• Bijna iedereen kent het wel. Aan het eind van je middelbare school beloof je elkaar om elkaar vaak te bellen en af te spreken. Toch weten we allemaal in ons hart dat dit niet gaat gebeuren, niet altijd met opzet. Deze vriendengroep beloofde dat elkaar ook maar toch ging iedereen zijn eigen weg en zagen ze elkaar nog maar weinig. Een aantal jaar later spraken ze met elkaar af om een bovenverdieping van een groot appartementencomplex af te huren in Atlanta, waar ze ook naar school gingen, en daar met zijn alle te gaan wonen. Waar ze geen rekening mee hielden was dat niemand meer het zelfde was op de Highschool. De karakters zullen tegenvallen, of juist mee. Het zal in ieder geval heel anders worden dat ze allemaal hadden gedacht.


    Meisjes
    1. Madeleine Reith Evans - Aragog
    2. Leigh-Ann Llorally - Avenged7Fold
    3. Alexys Chayenna Romano - CarrotCurls
    4. Victoria Dickinson - Mebarak
    5. Adrianne Florence Hamilton - Bisous
    6. Adain Charlotte Mendler - Meade

    Jongens
    1. Memphis Blues - Gancanagh
    2. Emryn Jack Sirius Leaf - Pronks
    3. Justin Simon Jordan - xheart
    4. Damiën Noach Grange - Blanche
    5. Mitchel Damon Riviera - Colfer
    6. Alex Levi Scott - Hutcher


    Regels:

    - Originele en uitgebreide personages.
    - Minimaal 5 regels schrijven.
    - Geen eendagvliegen, als je langer dan één week zonder reden niet heb gereageerd vervalt je rol.
    - We beginnen met één personage p.p.
    - OOC wordt aangegeven met [].
    - 16+, binnen de perken, is toegestaan.
    - Nieuw topics mogen in eerste instantie alleen geopend worden door Boutella, Cosette en Miam.
    - Ik begin pas als alle rollen zijn ingevuld.
    - Reserveringen blijven één dag staan.
    - Niet te snelle posts achter elkaar, geef anderen ook de kans om te reageren.

    appartement
    woonkamer
    badkamer
    slaapkamer
    keuken
    Er is geen zwembad, sauna etc. want het blijven twintigers.







    We beginnen op het moment dat iedereen bij het appartement aankomt. Iedereen heeft een eigen sleutel dus kan gewoon naar binnen en een eigen slaapkamer. De badkamer, keuken, woonkamer en toilet delen ze. Men kent elkaar natuurlijk wel maar het is jaren geleden dat ze elkaar zagen.

    [ bericht aangepast op 16 juni 2012 - 19:52 ]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Emryn Jack Sirius Leaf
    Ik heb net al mijn spullen in mijn kamer gebracht en loop de trap af. Ik verwacht niet dat mensen mij nog zullen herkennen. Ik heb echt een metamorfose gehad, wanneer weet ik niet. Nou ja, ik was blij met hoe ik nu was, mijn vorige uiterlijk was niet echt mooi vond ik zelf. Ik spring over de laatste trede en land op de vloer. Het was hier best mooi, alleen had ik hier nog niemand anders gezien. In gedachten verzonken loop ik door. Voordat ik iets zag knalde ik tegen iemand op. Ik val op de grond en krabbel snel overeind. 'Sorry.' zeg ik. Ik zie dat het Madeleine is. Zeer waarschijnlijk zal ze me niet herkennen.


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Madeleine
    Verveeld liep ik uit de keuken, richting de woonkamer. Ik zuchtte, en net op dat moment knalde er iemand tegen me aan. Ik keek de persoon aan die overeind krabbelde, en die ogen. Alleen die ogen maakten het duidelijk. ''Sorry.'' zei hij, en door die stem wist ik het zeker.
    ''Emryn.'' zei ik, en ik sprak zijn naam uit alsof het oud vuil was.
    Hij ontkende, al die tijd. Maar ik wist het zeker. Hoe kon hij, mijn beste vriendin? Já, het was lang geleden; maar hij was het enige lichtpuntje in mijn verschrikkelijke jeugd. Wás.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [Mensen, ik schakel even over naar mijn mobiel. Het is -helaas- een Blackberry, en als ik daar vijf regels typ, zijn het er in werkelijkheid maar 2 of 3. Ik zal mijn best doen, maar verwacht niet al te grote teksten :')]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    (Nah, daar gaan we gelukkig vast niet dood aan (: }


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    [Off to bed, xo]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Emryn Leaf.

    Ik had het gevoel dat ze me herkende door mijn ogen. De uitspraak van mijn naam door haar liet mij mijn ogen ten hemel slaan.
    'Denk je dat echt nog steeds?' ik dacht terug aan de verschrikkelijke ruzies, die een deel van mijn jeugd hadden kapotgemaakt. Ik keek haar strak aan.
    'Het is niet waar. Ik heb het niet gedaan.' Dat ik gelijk weer een conflict zou krijgen in 5 minuten had ik niet verwacht, maar dat Madeleine me zo zou aanspreken had ik altijd in mijn achterhoofd gehouden. Ik sprak totaal niet op een walgende toon, meer een geïrriteerde. Het begon me de keel uit te hangen dat ze al die leugens geloofde. Haar beste vriendin was niks voor mij en roddelen is voor huppelkutjes, was mijn mening. Nu nog Madeleine overtuigen van de waarheid.


    {en dat op mijn mobiel! :O 0_o vind ik toch wel knap ;-)}

    [ bericht aangepast op 10 juni 2012 - 23:00 ]


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Meade schreef:
    [Off to bed, xo]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Haha dit is grappig]
    Madeleine
    "Het is niet waar. Ik heb het niet gedaan." Zei hij direct, en ik liet een spottend lachje horen. Het viel me op dat hij ontzettend knap was geworden, maar ik liet me er niet door afleiden. "Het was overduidelijk." Zei ik vastbesloten. "Al die mensen die zich tot me keerden, dat kan niet zomaar gebeuren." Zei ik zachtjes, maar toch met een boze ondertoon. Zelfs nu brak het me van binnen. Ik wou dat ik een leuke jeugd had, maar ik heb er niet eens van kunnen genieten. En Emryn zorgde ervoor dat het net een tikkeltje erger was.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Emryn.
    'O wat is mevrouw zielig.' snauw ik naar haar. Ik bal mijn ene vuist. 'Denkje dat het leuk is om al die leugens die je over mij hebt bedacht aan te horen, jaren lang?' sis ik. 'IK zou jou zoiets nooit aandoen maar je wilde zeker lekker veel aandacht of wilde mij gewoon zwart maken. Nou dat is mooi gelukt!' ik kijk haar nig steeds woest aan.

    (ja dit is inderdaad erg leuk :P)


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Madeleine
    "Pardon?!" Riep ik uit, van mijn stuk geslagen. "Ik heb helemaal NIKS bedacht, en ik vroeg al helemaal niet om aandacht!" Mijn stem sloeg over. "Je weet verdomme dat mijn jeugd gewoonweg klote was. Hoe durf je dit te zeggen?" Zei ik, ditmaal zachter. Gebroken. "Waarom zou ik zoiets verzinnen?" Zei ik, nog zachter, en liep langs hem heen, de woonkamer in. Ik plofte op de bank. Geweldig begin, Maddy. Goed gedaan.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Emryn.
    'Hoe. Zou ik dat moeten weten? Ik zou dat soort dingen nooit kunnen bedenken.' zeg ik kortaf. Ze loopt langs me heen en ploft op de bank. Ik loop haar achterna. 'Tja waarom zou jij ooit zoiets verzinnen?' zeg ik gespeeld nadenkend. 'EN WAAROM ZOU IK OOIT ZO IETS DOEN?!' schreeuw ik opeens. Ze moest nou weten wat de waarheid was. Al die rotzooi van roddelmeisjes maakten me gek. Ik had geen idee hoe ik haar bij Haar verstand kon brengen


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    [nu ga ik slapen... Truste :P 1:-)]


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Madeleine
    "Ik heb het niet bedacht!" Riep ik, een stuk minder krachtig dan hier voor. "W-weet ik veel. Ze hadden me in mijn macht, Emryn. En toen klonk het allemaal zo logisch, het leek overduidelijk. I-ik.." Ik wendde mijn blik af. Het was oneerlijk, waarom moesten wij hun doelwit zijn?

    [Ik ga zo slapen ^^]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Emryn.
    Oke hier kon ik dus niet tegen. Ik gingnaast haar zitten. 'Het is echtheel grappig om mij te pakken. Op mijn werk ben ik ook vaak slachtoffer van het ongeluk. Het lag niet aan jou. Het is mijn schult dat jezon rotjeugd had. Als ik er niet was geweest was je nu vrolijk geweest. Ik sla mijn ogen neer en verberg de tranen.


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Ahfuckno, laat hem niet huilen want daar kan ik eeeecht niet tegen.
    Madeleine
    "W-wat? Nee! Nee dat-" ook ik sloeg mijn ogen neer. "Nee, niet waar." Mompelde ik. "Ik wou juist zeggen dat ik het er moeilijk mee had- heb." Begon ik. "Ik ben nooit de mooiste of populairste geweest, hoor je me? Het is jouw schuld niet." Zei ik zachtjes, en ik zwoor dat ik tranen in zijn ogen zag. Ik beet zelf op mijn lip om die tranen tegen te houden, maar tevergeefs. Eentje rolde over mijn wang.

    Ik ga slapen. Ik ben er vanaf 7 uur ofzo weer ;D goodnight! Xx


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''