• Nieuw Topic.

    [ bericht aangepast op 21 juli 2012 - 23:08 ]

    Delphine

    Maya lacht spottend en sist: 'Ik ben niet achterlijk, Delphine.' waarna ze me nog eens tegen de muur duwt. Nu is het genoeg.
    'Jij laat me onmiddellijk los.' zeg ik en geef haar een lichte duw terug. Ik voel de beurse plekken nu al op mijn rug en weet dat die binnenkort blauw zullen worden.
    'Wat wil je van me? Wil je alles horen dat er is gebeurd? Want ja, er is iets gebeurd en dat kan ik nu niet meer veranderen.'

    [ bericht aangepast op 4 juli 2012 - 14:16 ]


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Maya
    Ik beet op mijn lip om de tranen tegen te houden. Geen zwakte tonen, Maya.
    Ze maakte me zó boos, en al helemaal door dit te zeggen. Ik gaf haar een harde mep in haar gezicht, en staarde haar ongelovig aan.
    Wacht maar, Delphine. Wacht maar.
    ''Je gaat er spijt van krijgen.'' zei ik zacht, maar woedend. Haar wang was inmiddels rood door de klap.

    [ bericht aangepast op 4 juli 2012 - 14:28 ]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Delphine

    Ik zie de tranen blinken in haar ogen en weet dat die er ook bij mij zijn. Net als ik naar haar toe wil gaan om mezelf te verantwoorden, slaat ze me hard in mijn gezicht. Ongelovig laat ik mijn vingertoppen over mijn brandende wang gaan.
    'Je gaat er spijt van krijgen.' zegt ze woedend.
    'Je weet niet eens wat er aan de hand is! Je weet niets van me, niets! Hoe kàn je dit doen?'


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Maya
    ''Hoe kan ík dit doen? Pardón?!'' riep ik, en ik schudde ongelovig mijn hoofd. ''Je had het beloofd, verdomme! Ik vertrouwde je, Delphine! Je was de eerste die ik écht vertrouwde.'' de laatste zin kwam er bijna onhoorbaar uit, en ik haalde gefrustreerd een hand door mijn haar.
    Ik heb er wel van geleerd: Vertrouw niemand.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Delphine

    'Hoe kan ík dit doen? Pardón?!' roept ze en ik heb de neiging om mijn handen tegen mijn oren te drukken. Ik haat het als mensen tegen me roepen, laat staan als ze kwaad op me zijn.
    'Je had het beloofd, verdomme! Ik vertrouwde je, Delphine! Je was de eerste die ik écht vertrouwde.'
    'Dat weet ik en het spijt me Maya, echt waar! Maar alsjeblieft, voor je begint met oordelen moet je me begrijpen. Drew is niet slecht, hij is juist erg lief. Hij zal me niets doen en jou ook niet.' ik loop op haar af en leg mijn hand op haar schouder.
    'Het spijt me echt. Maar ik ga me niet excuseren voor de gevoelens die ik heb.'


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Maya
    Ik sloeg haar hand hardhandig van mijn schouder af. ''Het kan me niks schelen of hij lief is of niet.'' siste ik. ''Maar het kan me wel schelen dat je me dit flikt.'' voegde ik er aan toe, duwde haar van me weg en ging op mijn bed liggen, met de rug naar haar toe.
    Ik kon niet wáchten om bij Drew te zijn, ze zal voelen wat ik voel.

    [ bericht aangepast op 4 juli 2012 - 14:43 ]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Delphine

    Weer duwde ze me weg en met de woorden 'Het kan me niks schelen of hij lief is of niet. Maar het kan me wel schelen dat je me dit flikt.' gaat ze op bed liggen, met haar rug demonstratief naar me toe gekeerd. Ik zucht en loop naar de badkamer. In de spiegel zie ik de rode plek op mijn wangen, mijn rode ogen en mijn bibberende lip. Als ik mijn shirtje omhoog doe kan ik de plekken op mijn rug zien.
    En ik die dacht dat alle verwondingen verleden tijd zouden zijn, eenmaal weg van Lucas en de bende. Weg van de buitenwereld die me angst aanjaagde. Wat ik nu pas begrijp is dat ik er niet aan kan ontsnappen, dat er altijd iemand zal zijn die me pijn wil doen. En dat idee is zo verschrikkelijk dat het zwart voor mijn ogen wordt.
    Voor ik weet wat er gebeurd, lig op de grond. 'Help,' komt er zwakjes over mijn lippen. Dan verdwijnt alles.


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Maya
    Een harde bonk vanuit de badkamer liet me overeind schieten. Met rollende ogen sjokte ik naar de badkamer, en zag Delphine daar bewusteloos liggen.
    ''Oh god.'' zuchtte ik mompelend, en knielde naast haar neer.
    Ik gaf zachte tikjes tegen haar wang. Ik had nu de drang om haar de hersens in te slaan, maar ik hield me in.
    Toen het niet werkte, vulde ik een bekertje met water en gooide die lomp over haar gezicht heen. Wat moet je doen in zo'n situatie? Ik was hier totaal niet handig mee.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    (Haha, Maya couldn't care less (; )


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    [lol, Nicole zit d'r ook lekker bij haha]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Nope, she's veeeeery mad :3]

    Bisous schreef:
    [lol, Nicole zit d'r ook lekker bij haha]

    [Oh, serieus? :'D Nja je postte niks, dus ik had het niet door :3 Feel free to help Maya, haha]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    (Ja help maar, breng haar naar Drew, dat wordt lachen (; )


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    [Tsja, als ik offline ben word het ook nogal lastig om dingen te posten :/ maarja ik verzin wel iets]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [oh, sorry :"D]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Nicole Joy Eastwood
    Drew buigt zich naar me toe.
    'Shut up,' fluistert hij. 'Één woord over vanochtend en je gaat eraan'.
    Ik werp even een blik op Quinto maar die loopt al weg. Drew geeft me nog een duwtje zodat ik in de cel terecht kom en doet dan de deur dicht.
    In gedachten verzonken laat ik me op "mijn" bed vallen. Hopelijk houdt Quinto zijn mond er over. Ik wil niet weten wat Drew gaat doen als hij er achter komt dat Quinto het weet.
    Een harde klap haalt me uit mijn gedachten en als ik op kijk zie ik Maya en Delphine niet. Ik sta op een loop naar de badkamer waar het geluid vandaan kwam. 'Wat is er aan de hand?' vraag ik met een frons op mijn gezicht als ik Delphine bewusteloos op de grond zie liggen.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered