[RPG] Friends | 1 - Speeltopics

Bijna iedereen kent het wel. Aan het eind van je middelbare school beloof je elkaar om elkaar vaak te bellen en af te spreken. Toch weten we allemaal in ons hart dat dit niet gaat gebeuren, niet altijd met opzet. Deze vriendengroep beloofde dat elkaar ook maar toch ging iedereen zijn eigen weg en zagen ze elkaar nog maar weinig. Een aantal jaar later spraken ze met elkaar af om een bovenverdieping van een groot appartementencomplex af te huren in Atlanta, waar ze ook naar school gingen, en daar met zijn alle te gaan wonen. Waar ze geen rekening mee hielden was dat niemand meer het zelfde was op de Highschool. De karakters zullen tegenvallen, of juist mee. Het zal in ieder geval heel anders worden dat ze allemaal hadden gedacht.

Meisjes
1. Madeleine Reith Evans - Aragog
2. Leigh-Ann Llorally - Avenged7Fold
3. Alexys Chayenna Romano - CarrotCurls
4. Victoria Dickinson - Mebarak
5. Adrianne Florence Hamilton - Bisous
6. Adain Charlotte Mendler - Meade

Jongens
1. Memphis Blues - Gancanagh
2. Emryn Jack Sirius Leaf - Pronks
3. Justin Simon Jordan - xheart
4. Damiën Noach Grange - Blanche
5. Mitchel Damon Riviera - Colfer
6. Alex Levi Scott - Hutcher


Regels:

- Originele en uitgebreide personages.
- Minimaal 5 regels schrijven.
- Geen eendagvliegen, als je langer dan één week zonder reden niet heb gereageerd vervalt je rol.
- We beginnen met één personage p.p.
- OOC wordt aangegeven met [].
- 16+, binnen de perken, is toegestaan.
- Nieuw topics mogen in eerste instantie alleen geopend worden door Boutella, Cosette en Miam.
- Ik begin pas als alle rollen zijn ingevuld.
- Reserveringen blijven één dag staan.
- Niet te snelle posts achter elkaar, geef anderen ook de kans om te reageren.

appartement
woonkamer
badkamer
slaapkamer
keuken
Er is geen zwembad, sauna etc. want het blijven twintigers.

We beginnen op het moment dat iedereen bij het appartement aankomt. Iedereen heeft een eigen sleutel dus kan gewoon naar binnen en een eigen slaapkamer. De badkamer, keuken, woonkamer en toilet delen ze. Men kent elkaar natuurlijk wel maar het is jaren geleden dat ze elkaar zagen.

[ bericht aangepast op 16 juni 2012 - 19:52 ]

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

[ik reageer morgenochtend, slaap lekker xx]

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Victoria

"Dan verdien je zeker wel een bakje troost."
Ik grinnik zachtjes en hef mijn hoofd weer op. Met een klein lachje kijk ik voor me uit en haar een hand door mijn felle rode haren. Nooit heb ik ze geverft. Altijd puur natuur geweest. Mijn haren maken mij anders dan de anderen. Aparter en dat is precies wat ik op dit moment nodig heb: mezelf.
"Het is vreemd. Om ze terug te zien, en te proberen ze niet te haten. Ook al lijken ze anders, in de eerste instantie."
Ik zucht zachtjes en kijk hem dan weer aan.
"In eerste instantie," herhaal ik zijn woorden. "Niemand veranderd volledig. Iets van vroeger zit nog in ze maar ze hebben het verstopt. Sommige voor even, sommige voor altijd."
Ik schuifel een beetje heen en weer op het aanrecht en laat mijn ogen over de oud-klasgenoten glijden.
"Waarom ben je hier eigenlijk heen gekomen?" wint mijn nieuwsgierigheid.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Memphis Blues

"In eerste instantie. Niemand veranderd volledig. Iets van vroeger zit nog in ze maar ze hebben het verstopt. Sommige voor even, sommige voor altijd."
Ik knik opnieuw zachtjes. Ze heeft meer dan gelijk. Ik kan het niet ontkennen. Hoe graag ik sommige delen van mezelf afgezworen zou hebben, ze blijven deel uitmaken van wie ik ben.
"Waarom ben je hier eigenlijk heen gekomen?"
Ik kijk even op naar haar en haal mijn schouders dan op.
"De huur is goedkoper dan waar ik eerst zat, het is dichter bij mijn werk en de campus waar ik les volg," zeg ik ietwat nonchalant. Al snel komt kleine Memphis weer tevoorschijn. "Misschien wil ik ze laten merken dat ze me niet klein gekregen hebben," zeg ik een heel pak stiller.
Ik glimlach zachtjes. Nee, flirten met Victoria zit er niet meer in, na dit gesprek. Dit wordt een ander soort band als zij er voor open staat.
"En wat zijn jouw redenen?" vraag ik zachtjes.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Aragog schreef:
[ik reageer morgenochtend, slaap lekker xx]

[Slaap lekker! xx]

[@Meade; Sorry.. Ik ga ook zo slapen. Wil je wachten tot morgenochtend? ]

[ bericht aangepast op 12 juni 2012 - 22:13 ]

[Haha, is goed hoor, heb toch zomervakantie. (:]

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Meade schreef:
[Haha, is goed hoor, heb toch zomervakantie. (:]

[Nu al?! Ik moet na deze week nog een normale schoolweek, dan projectweek en de twee weken daarna doe ik niks meer, dus ik moet nog vier weken tot de echte zomervakantie. ;p]

[Haha, ik heb al twee weken zomervakantie. Lang leve de examens. (:]

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Meade schreef:
[Haha, ik heb al twee weken zomervakantie. Lang leve de examens. (:]

[Aww, niet eerlijk
Ik heb nog tot volgende week donderdag les. Dan een week toetsweek, daarna MaS en dan excursie naar Barcelona en dan helemaal vrij a.]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Victoria

"De huur is goedkoper dan waar ik eerst zat, het is dichter bij mijn werk en de campus waar ik les volg. Misschien wil ik ze laten merken dat ze me niet klein gekregen hebben."
Ik glimlach kleintjes.
"Dat hebben ze zeker niet," zeg ik rustig. "Ik vind het wel knap dat je überhaupt nog naar deze mensen toe wilt."
Ik zucht zachtjes en laat mijn ogen één voor één over mijn 'klasgenootjes' glijden. Ergens voel ik me heel lullig, de ervaringen die hij heeft heb ik nooit zo meegekregen. Tuurlijk de pesterijen waren aanwezig maar in mijn hoofd niet zo heftig.
"En wat zijn jouw redenen?"
Ik kijk hem weer aan en wrijf met mijn hand over mijn arm.
"Sinds ik terug ben zijn mijn ouders overbezorgd, en ze vallen nog mee als je ze met mijn broertje vergelijkt. Ik wilde gewoon opnieuw vrijheid, rust, al denk ik niet dat ik dat tweede hier ga krijgen. Daarbij is het ook een mooi opstapje naar mijn eigen huisje. Als ik straks een echte baan heb en een normale huur kan betalen zal ik hier ook weer snel weg zijn."
Ik sla mijn ene been over de ander en haal mijn schouders op.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Pronks schreef:
Emryn Jack Sirius Leaf

'Het spijt mij ook.' Ik til haar kin op met mijn vinger en kijk haar aan. 'Gehoorzaam mij niet als je dat niet wil, maar alsjeblieft, wordt gelukkig.' ik sta plotseling op. 'Ik ben op het balkon.'
Ik draai me om en loop naar het balkon, waar ik uitkijk over de stad. Dit was niet mijn wereld, zo hoorde mijn wereld er niet uit te zien. Ik moest ver weg van drukke straten volgespoten met graffiti, wonend in een afgelegen huis met zoveel mogelijk natuur. Mijn handen glijden over de rand van het balkon. Langzaam laat ik mijn hoofd erop zakken en denk diep na. Ik adem rustig in en uit, zo kom ik wat meer tot rust.


[ik moet gaan van de pc af, doei mensjes ]

Madeleine
''Gelukkig?'' maar voordat ik er iets over kon zeggen, was hij weg. Naar het balkon.
Ik aarzelde. Zal ik achter hem aan gaan? Of was dit juist een teken dat hij van me af wou?
Twijfelend stond ik op, streek mijn kleding glad, en liep voorzichtig het balkon op. ''Ik ben niet gelukkig geworden sinds.. dat moment.'' ik hoopte dat hij wist waar ik op doelde. Ik legde mijn handen op de rand van het balkon, en keek naar beneden. ''Wil je alleen zijn?'' vroeg ik hem maar voor de zekerheid, en met enige aarzeling in mijn ogen keek ik hem aan.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Memphis Blues

Ik moet even lachen als ze zegt hier geen rust denkt te kunnen vinden. Die indruk heb ik namelijk ook. Ik rol even met mijn ogen. Desnoods ga ik in het park studeren, of in de mediatheek van mijn campus als het regent, mocht de levendige drukte me hier te overweldigend worden.
Mijn nieuwsgierigheid wordt geprikkeld door een klein, onbeduidend woordje aan het begin van haar zin.
"Terug," herhaal ik zachtjes. "Waar ben je dan heen geweest?"
Het zou een mooie aangelegenheid zijn om over mijn eigen reisverhalen te vertellen. Al ben ik natuurlijk wel van plan haar eerst te laten antwoorden. Nu mijn snater er tussen slaan zou onbeschoft zijn. Ik mag dan wel veranderd zijn, vergeleken met de jongen die ze vroeger kende, manieren heb ik nog steeds.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Victoria


"Terug. Waar ben je dan heen geweest?"
Ik kijk van hem weg en haal diep adem.
"Irak," zeg ik dan zachtjes met enige trilling. "Twee jaar als commando. Ik mag niet meer terug, mag er niet meer voor werken. Vandaar de bezorgdheid."
Ik sla op mijn bovenbeen.
"Geschoten, tweemaal. Ze mogen me niet terug laten gaan. Ik was te beïnvloedbaar en te onzorgvuldig."
Ik haal mijn schouders op.
"Dus nu maar zoeken naar een nieuwe baan. Er zit allemaal één voordeel aan: leger, commando, staat goed op je CV."
Met een schamper lachje kijk ik hem aan.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Memphis Blues

"Irak. Twee jaar als commando. Ik mag niet meer terug, mag er niet meer voor werken. Vandaar de bezorgdheid. Geschoten, tweemaal. Ze mogen me niet terug laten gaan. Ik was te beïnvloedbaar en te onzorgvuldig. Dus nu maar zoeken naar een nieuwe baan. Er zit allemaal één voordeel aan: leger, commando, staat goed op je CV."
Ik weet het niet zeker, maar volgens mij staat de bewondering duidelijk af te lezen in mijn ogen. Ik glimlach voorzichtig.
"Moedig van je, ik zou er nooit het lef voor hebben," geef ik eerlijk toe. "En het idee al alleen dat ik zo ver bij mijn familie weg zou zijn, zou me tegen houden. Echt, ik vind het knap van je."
Ik stop mijn handen in mijn zakken. Nee, mij zouden ze met geen stokken in het leger krijgen. Ik wil best mijn land helpen, maar ik zou voor andere manieren kiezen.
"Wil je niet studeren dan?" vraag ik zachtjes.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Victoria

De bewonderijng in zijn ogen is duidelijk te zien, iets wat ik totaal niet snap. Hoe kan je nou bewondering voor iemand hebben die mensen afslacht alsof het dieren zijn.
"Moedig van je, ik zou er nooit het lef voor hebben. En het idee al alleen dat ik zo ver bij mijn familie weg zou zijn, zou me tegen houden. Echt, ik vind het knap van je."
Ik bijt op mijn onderlip en draai mijn hoofd weer wel.
"Ik deed het niet om moedig te zijn," zeg ik zachtjes. "Ik ging voor het avontuur, de gelijke behandeling tussen man en vrouw daar. Ze pakte je toch wel aan of je nou borsten had of niet. Ze fokte je op, gek werd je gemaakt en het gevoel daarvan was bevrijdend. Als een drug werkte het, heerlijk."
Ik ga er niet vanuit dat hij me begrijpt. Niemand doet dat maar toch vraagt iedereen naar je verhaal. De blikken daarna zijn alleen maar afkeurend. Logisch, zo zou ik ook kijken naar mezelf.
"Wil je niet studeren dan?"
Zachtjes schud ik mijn hoofd.
"Nee," grinnik ik. "Ik heb het gehad met de klasjes, de leraren, de eeuwige boeken en de tijd aftellen tot de laatste bel. Ik was begonnen met reizen en in New York vond ik samen met mijn vriend een baan bij de defensie. Precies wat ik nodig had."
"Wil je niet studeren dan?"

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."