• Introduction.
    Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
    Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
    Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
    De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
    Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

    Environment.
    Op het eiland staan twee gebouwen. Het cellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
    Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
    De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
    De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

    Rules.
    • 16+ mag, maar hou de details voor je.
    • Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
    • Minimaal 7 tot 10 regels in het speeltopic (Zie tips: Klik hier).
    • Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
    • Naam veranderingen doorgeven.
    • Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

    Persons.
    Jailers: (Totaal 10)
    Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Password
    Quinto Thomas Reynolds - Password
    Nicholas Boq Mead - Escritura
    Nessarose Denise Scribe - Escritura
    Jaelle Mai Fletcher - Gaisford
    Alexandra Erin Violet Roselynn - LEADERLOUIS - Afwezig.
    Samantha-May Rodriguez - IHeartMusicc
    Nog 1 mannelijke en 2 vrouwelijke cipiers.

    Prisoners: (Totaal 14)
    Maya Juliëtte Adams - Aragog
    Merylle Auréle 'Beau' Blanche - scribere
    Nicole Joy Eastwood - xMarvelous - Afwezig.
    Delphine Sarah Parker - Frodo
    Dakota Moore - Endure
    Mallory Tracy - Assassin
    Victor Benjamin Söderberg - Mebarak
    Luca Jones - Assassin
    Kylian Scott Hayes - Aotearoa
    Nog 3 mannelijke en 2 vrouwelijke gevangenen.

    Iedereen die doorgestreept is, is natuurlijk nog steeds welkom, alleen heb je al een tijdje niet gereageerd.

    Topic's.
    Rollen [1].
    Rollen [2].
    Story.
    One.
    Two.
    Three.

    Cell Division.
    Cell 1: Mallory Tracy en Merylle Auréle 'Beau' Blanche.
    Cell 2: Maya Juliëtte Adams en Delphine Sarah Parker.
    Cell 3: Dakota Moore en Nicole Joy Eastwood.
    Cell 4: Victor Benjamin Söderberg en Luca Jones.
    Cell 5: Kylian Scott Hayes en Boy.

    Daily Schedule.
    8.30 - 9.30 - Ontbijt.
    12.00 - 13.00 - Middageten.
    14.00 - 16.00 - Buiten.
    18.00 - 19.00 Avondeten.


    Have fun!

    [ bericht aangepast op 18 mei 2012 - 18:02 ]

    Mebarak schreef:
    [Neem de tijd meid. Deed ik ook :')]


    [Vond ik niet erg hoor.
    Ik zit hier de hele dag van die cliché films te kijken (shame on me) maar nu heb ik wel wat meer inspiratie]


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    [half uur weg ben er zo weer]


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    Victor

    Met een glimlach zoen ik haar terug. Met mijn handen trek ik haar dichter tegen me aan. Voorzichtig laat ze me los en legt ze haar wang tegen de mijne. Het brandt op een enorm prettige manier. Het voelt veilig. Voorzichtig snuif ik haar geur op. Het heeft iets zoetigs maar niet te. Fris en zoetig, zo ruikt ze. Haar hand aait over mijn buik, draaien kleine cirkeltjes over mijn shirt. Het maakt de vlindertjes wakker. Zachtjes druk ik een klein kusje in haar hals.
    "Hoe gaan we het verborgen houden?" vraag ik zachtjes.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Assassin schreef:
    [Bored, iemand die iets wilt doen?]


    [Hij zou weer naar Nicole kunnen gaan xd ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    xMarvelous schreef:
    (...)

    [Hij zou weer naar Nicole kunnen gaan xd ]


    Arme Nicole haha.


    Your make-up is terrible

    Assassin schreef:
    (...)

    Arme Nicole haha.



    [ik heb toch niet veel te doen a.]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Anders reageer je gewoon dat je niet wegloopt bij Luca? Dat kan ook nog.


    Your make-up is terrible

    Assassin schreef:
    Anders reageer je gewoon dat je niet wegloopt bij Luca? Dat kan ook nog.


    [Goed idee a. Ik zal even iets schrijven ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Nicole Joy Eastwood
    'Ja, dat zal dan wel,' glimlacht hij zwak.
    Hij legt zijn hoofd op zijn knieën en draait zijn gezicht weg.
    Ik ben bijna de cel uit maar draai me toch weer om.
    Luca zit op zijn knieën voor het bed en maakt een mooi en net stapeltje van de brieven. Hij doet het erg zorgvuldig.
    Ik bijt op mijn lip en blijft staan. 'Luca, gaat alles goed?' vraag ik voorzichtig.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Merylle Aurele Virginie Isabelle Blanche -Beau-

    Wanneer ik zijn lippen in mijn hals voel duw ik bijna in een reflex mijn oor tegen m'n schouder, een klein kreetje van schrik komt over mijn lippen waarna ik me grinnikend weer tegen de radiator laat zakken.
    'Hoe gaan we dit verborgen houden?' ik kijk hem even aan, zijn ogen hebben vanuit dit oogpunt veel meer diepgang en vanuit een bepaalde hoek zie ik een turkooizen glinstering erin. Oh shit wat zei hij nou. Langzaam herhaal ik zijn woorden in m'n hoofd. Hij heeft zeker een punt weet ik. Ik haal mijn schouders op. Het was nog niet in me opgekomen dat dit geheim moest blijven, helaas als dit uitkomt kan het nooit gunstig uitpakken
    'Nou we doen alsof er niets is, that's it. Wacht... Moet ik dan doen alsof ik je nog steeds niet mag?' ik trek een beteuterd gezicht.


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    Luca Jones

    Ik heb alles mooi opgestapeld en maak het dunne lint vast, niet te hard want dan breekt het, daarom schrik ik van Nicole's stem. Ik had verwacht dat ze allang weg was gegaan, wat houd haar nou hier?
    "Luca, gaat alles goed?" vraagt ze voorzichtig.
    Ik kijk op en zie dat ze bijna weg is, ze staat aan het einde van de cel, bij de open deur. Ik sta op met het bundeltje in mijn handen.
    "Voor zover het goed kan gaan in een gevangenis." prevel ik zacht.
    Ik draai me weer om, zodat ik de brieven netjes kan opruimen in de lade. Er zit voor de rest weinig in.


    Your make-up is terrible

    Victor

    "Nou, we doen alsof er niets is, that's it. Wacht, moet ik dan doen alsof ik e nog steeds niet mag?"
    Er speelt zich een kleine lach op mijn gezicht.
    "Wel spannend," grinnik ik en ik druk een klein kusje op haar lippen.
    "Net doen alsof we elkaar haten."
    Met een grijns kijk ik haar aan en ik speel met haar bruine haren.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Nicole Joy Eastwood
    Luca staat op met de brieven in zijn handen.
    'Voor zover het goed kan gaan in een gevangenis.' zegt hij zacht.
    Hij draait zich weer om en legt de brieven in een la.
    Ik twijfel even en loop dan de cel weer in, niet echt goed wetende wat ik moet zeggen. Ik loop naar hem toe en ga naast hem staan. 'Wil je er over praten?' vraag ik. 'Over je zusjes bedoel ik,'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Luca Jones

    Nicole komt naast me staan, ik schuif de la weer dicht.
    "Wil je erover praten?" vraagt ze. "Over je zusjes bedoel ik."
    Ik draai me om zodat ik haar kan aankijken. Even blijft het stil en ben ik sprakeloos. Vreemd meisje dit, ze hoort hier inderdaad niet thuis.
    "Over mijn zusjes praten?" vraag ik zacht. "Ik... ik weet niet wat ik erover zou moeten vertellen hoor." beantwoord ik haar vraag uiteindelijk.
    Ja, ik ben bang dat ik haar teveel informatie geef en ze ervan gebruik maakt, zodat ik geen gebruik meer kan maken van haar. Dat zou voor mij een hel worden.


    Your make-up is terrible

    Beau

    'Wel spannend. Net doen of we elkaar haten'.
    Ik schiet in de lach en prik in zijn buik. Quasi verontwaardigd frons ik mijn wenkbrauwen
    'sadist, pas maar op ik ben er vast heel goed in,' grijns ik, in mijn hoofd heeft zich een nieuw spel gevormd. Eerlijker, spannend en volgens onze ongeschreven regeltjes. De sfeer is geheel ontspannen zo op deze manier.
    'oké maar dan mag je niet kuchen en geen oogcontact maken,' grinnik ik, hoe lang ik het vol ging houden wist ik niet maar anders werd het zo moeilijk om ongeïnteresseerd te blijven doen. Eigenlijk mocht hij me ook niet aanraken anders werd ik gek. Ik verschuif mijn hoofd even en kijk hem glimlachend aan.


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-