nerveus schreef:
(...)
Zelfmoord is gewoon egoïstisch. Er zijn mensen die doodziek zijn en niet meer kunnen leven, maar wel willen en dan plegen andere, omdat het leven te zwaar is, maar zelfmoord? Ja dat is gewoon dom en dan kan je het met me eens zijn of niet, maar dat is mijn mening, daar hoef ik jou niet over te horen wat jij van mijn mening vind. Ik vind zelfmoord dom en egoïstisch. 
*facepalm*
Oh, old me, I AM ASHAME
Dit is trouwens ook tegen dat ene wicht wat depressies dom vond.
Er is hulp voor depressies, geldzorgen, drugsverslaving, PTSS en al die die dingen die in de kookpot gegooid worden die kan leiden tot zelfmoord. Maar hulp betekent niet automatisch genezing. Hulp betekent niet eens dat je toestand stabiel blijft. Er zijn zat mensen die hulp zoeken, die gaan aan de antidepressiva, praten met een psychiater, en het lijkt alsof ze uit een diep dal omhoog klimmen. Maar sommigen die uit dat diepe dal omhoogkomen zullen weer naar beneden vallen. En weer gaan klimmen, om maar te komen uit dat moeras dat een depressie is, een moeras van je eigen verleden, schuldgevoelens en al die andere dingen waar een mens zichzelf mee kan kwellen. Sommigen lukt het om het achter zich te laten. De meesten lukt het om met therapie enigzins stabiel te blijven: Geen vooruitgang en geen achteruitgang. Maar er zijn zat mensen die het niet lukt. Dat is niet automatisch een teken van zwakte of domheid. Er kunnen een boel redenen voor zijn.
Depressies zijn een ongrijpbaar iets. Je kunt ze nauwelijks objectief meten en de behandeling ervoor laat te wensen over. Het valt nog altijd in de taboesfeer, omdat veel mensen denken dat je jezelf met genoeg wilskracht "vrolijk kunt denken"
Dat is bullshit. Bij sommigen werkt het, maar bij de meesten niet. Er is een reden dat psychiatrie een van de grootste specialisaties is geworden. Ik heb een hekel aan psychiatrie maar ondanks hun soms gebrekkige wetenschappelijke onderbouwing en ondanks het feit dat ze meestal geen flauw idee hebben wat ze doen hebben ze toch zeer zeker een nut. Wat zij doen, het behandelen van mensen met een depressie is heel belangrijk voor de mensen met depressie om uit dat diepe dal omhoog te klimmen.
En zoals gezegd, sommigen lukt het niet, die vallen weer. En die zullen het blijven proberen. MAar op een gegeven moment is de moed op. Het tijdstip waarop dat gebeurt verschilt. Bij de een gebeurt dat nooit, de ander probeert niet eens op te krabbelen. En dan wordt het gevaarlijk. Ze stoppen met de therapie en de medicatie en gaan verder achteruit. Dat, gecombineerd met welke reden ze ook hebben, hun persoonlijkheid en recente gebeurtenissen, kan leiden tot zelfmoord.
Zelfmoord is zelden impulsief. Zelfmoord is niet te ontwijken door "positieve gedachtes". En het is fucking nutteloos om te zeggen dat ze egoistisch zijn omdat ze zelfmoord plegen terwijl andere mensen willen leven: Ze kunnen immers moeilijk hun leven schenken aan de stervenden.
Discussieren en debateren zijn twee belangrijke onderdelen van een vrije samenleving. Het zou echter ZEER op prijs gesteld worden als iedereen die deelneemt aan een debat ook enige kennis opdoet van het onderwerp. In dit geval zelfmoord, en het liefst ook van depressie, een van (of misschien de meest voorkomende) factoren die tot zelfmoord kunnen leiden.
Ten tweede wil ik jullie erop wijzen dat een debat en een discussie gaan over argumenteren. Simpelweg je eigen (op onwetendheid gebaseerde) mening spuien en de ander negeren vanwege de arrogante overtuiging dat niks wat zij zeggen je van je voetstuk kan halen is een nutteloze bezigheid en in dit geval een verspilling van de bits en bytes waaruit jullie post is opgebouwd.
quidquid excusatio prandium pro
Dan is het een stuk prettiger om te lezen.
