[RPG] Gossip Girl | 2 - Speeltopics

Welkom in San Fransisco, waar het weer altijd lekker is en de inwoners er altijd geweldig uitzien. Laat me je meenemen Beaumont Highschool, waar de elite zijn kinderen heen stuurt. Ze zien er uit als engeltjes, niet? Mis. Het zou een grote fout zijn deze jongeren te onderschatten. Hun leven bestaat uit decadentie en intrigues en wie daar niet in past kan maar beter opletten. Maar gelukkig ben ik er, om hun geheimen aan het licht te brengen.

And who am I? That's one secret I'll never tell
You know you love me.
XOXO, Gossip Girl

Meisjes:
- Assassin - Haven Lockwood | Goldilocks
- Aragog - Charline Lisa-Marie "Char" Billington | Dark & Dangerous
- Cooper - Ashleigh Lauren "Leigh" Jensen |
- Meade - Amelia Grace "Mia" Lawrence | Dollface
- Colfer - Michele Leandros "Mich" Sullivan | Sweet Mouth
- Amorphous - Skylar Hope "Skye" Chamberlain | Bouncy
- Rechazame - Cristela Cascata "Cris" Santos | Femme Fatale

Jongens:
- Cosette - Sebastièn "Bas" Malfoi | Little Count
- Gaisford - Joshua Liam "Josh" Jefferson | Loverboy
- Mebarak - Micah Warren Francis | Brains
- Chaim - Mattew Oliver "Matt" Sanz | Stretch & Spicy
- Blanche - Björn Liam Sanford | Face
- Morticia - Beck Michael "Mike" Bowen | Six-Beck
- Trident - Eros Sam "Sammy" Russel | Cupid

Regels:
- Minstens 4 regels
- OOC wordt aangegeven door je tekst tussen [] te plaatsen
- 16+ is toegestaan
- Ik begin pas als er voldoende jongens zijn
- Manipuleer, bedrieg en verraad elkaar. Je kan het niet spannend genoeg maken.
- Ik en Colfer zijn de enigen die aankondigingen van Gossip Girl maken.
- Nieuwe topics mogen aangemaakt worden door Cosette,Colfer, Mebarak en Meade

[ bericht aangepast op 3 juni 2012 - 17:05 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Miam schreef:
[Er is nog helemaal geen nieuwe dag aangebroken ._.]

{Oh, oké. Sorry? Ehm, ik post zo wel wat.. >.<}

Beck Michael Bowen.
‘Beck, zo bedoelde ik het niet…’ Zei ze zachtjes en ik schud mijn hoofd. Nee, vast niet, dat heb ik meerdere keren gehoord helaas.
‘Ik bedoel gewoon dat jij meestal niet echt lang geïnteresseerd bent in een meisje, zo lijkt het ten minste,’ Zegt ze uiteindelijk na een korte, ongemakkelijke stilte. ‘Nee, nu maak je het ook echt beter.’ Mompelde ik geïrriteerd en ik deed mijn handen in mijn haar.
‘Niet dat ik nu zeg dat jij in mij geïnteresseerd bent. Ik ga gewoon niet snel met jongens naar bed, zo erg is dat toch niet?’ zegt ze er achteraan en ik kneep mijn ogen dicht.
‘Ik vroeg daar toch ook helemaal niet om,’ gromde ik, ‘Het was maar een grapje… helder nadenken is niet echt één van mijn beste vakken op het moment.’ En zeker niet omdat ik me al zo duizelig voelde als de pest.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Skylar Hope "Skye" Chamberlain
'Ik vroeg daar toch ook helemaal niet om,' gromt hij. 'Het was maar een grapje… helder nadenken is niet echt één van mijn beste vakken op het moment'.
'Dat kon ik toch ook niet weten,' mompel ik. 'Je bent tenslotte een jongen en eh ja,' breek ik mijn zin af. Ik kan lastig gaan zeggen dat die alleen maar aan seks denken, dan wordt hij nog bozer.
'En sorry van wat ik zei, maar volgens mij heb je nog nooit echt een lange relatie gehad, maar vooral meerdere korte. Wat verwacht je dan hoe ik over je denk?'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Beck Michael Bowen.
‘Dat kon ik toch ook niet weten. Je bent tenslotte een jongen en eh ja,’ Ze brak haar zin af en geïrriteerd stond ik op.
‘Ik ben een jongen dus denk ik alleen maar aan seks, wilde je dat zeggen?’ knarste ik op mijn tanden en boos keek ik haar aan, maar het duizelde nog een beetje en ik hield me aan een kast staande.
‘En sorry van wat ik zei, maar volgens mij heb je nog nooit echt een lange relatie gehad, maar vooral meerdere korte. Wat verwacht je dan hoe ik over je denk?’
Gelijk ging ik er weer op in. ‘Je moet niet denken, Skylar,’ siste ik, ‘Als je het niet weet, oordeel dan niet over mij.’ Mijn hart klopte wat sneller en ik voelde zweetdruppeltjes op mijn voorhoofd ontstaan, dat hoorde bij mijn misselijkheid.
Ik had één keer een lange relatie gehad van twee jaar, maar die ging kapot, omdat ze zo nodig vond om met mijn beste vriend te gaan… Backstabbers.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Skylar Hope "Skye" Chamberlain
Beck staat geïrriteerd op. 'Ik ben een jongen dus denk ik alleen maar aan seks, wilde je dat zeggen?' Hij kijkt me boos aan en houdt zich vast aan een kast. Ik krijg het idee dat hij elk moment in elkaar kan zakken
'Ja,' geef ik zacht toe.
'Je moet niet denken, Skylar,' sist hij dan. 'Als je het niet weet, oordeel dan niet over mij'.
'S-sorry,' stamel ik. 'Ik wist niet dat je boos zou worden...Als ik het mis heb dan spijt het me, ik wilde je niet beledigen. Ik had niet zomaar iets mogen zeggen...'
De sfeer is nog ongemakkelijker en gespannener geworden. Ik zucht even. Hoe krijg ik het voor elkaar dat hij het ene moment nog boven op me ligt en iets later alweer boos op me is. Misschien moet ik maar gaan oppassen met wat ik zeg.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Whoesh. Ik heb het even druk gehad, geen zin in internet. Sorry daarvoor. Maar laten we hier even wat leven in blazen.]

Bas

"Een hele harde mep," zegt Michele met een glimlach. Ik grinnik even. "Is hier nergens een plek waar ik kan staan?"
Ja, dat is er wel, maar wat is daar nou leuk aan? Ik moet zachtjes lachen als ik merk dat ik al de hele dag mezelf niet veel ben. Van de rustige, verlegen Bas blijft niet veel over.
"Nee, maar je kan zitten," zeg ik met een mysterieuze grijns.
Ik duik opnieuw onder en zwem tussen Michele's benen door. Als ik ver genoeg ben, kom ik naar boven zodat ze op mijn schouders zit. Zelf blijf ik rustig watertrappelen.
"Roep me als je piraten ziet," lach ik.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Beck Michael Bowen.
‘Ja,’ ze gaf het zacht toe, bijna onhoorbaar, maar toch drong het kleine woord mijn hoofd binnen. Ik zei dat ze niet over mij moest oordelen, waarna ze begon te stamelen. ’S-Sorry, ik wist niet dat je boos zou worden… Als ik het mis heb dan spijt het me, ik wilde je niet beledigen. Ik had niet zomaar iets mogen zeggen…’
Als het nog mogelijk is, de sfeer is meer ongemakkelijker en gespannen geworden, alsof er op ieder moment iets dreigt te ontploffen.
Ik hoorde een zucht en keek naar Skylar. Misschien meende ze het wel niet, maar ze heeft nog steeds geen recht om dat zo tegen mij te zeggen, als ze niets over me wist… Ondertussen greep ik naar mijn hoofd, omdat het zo hard bonkte dat het gewoon pijn deed. Langzaam liet ik me op de grond zakken tegen de kast aan, het was de kledingkast van Bas, en ik greep met mijn handen mijn haar vast.
‘Het is beter als je gaat.’ Mompelde ik, ietwat nerveus dat ze dit zag.

---

†

Skylar Hope "Skye" Chamberlain
Beck grijpt naar zijn hoofd en laat zich tegen een kast aan op de grond zakken.
'Het is beter als je gaat,' mompelt hij.
Ik bijt op mijn lip en schud lichtjes mijn hoofd. 'Straks gebeurd er iets met je...'
Na even aarzelen laat ik me naast hem op de grond zakken. 'Ik maak me gewoon zorgen om je,' geef ik op een zachte toon toe en er verschijnt een lichte blos op mijn wangen. 'Het spijt me dat ik zei dat ik dacht dat je alleen maar aan eh, seks denkt maar zo zijn de meeste jongens nu gewoon eenmaal, vind je het dan zo raar dat ik denk dat jij ook zo bent?' Ik zwijg even. 'Ik wil gewoon niet gebruikt worden'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Beck Michael Bowen.
‘Straks gebeurt er iets met je…’ Ik kijk niet naar haar op, op het moment dat ze dit zegt, maar de zachte toon laat me wel even nadenken. Al begint dat door de hoofdpijn weer weg te hebben, zet ik de gedachtes naar de achtergrond, zeker toen ze weer begon met praten.
‘Het spijt me dat ik zei dat ik dacht dat je alleen maar aan eh, seks denkt, maar zo zijn de meeste jongens nu gewoon eenmaal, vind je het dan zo raar dat ik denk dat jij ook zo bent?’ Ik had geen zin in deze discussie, niet nu, al vraag ik me af of ik dat ooit ben. ‘Ik wil gewoon niet gebruikt worden.’
Lichtjes gromde ik. ‘Waarom zou je denken dat ik je zou gebruiken? Het was gewoon een grapje, Miss Chamberlain.’ Het kwam er met een onverwachte emotieloze, toch sissende toon uit.
Ondertussen had ik weer pijnlijk naar mijn hoofd gegrepen en wankelend stond ik op, waarna ik boos de deur uit liep, Skylar alleen latende in de grote kamer van Bas. Het maakte me niet eens uit dat ik alleen nog in mijn boxer was, ik had mijn gedachtes er niet bij en eigenlijk was ik dit vergeten. Strompelend liep ik de gangen door, met geen idee waar ik naartoe kon gaan.

(Zou je willen reageren bij Cirque du Freak? )

---

†

Skylar Hope "Skye" Chamberlain
'Waarom zou je denken dat ik je zou gebruiken? Het was gewoon een grapje, Miss Chamberlain,' sist Beck emotieloos. Hij komt wankelend overeind en loopt boos de kamer uit.
Ik bijt op mijn lip en voel tranen in mijn ogen prikken. Ik had gewoon nooit naar dit domme feest moeten gaan. Na een tijdje kom ik overeind en loop ik langzaam de kamer uit terwijl ik mijn mobiel uit mijn BH haal. Ik zoek het nummer van mijn broer op en klik op het groene telefoontje. Net als hij opneemt zie ik Beck door de gang strompelen.
'Hee,' mompel ik tegen mijn broer terwijl ik snel langs Beck loop. 'Wil je me misschien ophalen?' vervolg ik op een zachte toon.

[Ofcourse]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Beck Michael Bowen.
‘Hee,’ hoor ik opeens, een zacht, gekwetst gemompel. Verslagen laat ik me op de grond zakken als ik merk dat het Skylar Chamberlain is. Ik hoop dat ik haar geen pijn heb gedaan, maar op dit moment en in deze staat kan ik nu eenmaal niet rationeel nadenken en gooi ik het meeste gewoon domweg eruit.
Mijn hoop is echter vervlogen als ik de volgende woorden uit haar mond hoor komen, ‘Wil je me misschien ophalen?’ Ze vervolgde het op een zachte toon, alsof ze niet wilde dat ik het zou horen, maar dit was al te laat.
‘Het spijt me…’ Het kwam zo zacht mijn mond uit, dat ik het zelfs bijna niet hoorde, waarna ik me helemaal op de grond liet zakken en dus ging liggen op de vloer. Ik voelde me niet goed en alles zag ik nog wazig, het had geen zin hier te blijven, maar ook geen zin om terug naar huis te gaan en trouwens, ik zou bij Bas blijven voor deze nacht toch? Ik had hem praktisch gezien gesmeekt… zwakke ik.

---

†

Skylar Hope "Skye" Chamberlain
'Is het niet leuk daar?' vraagt mijn broer. Aan de toon in zijn stem kan ik gewoon horen dat hij grijnst.
'Het spijt me…' hoor ik dan opeens Beck zacht zeggen.
Als ik me omdraai zie ik dat hij op de grond ligt.
'Ik ben je zo terug,' zeg ik tegen mijn broer waarna ik op hang.
Met een lichte zucht loop ik richting Beck en trek ik hem overeind. Om er voor te zorgen dat hij niet valt leg ik zijn arm over mijn schouders heen. Ik lijk wel gek dat ik dit doe.
'Het is niks,' mompel ik. 'En het lijkt me niet handig voor jou om nu naar beneden te gaan, harde muziek is vast niet goed voor je hoofdpijn'. Ik zwijg even. 'Maar ja, wat weet ik er nu van he?' voeg ik er bot aan toe.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Beck Michael Bowen.
Opeens komt Skylar terug gelopen en trekt me overeind, waarna zij mijn arm over haar schouders legt als een soort steun.
‘Het is niks,’ mompelde ze, waardoor ik vragend mijn wenkbrauw op trek. Had ze het gehoord? Ik had mijn excuses zelf nauwelijks nog gehoord… ‘En het lijkt me niet handig voor jou om nu naar beneden te gaan, harde muziek is vast niet goed voor je hoofdpijn.’ Ze weeg even, waarna ze een botte opmerking niet kon laten en deze haar lipjes over kwam. ‘Maar ja, wat weet ik er nu van, hé?’
Even gromde ik. ‘Ja ja, ik snap het nu wel, Skylar. I deserved that.’ Ik zuchtte diep, waarna er een hoestbui op kwam en ik even mijn ogen sloot en de achterkant van mijn hand op mijn voorhoofd legde. Het was warm, nee, loeiheet, voor zover ik het kon voelen.
Ik was ziek. Ziek door 't drinken of door wat anders?

---

†

Skylar Hope "Skye" Chamberlain
'Ja ja, ik snap het nu wel, Skylar. I deserved that,' gromt Beck. Iets later begint hij te hoesten.
'Je zou naar huis moeten gaan, je bent ziek,' zucht ik. 'Zeker weten dat jij hier vannacht blijft en niet liever naar huis gaat?' vraag ik.
Ik haal zijn hand van zijn voorhoofd en leg mijn eigen hand er op. Hij is nog warmer als net. 'Voel je je vaker zo beroerd?' vraag ik zacht. Ik weet wel zeker dat dit niet door die alcohol komt, of tenminste niet alleen maar.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Beck Michael Bowen.
‘Je zou naar huis moeten gaan, je bent ziek.’ Zuchtte Skylar, ‘Zeker weten dat jij hier vannacht blijft en niet liever naar huis gaat?’ vroeg ze en ik knikte zachtjes.
Ja, ik weet het zeker, ten minste, ik denk het wel… Liever wil ik niet terug naar huis, want ik weet niet wat me daar staat te verwachten.
Skylar haalt mijn hand van mijn voorhoofd en legt die van haarzelf erop. ‘Voel je je vaker zo beroerd?’ vroeg ze zacht en weer gromde ik, waarom wist ik eigenlijk niet. ‘Dat gaat je niets aan.’ Eigenlijk bedoelde ik het helemaal niet zo, maar ik kon niets anders in deze situatie, het ging vanzelf. Ik wist dat ze alleen maar probeerde te helpen, daarom ergerde ik me aan mijzelf.
‘Ja.’ Antwoordde ik dus kortaf, een kleine ongemakkelijke stilte daarna.

(Ik kom even online op mobiel.)

---

†