• Greenfield California, 2012. Population: 16,330. In dit relatief kleine stadje gebeurd iets bijzonders, iets wat al jarenlang aan de gang is. Een coven gevult met heksen, goedaardige heksen en een enkele kwaadaardige. Daarnaast heb je degene die op hun jagen, de hunters.


    De regels:
    - Geen perfecte karakters.
    - Orginele karakter die je niet ergens anders gebruikt.
    - Geen tijd = niet meedoen.
    - Niemand buitensluiten.
    - 16+ is toegestaan.
    - Geen one-liners.
    - Alleen ik open nieuwe topics.
    - Naamsveranderingen graag melden.
    - Blijf realtisch, je kan geen onmogelijke krachten hebben.
    - Alle krachten komen uit spreuken, niet uit jezelf.
    - Maximaal 2 rollen per persoon, alleen in variatie.


    Het hoofdkwartier van de hunters. Dit is hun vergaderzaal.
    Dit is waar de Coven bijeenkomt.
    In dit eeuwenoude gevecht proberen de heksen niet op te vallen en normaal te doen terwijl ze terugvechten tegen de hunters. Gaan ze alleen in de verdediging of slaan ze keihard terug met een aanval? Dat is aan de heksen.
    De hunters stellen ondertussen allerlei missies op om erachter te komen wie de heksen zijn en hoe ze ze uit hun tent kunnen lokken in hun hoofdkwartier. Het liefst willen ze deze heksen vangen om erachter te komen waar hun coven bij elkaar komt en welke leden er allemaal zijn.

    Heksen:

    - Susanna Olive Penn Souvenir
    - Phoenix Riley Rossella Rechazame
    - Rosalyn 'Rose' Janice Agney Aragog
    - Abbigail Sapphire Stone Sirens


    - Ray(mond) Benedict Taylor Alladin
    - Kyle Dyer Kaien
    - - -
    - - -


    Hunters:

    - Angelica 'Angel' Wolfe Assassin
    - Katherine Chérie Molyneux Aragog
    - Alice Hale Frodo
    - - -


    - Blaise Wolf Hunter Frey
    - Lucian Puck Grossman TrueKlainer
    - Ian Sadler LostMagic
    - Thomas Robbin Willson Souvenir


    Rollenstory
    Rollentopic


    Your make-up is terrible

    Rose
    Toen ik wist dat ik geen fout had begaan sloot ik ook mijn ogen en liet één van mijn handen op zijn wang rusten.
    Of ik dit had verwacht? Absoluut niet. Ik wist ook niet dat ik verborgen gevoelens had voor Ray, maar ik had ze weggestopt, denkende dat hij me slechts als een vriendin zag. En ik was blij dat het waarschijnlijk wederzijds was.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Ray
    Ik druk haar nu iets dichter tegen me aan en verbreek de kus nog steeds niet. Diep van binnen wist ik het, dat ik haar... Ik had het weggestopt met het gevoel dat ik fout deed als ik iets met Rose wilde, of iets voor haar voelde. Ik wist niet waar deze gedachte vandaan kwam, maar ik had hem altijd gehad. Voor anderen had ik het weggestopt, ook voor mezelf. Maar soms, als ik er niet aan dacht, kwamen er vlagen van verlangen, soms als ik alleen was, maar meestal met Rose er bij, als ze iets tegen me zei of een grap maakte. Dan deed ik gauw of er niks was. Maar nu merk ik dat het helemaal niet erg is. In tegendeel zelfs. Ik houd van haar, dat heb ik altijd gedaan maar nooit willen toegeven. Misschien was ik bang dat ze niet wilde, of om haar vriendschap kwijt te raken.
    Ik maak me voorzichtig los en kijk haar aan. Eerst wilde ik wat zeggen, maar ik doe het niet. Ik blijf haar gewoon aankijken.


    [even wordt z'n hele liefdeslevenverhaal afgespeeld :P]

    [ bericht aangepast op 31 aug 2012 - 15:54 ]


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Susanna
    'Allemaal lachen' zegt de fotograaf en Ian drukt zijn lippen op mijn wang. Een supergrote glimlach verschijnt op mijn gezicht. Als de foto gemaakt is, doet hij een stap achteruit en grijnst. Ik glimlach terug. 'Kom kom... allemaal weer naar de klas.' zegt de juf. Ik glimlach naar Ian en zwaai. 'Tot straks.' Ik giechel, ik herinner me die dag nog. Ik neem een andere foto. Ik leg mijn handen erop en spreek de spreuk uit.


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    Rose
    Mijn hand op zijn wang liet ik afdwalen langs zijn arm, en daarna verstrengelde ik mijn vingers met de zijne.
    ''Wat wil je zegge?'' zei ik zachtjes, en glimlachte even. Ik zag het aam hem.
    De vlinders in mijn buik waren nog steeds niet gestopt met fladderen, maar erg vond ik het niet.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Ian Sadler
    De 2de foto was een foto waar we samen op een bankje zaten. Ik houd Susanna's hand vast. 'Olive ik wil met je trouwen. Wil jij ook met mij trouwen?' vraag ik haar en ze zegt 'Ja!' Ik schuif een ring van gras om haar vinger.'En dan krijgen we een kindje van de ooievaar.' glimlach ik naar haar en zie Hannes lopen 'Hannes wil jij ons kindje zinn?' ik lach bij dez herinnering. Alles leek toen zo simpel.


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Ray
    'Ik heb altijd van je gehouden.' fluisterde ik zacht en kuste haar toen nog een keer, nu iets harder. Haar zachte vingers om mijn hand voelden zo zacht dat ik mijn iets grotere handen plotseling heel lomp vond. Ik streelde met de andere hand haar wang en voelde dat in mijn binnenste mijn hart wild aan het kloppen was, alsof hij jaren lang dit had moeten inhouden en uiteindelijk mocht losbarsten.


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Rose
    Ik was verrast aangezien ik dat helemaal niet had verwacht, maar mijn mondhoeken krulden omhoog. Zijn aanrakingen leken een tintelend spoor achter te laten en toen hij zijn lippen weer op de mijne drukte, leek er een bom binnenin me te ontploffen. Een explosie van liefde, geluk en blijdschap; alle gevoelens die ik heb moeten opkroppen.
    Ik kuste hem gewillig terug terwijl ik mijn vrije hand om zijn nek sloeg en Ray wat dichter tegen me aantrok.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Ray
    Ik ga zelf op de tafel zitten terwijl ik haar mee op tafel trek. Langzaam open ik mijn mond een heel klein stukje. Ik duw de pizzadozen een beetje aan de kant. Ik wist niet hoelang dit ging duren maar voor mij kon het uren, dagen, maanden en jaren lang duren. Als er nu iemand zou binnenkomen had hij of zij pech, ik zou er geen aandacht aan schenken.


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Rose
    Ik volgde Ray zijn voorbeeld door mijn mond een stukje te openen, en uiteindelijk ontmoette onze tongen elkaar om vervolgens in een vurig spel verwikkeld te raken waarvan alleen wij de regels wisten.
    Af en toe beet ik speels in zijn onderlip.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Ray
    Ik sloeg mijn hand die eerst op haar wang lag om haar middel en streelde haar rug door met mijn hand rondjes te draaien en steeds mn hand omhoogtilde zodat alleen de vingertoppen nog op haar rug waren, om dan weer terug te zakken met mijn hele hand. Ik snapte niet waarom ze nou juist op mij viel, maar ik vond het helemaal niet erg. Mijn hart leek niet te stoppen met druk doen.


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    [Ik haat het! Ik had een superlange post geschreven, (ongeveer 20 regels) ik druk op plaats reactie, komt er dat ik moet ingelogd zijn. Blerg!]

    Susanna
    Ik neem Ian's hand beet. 'We waren geniaal samen!' Ik begin spontaan te glimlachen. 'Ik heb blijkbaar al altijd van je gehouden', zeg ik en ik druk een kus op zijn wang. Mijn oog valt op een foto waar Ian en ik met een betraand gezicht in een omhelzing zitten. Van alle dagen die ik met hem had doorgebracht, was deze me nog het duidelijkst. Een steek pijn trekt door mijn hoofd en laat een branderig gevoel na. Ik wil deze beelden niet aan Ian laten zien, maar dat voelt als verraad. Ik neem de foto vast, mompel de spreuk en sluit mijn ogen. Alsof dat me kan beschermen tegen wat ik nu ging zien, maar dat is larie. 'Ian, schiet op, kom nou.' Een zachte, maar dwingende vrouwenstem galmt door mijn hoofd. Ik laat Ian los, tegen mijn zin. 'Iaaan! Je mag niet gaan! Ik wil niet zonder je zijn!', mijn stem klinkt paniekerig, bang. Maar er luistert blijkbaar niemand naar mijn smeekgebeden, want de vrouw trekt Ian bruusk vooruit. 'Wacht! Je mag niet gaan!' Ik kijk naar Ian, verwacht enige reactie, maar die komt er niet. Ik spring recht en begin te rennen, Ian en zijn moeder achterna. Als ik helemaal buiten adem het duo heb igehaald ga ik tussen Ian en zijn moeder staan. Ik leg mijn hoofd op Ian's schouder en zo zakken we naast elkaar in het zand. 'Je mag niet gaan Ian-', tranen stromen genadeloos over mijn wangen. 'Wat moet ik zonder jou? Naar waar ga je?' Ian neemt mijn hand vast en fluistert. 'Ik weet het niet, Olive. Maar het komt in orde. Maak je geen zorgen.' Maar ik maak m wel zorgen. 'Wat als de ooievaar komt als je weg bent?' Ik pruts aan het ringtje, dat ondertussen al niet meer zo grasgroen is en geef Ian een knuffel. 'Ik houd van je.' Hij geeft een kneepje in mijn hand. 'Ik ook van jou.' Zijn moeder neemt Ian vast en trekt hem weg. De laatste dag dat ik Ian zag. Het lege gevoel waarmee ik achterbleef, werd pas vanmorgen weer voor een stukje vervult.


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    Ian Sadler
    Ik kijk haar geschrokken aan en de tranen staan bijna in mijn ogen. 'Olive' zeg ik en mijn stem trilt zachtjes. Ik sla mijn armen om haar heen en blijf zo even zitten. Ik denk na over het fragment maar heel goed gaat het niet want de wanhoop op haar en mijn jonge gezicht geraakt niet meer van mijn netvlies. 'Ik hou van je.' fluister ik zachtjes gemeend.


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Susanna
    'Het spijt me, ik had het je niet moeten laten zien.' Een eenzame traan rolt over mijn gzicht. Ik zou juist blij moeten zijn met het feit dat ik hem teruggevonden heb. Maar deze beelden doen me denken aan alles wat ik heb meegemaakt. Ik verberg mijn gezicht in zijn trui. 'Ik ook van jou.' Mijn stem klinkt zoals hij die dag klonk. Bang, eenzaam en verdrietig. 'Ik heb je gemist, de dagen erna. Ik heb slapen gelaten, want ik wist niet waar je was.' Het snikken word heviger. 'Ik was zo bang dat de ooievaar zou komen, ofdat ik je nooit meer zou terugzien.' Ik sluit mijn ogen, die helemaal vochtig zijn. 'Ik denk dat we klaar zijn met de foto's. Denk je niet?'


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    -Ik maak zo even een random hunter aan, die Ray en Rose buiten tegenkomen. Ik ga hem zeer waarschijnlijk spelen maar oké als ander iemand hem wil spelen mag dat. dan is hier de gelegenheid om dat te zeggen (o en je mag hem ook aanmaken als je wil, hij is maar voor even.-


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Ian Sadler
    Ik knik 'We kunnen een andere keer de rest doen.' fluister ik en houd haar stevig vast. 'Ik laat je niet meer gaan Olive, ze kunnen me niet meer van je wegsleuren.' zeg ik en druk een kusje op haar slaap. Ik kruip met haar in mijn armen onder mijn dekens en zorg zo dat haar hoofd op mijn borstkast ligt. Ik wrijf zachtjes over haar rug en met mijn andere hand veeg ik haar tranen weg. Ik druk een teder kusje op haar lippen en laat mijn hoofd dan weer in mijn kussen zinken. Elena & Kate waren naar beneden gegaan en zitten daar nu vast nog.

    [ bericht aangepast op 31 aug 2012 - 18:19 ]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'