ik zucht even. Het is onmogelijk om niet boos te worden op Blaise de hele tijd. "Ik vind het trouwens wel lekker, dat is echt niet het probleem." Hij begint weer een beetje met het eten te spelen. "Ik kan gewoon niet veel eten. Ik kan dat gewoon niet." zegt hij zacht en hij glimlacht verontschuldigend naar mij. Ik kijk hem even lang en onderzoekend aan voordat ik nog iets terug zeg.
"Je hebt toch geen eetstoornis hé?" vraag ik dan argwanend. "Maar oké, dan zet ik alles in de koelkast voor morgen. Voor de lunch of avondeten, wat je maar wilt want ik weet niet hoelaat ik thuis kom. Of voor later vanavond." zeg ik dan maar, om hem ervan te verzekeren dat het niet zoveel uitmaakt en dat hij lekker moet doen wat hij wilt. Dat hij nu bij mij woont, betekent niet dat ik zijn leven ga bepalen. Ik neem de koffiemok in mijn handen en neem daar een aantal slokjes van, terwijl ik een beetje probeer na te denken.

---

Your make-up is terrible

Kyle Dyer

'Je hebt toch geen eetstoornis hé?' vroeg ze argwanend na mij lang onderzoekend te hebben aangekeken. 'Maar oké, dan zet ik alles in de koelkast voor morgen. Voor de lunch of avondeten, wat je maar wilt want ik weet niet hoelaat ik thuis kom. Of voor later vanavond.' Ze nam haar mok weer in haar handen en nam daar een aantal slokjes van. Verbaasd keek ik haar aan en begon toen spontaan te lachen.
'Ik.. Een eetstoornis?' vroeg ik lachend en schudde daarna gelijk mijn hoofd. 'Nee, nee, nee. Je begrijpt het helemaal verkeerd,' zei ik lachend. 'Het is heel anders, maar dat vertel ik je wel een ander keer. Is dat goed?' vroeg ik met een glimlachje. 'Zal ik je trouwens straks helpen met de afwas? Of ik doe hem alleen, dat maar mij niet uit. Ik help je graag.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Angelica Wolfe

Hij kijkt me verbaasd aan en begint dan spontaan te lachen, waardoor ik hem nu verbaasd aan kijk. Wat is er nou zo grappig? "Ik.. Een eetstoornis?" vraagt hij lachend en schud daarna gelijk zijn hoofd, zodat ik me gelijk een stuk opgeluchter voel. "Nee, nee, nee. Je begrijpt het helemaal verkeerd. Het is heel anders, maar dat vertel ik je wel een ander keer. Is dat goed?" vraagt hij met een glimlachje en nog half in shock door zijn uitbarsting knik ik. "Zal ik je trouwens straks helpen met de afwas? Of ik doe hem alleen, dat maar mij niet uit. Ik help je graag."
Ik glimlach lichtjes en kom al overeind, waarna ik de lege mok weer neer zet. "Je mag best helpen, dat lijkt me wel leuk." zeg ik dan. "Ik droog wel af, aangezien ik weet waar alles hoort. Morgen kan jij wel op onderzoek uit om het hele huis te leren kennen. Zolang je maar weg blijft van die dozen hé?" waarschuw ik met een gevaarlijke glimlach. Ik wil gewoon niet dat hij erachter komt wat voor werk ik écht doe, dan is hij binnen de korste keren weg en ik alles ontmaskerd. Ik begin al gelijk met alles wat nog niet opgegeten is in de koelkast te zetten.

---

Your make-up is terrible

Kyle Dyer

'Je mag best helpen, dat lijkt me wel leuk,' zei ze nadat ze was op was gaan staan en haar mok weer neer had gezegd. 'Ik droog wel af, aangezien ik weet waar alles hoort. Morgen kan jij wel op onderzoek uit om het hele huis te leren kennen. Zolang je maar weg blijft van die dozen hé?' waarschuwde ze. Ik moest bekennen, ik werd als maar nieuwsgieriger en nieuwsgieriger naar die dozen. Even keek ik haar bedenkelijk aan met een speelse grijns. Zacht lachte ik.
'Ik moet bekennen dat jij mij op ideeën breng, je hebt geluk dat ik niet zo ben. Ik zal uit die dozen blijven,' zei ik en met mijn speelse grijns veranderde in een welgemeend glimlachje. Ik stond op en begon met het helpen van het afruimen van de tafel. 'En ik hou aan mijn word, misschien dat je het nu nog niet geloof aangezien je me nog niet zo lang kent, maar ik meen het wel.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Angelica Wolfe

Hij kijkt me even aan met een speelse grijns en lacht zacht. "Ik moet bekennen dat jij mij op ideeën brengt, je hebt geluk dat ik niet zo ben. Ik zal uit die dozen blijven." zegt hij en zijn speelse grijns veranderd in een welgemeend glimlachje, waardoor ik hartelijk terug glimlach. Hij staat op en begint met het helpen van het afruimen van de tafel. "En ik hou me aan mijn woord, misschien dat je het nu nog niet geloof aangezien je me nog niet zo lang kent, maar ik meen het wel."
"Ik ben goedgelovig." grinnik ik en ik begin de afwas in de gootsteen te zetten. Ik pak een afwasborstel en zeep voor hem en een theedoek voor mezelf. "Kom afwassen met die smalle kont van je." grinnik ik vervolgens en ik sla speels met mijn theedoek tegen zijn kont aan. "Trouwens, ik heb één regel over meisje, beste Kyle. Je mag ze best meenemen, zolang ze mijn koffie maar niet opdrinken." Ik grijns plagerig naar hem. "Van mij zal je daarin toch weinig last hebben." vervolg ik en ik draai me om naar het aanrecht.

---

Your make-up is terrible

Kyle Dyer

'Ik ben goedgelovig,' grinnikte ze en ze begon de afwas in de gootsteen te zetten. Ze pakte een afwasborstel en zeep voor mij en een theedoek voor haarzelf.
'Kom afwassen met die smalle kont van je,' zei ze en voor ik het wist kreeg ik een theedoek tegen mijn kont aangeslagen, zacht lachte ik. 'Trouwens, ik heb één regel over meisje, beste Kyle. Je mag ze best meenemen, zolang ze mijn koffie maar niet opdrinken,' grijnste ze plagerig naar mij. 'Van mij zal je daarin toch weinig last hebben,' vervolgde ze en draaide zichzelf om naar het aanrecht. Ik lachte zacht, schudde lichtjes mijn hoofd terwijl ik de kraan aan zette voor warm water. Even voelde ik met mijn hand het water en spetterde Angel vervolgens speels een beetje.
'Is goed mama,' zei ik met een lachje. Ik begon met afwassen en legde de net af gewaste dingen op het aanrecht zodat zij ze kon afdrogen. 'Zo lang die theedoek maar van mijn smalle kont afblijft,' zei ik met hetzelfde lachje. 'Doet die dat vaker?'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you