[RPG] Friends | 1 - Speeltopics

Bijna iedereen kent het wel. Aan het eind van je middelbare school beloof je elkaar om elkaar vaak te bellen en af te spreken. Toch weten we allemaal in ons hart dat dit niet gaat gebeuren, niet altijd met opzet. Deze vriendengroep beloofde dat elkaar ook maar toch ging iedereen zijn eigen weg en zagen ze elkaar nog maar weinig. Een aantal jaar later spraken ze met elkaar af om een bovenverdieping van een groot appartementencomplex af te huren in Atlanta, waar ze ook naar school gingen, en daar met zijn alle te gaan wonen. Waar ze geen rekening mee hielden was dat niemand meer het zelfde was op de Highschool. De karakters zullen tegenvallen, of juist mee. Het zal in ieder geval heel anders worden dat ze allemaal hadden gedacht.

Meisjes
1. Madeleine Reith Evans - Aragog
2. Leigh-Ann Llorally - Avenged7Fold
3. Alexys Chayenna Romano - CarrotCurls
4. Victoria Dickinson - Mebarak
5. Adrianne Florence Hamilton - Bisous
6. Adain Charlotte Mendler - Meade

Jongens
1. Memphis Blues - Gancanagh
2. Emryn Jack Sirius Leaf - Pronks
3. Justin Simon Jordan - xheart
4. Damiën Noach Grange - Blanche
5. Mitchel Damon Riviera - Colfer
6. Alex Levi Scott - Hutcher


Regels:

- Originele en uitgebreide personages.
- Minimaal 5 regels schrijven.
- Geen eendagvliegen, als je langer dan één week zonder reden niet heb gereageerd vervalt je rol.
- We beginnen met één personage p.p.
- OOC wordt aangegeven met [].
- 16+, binnen de perken, is toegestaan.
- Nieuw topics mogen in eerste instantie alleen geopend worden door Boutella, Cosette en Miam.
- Ik begin pas als alle rollen zijn ingevuld.
- Reserveringen blijven één dag staan.
- Niet te snelle posts achter elkaar, geef anderen ook de kans om te reageren.

appartement
woonkamer
badkamer
slaapkamer
keuken
Er is geen zwembad, sauna etc. want het blijven twintigers.

We beginnen op het moment dat iedereen bij het appartement aankomt. Iedereen heeft een eigen sleutel dus kan gewoon naar binnen en een eigen slaapkamer. De badkamer, keuken, woonkamer en toilet delen ze. Men kent elkaar natuurlijk wel maar het is jaren geleden dat ze elkaar zagen.

[ bericht aangepast op 16 juni 2012 - 19:52 ]

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Madeleine
Ik voelde hoe hij zijn hand op de mijne legde, en voor een kleine seconde verstijfde ik even.
Had ik dit verwacht? Nee.
Vond ik het erg? ..Ook niet.
Ik ontspande me weer, en liet zijn hand liggen. De huid er onder begon te tintelen, net als vroeger.
Met een klein glimlachje luisterde ik naar wat hij te zeggen had, en uiteindelijk knikte ik. ''Ik hou niet zo van drukte.'' gaf ik uiteindelijk toe. ''En dat is meestal te vinden in dit soort steden.'' ging ik verder, en volgde een auto die reed op de straat onder ons. ''Ik ben ook liever in de natuur dan in de stad.'' concludeerde ik uiteindelijk, en een onhoorbare zucht rolde over mijn lippen. Deze dag is zó anders verlopen dan dat ik had verwacht.

[ bericht aangepast op 15 juni 2012 - 8:58 ]

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Emryn Jack Sirius Leaf

Ik schoof mijn vingers tussen de hare en ik kon de reling van het balkon voelen. 'Ja natuur is beter.' verzuchtte ik. Ik keek naar de auto die onder ons de stilte verstoorde. 'Wat hebben mensen met vervuilde straten?' dacht ik hardop. Ik keek haar aan, lang en met een glans in mijn ogen. Ik voelde hoe mijn ene pols, die niet bij die van Madeleine was, begon te kloppen. Dat had ik in plaats van een versnelde hardklopping. Ik had de neiging om het weg te wrijven -wat nooit hielp, maar het is een automatisme-, maar toch weerhield ik het. 'Als we nou een huis in de natuur vonden wat niet ver weg was van de stad zodat mensen die daar behoefte aan hebben heen kunnen gaan kan de reünie daar verder gaan.' grinnikte ik, wetend dat de meeste mensen het nooit zouden willen.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Madeleine
Ik draaide mijn hand om, zodat ik die van hem vast had. Ik verstrengelde mijn vingers met de zijne, en lachte zachtjes om zijn ingeving. ''Het lijkt me te gek om in een huisje in de natuur te wonen.'' bedacht ik me hardop, en haalde lichtjes mijn schouders op. Ik keek hem even onderzoekend aan. Hij is knap geworden, al hoefde ik vroeger ook niet te klagen.
Mijn blik dwaalde af naar de lucht, die, op een paar blauwe stukjes lucht na, grijs was.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Emryn Leaf.

Ik volgde haar blik naar de lucht. 'Weetje hoe ik erg ik hoop dat het ga...' ik kon mijn zin niet afmaken want er was een flits en er klonk een harde donder, bijna gelijk met de flits. '.. Gaat onweren? Nou die wens is dus uitgekomen. Ik houd van onweer het inspireert me.' Een druppel viel op haar neus en een volgende op mijn hand. 'Wil je naar binnen? Ik blijf net zo lief buiten maar jij mag het zelf weten.' steeds meer druppels kwamen naar benwden en weer was er een flits, een paar seconden later volgde de donder.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Madeleine
''Wil je naar binnen? Ik blijf net zo lief buiten maar jij mag het zelf weten.'' zei Emryn, en ik schudde lachend mijn hoofd. ''Nee, 'k ben niet van suiker.'' grinnikte ik, en het begon steeds harder te regenen. Mijn haar hing in slierten langs mijn gezicht, en ik mocht mezelf gelukkig prijzen dat ik geen wit aanhad.
''Waar inspireert het je voor?'' vroeg ik Emryn uiteindelijk, en grijnsde even bij het zien van de druppels regen die langs zijn gezicht stroomden.

[Goh, hier regent het nu ook heel hard. :c]

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Emryn
'Eh weet ik niet. Tekeningen en verhalen denk ik.' zei ik lachend.
Ik sloeg mijn arm om haar schouders. Ik sloot mijn ogen en genoot van de regen over mijn gezicht en armen. Weer een flits, ik zag hem door mijn oogleden en een donder. Het had al tijden niet geonweerd en ik hoopte dat het nog uren zou doorgaan, het nooit zou ophouden.

(weeh hier niet ik heb etzelfde als Emryn
Ben ik ziek, moet ik was vouwen -_- zo terug hoop ik. Zucht, ik word daar zo gek van.)

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

[Ahjoh ik moet zo richting school, ik ga dan verder op mijn mobiel maar reageer wel iets later. ]

Madeleine
Hij sloeg een arm rond mijn schouders, maar voor mij was dat niet genoeg. Ik ging voor hem staan, en sloeg mijn armen rond zijn middel zodat mijn hoofd op zijn borstkas kon leunen. Op deze manier keek ik naar de prachtige lucht, die keer op keer belicht werd door de flitsen.
Hoe heb ik zo over hem kunnen denken? Ik had moeten weten dat Emryn nóóit vreemd zou gaan. Hij was lief, soms té lief. Ik verafschuwde mezelf, nu ik zo terug dacht.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Beterschap trouwens!x

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Dankje

Emryn Leaf

Met mijn vingers strijk in door haar haar. De regen bleef stromen... Ik zuchtte onhoorbaar. Ik wist niks te zeggen dus zei ik maar niks. Zwijgend keek ik haar aan. Haar armen om mijn middel voelden veilig, haar hoofd tegen mij aan lief. Ik gaf een zacht kusje op haar hoofd. De druppels regen stroomden over mijn gezicht. Mijn haar, zwart en halflang, plakte aan de zijkanten. Ik streek een haarlok uit haar ogen.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Madeleine
Ik sloot mijn ogen en genoot van zijn zachte, lieve aanrakingen. Het voelde veilig, fijn. Ik opende mijn ogen en keek hem aan zodra hij een lok wegveegde. Ik glimlachte automatisch bij het zien van zijn vertederde uitdrukking. "Sorry. Eh- van toen." Zei ik op fluistertoon. "Het is een beetje laat, maar-" ik haalde mijn schouders op, en maakte mijn zin niet af. Ik wendde mijn blik af, en keek naar de grond.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Emryn Leaf
'Ii vergeef je' fluisterde ik. Ik keek haar aan. 'Roddels klinken altijd zo waar. Ik snap je.' dr bliksem sloeg ergens ver weg in wn. De donder was hard en lang. Mijn pols klopte nog sneller dan eerst. 'Lief van je dat je sorry zei...' zuchtte ik.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Madeleine
Ik schrok van het harde geluid van de bliksem, maar de stem van Emryn kalmeerde me weer. "Lief van je dat je sorry zei.." Zuchtte hij, en ik glimlachte. "Je verdiende hem. Wat was ik een kutwijf." Gaf ik toe, en ik lachte zachtjes. Ik nestelde me tegen hem aan, terwijl een klein glimlachje rond mijn lippen speelde.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Emryn leaf.

'O echt? Dat wist ik niet.' zei ik nonchalant maar ik knipoogde. Het voelde alsof ik naast een vuur stond, terwijl ik eigenlijk in stromende regen stond. Ik dacht terug aan vroeger. Het wad leuk geweest toen, tot die roddels kwamen. Die waren gewoon bedacht om Madeleine van me af te schudden en haar vriendin, die een oogje op mij had, aan min te koppelen. Ik had altijd al een vervelend gevoel bij haar gehad en toen zeker. 'I love you.' fluisterde ik.
Voorzichtig drukte ik mijn voorhoofd tegen de hare en onze neuzen streken vluchtig tegen elkaar, lieten elkaar weer los en bleven naast elkaar staan. Ik keek haar diep aan.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Madeleine
"I love you." Fluisterde hij, en verrast keek ik hem aan. Hoelang geleden was dat dat iemand zoiets tegen me zei?
Ik was van mijn stuk geslagen, en keek hem een tiental seconden zwijgend aan.
"I-ik ook van jou." Wist ik er op zachte fluistertoon uit te brengen, en ik keek terug toen hij me doordringend aankeek. Zijn warme adem streek langs mijn gezicht, en ik had de drang om hem te kussen. Was het een goed moment? Moest ik me inhouden? Zou hij het erg vinden?
Ik had op geen van alle vragen een antwoord, maar ik negeerde het, en drukte mijn lippen vlinderlicht op de zijne.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Emryn Leaf.
Nu begin ook mijn hart sneller te slaan. Ik strijk het haar uit haar gezicht. Voorzichtig druk ik mijn lippen zo zacht dat het bijna geen aanraking is op de hare en laat haar dan los. We staren uit over de stad. 'Je zei dat je bij forensisch team werkte hè? Waar werk je dan en in welke sectie?' het is een ander onderwerp maar ik wilde gewoon niet te snel.ik was serieus ook nieuwsgierig naar wat ze deed voor werk precies. En waar. Aangezien de bliksem nog steeds bleef doorrazen voelde ik me veilig en gelukkig.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel