{RPG} Free like a mustang ~2~ - Speeltopics

[ bericht aangepast op 11 juni 2012 - 20:43 ]

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Michelle
Met een ruk schiet ik overeind, waarbij ik Vintain bijna uit het bed gooi. De paarden! Ze staan nog buiten! Ik schud aan Vintains arm.
'Vin? Word eens wakker, de paarden staan nog buiten,' zeg ik bezorgd. Dan loop ik door naar Luna, die ik met dezelfde boodschap wakker schud en dan loop ik naar de andere kamer waar ik naar Nala en Elena wek.
'We moeten de paarden nog binnen zetten,' zeg ik tegen hen, 'het kan 's nachts aardig koud worden hier, en dan zijn onze beestjes niet blij.'

{Whoeps negeer dit maar, Femke had een leuk ideetje ^^}

[ bericht aangepast op 13 juni 2012 - 19:43 ]

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

{Oh, ja?
Maar dat ideetje kan pas als ze wakker is en dan mag de rest ook wakker worden hoor.
En zoooooooo leuk is het niet. Het is gewoon... een ideetje.
Jouw post is net perfect, dan is ze meteen wakker.}

[ bericht aangepast op 13 juni 2012 - 19:46 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

{Ow, verkeerd begrepen, mag ik dan wel iedereen wekken?}

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

LaCerise schreef:
{Ow, verkeerd begrepen, mag ik dan wel iedereen wekken?}

“To live will be an awfully big adventure.”

Michelle
Met een ruk schiet ik overeind, waarbij ik Vintain bijna uit het bed gooi. De paarden! Ze staan nog buiten! Ik schud aan Vintains arm.
'Vin? Word eens wakker, de paarden staan nog buiten,' zeg ik bezorgd. Dan loop ik door naar Luna, die ik met dezelfde boodschap wakker schud en dan loop ik naar de andere kamer waar ik naar Nala en Elena wek.
'We moeten de paarden nog binnen zetten,' zeg ik tegen hen, 'het kan 's nachts aardig koud worden hier, en dan zijn onze beestjes niet blij.'

{Oké faal, hierop dus reageren ^^}

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

[Prima ]

Luna
In mijn dromen weet ik niet precies waar ik ben. Het is vast vlakbij, ergens bij hoge heuvels en met een redelijk droog, maar toch begroeid landschap. Er is gras. In de verte zie ik bergen - echte bergen. Ze lijken nog behoorlijk ver weg. Ik sta in een soort hele grote kuil, niet diep, maar groot. Voor zover ik nu kan zien. Merkur is bij me; ik zit op zijn rug. De rest van de groep is er niet, ik doe ook niks speciaals. Ik zit alleen maar op zijn rug van een ritje en luister naar de stilte van het landschap - die opeens verstoord wordt. Het lijken wel.. het duurt even voor ik het geluid thuis kan brengen, maar het lijken wel de hoeven van een kudde galopperende paarden. Mijn ogen speuren de omgeving af, maar iets vinden doen ze niet... Op dat moment wekt Michelle me. Ik ben er meteen helemaal bij en weet ook gewoon wat ze zegt. "Maak je maar niet druk. Merkur is een IJslander, hij vindt het alleen maar fijn om buiten te staan. Maargoed, als jullie de rest binnen zetten.." Zeg ik terwijl ik de deken van me af sla en achter Michelle aan loop.

Stop acting normal. It gets bored.

Nala
Ik schrik en ga overeind zitten. Meteen zag ik kleine flitsjes voor mijn ogen en begint mijn hoofd te draaien. Ik blijf even stil zitten en als alles weer stil staat begin ik uit bed te kruipen. Mijn armen voelen slap en flubberig, terwijl ik de ladder af ga. Wanneer ik mijn voeten op de grond zet, heb ik meteen het gevoel dat ik door mijn benen zou zakken.
Ik ga snel op de grond zitten voor ik kan vallen. Ik steek mijn hoofd tussen mijn benen en zucht.
Dit had ik zo vaak voor, waarom kon ik nu nooit op tijd eens iets eten?

“To live will be an awfully big adventure.”

Michelle
'Ga jij dan maar weer slapen,' zeg ik tegen Luna. Het is zielig om haar wakker te maken en dan te laten blijven terwijl ze helemaal niets hoeft te doen.
Als Nala van het trapje van haar bed af komt staat ze een beetje wankel op de grond. Snel gaat ze op de grond zitten en ze steekt haar hoofd tusen haar benen.
'Whow, Nala, gaat het wel?' vraag ik bezorgd. Ze was duidelijk ongelooflijk duizelig.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Nala
"Ja, hoor. Wacht even." ik laat mijn hoofd waar het zit en steek mijn hand in de lucht om aan te tonen dat ze gewoon even moest wachten. Als ik me beter voel hef ik mijn hoofd op en trek me aan de ladder omhoog. De kamer begon weer te draaien, maar deze keer hield het niet op. Ik beet op mijn tanden en perste er een glimlach uit voor Michelle.
Ik vond blindelings mijn slippers, deed ze aan en liep richting de trap.
"Ik wacht beneden." mompel ik, terwijl ik Michelle passeerde, haar bezorgdheid negerend. Ik klem me aan de leuning vast, terwijl ik naar beneden begin te lopen.


{Doen we er anders een beetje drama bij? ^^}

“To live will be an awfully big adventure.”

Michelle
Verbaasd kijk ik haar na, wat is er in godsnaam aan de hand. Zou het haar menstruatie zijn? Normaal is dat toch niet zo erg? Misschien is ze ziek, maar ze zag er niet koortsig of misselijk uit. Ongerust loop ik achter haar aan, nadat ik aan Luna heb gevraagd of ze iedereen wil aansporen naar beneden te komen. Ik heb namelijk geen zin om de paarden helemaal alleen in hun stallen te zetten. Nala klemt zich vast aan de leuning alsof het haar laatste reddingsboei is. Ze staat volkomen onvast op haar benen, wat is er met haar?

{Nice, drama, daar houd ik van ^^}

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Nala
Twee dagen niets eten was iets te veel van het goede geweest. Mijn benen begonnen te trillen, mijn hoofd draaide nog erger en toen werd het zwart.
Voor ik nog iets kon zeggen of doen, werd alles zwart voor mijn ogen. De grond viel onder me weg en mijn besef van alles verdween.

“To live will be an awfully big adventure.”

Vintain
O god, nee, Blue, denk ik. Ik weet zeker dat ze chagrijnig is omdat ik haar vergeten ben. Haar biologische klok werkt als de beste... Aangezien ik mijn kleding van gisteren nog steeds aan heb, besluit uk eerst even iets schoons aan te trekken. Binnen 2 minuten verlaat ik de kamer al. Op de trap word ik een beetje opgehouden door Michelle, die zowat stilstaat omdat Nala super langzaam en moeilijk de trap afloopt. Ik trek mijn wenkbrauwen op. Ongesteldheid. Meisjesproblemen waar ik liever niet bij betrokken raakte. Opeens viel Nala. Ik schrok me een ongeluk en duwde Michelle aan de kant. 'Nala?! Wordt wakker!' Ik gaf zachtjes een klapje op haar wang.

[ bericht aangepast op 13 juni 2012 - 20:22 ]

I can't define who I am.

Michelle
Ik zie Nala voor mijn ogen neerzinken op de trap. Ze donderd naar beneden. Voor ik met mijn ogen kan knipperen word ik opzij geduwd door Vintain.
'Nala?! Wordt wakker!' Hij heeft zachtjes een klapje op haar wang. Ook ik ren naar haar toe en kniel naast Vintain bij haar neer.
'Ik denk dat ze eventjes op bed moet gaan liggen. Kan jij haar optillen en dan in mijn bed leggen? Het hare is te hoog.'

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

[Ooeelaalaaa, dramaaa]

Luna
"Dat dacht ik toch niet" Mompel ik. Ik blijf écht niet slapen terwijl de rest bij de paarden is. Zodra ik de dekens van me afgeslagen heb en het licht in mijn ogen schijnt - hoe laat zou het zijn? - word ik pas echt goed wakker en doe mijn schoenen weer aan. Ik heb de kleren van vandaag nog aan, maar die deed ik pas net aan voor ik in slaap viel, dus dat kan wel. Ontspannen loop ik naar de andere kamer. "Yo Elena! Kom, je moet je paard binnen zetten" Zeg ik, maar dan hoor ik Vintain ineens iets op geschokte toon tegen Nala zeggen. Het klinkt als iets met wakker.. en ze is niet in haar bed. Ik weet gewoon dat er iets mis is. Ik loop naar beneden toe, naar de rest van de groep. Zwijgend ga ik erbij staan.

[Wang ]

Stop acting normal. It gets bored.

Vintain
Ik knik geschokt en laat mijn hand voorzichtig onder haar rug glijden. Mijn andere arm komt tussen haar knieholtes en alsof ze van glas is til ik haar op. Geconcentreerd op de ademhaling van Nala loop ik de trap op en leg haar neer in het eerste bed in de 'meisjeskamer'. Ik ga naast haar zitten. 'Nala..'

I can't define who I am.