[RPG] NightSchool | 7 - Speeltopics

Cimmeria Academy is een bijzondere school.
Het is in de eerste plaats een internaat met uitmuntende leerkrachten.
Er is niets vreemd aan... alhoewel.
Er schuilen duistere krachten in de school. Demonen terroriseren de boel, in hun mensengedaante, en manipuleren de andere leerlingen en leerkrachten.
Het heeft dan ook niet lang geduurd tot er andere wezens kwamen... engelen om de Demonen te verjagen.

Mensen:
Jongens:
Xavier Jonathan Devinson - Poeh
Timothy Rhine - Poeh
Ryan Vilian Parker - WillNotLearn
Meisjes:
Alexi Jaylin Parker - LostMagic
Helena ariana Levingar - MyMisery
Sky Leslie Whitefield - jaimyhoi
Amare Catherine Eastwood - Prisoner

Engelen:
Jongens:
Daniël Emilio Scagotti - WillNotLearn
Nathan Alexander Scagotti - WillNotLearn
Meisjes:
Amarantha Hayde Smith - xEques
Maddison Eva Ferdge - MyMisery
Daléna Mozette Mandore - Dashed
Elena Gracia Ramirez - Poeh

Demonen:
Jongens:
Axton Crawford - JokerBaby
Jake Alexander Sadler - LostMagic
Meisjes:
Arleigh Erwina Johnson - 4everdeen
Vanessa Elenore Woods - Poeh
Leslie Day - jaimyhoi

Naam:
Roepnaam:
Leeftijd:
Demon/ Engel/ mens:
Uiterlijk / foto:
Karakter (geen perfectie):
Extra:


REGELS
Max. 3 rollen per persoon
OCC : tussen haakjes [] () || of {}
Naamsverandering doorgeven

Rollentopic
Lessenrooster (alleen van de maandag. De rest moet nog uitgewerkt worden.)

[ bericht aangepast op 3 juli 2012 - 16:53 ]

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Alexi Parker
Ik verstijf even als ik Axton's stem achter me hoor. 'Goeiemorgen.' mompel ik dan en loop terug naar de badkamer voor mijn tanden te poetsen.
Als ik klaar ben, pak ik mijn tas op en steek er wat boeken in.
Wiskunde, Engels, Muziek en Aardrijkskunde.
De rest kom ik vanmiddag wel halen.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

{Mooizo, dan heb ik ook besloten dat die van mij niet slapen (bloos)

Ohh.. Kan het even niet laten.. Nathan en Elena.. (wbw)}

Daniël

'Ik ga me omkleden' Deelde ze mee, waarna ik knikte, 'Dat zal ik ook maar eens gaan doen, ik had volgens mij nogesteeds dezelfde kleren aan, nooit echt zin gehad om dat te veranderen, 'Tot zometeen dan' Zei ik met een korte glimlach waneer ik met Nathan naar onze kamer liep.

---

Don't be like the rest of them, darling

Axton
Ik liep met gebogen hoofd naar mijn koffer. Daar nam ik wat simpele kleren en mijn grootste zonnebril. Ik wachtte tot Alexi uit de badkamer was. Daarna liep ik het binnen. Ik douchte me snel, kleedde me om en zoog wat lucht naar binnen. Ik duwde mijn pet van mijn hoofd en keek recht in de spiegel.
Ik kreunde toen ik mijn oog zag. Man, zelfs een zonnebril kon dat bijna niet verbergen. Ik zette mijn zonnebril op en besefte dat je zelfs langs de rand nog steeds de blauwe plek kon zien. Daarom zette ik ook maar snel mijn pet weer op mijn hoofd. Met mijn laaghangende broek en strakke, zwarte T-shirt aan kwam ik weer buiten. Ik bukte me om alles in mijn boekentas te steken. Een gedempte kreun verliet mijn mond. Een rib of twee gekneusd waarschijnlijk. Ik had het gisteren niet gevoeld, toen was ik teveel van de wereld geweest, maar nu voelde ik het maar al te goed. Ik stak gewoon mijn boeken verder in mijn tas en ging toen op mijn bed zitten wachten. Al wist ik zelf niet goed waarop.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Alexi Parker
Ik zucht als ik hem hoor kreunen van de pijn en loop naar hem toe.
'Laat me zien.' zeg ik zachtjes en ga naast hem op zijn bed zitten. Ik doe voorzichtig zijn t-shirt omhoog en zie een grote pijnlijke blauwe plek. 'Ik breng je naar de dokter.' zucht ik en gooi mijn tas in een hoekje.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Axton
"Nee, Alexi, het gaat wel. Het is hoogstens wat gekneusd." mompel ik. Ik probeer haar vanonder de schaduw van mijn pet en zonnebril aan te kijken. Het was ook nog veel te donker om een zonnebril én pet te dragen. Ik zag bijna niets.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Alexi Parker
'Ax. Je kan zo niet naar de les gaan. Je kan je met moeite bukken.' zeg ik.
'En als ze zegt dat je platte rust moet hebben? Dan zorg ik er wel persoonlijk voor dat je verdomme niet uit je bed komt.' zeg ik nu wat strenger.
Ik pak zijn arm vast en trek hem recht.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

[Hehe. Nelena.
Elena heeft geen roomie. ): ]

Elena Gracia Ramirez • Engel.
Ze knikte en mompelde 'tot straks' voor Elena ook naar haar kamer liep. Ze haalde wat kleren uit mijn kast en ging douchen. De koperen haarlokken bond ze samen in een paardenstaart. Ze deed een klein beetje mascara aan en wat lipgloss waarna ze de boeken van Wiskunde, Engels, Muziek en Aardrijkskunde in haar tas stak. Elena liep de gang op en ging terug naar beneden waar ze op het schoolplein ging zitten terwijl ze naar haar muziek luisterde.

[ bericht aangepast op 3 juli 2012 - 12:00 ]

---

kindness is never a burden.

Axton
Ik zuchtte en liet haar maar begaan.
"Je bent te lief voor me, ik verdien het niet."
We hadden het nog niet eens uitgepraat en ze was al zo lief. Ik voelde me er steeds slechter door worden in vergelijking. En dan te denken dat ik vroeger fier was om slecht te zijn.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Alexi Parker
'Ik heb je nog niet vergeven maar ik kan er gewoon niet tegen om je pijn te zien leiden.' mompel ik en loop met hem naar de dokter. 'Hallo?' vraag ik en al snel komt er een vrouw op me afgelopen met een vriendelijke glimlach op haar gezicht. 'Hoe kan ik je helpen?' vraagt ze.'Hij heeft gisteren een ongelukje gehad en ja.. misschien kijkt u beter.' zeg ik en doe zachtjes Axton's t-shirt omhoog.
Ze kijkt even naar de plek en zegt dan 'We kunnen er beter een foto van pakken.'

[ bericht aangepast op 3 juli 2012 - 12:06 ]

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Axton
Ik duw mijn zonnebril wat hoger op mijn neus en zucht. Ik zag het hier al aankomen. Een halfuur lang wachten om die foto te nemen om dan te zeggen dat er niets aan de hand is. Ik zou het wel overleven. Ja het deed pijn, maar... die ging wel weg... ooit.
De verpleegster loopt even weg en ik wend me naar Alexi.
"Het spijt me, ik meen het. Het spijt me echt." zucht ik.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

{Yeah.. I like it (wbw) Nathan is a little lonly..}

---

Don't be like the rest of them, darling

Alexi Parker
Ik kijk van hem weg. 'Eerst de foto. Als je platte rust nodig hebt heb je nog alle tijd om met me te praten.' Het idee staat me niet echt aan. Ik wil wel praten met hem maar nu nog niet. In mezelf bid ik dat hij gewoon naar de les mag gaan. Dan zorg ik gewoon dat ik elke les naast iemand anders zit en kan hij niet praten met me maar als hij moet rusten dan moet ik bij hem blijven omdat ik het gezegt heb...

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

[Is he? ^^ Vanessa, Xavier en Elena staan open voor een praatje. Timo is nog steeds in het bos. Al 3 damn dagen. ]

---

kindness is never a burden.

Axton
De verpleegster komt terug en wenkt me verder.
"T-shirt uit alsjeblief."
Ik doe wat ze vraagt. "En leg die pet en zonnebril ook even weg."
Ik zuchtte. Dat had ik kunnen zien aankomen. Ik zet mijn pet af, zucht nog eens en doe dan mijn zonnebril af. Ik draai me terug naar haar om en ik zie haar zo schrikken.
Ik haal mijn schouders op.
"Ja, ongelukje." mompelde ik.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Alexi Parker
Ze vraagt aan Axton om neer te gaan liggen en zet het apparaat over zijn borstkast heen.
Ze maakt wat foto's en zegt dan dat ze zo terug is met de resultaten. Ik speel nerveus met de ring om mijn vingers en durf niet naar Axton kijken.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'