[RPG] Boarding School ~ Topic 11. - Speeltopics

[ bericht aangepast op 3 juli 2012 - 18:19 ]

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Brandon
De deur sloeg open en Tiffany bleef in de deur opening staan. 'Wat is dit voor een kut reactie, je hoeft je toch niet in te houden? Er is niets tussen ons en dat zou ook nooit gebeuren. Ik dacht dat je elkaar moet kunnen vertrouwen in een relatie. Blijkbaar denk jij daar anders over. Je weet best dat jij en Drew het best zouden kunnen vinden als ik er niet geweest was.' zei ze ineens. Ik zuchtte en leunde met mijn ellebogen op mijn knieën, mijn hoofd liet ik in mijn handen hangen. Een paar seconden zat ik alweer rechtop. 'Het gaat me daar niet eens om, het gaat me erom dat wij iets met zijn tweeën hadden afgesproken, en niet met hen erbij. Dat je je afspraak niet nakomt, daar gaat het om Tiffany.' begon ik. 'Ik vertrouw je best dat je niks met Drew doet, maar ik wil niet de sfeer gaan lopen verpesten, als ik naar het dorpje ga wil ik het gezellig hebben want het kan maar een keer in de week. Als je met Drew wilt is het ook goed, maar ik wil niet de sfeer lopen verpesten.' zei ik toen gefrustreerd en ik liet mijn hoofd weer in mijn handen hangen. Mijn voeten schoven zenuwachtig op en neer over de grond en mijn handen voelde klam aan.

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Tiffany
'Het gaat me daar niet eens om, het gaat me erom dat wij iets met zijn tweeën hadden afgesproken, en niet met hen erbij. Dat je je afspraak niet nakomt, daar gaat het om Tiffany. Ik vertrouw je best dat je niks met Drew doet, maar ik wil niet de sfeer gaan lopen verpesten, als ik naar het dorpje ga wil ik het gezellig hebben want het kan maar een keer in de week. Als je met Drew wilt is het ook goed, maar ik wil niet de sfeer lopen verpesten,' zegt hij. Ik blijf op mijn plek in de deuropening staan. 'Wat is dit voor een onzin. Je kan het best gezellig hebben met Drew erbij. Dan hoef je niet gelijk de sfeer te verpesten. Je bent nog steeds een hele dag met mij, dat is wat ik had belooft. Niet dat je alleen met mij zou zijn. Maar als je er zo'n probleem van maakt. Dan ga ik een hele gezellige dag met Drew tegemoet, zonder jou.' Op dit soort momenten ben ik blij dat ik nooit vrienden heb gehad, je hebt alleen maar drama. 'Ga je mee of niet? Anders ben ik weg.' En ik meende het ook echt. Ik word er zo moe van dat ze niet volwassen met elkaar om kunnen gaan. Drew is ook alleen maar negatief over Brandon en Brandon is negatief over Drew. Dat is helemaal nergens voor nodig want ze zijn allebei even lief.

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Brandon
'Wat is dit voor een onzin. Je kan het best gezellig hebben met Drew erbij. Dan hoef je niet gelijk de sfeer te verpesten. Je bent nog steeds een hele dag met mij, dat is wat ik had belooft. Niet dat je alleen met mij zou zijn. Maar als je er zo'n probleem van maakt. Dan ga ik een hele gezellige dag met Drew tegemoet, zonder jou.' zei ze. 'Ga je mee of niet? Anders ben ik weg.' Ik stond op en haalde wat briefjes geld uit mijn portemonnee die ik in mijn broekzak stopte. Ik liep naar Tiffany, pakte haar handen en keek haar even aan. 'Sorry, je hebt gelijk. Ik zal het proberen.' zei ik en ik hield mijn hoofd een beetje schuin toen ik haar aankeek. Ik moest toch nog iets voor Jason kopen, dat kon ik ook best alleen, de weg terug naar de school zou ik ook wel weer vinden. Het was beter om Drew gewoon te negeren, en dan keek ik vanzelf wel wat er zou gebeuren. 'Ga jij hem halen? Ik wacht beneden wel.'

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Tiffany
Hij stond op en stopte wat geld in zijn broekzak, geen idee waar hij dat voor nodig heeft. Ik heb geen geld, dus kan ook niets meenemen. Hij pakt mijn handen vast, die ik eigenlijk gelijk los wil maken, maar houd ze toch vast. 'Sorry, je hebt gelijk. Ik zal het proberen.' Hij leek het niet heel erg te menen. 'Ga jij hem halen? Ik wacht beneden wel.' Naar mijn idee werd dit niet echt de middag die ik had voorgesteld maar oké. 'Zie je zo.' Zonder kus of iets in die richting draaide ik me om, met een beetje geluk kwamen mijn haren in zijn gezicht terecht, en liep weg, op zoek naar Drew. Eerst keek ik in de zaal waar hij normaal altijd was, zonder resultaat. Daarna liep ik naar de plek waar je een klein meisje het best kon vermaken: de tuin. Al snel had ik ze gevonden. Darcy spelend en Drew die er bij zat. 'Haai, ehm, ik dacht omdat je de hele dag met je zusje bent, dat je misschien wel met Brandon en ik mee naar het dorp wilde gaan. Dus... Wil je mee?' Eigenlijk verwacht ik dat hij ja gaat zeggen, dat is ook leuker voor zijn zusje. Dan hoeft die hier niet de hele dag rond te hangen.

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Andrew Cole.

Darcy kon hier niet blijven. Ik wou niet dat ze met teveel anderen in contact kwam die ik net kende, dus ook niet vertrouwde. Ik keek op toen ik iemand voor me zag staan. "Haai, ehm, ik dacht omdat je de hele dag met je zusje bent, dat je misschien wel met Brandon en ik mee naar het dorp wilde gaan. Dus ... Wil je mee ?" vroeg Tiffany. Ik trok mijn wenkbrauwen op, "Dus Brandon wil me echt meehebben ?" zei ik, vol ongeloof. Ik voelde dat iemand aan mijn broek trok en zette mijn zusje op mijn schoot. Ze fluisterde iets in mijn oor, wat ik totaal niet begreep dus zei ze het nog eens. Ik begon te glimlachen en haalde mijn schouders op, "Dat mag je haar zelf zeggen hoor, mij gelooft ze toch niet". Wat ze het gezegd ? Ze vond Tiff mooi. "Maar goed, ik ga eventjes mee, ik ga daarna wel naar het ziekenhuis".

Tiffany
'Dus Brandon wil me echt meehebben?' Het leek me verstandiger hier geen antwoord op te geven. Het antwoord was nee en ik vond het zielig voor Drew als hij dat te weten kwam. Hij heeft tenslotte nooit iets verkeerds gedaan tegenover Brandon. Darcy fluisterde wat in zijn oor wat ik niet kon horen. 'Dat mag je haar zelf zeggen, mij gelooft ze toch niet.' Verbaast kijk ik hem en Darcy aan. Dat maakt me toch wel erg nieuwschierig maar als hij meegaat hebben we toch nog genoeg tijd om het daar over te hebben. 'Maar goed, ik ga eventjes mee, ik ga daarna wel naar het ziekenhuis.' Nog meer verassingen, waarom zou hij naar het ziekenhuis moeten? Hij is toch niet ziek? Darcy ziet er ook nog gezond uit. Dit is dus ook iets waar we het over moeten hebben. Het viel me wel op dat Drew hier een stuk gemakkelijker over deed. Veel makkelijker dan Brandon. Beter, met nog zo'n zeikhumeur wordt het niet echt gezellig. 'Super!' glimlach ik breed. Ik buk om Darcy op te tillen. 'Heb je er zin in?' vraag ik haar. Ik heb kleine kinderen altijd al lief gevonden. 'Kom je?' vraag ik aan Drew en begin met Darcy in mijn armen naar Brandon te lopen.

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Andrew Cole.

"Super !" glimlachte ze breed. Wel, als dat het enige was wat ik moest doen om haar blij te krijgen, mij goed. Mijn humeur was gisteren ook niet al te best. Het feit dat ik wegliep was waarschijnlijk omdat ik mijn moeder niet echt graag had, en Tiffany me probeerde uit te leggen dat je moeders nodig had. Wel, niet als je Andrew Justin Cole heette. Ik stond op en haalde de sleutels uit mijn broekzak. "Ik ga wel met mijn eigen auto, als je het niet erg vind". Moest ze het wel erg vinden ging ik nog steeds met mijn eigen auto hoor. Haha.

Tiffany
'Ik ga wel met mijn eigen auto, als je het niet erg vind,' zegt hij. Dat had ik eigenlijk wel kunnen verwachten, het was al geweldig dat hij zonder problemen meeging, dan kon ik wel begrijpen dat hij niet met Brandon in een auto wilde zitten. 'Nee, nee, maakt niet uit. Ik had het moeten weten.' Ik laat Darcy weer op de grond zakken. 'Ik wil nog wel weten wat je over me zei hé,' lach ik. 'Dan zien we je daar, tot zo!' Ik kom aan op de plek waar ik met Brandon had afgesproken, helaas zie ik hem nog niet staan. Hij komt vanzelf wel. Hij kan het niet maken om nu niet te komen. Als dat wel zo zou zijn, dan zou ik hem echt negeren, hoe kinderachtig dat ook is.

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Andrew Cole.

Ik nam Darcy's handje vast en liep naar de auto. Ik duwde op het knopje van mijn Audi-sleutels en opende de passagiersdeur. Ik zette Darcy in het kinderzitje en klikte haar goed vast. Op een rustig tempo liep ik naar de andere kant en liet me in de stoel glijden. Ik wachtte wel tot zij ook vertrokken.

Brandon
Ik liep naar de plek waar ik met Tiffany had afgesproken en toverde een glimlach op mijn gezicht. 'Dus, heb je alles?' vroeg ik en ik keek haar even vragend aan. Had ik zin om nog naar het dorpje te gaan? Nee, absoluut niet. Wilde ik Tiffany blij maken? Ja, dus ik moest wel mee, en me volwassen gedragen tegenover Drew. Gelukkig had mama net gebeld en had ik alles uitgelegd en had zij me nog wat goede raad gegeven waardoor ik meteen een stuk vrolijker was.

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Tiffany
Hij had een glimlach op zijn gezicht, ik had het vermoeden dat die niet heel erg gemeend was. Niet dat het uit maakt, ik was blij dat hij was gekomen. 'Dus, heb je alles?' vraagt hij. 'Ja, volgens mij wel.' Eigenlijk had ik niets mee. Ik had ook niets om mee te nemen. Ik had geen geld en geen mobiel. Meer heb je niet nodig voor een middag in een dorp. Het weer was goed genoeg om geen jas aan te hoeven. Daar hadden we het wel mee getroffen. Met een slecht humeur van Brandon en veel regen werd zijn humeur en dat van mij en Drew er niet beter op. 'Hoe komen we daar eigenlijk. Ik heb geen auto of scooter en jij ook niet volgens mij.' Dat ik hier niet eerder aan heb gedacht. Als we snel zijn kunnen we misschien wel met Drew mee rijden. Wat Brandon nog ongezelliger zal maken.

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

(is er iemand?)

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

Brandon
'Ja, volgens mij wel.' zei ze. Ze had geen tas, geen jas, helemaal niks mee, maar als ze zei dat ze alles had dan was dat vast zo. 'Hoe komen we dar eigenlijk? Ik heb geen auto of scooter en jij ook niet volgens mij.' zei ze. Dit had ik gewoon kunnen zien aankomen, nu moesten we met Drew mee in de auto, wat een gezelligheid! Ik was bijna van plan om te zeggen, ik bel wel een taxi, maar laat ik aardig doen. Mijn humeur kon toch niet erger worden dan dat het al was. 'Geen idee, zullen we Drew lief aankijken en vragen of we mee kunnen rijden? Dan pakken we eventueel wel een taxi terug of zo.' zei ik vrolijk, een beetje tegen mijn zin, maar ik kon het vast wel aan, die ene middag.

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Tiffany
'Geen idee, zullen we Drew lief aankijken en vragen of we mee kunnen rijden? Dan pakken we eventueel wel een taxi terug of zo,' zegt hij vrolijk, wat zo te zien niet erg gemeend is, net zoals de rest van zijn gedrag. Ik pak zijn hand vast en trek hem half rennend mee naar de auto van Drew, die ik me nog wel kan herinneren. Zo te zien stonden ze op het punt te vertrekken. 'Kijk jij hem lief aan?' plaag ik Brandon. Dit had ik achteraf gezien beter niet kunnen doen, hij is al zo chagerijnig. Ik klop op het raampje zodat hij ons kan zien. 'Kunnen we meerijden? We hebben geen vervoer,' roep ik naar Drew. Hij zal het vast niet erg vinden, hoop ik.

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Brandon
Ze pakt mijn hand vast en trekt me half rennend mee naar de auto van Drew. 'Kijk jij hem lief aan?' plaagde ze, maar voordat ik antwoord kon geven klopte ze al op het raampje. 'Kunnen we meerijden? We hebben geen vervoer.' roept ze door het raampje heen. Als we niet mee konden rijden zou ik alsnog wel een taxi bellen, ik hoefde niet zo in te zitten over het geld. Ik wist nog steeds niet wat ik voor Jason zou kopen voor als hij binnenkort zou komen, want dat mocht best toch? Voor Tiffany had ik wel een idee, en voor mama, dat moest Tiffany maar mee uitzoeken, weet ik veel wat vrouwen leuk vinden..

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.