• Bijna iedereen kent het wel. Aan het eind van je middelbare school beloof je elkaar om elkaar vaak te bellen en af te spreken. Toch weten we allemaal in ons hart dat dit niet gaat gebeuren, niet altijd met opzet. Deze vriendengroep beloofde dat elkaar ook maar toch ging iedereen zijn eigen weg en zagen ze elkaar nog maar weinig. Een aantal jaar later spraken ze met elkaar af om een bovenverdieping van een groot appartementencomplex af te huren in Atlanta, waar ze ook naar school gingen, en daar met zijn alle te gaan wonen. Waar ze geen rekening mee hielden was dat niemand meer het zelfde was op de Highschool. De karakters zullen tegenvallen, of juist mee. Het zal in ieder geval heel anders worden dat ze allemaal hadden gedacht.


    Meisjes
    1. Madeleine Reith Evans - Aragog
    2. Leigh-Ann Llorally - Avenged7Fold
    3. Alexys Chayenna Romano - CarrotCurls
    4. Victoria Dickinson - Mebarak
    5. Adrianne Florence Hamilton - Bisous
    6. Adain Charlotte Mendler - Meade

    Jongens
    1. Memphis Blues - Gancanagh
    2. Emryn Jack Sirius Leaf - Pronks
    3. Justin Simon Jordan - xheart
    4. Damiën Noach Grange - Blanche
    5. Mitchel Damon Riviera - Colfer
    6. Alex Levi Scott - Hutcher


    Regels:

    - Originele en uitgebreide personages.
    - Minimaal 5 regels schrijven.
    - Geen eendagvliegen, als je langer dan één week zonder reden niet heb gereageerd vervalt je rol.
    - We beginnen met één personage p.p.
    - OOC wordt aangegeven met [].
    - 16+, binnen de perken, is toegestaan.
    - Nieuw topics mogen in eerste instantie alleen geopend worden door Boutella, Cosette en Miam.
    - Ik begin pas als alle rollen zijn ingevuld.
    - Reserveringen blijven één dag staan.
    - Niet te snelle posts achter elkaar, geef anderen ook de kans om te reageren.

    appartement
    woonkamer
    badkamer
    slaapkamer
    keuken
    Er is geen zwembad, sauna etc. want het blijven twintigers.







    We beginnen op het moment dat iedereen bij het appartement aankomt. Iedereen heeft een eigen sleutel dus kan gewoon naar binnen en een eigen slaapkamer. De badkamer, keuken, woonkamer en toilet delen ze. Men kent elkaar natuurlijk wel maar het is jaren geleden dat ze elkaar zagen.

    [ bericht aangepast op 16 juni 2012 - 19:52 ]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [ik reageer zo, moet even iets wegbrengen]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Tuurlijk, ik heb genoeg tijd (: ]


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Adrianne Florence Hamilton
    Hij haalt zijn schouders op en fronst.
    'Wel, wat tegenvallers, maar ik ben er nog,' zegt hij nonchalant en hij drinkt zijn glas leeg. 'Ben je hier al lang,' vraagt hij terwijl hij het glas opnieuw vult met water. 'Jij ook?'
    Ik schud mijn hoofd. 'Oh nee dank je,' zeg ik met een lichte glimlach. 'En eh, ik ben hier nog niet zolang, hooguit een uurtje denk ik,' voeg ik er aan toe. Alex is gelukkig een van de mensen waar ik meestal wel redelijk normaal tegen deed. Ik vraag me af of hij nog steeds zo'n flirt is. Vast niet. 'Jij bent hier zeker ook nog niet zolang?' vraag ik dan. Ik had hem net tenminste niet gezien, maar ik kan hem door de drukte natuurlijk ook over het hoofd gezien hebben. Wat nogal ironisch zou zijn aangezien hij redelijk lang is.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    - Alex Levi Scott.
    'Oh, nee dank je,' zei ze en glimlachte beleefd. 'En ik ben hier nog niet zo lang, hooguit een uurtje denk ik. Jij bent hier zeker ook nog niet zo lang?' vroeg ze.
    'Nee, niet echt. Vanaf vanochtend. Had die rust eerst nog even nodig, had een lange reis achter de rug.' zei ik. Adrianne was vroeger altijd zo een schattig meisje geweest, niet iets waar wij, als 'mannen' naar hadden omgekeken. Ze was van het meisje naar een echte dame veranderd, maar nog steeds niet echt mijn type. Ik had haar nu liever als het meisje gezien. Afgeleid door mijn gedachte keek ik haar aan.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    [Colfer --> Miam]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Damiën Noach Grange.
    Ik zet, zeg maar gerust gooi, mijn tassen in de hal van de bovenste verdieping van het appartement. Ik heb al een aantal mensen zien lopen. Ergens vaag herkende ik ze wel, maar de namen was ik compleet vergeten.
    Als ik ergens slecht in ben is het onthouden van namen. Ik onthoud eerder gezichten dan namen. En als ik dronken ben ik alles nog erger. Als je me dat moeilijke vragen ga stellen kom ik niet verder dan een 'ehm.'
    Ik stapel mijn tassen op elkaar en loop dan door naar de keuken waar een jongen en een meisje staan. Ik herken het meisje wel en de jongen komt me bekend voor, maar ik zo niet weten hoe ze heten.
    "Hey," Groet ik beide. Op mijn gezicht staat een grijns. "Ik herken jullie beide wel, maar de namen ben ik vergeten," Geef ik toe en krab even op mijn hoofd.

    - Alex Levi Scott.
    Wanneer het even stil is zie ik Damiën binnen komen. Snel trek ik mijn gezicht strak.
    'Hey,' groette hij ons. 'Ik herken jullie beide wel, maar de namen ben ik vergeten.'
    Ik trok mijn gezicht in een frons. Hij beviel me gelijk al niet, ik herkende hem wel.
    'Alex,' zei ik.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Adrianne Florence Hamilton
    'Nee, niet echt. Vanaf vanochtend. Had die rust eerst nog even nodig, had een lange reis achter de rug,' antwoordt Alex.
    Niet veel later komt er nog een jongen de keuken ingelopen.
    'Hey,' grijnst hij. 'Ik herken jullie beide wel, maar de namen ben ik vergeten,' zegt hij.
    'Alex,' zegt Alex.
    'Adrianne,' glimlach ik dan. 'En jij bent?' vraag ik daarna. Hij komt me wel vaag bekend voor maar ik kan er maar geen naam bij verzinnen. Volgens mij is het iets met de D...


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Damiën Noach Grange.
    "Alex," Antwoord de jongen kortaf.
    Ik kijk hem aan, maar herken hem totaal niet meer. Vroeger zal ik wel niet veel met hem hebben omgegaan..
    "Adrianne," Zegt ze met een glimlach. "En jij bent?"
    "Nu je het zegt weet ik het weer!" Zeg ik opgewekt, met een glimlach. "Damiën," Voeg ik eraan toe.
    "Je bent wel veel veranderd, qua uiterlijk," Zeg ik tegen Ardrianne en leun tegen een keukenkastje.

    - Alex Levi Scott.
    Ik richtte mijn ogen tot de grond. Hij knoopte een gesprek met Adrianne aan. Verveeld keek ik voor me uit. Was dit eigenlijk wel de juiste keus geweest? Misschien had ik beter gewoon thuis kunnen blijven, nu zat ik opgescheept met een hoop mensen die ik eigenlijk helemaal niet kende. Ik schonk nog een glas water in en luisterde naar wat Damiën te vertellen had.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Adrianne Florence Hamilton
    'Nu je het zegt weet ik het weer!' zegt de jongen. 'Damiën,' voegt hij er dan aan toe.
    Damiën is het dus. Hij was ook al zo'n flirt.
    'Je bent wel veel veranderd, qua uiterlijk,' zegt hij dan tegen mij.
    'Oh eh, zal dan wel,' zeg ik met een lichte glimlach.
    Mijn blik glijdt over hem heen. Het valt me op dat hij geen oorbel meer draagt, maar lang blijft mijn blik daar niet opgericht want die glijdt al verder naar zijn rechter onderarm waar wat littekens op te zien zijn. Even aarzel ik maar ik besluit maar nog niet te vragen hoe hij daar aan komt. Nog iets te persoonlijk.
    'Dus eh, wat hebben jullie gedaan na school?' vraag ik dan aan Damiën en Alex.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Aragog schreef:
    (...)
    Madeleine
    In de eerste instantie keek ik hem verrast aan. ''Forensisch onderzoek? Ik ook.'' glimlachte ik, maar werd daarna wat serieuzer.
    ''Het was niet opzettelijk, Emryn. Jij kon er niks aan doen, ik vind je geen moordenaar.''
    Ik voelde hoe hij mijn haar aaide, en eigenlijk zou ik hem weg moeten duwen. Ik deed het alleen niet. Het voelde fijn, vertrouwd.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [Ik ben een beetje de draad kwijt. Kan ik Memphis naar iemand toe sturen?]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Volgens mij zijn er een aantal gewoon aan het kletsen maar Victoria heeft sowieso niet te doen dus daar kan je gewoon heen.]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [Zit zij nog in de keuken of is ze naar de woonkamer?]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.