• Introduction.
    Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
    Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
    Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
    De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
    Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

    Environment.
    Op het eiland staan twee gebouwen. Het cellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
    Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
    De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
    De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

    Rules.
    • 16+ mag, maar hou de details voor je.
    • Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
    • Minimaal 7 tot 10 regels in het speeltopic (Zie tips: Klik hier).
    • Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
    • Naam veranderingen doorgeven.
    • Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

    Persons.
    Jailers: (Totaal 10)
    Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Password
    Quinto Thomas Reynolds - Password
    Nicholas Boq Mead - Escritura
    Nessarose Denise Scribe - Escritura
    Jaelle Mai Fletcher - Gaisford
    Alexandra Erin Violet Roselynn - LEADERLOUIS - Afwezig.
    Samantha-May Rodriguez - IHeartMusicc
    Nog 1 mannelijke en 2 vrouwelijke cipiers.

    Prisoners: (Totaal 14)
    Maya Juliëtte Adams - Aragog
    Merylle Auréle 'Beau' Blanche - scribere
    Nicole Joy Eastwood - xMarvelous - Afwezig.
    Delphine Sarah Parker - Frodo
    Dakota Moore - Endure
    Mallory Tracy - Assassin
    Victor Benjamin Söderberg - Mebarak
    Luca Jones - Assassin
    Kylian Scott Hayes - Aotearoa
    Nog 3 mannelijke en 2 vrouwelijke gevangenen.

    Iedereen die doorgestreept is, is natuurlijk nog steeds welkom, alleen heb je al een tijdje niet gereageerd.

    Topic's.
    Rollen [1].
    Rollen [2].
    Story.
    One.
    Two.
    Three.

    Cell Division.
    Cell 1: Mallory Tracy en Merylle Auréle 'Beau' Blanche.
    Cell 2: Maya Juliëtte Adams en Delphine Sarah Parker.
    Cell 3: Dakota Moore en Nicole Joy Eastwood.
    Cell 4: Victor Benjamin Söderberg en Luca Jones.
    Cell 5: Kylian Scott Hayes en Boy.

    Daily Schedule.
    8.30 - 9.30 - Ontbijt.
    12.00 - 13.00 - Middageten.
    14.00 - 16.00 - Buiten.
    18.00 - 19.00 Avondeten.


    Have fun!

    [ bericht aangepast op 18 mei 2012 - 18:02 ]

    Luca Jones

    "Oh, dat spijt me voor je." zegt ze zacht. "Maar ze kunnen het waarschijnlijk wel redden zonder jou. En ook als je niet hier zou zitten, zou je niet eeuwig voor hen kunnen zorgen." Ze kijkt me aan en bijt op haar lip. "Als je het er niet over wilt hebben hoeft dat niet." zegt ze.
    Ik schud kort mijn hoofd. "Ze zijn toch al uit huis, ze zijn ouder dan ik, hoewel ik wel voor de gezorgd heb als 'hoofd' van het gezin. Maar toch wil ik ze graag zien, het zijn de enige die nog dichtbij me staan." Ik kijk haar niet meer aan, ik wil niet dat ze nu in mijn ogen kan kijken.


    Your make-up is terrible

    Nicole Joy Eastwood
    'Ze zijn toch al uit huis, ze zijn ouder dan ik, hoewel ik wel voor de gezorgd heb als 'hoofd' van het gezin. Maar toch wil ik ze graag zien, het zijn de enige die nog dichtbij me staan,' zegt hij zonder me aan te kijken.
    Ik denk even na. 'Misschien kan je regelen dat je ze kan zien? Dat wordt waarschijnlijk wel moeilijk maar als je ze echt graag wilt zien is het de moeite waard lijkt me,'
    Ik twijfel even maar pak dan toch zijn hand vast en knijp er zachtjes in.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Luca Jones

    "Misschien kan je regelen dat je ze kan zien? Dat wordt waarschijnlijk wel moeilijk maar als je ze echt wilt zien is het de moeite waard lijkt me." zegt ze tegen me.
    Ze pakt mijn hand vast en knijpt er zachtjes in, waardoor ik het erop waag en haar kort aankijk en naar haar glimlach voor ik weer wegkijk.
    "Misschien." zeg ik zacht. "Ik... Ik ga het gewoon vragen. Bedankt." murmel ik zacht, niet helemaal zeker van mijn zaak maar toch gemotiveerd.


    Your make-up is terrible

    [Iemand die Courtney wil meeten? Ik heb zin in drama.. :D]

    Nicole Joy Eastwood
    Hij glimlacht heel even naar me maar kijkt dan weer weg.
    'Misschien. Ik... Ik ga het gewoon vragen. Bedankt.' murmelt hij zacht.
    Ik haal mijn schouders op. 'Geen probleem,' zeg ik.
    Ik vraag me af waarom ik hem überhaupt troost of met ideeën kom om hem op te vrolijken, vooral niet nadat wat hij heeft gedaan. Ik zucht even waarna ik opsta en weer op het andere bed ga zitten om vervolgens een beetje om me heen te kijken, niet goed wetende wat ik moet zeggen.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Luca Jones

    Ze haalt haar schouders op. "Geen probleem." zegt ze.
    Na een tijdje zucht ze en staat ze op om op het andere bed te gaan zitten en om zich heen te kijken. Ik kijk naar haar van over mijn knieën.
    "Je mag wel weg hoor, Nicole." Dit keer zeg ik haar naam zacht en niet zo respectloos. Ze heeft het verdient. "Ik bedoel, je bent niet verplicht om hier te blijven door mij."
    Ik wrijf even over mijn gezicht en zucht kort.


    Your make-up is terrible

    Nicole Joy Eastwood
    Luca kijkt naar me van over zijn knieën.
    'Je mag wel weg hoor, Nicole. Ik bedoel, je bent niet verplicht om hier te blijven door mij,' hij wrijft over zijn gezicht en zucht even.
    Ik knik en kom overeind.
    'Dan eh, ga ik maar,' zeg ik en glimlach lichtjes naar hem. 'Ik zie je vast wel weer als we naar buiten mogen,' voeg ik er nog aan toe terwijl ik alvast naar de deur loop.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Dakota Moore.
    Hij bevestigde het feit dat er een dossier van mij was, met alle informatie over mij.. Mijn leven. Op welke school ik zat, welke opleiding ik volgde, waar ik woonde, waar ik werkte. Helaas, dat alles was verleden tijd. Nu zat ik hier vast en er was niks dat ik er nog tegen kon doen, enkel het me zo goed mogelijk naar de zin te maken hier. Voor hoever dat mogelijk was immers.
    "Dan kan ik je straffen, op de manier die ik wil," legde hij me uit. Ik probeerde te bedenken wat dat in kon houden, helaas wist ik nog te weinig over de gevangenis waarin ik beland was om dat te weten.
    "Als ik jouw was zou ik gewoon luisteren, als je een 'leuke' tijd in de gevangenis wilt," beweerde hij me, al was het me wel duidelijk dat 'leuk' hier een andere betekenis had dan thuis. "Wel.." begon ik en wierp een blik op Beachboy, "ik weet zeker dat de lunchtijd nog niet voorbij is, dus ik hoef nog helemaal niet terug naar mijn cel," bracht ik er tegen in. Het was een pure gok, ik had namelijk geen flauw benul van de tijd. "Trouwens, jij weet mijn naam, wat is die van jou" voegde ik eraan toe. De andere cipier had haar naam niet verteld, maar misschien dat hij het wel wilde. Ik stak mijn handen in mijn zakken en keek even naar de ballerina's aan mijn voeten. Ze waren, naast mijn oude vertrouwde all stars, mijn lievelingsschoenen.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Luca Jones

    "Dan eh, ga ik maar." zet ze en glimlacht lichtjes naar me. "Ik zie je vast wel weer als we naar buiten mogen." voegt ze er nog aan toe terwijl ze alvast naar de deur loop.
    "Ja." Ik knik naar haar. "Dat zal dan wel." Ik glimlach zwak.
    Ik leg mijn hoofd op mijn knieën en draai mijn gezicht weg van Nicole, ze hoeft me niet zo te zien en het is waarschijnlijk beter als ze nu weggaat. Als ik de brieven daar nog zie liggen, ga ik op mijn knieën voor het bed zitten om alle brieven netjes en zorgvuldig, met aandacht op een mooi stapeltje te leggen.


    Your make-up is terrible

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

    "Wel.." Begint ze en werp een blik op de jongend die naast haar staat.
    Van hem weet ik de naam niet meer. Raar dat ik enkel de meeste namen van meisjes weet.
    "Ik weet zeker dat de lunchtijd nog niet voorbij is, dus ik hoef nog helemaal niet terug naar mijn cel," Daar had ze me, maar dat zal ik niet toegeven.
    "Dat is waar, maar ga dan op zijn minst hier weg. Er is hier niks belangrijks te zien," Zeg ik tegen haar.
    "Trouwens, jij weet mijn naam, wat is die van jou?" Vervolgt ze rustig.
    "Ik sta bekend onder vele namen," Zeg ik met een grimas. Eigenlijk is dat niet zo, maar het is fantastisch om de nieuwe gevangenen te plagen. "Noem mij maar gewoon Drew," Beantwoord ik haar vraag.
    Terwijl ik mijn armen over elkaar sla ik en haar aankijk. De jongen is nog al stil..

    [Ben ik weer, moest vandaag naar Den Haag maar ik ben weer terug :)]


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    [Ik zal met Victor schrijven maar ik ben net een half uur terug uit Duitsland dus het niveau, inspiratie en tempo zal zeer laag zijn.]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [ist gut]


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    [dsi] ik wacht even op atearoa met schrijvn ;]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Mebarak schreef:
    [Ik zal met Victor schrijven maar ik ben net een half uur terug uit Duitsland dus het niveau, inspiratie en tempo zal zeer laag zijn.]


    btw laatste van Beau staat op page 1


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-