• I know, gigantisch zwaar onderwerp. Maar moet zelfmoord altijd een goede reden hebben? De broer van mijn beste vriendin is uit zijn perfecte leventje gestapt zonder enige aanleg. Diezelfde week was het de plechtige communie van het jongste broertje waar hij sterk naar uitkeek. Alle voorbereidingen getroffen. Wilde hij alles perfect hebben voor hij vertrok? Maar waarom vertrok hij dan zo impulsief terwijl hij wist wat hij voor iedereen betekent? Heeft iemand al ooit nagedacht over de redenen van zelfmoord buiten pesten, laag zelfbeeld of een te hoge druk? Waarom zou je zoiets doen? Egoïsme? Kan toch niet ... Wel dan?


    'Cause no wise words gonna stop the bleeding.

    Tigger schreef:
    (...)

    Bitch please. Als ik rant dan rant ik tot ik uitgerant ben. Vroeger, toen ik jong was, toen lazen mensen dat soort stukken. 400 keer achter elkaar. Weet je hoe dat heette?

    Een boek lezen (cat)



    I read books all the time, dat is leuk. Dit is niet meer leuk. D:


    Your make-up is terrible

    Floyd schreef:
    (...)
    Ik hoopte meer dan je het nooit mee hebt gemaakt.
    Maar zoals ik in een andere reactie al zei, depressiviteit is ook een ziekte, en een die niet goed te behandelen is en soms ongeneselijk is. Dan is hij het zelfde als kanker, het maakt je van binnen kapot tot je sterft. Net als kanker(ik bedoel ook niet zelfmoord of euthanasie omdat je ziek bent, ik bedoelde sterven door een ziekte zoals mijn moeder). En zoals ik ook al zei bij sommige depressies, zoals manisch-depressief heb je zelf niet door hoe depressief je bent, als je manisch bent, waardoor je je pillen niet wilt slikken en je weer depressief.
    Maar dit is denk ik een eindeloze discussie waar niemand echt blij van word(ik in ieder geval niet). Met onderwerpen als dit komen we er toch nooit uit omdat iedereen een andere mening heeft. Jij vind zelfmoord geen oplossing, dat mag, maar ik zie het wel als een oplossing. En aangezien niemand van mening gaat veranderen kunnen we beter ophouden met discussiëren voordat we iemand kwetsen.


    Tuurlijk depressiviteit is een ziekte die moeilijk te behandelen is, maar er is altijd een reden waarom je depressief bent. Het verschil ligt hem erin dat bij kanker geen reden nodig is om te krijgen en bij een depressie vaak wel een reden nodig is. En als je aan een depressie leidt met een reden dat je bijv. op een bangalijst staat, dan zijn er genoeg andere oplossingen voor om dat te bestrijden.
    De dood mag gwn nooit een oplossing zijn. Mensen plegen gwn soms te snel zelfmoord en das mijn conclusie van mijn mening.


    "There’s no such thing as miracles, only the inevitable and the accidental – and what we do. I’ve always believed that.

    Assassin schreef:
    (...)

    I read books all the time, dat is leuk. Dit is niet meer leuk. D:

    Zelfmoord is ook niet leuk (cat)


    I am an idiot, I move.

    Lol wat een stel vrouwen zijn we ook.


    No growth of the heart is ever a waste

    Ik ga hier niet over oordelen tot ik het zelf van dichtbij heb meegemaakt. Over het algemeen denk ik bij zelfmoord aan een psychische ziekte waarbij degene met de ziekte geen uitweg meer ziet.


    Life is hard and then we die

    Ik vind zelfmoord best egoïstisch, maar ook denk ik dat mensen geen uitweg meer zien en alles geprobeerd hebben.


    Got another point of view in all the things I wanna do, I'm not stupid I'm not blind. Just don't wanna waste my time.

    BreakUsInTwo schreef:
    Ik vind zelfmoord best egoïstisch, maar ook denk ik dat mensen geen uitweg meer zien en alles geprobeerd hebben.

    Dus daarom moet je jezelf maar wegcijferen, omdat anderen je zo graag bij je willen hebben? :W


    "Well, well. Look who we've got here!"

    Barnabas schreef:
    (...)
    Dus daarom moet je jezelf maar wegcijferen, omdat anderen je zo graag bij je willen hebben? :W


    Nee dat zeg ik niet. Ik vind het wel egoïstisch gedacht, maar ieder zo zijn eigen leven, en dan bepaal je zelf of je doorgaat en of je wilt sterven ;)


    Got another point of view in all the things I wanna do, I'm not stupid I'm not blind. Just don't wanna waste my time.

    Jeetjemina, moet dit nou zo?

    Sommigen van jullie hebben hier blijkbaar enorm veel verstand van. Dat is mooi, maar dat wil niet zeggen dat anderen er niks over mogen denken.
    Wanneer je zelfmoord egoïstisch noemt, kan ik het daar wel en niet mee eens zijn:
    Ik ken een gezin waarvan de man zelfmoord pleegde, terwijl hij drie kinderen had, waarvan ééntje echt nog piepjong. Toen ik het hoorde was mijn eerste reactie gewoon verdrietig, niet voor de man, voor zijn vrouw en kinderen. Ik kon niet geloven dat hij het gedaan had en was daarom misschien zelfs een beetje boos op hem.
    Later toen ik er langer over nadacht, kon ik ook wel begrijpen dat de man het heel moeilijk gehad moet hebben, waardoor hij dit als laatste oplossing zag. Vanuit zijn gedachten was het zeker niet egoïstisch bedoeld, dat weet ik.

    Nou ophouden met katten. Daar is dit onderwerp niet voor bedoeld.

    [ bericht aangepast op 19 juni 2012 - 19:02 ]


    You are beautiful, you are love.

    Soms is het ook wel een beetje angst voor wat komen zal. Hoeveel goede schrijvers zijn er vroeger niet gestorven door zelfmoord omdat ze homoseksueel zijn. Ze voelen hun gewoon niet thuis op deze wereld en hebben angst voor wat komen zal. Het kan egoïstisch zijn, maar ik denk niet dat dat de hoofdredenen is.


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

    Als je er zelf nooit serieus over na hebt gedacht -om het te doen, bedoel ik dan-, weet je ook niet wat het voor iemand betekend.

    [ bericht aangepast op 19 juni 2012 - 19:12 ]


    I'll lick the poison from right off your kiss

    Tigger schreef:
    (...)

    *facepalm*
    Oh, old me, I AM ASHAME

    Dit is trouwens ook tegen dat ene wicht wat depressies dom vond.

    Er is hulp voor depressies, geldzorgen, drugsverslaving, PTSS en al die die dingen die in de kookpot gegooid worden die kan leiden tot zelfmoord. Maar hulp betekent niet automatisch genezing. Hulp betekent niet eens dat je toestand stabiel blijft. Er zijn zat mensen die hulp zoeken, die gaan aan de antidepressiva, praten met een psychiater, en het lijkt alsof ze uit een diep dal omhoog klimmen. Maar sommigen die uit dat diepe dal omhoogkomen zullen weer naar beneden vallen. En weer gaan klimmen, om maar te komen uit dat moeras dat een depressie is, een moeras van je eigen verleden, schuldgevoelens en al die andere dingen waar een mens zichzelf mee kan kwellen. Sommigen lukt het om het achter zich te laten. De meesten lukt het om met therapie enigzins stabiel te blijven: Geen vooruitgang en geen achteruitgang. Maar er zijn zat mensen die het niet lukt. Dat is niet automatisch een teken van zwakte of domheid. Er kunnen een boel redenen voor zijn.

    Depressies zijn een ongrijpbaar iets. Je kunt ze nauwelijks objectief meten en de behandeling ervoor laat te wensen over. Het valt nog altijd in de taboesfeer, omdat veel mensen denken dat je jezelf met genoeg wilskracht "vrolijk kunt denken"
    Dat is bullshit. Bij sommigen werkt het, maar bij de meesten niet. Er is een reden dat psychiatrie een van de grootste specialisaties is geworden. Ik heb een hekel aan psychiatrie maar ondanks hun soms gebrekkige wetenschappelijke onderbouwing en ondanks het feit dat ze meestal geen flauw idee hebben wat ze doen hebben ze toch zeer zeker een nut. Wat zij doen, het behandelen van mensen met een depressie is heel belangrijk voor de mensen met depressie om uit dat diepe dal omhoog te klimmen.

    En zoals gezegd, sommigen lukt het niet, die vallen weer. En die zullen het blijven proberen. MAar op een gegeven moment is de moed op. Het tijdstip waarop dat gebeurt verschilt. Bij de een gebeurt dat nooit, de ander probeert niet eens op te krabbelen. En dan wordt het gevaarlijk. Ze stoppen met de therapie en de medicatie en gaan verder achteruit. Dat, gecombineerd met welke reden ze ook hebben, hun persoonlijkheid en recente gebeurtenissen, kan leiden tot zelfmoord.

    Zelfmoord is zelden impulsief. Zelfmoord is niet te ontwijken door "positieve gedachtes". En het is fucking nutteloos om te zeggen dat ze egoistisch zijn omdat ze zelfmoord plegen terwijl andere mensen willen leven: Ze kunnen immers moeilijk hun leven schenken aan de stervenden.



    Discussieren en debateren zijn twee belangrijke onderdelen van een vrije samenleving. Het zou echter ZEER op prijs gesteld worden als iedereen die deelneemt aan een debat ook enige kennis opdoet van het onderwerp. In dit geval zelfmoord, en het liefst ook van depressie, een van (of misschien de meest voorkomende) factoren die tot zelfmoord kunnen leiden.

    Ten tweede wil ik jullie erop wijzen dat een debat en een discussie gaan over argumenteren. Simpelweg je eigen (op onwetendheid gebaseerde) mening spuien en de ander negeren vanwege de arrogante overtuiging dat niks wat zij zeggen je van je voetstuk kan halen is een nutteloze bezigheid en in dit geval een verspilling van de bits en bytes waaruit jullie post is opgebouwd.



    Omdat ik weet dat je met "dat wicht" mij bedoeld, wil ik even rechtzetten dat ik depressies totaal niet "dom" vind, die mensen kunnen er ook niks aan doen dat ze zo denken. Je kunt gewoon met geen mogelijkheid zelfmoord rechtvaardigen en zeggen dat het gedaan word door intelligente mensen. Waar staat intelligentie tegenwoordig dan nog voor? Niet alle mensen die zelfmoord plegen zijn depressief trouwens en ik denk dat een depressie ook vaak te voorkomen is door bewustheid van jezelf (en in staat zijn dat in iets positiefs te draaien). En indd, als je dat niet hebt kun je mogelijk in een dip raken.


    You are beautiful, you are love.

    Impressie schreef:
    Jeetjemina, moet dit nou zo?

    Sommigen van jullie hebben hier blijkbaar enorm veel verstand van. Dat is mooi, maar dat wil niet zeggen dat anderen er niks over mogen denken.
    Wanneer je zelfmoord egoïstisch noemt, kan ik het daar wel en niet mee eens zijn:
    Ik ken een gezin waarvan de man zelfmoord pleegde, terwijl hij drie kinderen had, waarvan ééntje echt nog piepjong. Toen ik het hoorde was mijn eerste reactie gewoon verdrietig, niet voor de man, voor zijn vrouw en kinderen. Ik kon niet geloven dat hij het gedaan had en was daarom misschien zelfs een beetje boos op hem.
    Later toen ik er langer over nadacht, kon ik ook wel begrijpen dat de man het heel moeilijk gehad moet hebben, waardoor hij dit als laatste oplossing zag. Vanuit zijn gedachten was het zeker niet egoïstisch bedoeld, dat weet ik.

    Nou ophouden met katten. Daar is dit onderwerp niet voor bedoeld.

    Het gaat er altijd nog om hóe je het zegt (: Het is een heftig onderwerp, dan zet je niet klakkeloos maar even neer dat 't 'dom en egoïstisch' is, zonder 't ook nog goed te beargumenteren.


    "I shut my eyes in order to see.'