• Welkom in San Fransisco, waar het weer altijd lekker is en de inwoners er altijd geweldig uitzien. Laat me je meenemen Beaumont Highschool, waar de elite zijn kinderen heen stuurt. Ze zien er uit als engeltjes, niet? Mis. Het zou een grote fout zijn deze jongeren te onderschatten. Hun leven bestaat uit decadentie en intrigues en wie daar niet in past kan maar beter opletten. Maar gelukkig ben ik er, om hun geheimen aan het licht te brengen.
    And who am I? That's one secret I'll never tell
    You know you love me.
    XOXO, Gossip Girl



    Meisjes:
    - Assassin - Haven Lockwood | Goldilocks
    - Aragog - Charline Lisa-Marie "Char" Billington | Dark & Dangerous
    - Cooper - Ashleigh Lauren "Leigh" Jensen |
    - Meade - Amelia Grace "Mia" Lawrence | Dollface
    - Colfer - Michele Leandros "Mich" Sullivan | Sweet Mouth
    - Amorphous - Skylar Hope "Skye" Chamberlain | Bouncy
    - Rechazame - Cristela Cascata "Cris" Santos | Femme Fatale

    Jongens:
    - Cosette - Sebastièn "Bas" Malfoi | Little Count
    - Gaisford - Joshua Liam "Josh" Jefferson | Loverboy
    - Mebarak - Micah Warren Francis | Brains
    - Chaim - Mattew Oliver "Matt" Sanz | Stretch & Spicy
    - Blanche - Björn Liam Sanford | Face
    - Morticia - Beck Michael "Mike" Bowen | Six-Beck
    - Trident - Eros Sam "Sammy" Russel | Cupid

    Regels:
    - Minstens 4 regels
    - OOC wordt aangegeven door je tekst tussen [] te plaatsen
    - 16+ is toegestaan
    - Ik begin pas als er voldoende jongens zijn
    - Manipuleer, bedrieg en verraad elkaar. Je kan het niet spannend genoeg maken.
    - Ik en Colfer zijn de enigen die aankondigingen van Gossip Girl maken.
    - Nieuwe topics mogen aangemaakt worden door Cosette,Colfer, Mebarak en Meade


    [ bericht aangepast op 3 juni 2012 - 17:05 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Skylar Hope "Skye" Chamberlain
    'Dat gaat je niets aan,' gromt hij.
    Ik gooi gelijk zijn arm van mijn schouders af en sta op het punt om weg te lopen als hij nog iets zegt.
    'Ja'.
    'Oh, ik dacht dat het me niks aan ging,' zeg ik sarcastisch. 'Serieus, ik snap niet eens waarom ik je überhaupt wil helpen aangezien je je nu echt als een ontzettende eikel gedraagt'. Langzaamaan begin ik nog wat bozer te worden. 'Ik wil je verdomme alleen maar helpen en dan doe je de hele tijd zo? Stik er maar lekker in,' sis ik waarna ik met mijn vuist een harde klap tegen de muur geef. Mijn hand begint gelijk pijn te doen maar ik trek me er niks van aan.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Beck Michael Bowen.
    Gelijk gooide ze mijn arm van haar schouders af, waardoor ik even wankelde, maar ik hield mijn evenwicht en keek toe hoe ze op het puntje stond om weg te lopen, totdat ik mijn kleine woordje zei.
    “Oh, ik dacht dat het me niks aan ging,” zegt ze sarcastisch. “Serieus, ik snap niet eens waarom ik je überhaupt wil helpen aangezien je, je nu echt als een ontzettende eikel gedraagt. Ik wil je verdomme alleen maar helpen en dan doe je de hele tijd zo? Stik er maar lekker in.”
    Ze slaat haar vuist met een harde klap tegen de muur en ik vraag me af of dat geen pijn doet, waarna ik naar haar toe wankelde en haar hand vasthoud waarmee ze geslagen had. Gelijk begin ik deze een beetje te masseren en strelen, zodat het wat minder pijn zou doen en ik kijk haar aan, terwijl ik me misselijker begin te voelen. “Je hebt gelijk.”
    Ik laat haar los en zak tegen de muur op de vloer. Er staat koud zweet op mijn voorhoofd, armen en borstkas, alsof ik net wakker was geschrokken uit een nachtmerrie. “Skylar,” Ik ademde hevig ondertussen en kneep mijn ogen dicht, nog nooit had ik het zo erg gehad. “Ik voel me niet goed…”


    Skylar Hope "Skye" Chamberlain
    Beck loopt wankelend naar toe en pakt mijn pijnlijke hand vast.
    Ik begin lichtjes te fronsen als hij die zachtjes masseert en streelt. Het voelt fijn maar mooi niet dat ik dat nu ga toegeven.
    'Je hebt gelijk,' zegt hij en hij laat mijn hand los waarna hij weer op de grond zakt. 'Skylar'. Het valt me op dat hij steeds is heviger begint adem te halen. 'Ik voel me niet goed...'
    'Hoogtijd dat je daar eens achterkwam,' mompel ik en ik zak bij hem neer. 'Ik wil dat je nu eerlijk vertelt wat er is, of je dit vaker hebt en of het dan ook zo erg is. Anders breng ik je naar het ziekenhuis. Tegenstribbelen heeft geen zin'.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Beck Michael Bowen.
    “Hoogtijd dat je daar eens achter kwam,” mompelde ze en zakte bij me neer, maar ik voelde me zo misselijk dat ik er maar niet op reageerde. “Ik wil dat je nu eerlijk vertelt wat er is, of je dit vaker hebt en of het dan ook zo erg is. Anders breng ik je naar het ziekenhuis. Tegenstribbelen heeft geen zin.”
    Ik pruil even en kijk haar aan, maar het werkt niet omdat het me nog steeds zwaar duizelt en ik heb iemand nodig, dus zucht dan, terwijl ik mijn hoofd tegen de muur laat leunen en mijn ogen dichtdoe.
    “Ik heb dit vaker, maar nog nooit zo erg gehad… Ik weet eerlijk niet waardoor het komt, eerlijk waar… echt…” mompel ik steeds zachter, waarbij ik even naar mijn hoofd grijp.
    “Het zijn gewoon familieproblemen… Privé.”


    Skylar Hope "Skye" Chamberlain
    Hij pruilt even en leun met zijn hoofd tegen de muur terwijl zijn ogen dicht zijn.
    'Ik heb dit vaker, maar nog nooit zo erg gehad… Ik weet eerlijk niet waardoor het komt, eerlijk waar… echt…' mompelt hij zacht en hij grijpt naar zijn hoofd.
    'Het zijn gewoon familieproblemen… Privé'.
    Ik leg mijn handen op zijn wangen en draai zijn gezicht mijn kant op. 'Ik wil je echt helpen maar dan zal je wel moeten vertellen wat er aan de hand is'. Ik bijt even aarzelend op mijn lip voordat ik verder praat. 'Mijn moeder is verpleegster...Zij zou eventueel even naar je kunnen kijken?' stel ik voorzichtig voor.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered


    [Miam --> BeIIisario]
    (met hoofdletter 'i's ipv 'L')


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Beck Michael Bowen.
    Ze legt haar handen op mijn wangen en draait mijn gezicht haar kant op, waardoor ik haar wel aan moet kijken.
    ‘Ik wil je echt helpen maar dan zal je wel moeten vertellen wat er aan de hand is.’ Aarzelend beet ze even op haar lip voordat ze überhaupt ook maar verder ging met praten.
    ‘Mijn moeder is verpleegster… Zij zou eventueel even naar je kunnen kijken?’ stelde ze voorzichtig voor en ik haalde mijn schouders op. Ik wist niet meer wat ik moest doen, deze was veel erger dan alle andere.
    Ik wilde antwoorden, maar zelfs dat lukte niet, het leek alsof mijn stem verdwenen was, waardoor ik alleen maar hulpeloos mijn schouders op haalde. Het maakte me allemaal niet meer uit.
    Misschien was het wel goed als haar moeder even naar me zou kijken, van wat er precies was…’ Dus knikte ik mijn hoofd als antwoord op haar vraag.


    Gancanagh schreef:
    [Whoesh. Ik heb het even druk gehad, geen zin in internet. Sorry daarvoor. Maar laten we hier even wat leven in blazen.]

    Bas

    "Een hele harde mep," zegt Michele met een glimlach. Ik grinnik even. "Is hier nergens een plek waar ik kan staan?"
    Ja, dat is er wel, maar wat is daar nou leuk aan? Ik moet zachtjes lachen als ik merk dat ik al de hele dag mezelf niet veel ben. Van de rustige, verlegen Bas blijft niet veel over.
    "Nee, maar je kan zitten," zeg ik met een mysterieuze grijns.
    Ik duik opnieuw onder en zwem tussen Michele's benen door. Als ik ver genoeg ben, kom ik naar boven zodat ze op mijn schouders zit. Zelf blijf ik rustig watertrappelen.
    "Roep me als je piraten ziet," lach ik.


    Michele

    "Nee, maar je kan zitten?"
    Ik kijk hem niet-begrijpend aan, maar bereid me voor op het ergste. Ik frons even wanneer hij onder water duikt, en gil wanneer hij tussen mijn benen doorzwemt. Ik houd me stevig aan hem vast wanneer hij boven komt en geef hem een speelse mep op zijn hoofd.
    "Roep me als je piraten ziet."
    Ik grinnik even.
    "Je bent echt vreselijk, weet je dat?"


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    (Ik hoop niet dat dit RPG dood gaat, want ik vind GG juist een gaaf iets om een RPG over te hebben..)


    Amaranta schreef:
    (Ik hoop niet dat dit RPG dood gaat, want ik vind GG juist een gaaf iets om een RPG over te hebben..)


    Ik zal morgen reageren, weet nu echt niks


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Skylar Hope "Skye" Chamberlain
    Beck knikt als antwoord waarop ik hem overeind trek en weer ondersteun. Langzaam lopen we de gang door richting de volgende trap als ik me ineens iets bedenk. Mijn moeder is niet eens thuis.
    'Beck,' begin ik. 'Mijn moeder is niet thuis...' zeg ik aarzelend. 'Ik zie haar pas morgenochtend weer...' Ik bijt op mijn lip, niet goed wetende wat ik nu moet doen. Ik weet wel zeker dat hij niet naar het ziekenhuis wil. 'We zouden wel naar mijn huis kunnen gaan maar ze kan je dan pas morgenochtend helpen'.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [BeIIisario --> Nayade]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    [Come on, deze RPG is te leuk om nu al dood te gaan :/]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Bas

    "Je bent echt vreselijk, weet je dat?"
    Ik kijk naar boven en vergeet dat ik daarbij mijn schouders moet ophalen, waardoor Michele met een plons weer in het water belandt. Ik trek even een bedenkelijk gezicht en help haar dan weer boven blijven.
    "Sorry, niet met opzet deze keer," zeg ik zachtjes, in de hoop dat ze niet al te boos is.
    Ik besluit maar eens te kijken hoe het met mijn gasten zit, en zwem naar de kant, waar ik Michele een hand aan bied om haar ook uit het water te helpen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Bisous schreef:
    [Come on, deze RPG is te leuk om nu al dood te gaan :/]


    [Ik spring morgen weer in. Hopelijk helpt dat.. S:]