[RPG] Greenfields Coven ~ 7 - Speeltopics

Greenfield California, 2012. Population: 16,330. In dit relatief kleine stadje gebeurd iets bijzonders, iets wat al jarenlang aan de gang is. Een coven gevult met heksen, goedaardige heksen en een enkele kwaadaardige. Daarnaast heb je degene die op hun jagen, de hunters.

De regels:
- Geen perfecte karakters.
- Orginele karakter die je niet ergens anders gebruikt.
- Geen tijd = niet meedoen.
- Niemand buitensluiten.
- 16+ is toegestaan.
- Geen one-liners.
- Alleen ik open nieuwe topics.
- Naamsveranderingen graag melden.
- Blijf realtisch, je kan geen onmogelijke krachten hebben.
- Alle krachten komen uit spreuken, niet uit jezelf.
- Maximaal 2 rollen per persoon, alleen in variatie.

Het hoofdkwartier van de hunters. Dit is hun vergaderzaal.
Dit is waar de Coven bijeenkomt.
In dit eeuwenoude gevecht proberen de heksen niet op te vallen en normaal te doen terwijl ze terugvechten tegen de hunters. Gaan ze alleen in de verdediging of slaan ze keihard terug met een aanval? Dat is aan de heksen.
De hunters stellen ondertussen allerlei missies op om erachter te komen wie de heksen zijn en hoe ze ze uit hun tent kunnen lokken in hun hoofdkwartier. Het liefst willen ze deze heksen vangen om erachter te komen waar hun coven bij elkaar komt en welke leden er allemaal zijn.

Heksen:

- Susanna Olive Penn Souvenir
- Phoenix Riley Rossella Rechazame
- Rosalyn 'Rose' Janice Agney Aragog
- Abbigail Sapphire Stone Sirens

- Ray(mond) Benedict Taylor Alladin
- Kyle Dyer Kaien
- - -
- - -

Hunters:

- Angelica 'Angel' Wolfe Assassin
- Katherine Chérie Molyneux Aragog
- Alice Hale Frodo
- - -

- Blaise Wolf Hunter Frey
- Lucian Puck Grossman TrueKlainer
- Ian Sadler LostMagic
- Thomas Robbin Willson Souvenir

Rollenstory
Rollentopic

---

Your make-up is terrible

Ray Taylor

Ik deed alsof ik heel diep nadacht, ondertussen grijnsde ik breed. 'Nou...' zei ik langzaam terwijl ik naar haar toe liep en naast haar ging zitten. 'Ik had zin om die koerier te irriteren, maar hij heeft het al zo moeilijk in dit weer...' Ik dacht even na. 'Ik wist nog niet wat, maar ik kon vast wel wat bedenken. Maar het is nogal zielig nu, met dit weer...' zei ik zacht en een kleine glimlach stond op mijn mond.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Rose
Een sluwe grijns sierde mijn lippen.
''Klinkt goed. We kunnen wel wat lol gebruiken, volgens mij,'' mompelde ik, en dacht even na.
''Wat alsof we doen dat dit huis spookt?'' grinnikte ik. ''Dingen laten zweven, deuren laten klapperen, dat soort dingen,'' stelde ik voor.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Ray Taylor
Mijn grijns werd breder. 'Je bent geweldig!' zei ik vrolijk.
Toen pas bedacht ik wat ik had gezegd. Ik deed alsof er niks aan de hand was, maar was het liefst snel weggerend.
'Oké,' zeg ik dan. 'We plakken wel eerst even een papiertje op de deur dat hij gewoon binnen moet komen en de pizza's hier neer moet leggen. Ik knip met mijn vingers en ik weet dat het briefje er hangt. En nu?'

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Susanna
'Het zijn mooie foto's hé. Ik heb ze ook nog liggen', fluister ik als ik achter Ian sta. 'Ze waren razend dat ik met je gekust heb. Ik heb erom gelachen en gezegd dat ze maar door moesten gaan met lebberen. Ik heb problemen gehad met die twee, voordat ik gevangen werd.' Ik ga naast hem zitten. 'Komt het geheugen al wat terug?'

---

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

Ian Sadler
Ik schrik even op door haar stem en zucht. 'Nee, ik herinner me niets meer.' fluister ik en voel me leeg. Vroeger zat ik er niet echt mee in dat ik het niet kon herinneren maar nu... nu voel ik me rot erover.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Rose
Ik grijns breed en keek hem aan. ''Weet ik toch, Ray,'' zei ik, doelend op zijn eerste zin.
''Hm- oké, zodra hij binnenloopt laten we de deur achter hem hard dichtvallen en zorgen ervoor dat het een beetje tocht. Daarna loopt hij verder.. En dan-'' ratelde ik, en dacht even na.
''Laten we de lampen knipperen, en dat ze op een gegeven moment uitstaan? En verder?'' grijnsde ik.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Raymond

Ik knikte. 'Goed idee. Oké ik kan dit..' Ik maakte mezelf doorschijnend, ik was nog een beetje zichtbaar, een soort geest. Toen werd ik weer normaal. 'Als ik mijn mantel en kap opdoe dan zie ik er best goed uit, toch? Nou dan kan jij misschien nog wat deuren open en dicht laten wapperen, Ik zal wel een fakkel in mn hand houden zodat hij alleen dat licht ziet en ik zal, alsof ik hem niet zie, voor hem uit zweven naar deze tafel en vlak voor hij bij me is verdwijn ik. Nouja, eigenlijk maak ik mezelf compleet onzichtbaar en ga snel weg. Dan kan jij ondertussen het geniale doen, je kan de gang helemaal zwart maken, alles, en overal spinnenwebben toveren, enge geluiden maken en wat je dan maar wil. Dan kunnen we echt lachen. Ik denk dat hij hier nooit meer wil terugkomen.' Ik kijk haar grijnzend aan.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Rose
Ik luisterde met een brede grijns naar de ideeën van Ray.
''Klinkt goed,'' grijnsde ik.
Ik liep naar de deur dat naar de gang leidde. Ik keek door het spleetje zodat ik zou zien of hij al kwam.
Na een tijdje hoorde ik inderdaad gerammel aan de deur, en niet veel later voetstappen. ''Showtime,'' mompelde ik, en met een klap liet ik de voordeur dichtvallen.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Ray

Ik knipoogde nog even naar Rose en maakte mezelf onzichtbaar. Ik zorgde dat ik kon zweven en zacht ruiste ik weg, om vlak voor de jongen doorschijnend te worden. De pizaakoerier was een jonge jongen, nog geen twintig jaar met nog resten van een puber op zijn gezicht. Pukkels en puisten waren her en der verspreid over zijn gelaat. Niet echt een mooie jongen, vond ik, hij had kort stekeltjeshaar en was nogal lang, rond de 1.90 schatte ik. Hij had zich met een ruk omgedraaid toen Rose de deur had dichtgesmeten. Eigenljk was dit best zielig, maar ik wilde niet falen en Rose en ik moesten toch ook wel eens plezier hebben? Ik merkte dat de lichten flakkerden en ondertussen pakte ik snel een kandelaar van een houder aan de muur en stak hem nog niet aan. Toen de lichten totaal uit waren, zweefde ik tot vlak voor de bange jongen en verscheen plotseling. Hij gilde, deinsde achteruit, maar ik deed niks en draaide me om. Ik deed de kandelaar aan. Het was niet echt nodig omdat ik zelf ook een beetje licht gaf, maar het gaf een leuk effect. Er stonden drie kaarsen op en hoe verder ik liep, des te meer van de kaarsen flakkerden en doofden uit.
Uiteindelijk kwam ik bij de deur, die openstond. Ik zweefde er door heen en zette de kandelaar op tafel. Toen ik merkte dat de jongen ook binnen was (hij was angstig en op meer dan twee meter afstand me blijven volgen), liet ik de deur dichtvallen en nog een bliksemflits buiten laten inslaan. Voordat hij iets kon zeggen, verdween ik in het niets.

[ bericht aangepast op 31 aug 2012 - 13:45 ]

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

(jouw beurt @Souvenir xd)

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Rose
Ik keek grijnzend toe hoe Ray de jongen alleen maar banger maakte.
Na een tijdje was de jongeman alleen in de gang. In ieder geval, dat dácht hij.
Ik zorgde ervoor dat een angstaanjagend gekraak in de gang te horen was. De jongen draaide rondjes in zijn eigen as en een zacht gegrom verving het gekraak. De jongen slaakte een kreetje en zijn benen trilden terwijl hij moeite deed om de pizza's vast te houden. Zware voetstappen leken van de bovenste verdieping te komen en stof van het plafond dwarrelde naar beneden, alsof er een gigantisch iets zich schuilhield op zolder. De jongen rende naar de deur die naar de vergaderzaal leidde, legde de pizza's neer en draaide zich om om aanstalten te maken om gillend het huis uit te rennen. Toen hij dat deed liet ik vele spinnenwebben verschijnen waardoor hij er met zijn hoofd inrende, en als een bezetene met zijn armen om zich heen sloeg om een poging te doen zichzelf te bevrijden uit de spinnenwebben.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[Als ik het zou kunnen zou ik dit echt doen. Muhaha ]

Ray Taylor

Ik lach zacht als ik zie hoe Rose de jongen wegjaagt. Stiekem ga ik achter haar staan en als de jongen keihard is weggerend (ik gooide hem nog een gedoofde kandelaar achterna) sluit ik mijn handen om haar ogen, ze kan nog steeds zien want ik ben onzichtbaar, maar ze voelt wel wat. Dan wordt ik weer zichtbaar. 'Boe.' zei ik droog en deed mijn handen weer los. Ik zorg dat ik haar gezicht zie. 'Dat was perfect!' zeg ik en moet nog steeds na lachen.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Rose
Ik voelde iets kouds rond mijn ogen en terwijl ik grijnsde verscheen Ray weer. Ik kon voor enkele seconden niks zien door zijn handen.
''Inderdaad! Moeten we vaker doen,'' grinnikte ik. Ik pakte de pizza's en gaf hem die met mozzarella. Ik keek hem lachend aan.
Ja, dat was leuk. Ik ben blij dat ik Ray nog had.

[Echt hè, hahahhaha.]

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Ray
'Klopt.' zei ik en bedankte haar voor de pizza. Ik nam een stukje, en nam een klein hapje. Zoveel honger had ik nou ook weer niet.
'We hebben niet eens betaald.' lachte ik.
Het werd behoorlijk stil en op de een of andere manier maakte me dat zenuwachtig. Je zag het niet aan mij, van buiten was ik heel rustig en ik grijnsde nog steeds om de koerier.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Rose
''Oh.. ja, dat is waar ook,'' grinnikte ik om vervolgens een hap te nemen van mijn pizzastuk. Een kaassliert hing aan mijn kin wat me deed lachen, en onhandig haalde ik het weg. Kaas was irritant.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''