[RPG] Friends | 1 - Speeltopics

Bijna iedereen kent het wel. Aan het eind van je middelbare school beloof je elkaar om elkaar vaak te bellen en af te spreken. Toch weten we allemaal in ons hart dat dit niet gaat gebeuren, niet altijd met opzet. Deze vriendengroep beloofde dat elkaar ook maar toch ging iedereen zijn eigen weg en zagen ze elkaar nog maar weinig. Een aantal jaar later spraken ze met elkaar af om een bovenverdieping van een groot appartementencomplex af te huren in Atlanta, waar ze ook naar school gingen, en daar met zijn alle te gaan wonen. Waar ze geen rekening mee hielden was dat niemand meer het zelfde was op de Highschool. De karakters zullen tegenvallen, of juist mee. Het zal in ieder geval heel anders worden dat ze allemaal hadden gedacht.

Meisjes
1. Madeleine Reith Evans - Aragog
2. Leigh-Ann Llorally - Avenged7Fold
3. Alexys Chayenna Romano - CarrotCurls
4. Victoria Dickinson - Mebarak
5. Adrianne Florence Hamilton - Bisous
6. Adain Charlotte Mendler - Meade

Jongens
1. Memphis Blues - Gancanagh
2. Emryn Jack Sirius Leaf - Pronks
3. Justin Simon Jordan - xheart
4. Damiën Noach Grange - Blanche
5. Mitchel Damon Riviera - Colfer
6. Alex Levi Scott - Hutcher


Regels:

- Originele en uitgebreide personages.
- Minimaal 5 regels schrijven.
- Geen eendagvliegen, als je langer dan één week zonder reden niet heb gereageerd vervalt je rol.
- We beginnen met één personage p.p.
- OOC wordt aangegeven met [].
- 16+, binnen de perken, is toegestaan.
- Nieuw topics mogen in eerste instantie alleen geopend worden door Boutella, Cosette en Miam.
- Ik begin pas als alle rollen zijn ingevuld.
- Reserveringen blijven één dag staan.
- Niet te snelle posts achter elkaar, geef anderen ook de kans om te reageren.

appartement
woonkamer
badkamer
slaapkamer
keuken
Er is geen zwembad, sauna etc. want het blijven twintigers.

We beginnen op het moment dat iedereen bij het appartement aankomt. Iedereen heeft een eigen sleutel dus kan gewoon naar binnen en een eigen slaapkamer. De badkamer, keuken, woonkamer en toilet delen ze. Men kent elkaar natuurlijk wel maar het is jaren geleden dat ze elkaar zagen.

[ bericht aangepast op 16 juni 2012 - 19:52 ]

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Memphis Blues

"Geeft niet, ik herken jou ook niet. Ik eh ben Adrianne."
Mijn glimlacht verdwijnt langzaam van mijn gezicht. Ik vouw mijn armen over mijn borstkas, het voelt veiliger zo. Adrianne. Volgens mij heb ik iets verkeerds gedaan, dat Karma ervoor zorgt dat zij de eerste is die ik hier tegen kom. Je hebt erge mensen, zij negeerden me en deden niks aan de pesterijen. Je hebt ook verschrikkelijke mensen, degenen die actief pesten. In mijn ogen was Adrianne ronduit verschrikkelijk. Ik ga onbewust wat rechterop staan, om groter en zelfzekerder te ogen. Eigenlijk mag ik geen oordeel vellen over haar. Op het eerste zicht zag ze er namelijk wel vriendelijk uit. Dit hoort een nieuwe start te zijn. Ik frons mijn wenkbrauwen even en schraap mijn keel.
"Memphis," antwoord ik rustig. Ik hoef mijn achternaam er niet bij te zeggen, gezien er op de gehele school maar één Memphis was.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mitchel Damon Riviera

Ik loop naar de woonkamer en kijk even rond. Dorst. Ik ga op zoek naar de keuken waar blijkbaar ook een paar mensen staan. Glimlachend kijk ik ze aan en maak even een gebaar dat op iets wuivend moet lijken. Fronsend denk ik na over de namen, en wanneer ze niet komen, duik ik de koelkast maar in op zoek naar wat drinken. Hoe vreselijk. De vriend die niet eens namen kan onthouden.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

(Mijn Topics.

Heb ik soms iets niet begrepen? Want ik dacht dat het om een vriendengroep ging, maar ik lees net dat sommigen echte buitenbeentjes waren en dat anderen hun klasgenoten hebben gepest...
Dat is niet echt een vriendengroep.

En het is toch maar een aantal jaren later, want sommigen die hebben al hele studies achter de rug...)

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Madeleine Reith Evans
Ik haalde mijn schouders op. Die twee herkende ik niet, kwam later wel. Ik draaide me om, en zag een persoon die ik, in tegendeel tot de rest, wél herkende.
Ik kneep mijn ogen samen. ''Mitchel? Ben jij dat?'' vroeg ik voor de zekerheid, maar áls hij het was, was zijn gezicht niet veel veranderd. Ik nam een nipje van mijn vruchtensap, en keek hem onderzoekend aan.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Avenged7Fold schreef:
(Mijn Topics.

Heb ik soms iets niet begrepen? Want ik dacht dat het om een vriendengroep ging, maar ik lees net dat sommigen echte buitenbeentjes waren en dat anderen hun klasgenoten hebben gepest...
Dat is niet echt een vriendengroep.

En het is toch maar een aantal jaren later, want sommigen die hebben al hele studies achter de rug...)

[Je kan in vier jaar studeren :') Ze kende elkaar van school maar het was geen echte vriendengroep, niet echt duidelijk beschreven, sorry.]

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Victoria

Ik kijk om me heen naar de mensen. Ergens voel ik me wat ingesloten. Het zijn me nu al te veel, te benauwd, te beangstigend. Opnieuw haal ik diep adem en loop richting de keuken waar men zich een beetje heeft verzamelend. Ik mompel voor de tweede keer iets wat op 'hallo' moet lijken en open de witte koelkast. Leeg. Precies wat ik al dacht. Zachtjes zucht ik en neem dan maar een glas kraanwater. Niet al te soepel, wat bijna niet meer mogelijk is met mijn lichaam, klim ik op het aanrecht en nip ik aan mijn glas. Één voor één bekijk ik de mensen. Niet iedereen komt me bekend voor maar van de meeste herken ik wel trekjes die ik niet meer helemaal kan thuis brengen.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Adrianne Florence Hamilton
Ik zucht zachtjes en bijt op mijn lip als ik zijn reactie zie.
De glimlach die er net nog was is nu verdwenen en hij vouwt zijn armen over elkaar. Ook gaat hij wat rechter op staan waardoor hij nu ruim een kop boven me uitsteekt. Hij fronst en schraapt zijn keel.
'Memphis,' zegt hij rustig.
Er komt een andere jongen de keuken in die naar de koelkast loopt, volgens mij is het Mitchel maar dat weet ik niet zeker.
Ik kijk weer naar Memphis en sla haast gelijk mijn ogen neer. Tegen hem was ik volgens mij al helemaal verschrikkelijk. Even heb ik echt geen idee wat ik moet zeggen. Na een paar seconden wat voor mijn gevoel een eeuwigheid duurde kijk ik hem weer aan.
'Het spijt me,' verontschuldig ik me zacht. 'van vroeger. Ik had nooit zo rot mogen doen,'
Ondertussen wordt het steeds wat drukker in de keuken.

[ bericht aangepast op 10 juni 2012 - 21:19 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Mitchel Damon Riviera

''Mitchel? Ben jij dat?''
Ik kijk op wanneer ik mijn naam hoor en knik.
"Jup, nog steeds."
Lachend kijk ik haar aan.
"Ehm, iets met een M, help me?"
Verontschuldigend kijk ik haar even aan en laat mijn blik dan door de keuken glijden.
"Ah, Victoria," zeg ik dan, om haar bij het gesprek te betrekken.
Ik loop even naar haar toe om een kus op haar wang te drukken, en opdat ze zou kunnen blijven zitten, wenk ik het meisje waartegen ik bezig was, om hier het gesprek voor te zetten.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Adain Mendler
Eenmaal in het appartement en mijn spullen op mijn kamer besluit ik naar de rest van de groep te gaan. Eerst wandel ik vrolijk naar de keuken toe, om zo toch nog even mijn nieuwe huis te kunnen bekijken en tref daar een hele drukte aan. Ongemakkelijk haal ik even mijn hand door mijn bruine haren en glimlach kort, pik een appel uit de fruitschaal en doe dan een kleine stap naar achteren. Mitchel, Memphis, Adrianne. Ik ben nooit een persoon geweest die namen snel vergeet, maar houd me stil als ik zie dat Adrianne haar verontschuldiging aan Memphis bied en kijk kort naar Mitchel bij de koelkast, neem een hap uit mijn appel.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Boutella schreef:
(...)

[Je kan in vier jaar studeren :') Ze kende elkaar van school maar het was geen echte vriendengroep, niet echt duidelijk beschreven, sorry.]

(Oké, bedankt (: )

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

[Wil iemand met Alexys praten?]

---

El Diablo.

Madeleine Reith Evans
Ik grinnikte. ''Madeleine.'' glimlachte ik. ''Evans.'' voegde ik er nog voor de zekerheid aan toe, omdat er wel meerdere meisjes op school waren die Madeleine heetten.
''Laat het een belletje rinkelen?'' grinnikte ik, en dronk mijn glas leeg die ik op het aanrecht zette.
De keuken werd steeds voller, en ik probeerde enkele mensen te herkennen.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Damiën Noach Grange.
Ik stap in mijn auto. Het is een pikzwarte gloednieuwe Amerikaanse pick-up. Mijn vorige auto heb ik helaas in de prak gereden. Ik had vreselijke haast en bij een voorrangskruising gaf ik geen voorrang. Met een flinke vaart knalde ik tegen andere auto aan. Er zat een man in van rond de dertig. Hij werd woedend op me en ik heb een lading scheldwoorden moeten verwerken. Na wel tientallen keren sorry te hebben gezegd, hield hij eindelijk zijn mond en hebben we de schade formulieren ingevuld. Daarna heb ik naar de wegenwacht gebeld en zij hebben beide auto's opgehaald, want beide waren total-loss. Je zag aan de man dat hij er kapot van was, maar mij maakte het niet veel uit. Het autootje waar ik in reed was toch klein en ik was al opzoek naar een ander, helaas ving er nu niks meer voor.
Ondertussen ben ik de snelweg op gereden en schakel door naar zijn 4e versnelling. De auto heeft een grijs leren intrieur en biedt plaats voor 4 passagiers, plus bestuurder. Achterin de auto op de achterbank ligt hij zwarte sporttas met kleding, schoenen, etc. En daarnaast de groede tas met andere spulletjes, zoals boeken (Ja, ook ik ben best wel een boekenliefhebber. Soms heb ik zo mijn momenten en dan heb ik gewoon zin in een goed boek) en nog andere troep, die ik vast wel kan gebruiken.
Ik werp een blik op de auto die naast me rijd. Er zit een oude man in. Soms vraag ik me wel eens af. Hoe zie er later uit? Ben ik dan ook zo'n oud verrimpelt mannetje of zal ik toch mijn haar verven en anti-rimpelcremé gebruiken zodat ik nog goed voor de dag kom? Ach, ik ben nog lang niet oud.
Met een grijns op mijn gezicht verlaat ik de snelweg via de afrit en rij even later door een woonwijk. Er spelen kinderen op straat en plotseling moet ik op de rem trappen, omdat er eentje over straat rent.
Ik stap uit mijn auto en loop naar hem toe. Ik pak hem zachtjes bij zijn arm vast en ga op mijn hurken zitten, zodat ik hem aan kan kijken. Het jongetje kijkt me verbaasd aan.
"Kijk je volgende keer voordat je de straat over rent? Als ik niet opgelet had, lag je nu in het ziekenhuis," Zeg ik tegen hem.
"Ja, meneer," Zegt hij en er komt een glimlach op zijn gezicht. Waarschijnlijk is hij blij dat ik niet kwaad op hem ben geworden.
Rustig laat ik hem los, aai even over zijn bol, loop terug naar mijn pick-up en stap weer in. Daarna vervolg ik mijn weg naar het appartementencomplex waar ik de komende tijd ga wonen.
Daar aangekomen parkeer ik mijn auto in een van de veel te kleine parkeervakken - óf mijn auto is te groot - en stap uit.
Ik trek het achter portier open en hang de grote groene tas over mijn schouder. De andere zwarte tas neem ik in mijn linkerhand. Met één simpel klikje staat mijn auto op slot en ik loop het appartementencomplex binnen. Gelukkig ben ik redelijk sterk, want de tassen die ik draag zijn nou niet bepaald ligt.
Er komt een grijns op mijn gezicht en wanneer ik binnen sta roep ik door de benedenverdieping; "Damiën in the house!"
Helaas reageert er niemand, dus ik stap in de lift. De lift brengt me naar de bovenste verdieping waar de kamers, de keuken, de badkamers en de toiletten zijn.

[ bericht aangepast op 10 juni 2012 - 21:26 ]

[Sorry! Ik wist niet dat mijn post zo lang was. $;]

Memphis Blues

"Het spijt me, van vroeger. Ik had nooit zo rot mogen doen."
Ik concentreer me op Adrianne omdat ik de aandikkende drukte in de keuken een beetje onaangenaam vind. Ik laat mijn glimlach weer op zijn plaats glijden en schud zachtjes mijn hoofd.
"Dat was toen. Zolang het nu niet meer gebeurt, kan ik je wel om me heen hebben," zeg ik eerlijk. Ik ga niet toegeven hoe kapot ik er werkelijk van ben geweest. Ik ga mezelf niet nog een keer in die positie plaatsen. Ik ben niet meer dat kleine, frêle jong van op de middelbare school.
Ondertussen word ik er gek van dat iedereen door elkaar begint te praten. Ik fluit even luid op mijn vingers om de aandacht te trekken.
"Eentje tegelijk graag, deze jongen houdt niet van lawaai. Wie is wie?"
Ik richt mijn blik eerst op een roodharig meisje.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.