Volturi War - 1 - Speeltopics

Het verhaal:
Het is het jaar 2143. In de vampierwereld is de Volturi nog steeds aan de macht maar nog geen twintig kilometer verder zit in San Giovanni een clan nog groter en ontzagwekkendere clan als zij. Na enkele eeuwen durven zij eindelijk hun greep naar macht te doen en de Volturi aan te vechten. In het begin was de strijd nog onzichtbaar voor onpartijdige vampiers maar nu zijn ook zij aan de beurt om een kant te kiezen. De provincie Pisa verandert in een bovennatuurlijk slachtveld. Worden er vriendschappen gesloten? Ontstaan er liefdes? En kan je je oude vrienden nog vertrouwen?

Volturi:
Nahuel - Candybear
Valentijn Emilio Scagliotti - TheRumIsGone
Jane - iMacbook
Sake - MangaXD
Angelique Madeline Valois - Leannan
Alexander (Alex) Miraz - HurtedHeart




San Giovanni:
Jona - CandyBear
Elena - Brennanzer
Ace - myMOMENTS
May Violet Grey - HurtedHeart
Callum - CandyBear
Alice Cullen - TheRumIsGone


Begint onpartijdig:
Manora-MangaXD [gaat over naar San Giovanni]
Renesmee - Martha1Dx [wordt Volturi]
Bella - TheRumIsGone [gaat naar de Volturi om Renesmee terug te halen]



Ik heb de personen uit de boeken die nog niet gespeeld worden hier niet bijstaan maar je mag ze altijd nog invullen in het rollentopic. Zo is het overzichterlijker.

Meedoen mag en kan altijd

[ bericht aangepast op 20 mei 2012 - 20:11 ]

---

Remember to be ridiculous.

May Violet Grey
Ik voelde vampieren ongveer 300 meter ver weg van mij. Iets wat ik in een paar seconde kon overbruggen, maar ik wist hun gaven niet dus maakte ik mijn schild klaar voor gebruik. Ik kon gaves even tegenhouden met energie. Deze had ik natuurlijk estolen van mijn slachtoffers want ik had geen energie geen enkele vampier. Alleen bewegings energie. Die kon ik ook afpakken van vampieren zodat ze een soort van bewusteloos op de grond lagen. Dat was altijd al een handige gave geweest. Ik zie een jongen naar me kijken, maar ik voel geen kloppend hart. Ik gokte dan dat hij Volturi was. Ik liet een onzichtbare glimlach op mijn lippen glijden. Mijn gave had ze zo neer.

[ bericht aangepast op 20 mei 2012 - 15:15 ]

---

I'm finally back, Finally after a Year break

[wat is er het laatst tegen Jona of Nahuel gezegd en wat is er gebeurd?]

---

Remember to be ridiculous.

[Ehmm.. Valentijn en angelique zijn naar buiten gegaan.. en verder weet ik het niet ^^]

---

Don't be like the rest of them, darling

[Ze hebben een deur ontdekt in de gang waar ze stonden en het was een ruimte waar drie tronen stonden...nu zijn ze ergens buiten en gaan bijna in aanvaring met May...Pik gewoon in waar Angelique en Valentijn zijn.]

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Jona
'Ik kan niet wachten tot het beeld waarheid wordt,' zeg ik. 'Maar laten we maar even snel een kamer voor deze hier zoeken.'

---

Remember to be ridiculous.

Nahuel
Ik rek me uit en besluit weer te gaan lopen. Ik volg zonder veel moeite het geurspoor van Angelique en Valentijn naar buiten. Na een tijd zie ik ze tegenover een derde vampier staan. Het ziet er niet echt vriendelijk uit dus ik ga schuin achter ze staan. 'Wat is er?'

---

Remember to be ridiculous.

Angelique Madeline Valois

Ik volgde de blik van Valentijn en stak automatisch mijn kin wat in de lucht wat me een arrogante uitstraling gaf.
Zonder een woord te wisselen met Valentijn of Nahuel, gebruikte ik mijn gave op de vrouwelijke vampier.
Ik probeerde ervoor te zorgen ervoor dat ze vanuit het niets op de grond lag en niet recht kon.
"Gaan we er naartoe?" Vroeg ik zonder mijn blik los te scheuren.
Wat ze ook zou doen, ze zou niet kunnen rechtstaan, hoe graag ze ook wilde.
Ik moest dan eerst stoppen met mijn gave op haar te gebruiken, wat ik niet meteen van plan was.

[ bericht aangepast op 20 mei 2012 - 15:23 ]

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Renesmee Carlie Cullen
Helaas voor hem. Ik wist mijn gave maar al te goed. Ik had de gaves mijn mijn vader en moeder, maar omgekeerd. Mijn vader kon gedachtes lezen, ik kon mijn gedachtes laten zien. Mijn moeder had een gave om andere gaves buiten te sluiten, maar mij kon niemand weerstaan. Ik maakte er gebruik van. Ruw werd ik omhoog getrokken door die enge gast. Ik bestudeerde zijn gezicht opnieuw. Nee, hij moest nieuw zijn bij de Volturi. Ik draaide mijn handje zo, zodat mijn handpalm op mijn hand kwam te liggen. met alle kracht die ik had, liet ik hem mijn gedachtes zien. Ik liet mama zien, papa zien, en iedereen van wie ik hield. Als teken dat hij me niet mee kon nemen. Alstublieft. Doet u me dit niet aan. Ik liet mijn schattigste gedachtes zien, hopend hem over te halen. Maar nee. Het enige wat ik terug kreeg, is dat vreselijke gekrijs weer. Als een soort hypnose kon ik niets meer doen en werd ik helemaal slap. Niet veel later lag ik bewusteloos over zijn schouder. Joost mag weten waar hij me mee naartoe nam.

---

Never let the fear of striking out keep you from playing the game~.

[Wat je deed lukt niet ze heeft een tijdelijk schild tegen gaves dat kon ze maken door de energie die ze gestolen had van mensen ]

---

I'm finally back, Finally after a Year break

Nahuel
'Ik vind het goed,' zeg ik. 'Is dit een Giovanni? Het kan ook een gewone nomade zijn.'
Iets in mij zegt dat ze dat niet is want een nomade draagt stevigere kleding, meer gericht op de natuur. Minder op niet opvalln.

---

Remember to be ridiculous.

Angelique Madeline Valois

"Mijn gave werkt niet bij haar." Siste ik geïrriteerd. "Ik vertrouw haar nu nog minder."
Met een diepe zucht begon ik op een menselijk tempo naar haar te wandelen en trok een wenkbrauw vragend op.
"Vast en zeker niet van hier?" Vroeg ik zonder enige blijk van emotie te tonen.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Elena
'Aan de noord-kant weet ik nog wel een kamer zijn die vrij is. Perfect om iemand te leggen die bezig is met in een vampier te veranderen.' zei ik. Ik kon eerliijk gezegt ook niet wachten op dat moment. Ook kon ik niet wachten op het moment dat ik haar grootste angst te weten kwam. Dan kon ik haar daar de rest vaan hier miserabele leventje mee kwellen.

---

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Valentijn Emilio Scagotti

Ik loop net als Angelique naar het meisje toe waarna ik haar eerst aankijk, Angelique haar gave werkte niet op haar, wat betekende dat ze een beschermende soort gave had.

---

Don't be like the rest of them, darling

Nahuel
Ik loop wel mee maar blijf toch een beetje achter Angelique staan. We weten niet of ze een vriend of vijand is en voor Angelique zal zo'n gevecht toch een stukje makkelijker zijn als voor mij. Maar elke gave is toch uniek? Waarom heeft zij dan net zo'n schild als Bella Cullen? Dat kan helemaal niet. 'Vreemd,' mompel ik. 'Ze kan geen exact dezelfde gave als Bella hebben.'

---

Remember to be ridiculous.

Jona
Ik kijk haar glimlachend aan. 'Klinkt goed, houd hem een stuk van Ace. Op dit moment zou hij er nog iets bij winnen haar bloed te drinken,' zeg ik. 'We zullen May en Ace straks over onze nieuwste aanwinst inlichten en ik heb het liefst dat hij dan nog leeft. Of een soort van in elk geval.'

[ bericht aangepast op 20 mei 2012 - 15:35 ]

---

Remember to be ridiculous.