[RPG] Friends | 1 - Speeltopics

Bijna iedereen kent het wel. Aan het eind van je middelbare school beloof je elkaar om elkaar vaak te bellen en af te spreken. Toch weten we allemaal in ons hart dat dit niet gaat gebeuren, niet altijd met opzet. Deze vriendengroep beloofde dat elkaar ook maar toch ging iedereen zijn eigen weg en zagen ze elkaar nog maar weinig. Een aantal jaar later spraken ze met elkaar af om een bovenverdieping van een groot appartementencomplex af te huren in Atlanta, waar ze ook naar school gingen, en daar met zijn alle te gaan wonen. Waar ze geen rekening mee hielden was dat niemand meer het zelfde was op de Highschool. De karakters zullen tegenvallen, of juist mee. Het zal in ieder geval heel anders worden dat ze allemaal hadden gedacht.

Meisjes
1. Madeleine Reith Evans - Aragog
2. Leigh-Ann Llorally - Avenged7Fold
3. Alexys Chayenna Romano - CarrotCurls
4. Victoria Dickinson - Mebarak
5. Adrianne Florence Hamilton - Bisous
6. Adain Charlotte Mendler - Meade

Jongens
1. Memphis Blues - Gancanagh
2. Emryn Jack Sirius Leaf - Pronks
3. Justin Simon Jordan - xheart
4. Damiën Noach Grange - Blanche
5. Mitchel Damon Riviera - Colfer
6. Alex Levi Scott - Hutcher


Regels:

- Originele en uitgebreide personages.
- Minimaal 5 regels schrijven.
- Geen eendagvliegen, als je langer dan één week zonder reden niet heb gereageerd vervalt je rol.
- We beginnen met één personage p.p.
- OOC wordt aangegeven met [].
- 16+, binnen de perken, is toegestaan.
- Nieuw topics mogen in eerste instantie alleen geopend worden door Boutella, Cosette en Miam.
- Ik begin pas als alle rollen zijn ingevuld.
- Reserveringen blijven één dag staan.
- Niet te snelle posts achter elkaar, geef anderen ook de kans om te reageren.

appartement
woonkamer
badkamer
slaapkamer
keuken
Er is geen zwembad, sauna etc. want het blijven twintigers.

We beginnen op het moment dat iedereen bij het appartement aankomt. Iedereen heeft een eigen sleutel dus kan gewoon naar binnen en een eigen slaapkamer. De badkamer, keuken, woonkamer en toilet delen ze. Men kent elkaar natuurlijk wel maar het is jaren geleden dat ze elkaar zagen.

[ bericht aangepast op 16 juni 2012 - 19:52 ]

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Memphis Blues

"Nee. Ik heb het gehad met de klasjes, de leraren, de eeuwige boeken en de tijd aftellen tot de laatste bel. Ik was begonnen met reizen en in New York vond ik samen met mijn vriend een baan bij de defensie. Precies wat ik nodig had."
Ik denk even na. Ik kan me niet inbeelden dat ik mijn veilige boeken zou inruilen voor een post bij het leger. Of ze het er nou mee eens is of niet, ik bewonder haar. Nog meer omdat ze een vrouw is. Ik hou niet van meisjes die bang zijn om een nagel te breken, of die een stijltang in hun tasje meedragen. Nee, geef mij maar mensen die van het leven weten. Die doen wat zij vinden dat ze moeten doen.
"Ik ben niet zo'n avonturier," zeg ik eerlijk. "Velen verklaren me gek voor mijn studie, maar zo'n uitdaging vind ik het ook niet. Ik ben gewend veel te studeren," zeg ik met een schamper lachje.
"Wat voor baan zou je willen?" vraag ik dan.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Victoria

"Ik ben niet zo'n avonturier. Velen verklaren me gek voor mijn studie, maar zo'n uitdaging vind ik het ook niet. Ik ben gewend veel te studeren. Wat voor baan zou je willen?"
Ik leg mijn voet onder mijn kont en ga erop zitten. Zachtjes grinnik ik. Gewend aan studeren klinkt verschrikkelijk. Alsof je, je schooltijd nog een extra verlengt.
"Ik weet niet wat ik wil doen, wat ik mag doen," zeg ik rustig. "Voorlopig ben ik nog steeds in het dienst van het leger maar heb wat kleine baantjes tussendoor gedaan. Het liefste wil ik iets waarin ik kan doorgroeien."
Zachtjes bijt ik op mijn onderlip en lach kleintjes.
"Wat studeer je?"

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Adrianne Florence Hamilton
'Ik ben op mijn 18e naar de DJ-academie gegaan en daarna heb ik bij verschillende radiostation's gewerkt en ik ben nu ook een veel gevraagde DJ op feesten en partijen, maar ook op grote festivals,' zegt Damiën.
Ik glimlach even. Dat is tenminste niet zo'n standaard iets.
'DJ dus,' zeg ik nadenkend. 'Ik vind het eigenlijk wel bij je passen,' glimlach ik dan.
'Jullie vinden het toch niet erg als ik even bij jullie kom staan?' hoor ik dan iemand zeggen. Als ik op kijk zie ik Adain staan.
'Oja, tuurlijk,' zeg ik vriendelijk. 'Ik ben Adrianne,' zeg ik er voor de zekerheid bij. Misschien herkent ze me niet.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Memphis Blues

"Ik weet niet wat ik wil doen, wat ik mag doen. Voorlopig ben ik nog steeds in het dienst van het leger maar heb wat kleine baantjes tussendoor gedaan. Het liefste wil ik iets waarin ik kan doorgroeien. Wat studeer je?"
Ik moet zachtjes lachen als ik een stom idee krijg en steek verontschuldigend even mijn hand omhoog tot ik klaar ben met lachen.
"Ik zat zo te denken dat we bij Starbucks altijd handen te kort hebben, maar doorgroeien tot shopmanager lijkt me niet echt ambitieus genoeg voor je," lach ik.
Ik neem een van de barkrukken die aan het kleine eilandje om aan te eten staan en hijs mezelf er op.
"Ik studeer psychologie," zeg ik dan. "Zesde jaar, nog twee te gaan en dan doe ik er nog twee optioneel bij," zeg ik rustig. "Mijn thesis in het laatste jaar zal gaan over rollenpatronen in het middelbaar onderwijs," voeg ik er misschien een beetje overbodig aan toe. Dat ik hier al aan begonnen ben, hou ik maar voor mezelf.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Victoria

"Ik zat zo te denken dat we bij Starbucks altijd handen te kort hebben, maar doorgroeien tot shopmanager lijkt me niet echt ambitieus genoeg voor je."
Ik grinnik zachtjes en haal mijn schouders op. Ach, voor het geld hoeft het allemaal niet. Nog steeds krijg ik doorbetaald maar onder de mensen en lekker bezig zijn is wel prettig. Ik volg zijn beweging wanneer hij op de barkruk tegenover me komt zitten.
"Ik studeer psychologie. Zesde jaar, nog twee te gaan en dan doe ik er nog twee optioneel bij. Mijn thesis in het laatste jaar zal gaan over rollenpatronen in het middelbaar onderwijs."
Ik knik goedkeurend.
"Dat vind ik dan weer knap," grinnik ik zachtjes en kijk hem met lachende ogen aan. "De doorzetting daarvoor, knap. En daarna ga je werken als psycholoog?"

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Leigh-Ann

Uiteindelijk liet ik me op een bank in de woonkamer zakken. Misschien was het beter als ik me even koest hield. Iedereen leek elkaar opnieuw te ontdekken, terwijl ik dat gevoel helemaal niet had. Ik herkende iedereen en ondanks dat ik vond dat ze sterk waren veranderd, waren het ook dezelfde mensen als toen. Niemand was echt veranderd. De meesten zaten nog vast aan hun tiener-zelf. De tiener die toen zo veel problemen had en niets liever wilde dan wegrennen van het leven.
Konden zie die maar loslaten, dacht ik. Dan zouden ze pas echt veranderd en vrij zijn.

(Iedereen mag met haar praten, want tot nu toe schrijf ik nog best eenmans )

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Memphis

"Dat vind ik dan weer knap. De doorzetting daarvoor, knap. En daarna ga je werken als psycholoog?"
Ik aarzel even. Ik voel een instinctmatige afkeer opkomen bij het woord "doorzetting". Vroeger had ik het woord geek, kneus of sul naar mijn kop geslingerd gekregen. Toch schud ik zachtjes mijn hoofd, het is nooit Victoria geweest die me uitgescholden heeft.
"De laatste twee jaren wil ik me specialiseren in trauma," verklaar ik voor ik verder ga. "Ik wil graag mensen helpen opvangen in vluchtelingenkampen, hen mentale ondersteuning geven. Liefst in verschillende landen, ik verdiep me graag in andere culturen," zeg ik zachtjes.

[ bericht aangepast op 13 juni 2012 - 15:37 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Victoria

"De laatste twee jaren wil ik me specialiseren in trauma. Ik wil graag mensen helpen opvangen in vluchtelingenkampen, hen mentale ondersteuning geven. Liefst in verschillende landen, ik verdiep me graag in andere culturen."
Ik knik goedkeurend en lach zachtjes.
"Dan kan ik je wel wat adresjes geven," grinnik ik. Genoeg mensen ken ik die het er nog steeds moeilijk mee hebben, zowel Amerikanen als Irakezen. Ook mijn andere been trek ik op het aanrecht en ik ga in kleermakerzit zitten. Mijn dikke bos haar bind ik in een staart zodat het uit mijn nek is. De pony valt er al snel weer uit. Lachend stop ik het plukje achter mijn oor en kijk hem met een klein lachje aan.
"En in de liefde?" vraag ik grinnikend. "Hoe is het daarmee?"
Echt, ik hou van liefdesverhalen, geen overdreven films maar echte verhalen van echte mensen.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Memphis

"Dan kan ik je wel wat adresjes geven."
Er verschijnt een brede glimlach op mijn gezicht. Ik twijfel er niet aan dat ik snel werk zou vinden, mensen zijn er altijd te kort in die sector, maar een handje op weg geholpen worden is een mooi aanbod.
"Dat apprecieer ik," zeg ik oprecht.
Ik grinnik even als ik merk dat Victoria's rode lokken nogal weerbarstig blijken. Hoewel ik roodharigen altijd al aantrekkelijk gevonden, maar ik probeer Victoria niet op die manier te bekijken.
"En in de liefde? Hoe is het daarmee."
Ik val even stil qua woorden en wiebel een beetje onwennig op mijn stoel. Hoe het is in de liefde? Geen idee, ik ben er namelijk te laf voor.
"Rustig," zeg ik voorzichtig. "Ik heb wel dates, maar daar blijft het meestal bij. Jij?"

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Victoria

"Rustig. Ik heb wel dates, maar daar blijft het meestal bij. Jij?"
Ik lach kleintjes.
"Geen dates, niets," lach ik iets wat schamper. "Niet meer sinds Irak. Je moet mensen leren vertrouwen en dat kost iets meer tijd dan normaal maar ik ben op de goede weg. Dat ik dit vertel zegt al genoeg."
Ik weet niet hoeveel ik er voorover zou hebben om gewoon een paar armen om me heen te hebben. Bij iemand mijn hart luchten die echt van me houdt, me begrijpt en me lief heeft. Die mensen vind je alleen nooit, en zeker niet in dit soort steden. Wanhopig zal ik mezelf niet noemen, dat ben ik ook niet. Ik ben niet opzoek, alleen soms mis ik dat paar armen, dat warme lichaam en de fluisterende geruststellende woorden waarvan we beide weten dat ze niet waar zijn.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Memphis

"Geen dates, niets. Niet meer sinds Irak. Je moet mensen leren vertrouwen en dat kost iets meer tijd dan normaal maar ik ben op de goede weg. Dat ik dit vertel zegt al genoeg."
Ik zou ineen willen krimpen bij het woord "vertrouwen". Dat heb ik nooit geleerd, mensen echt vertrouwen. Met niemand deel ik mijne diepste zieleroerselen, niemand durf ik mijn hart in handen stoppen zonder bang te zijn dat ik het gebroken terug krijg. Vertrouwen. Hoe kan één simpel woord nu zo'n omvang hebben.
"Volgens mij kan ik zelf een psycholoog gebruiken als het op vertrouwen aankomt," mompel ik.
Ik kijk even naar de koffiezet en zie dat het spul eindelijk doorgelopen is. Ik wip van mijn barkruk en loop naar de kast.
"Jij ook?" vraag ik terwijl ik voor mezelf alvast een kopje neem.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Victoria

"Volgens mij kan ik zelf een psycholoog gebruiken als het op vertrouwen aankomt. Jij ook?"
Ik knik zachtjes als hij een kopje koffie pakt.
"Graag," komt er iets wat piepend uit.
Pyschologen, ze werken niet. Hoevaak ze ook tot me inpraten, hoevaak ik elke seconde moestr herhalen, het werkte allemaal niet. Gewoon niet. Ik geloof niet in die pietpraat. De enige die wat aan je kan veranderen ben jezelf. Alleen ik moet nieuwe mensen leren vertrouwen, dit gebeurd met vallen en opstaan. Als mijn hart straks door hem wordt gebroken weet ik ten minste dat dit niets voor me is. Het enige wat ik moet leren is niet altijd het slechte te zien. Men ook van een goede manier bekijken daar heb ik geen zieleknijper voor nodig.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Memphis

"Graag," zegt ze met een piepstem.
Ik doe mijn best niet de lachen en neem gewoon een tweede kopje uit de kast. Ik loop ermee naar het koffiezetapparaat en schenk ze vol.
"Ik weet niet hoe je hem drinkt, maar er zijn nog geen melk en suiker," zeg ik zacht. Ik reik het kopje naar haar uit. "Pas, op hij is heet," zeg ik wat overbodig.
Ik zelf heb er geen last van, ik drink mijn koffie namelijk altijd zwart. Hoe straffer, hoe liever. Ik zet mijn kopje even op tafel en ga terug op mijn barkruk zitten.
"Ga je soms uit hier in de buurt?" vraag ik terwijl ik wacht tot mijn koffie wat afgekoeld is.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Victoria

"Ik weet niet hoe je hem drinkt, maar er zijn nog geen melk en suiker."
Dankbaar neem ik het kopje aan en schrik even van de warmte die het uitstraalt.
"Pas op, hij is heet."
Ik grinnik zachtjes. Een beetje laat. Het kopje zet ik naast me neer terwijl ik mijn vingers er één voor één overheen laat glijden zodat mijn lichaam toch nog iets van de warmte opvangt.
"Ga je soms uit hier in de buurt?"
Zachtjes schud ik mijn hoofd.
"Nee," zeg ik rustig. "Mijn ouders wonen al sinds mijn geboorte in Lawrenceville, een stad een aantal kilometer verderop. Daar ga ik altijd uit, hier eigenlijk nooit. Had je iets in gedachte dan?"

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Memphis

"Nee. Mijn ouders wonen al sinds mijn geboorte in Lawrenceville, een stad een aantal kilometer verderop. Daar ga ik altijd uit, hier eigenlijk nooit. Had je iets in gedachte dan?"
Ik schiet in de lach en schud mijn hoofd. Volgens mij kwam dat een beetje verkeerd over.
"Nee, ik ben zelf op zoek naar een paar leuke adresjes," zeg ik met een brede glimlach. "Moet nodig mijn sociaal leven weer op gang krijgen," voeg ik er nog aan toe.
Tussen het studeren voor mijn examens eind vorig schooljaar en de reis die ik in de zomervakantie gemaakt heb, zijn mijn contacten een beetje verwaterd. Daarbij komt ook nog een keer dat ik niet zo heel snel vriendschappen sluit, dus oppervlakkige relaties lopen sneller stuk.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.