• Introduction.
    Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
    Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
    Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
    De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
    Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

    Environment.
    Op het eiland staan twee gebouwen. Het cellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
    Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
    De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
    De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

    Rules.
    • 16+ mag, maar hou de details voor je.
    • Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
    • Minimaal 7 tot 10 regels in het speeltopic (Zie tips: Klik hier).
    • Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
    • Naam veranderingen doorgeven.
    • Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

    Persons.
    Jailers: (Totaal 10)
    • Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Password
    • Quinto Thomas Reynolds - Password
    • Nicholas Boq Mead - Escritura
    • Nessarose Denise Scribe - Escritura
    • Jaelle Mai Fletcher - Gaisford
    • Alexandra Erin Violet Roselynn - LEADERLOUIS - Afwezig.
    • Samantha-May Rodriguez - IHeartMusicc
    Nog 1 mannelijke en 2 vrouwelijke cipiers.

    Prisoners: (Totaal 14)
    • Maya Juliëtte Adams - Aragog
    • Merylle Auréle 'Beau' Blanche - scribere
    • Nicole Joy Eastwood - xMarvelous - Afwezig.
    • Delphine Sarah Parker - Frodo
    • Dakota Moore - Endure
    • Mallory Tracy - Assassin
    • Victor Benjamin Söderberg - Mebarak
    • Luca Jones - Assassin
    • Kylian Scott Hayes - Aotearoa
    Nog 3 mannelijke en 2 vrouwelijke gevangenen.

    Iedereen die doorgestreept is, is natuurlijk nog steeds welkom, alleen heb je al een tijdje niet gereageerd.

    Topic's.
    Rollen [1].
    Rollen [2].
    Story.
    One.
    Two.
    Three.

    Cell Division.
    Cell 1: Mallory Tracy en Merylle Auréle 'Beau' Blanche.
    Cell 2: Maya Juliëtte Adams en Delphine Sarah Parker.
    Cell 3: Dakota Moore en Nicole Joy Eastwood.
    Cell 4: Victor Benjamin Söderberg en Luca Jones.
    Cell 5: Kylian Scott Hayes en Boy.

    Daily Schedule.
    8.30 - 9.30 - Ontbijt.
    12.00 - 13.00 - Middageten.
    14.00 - 16.00 - Buiten.
    18.00 - 19.00 Avondeten.


    Have fun!

    [ bericht aangepast op 18 mei 2012 - 18:02 ]

    [Ben er weer! (:]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [Ik ga er meer dan een week niet zijn ! GA NAAR TURKIJE STRAKS !]

    Delphine Sarah Parker

    Toen ik langzaam van de eetzaal naar mijn cel liep, besefte ik dat ik daar ook weer alleen zou zijn. Ik kon mezelf niet toevertrouwen aan mijn eigen overpeinzingen, zonder enige vorm van afleiding. Wie weet hoe ik er dan aan toe zou zijn...
    Dus liep ik verder door de gang en liet mijn ogen over de verschillende cellen glijden. Er moest toch iemand zijn met wie ik kon praten?
    Maar iedere keer als ik een cel binnen keek, kreeg ik alleen een vuile blik die genoeg zei. Laat me met rust.
    Toen ik bij de voorlaatste cel kwam, las ik: Maya Juliëtte Adams en Dakota Moore. Perfect. Grijnzend glipte ik naar binnen en riep Maya's naam.


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Victor

    Ze ontbreekt heel even de kus.
    “Vic, ik vind je leuk.”
    Er komt een grote grijns op mijn gezicht. Tijd om iets terug te zeggen heb ik niet want met volle overtuiging drukt ze haar lippen op de zijne. Haar hand laat ze op mijn buik rusten waar alle vlindertjes zich verzamelen. Als gekken vliegen ze er rondjes en proberen ze zich eruit te beuken. Ik sla mijn armen rond haar middel en zoen haar met even veel overtuiging terug. Mijn linkerhand speelt met haar kastanje bruine haren terwijl mijn rechter over haar rug streelt.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Maya Juliëtte Adams
    Ik hoorde de deur van mijn cel krakend open gaan, en ik keek op. Een grijns verscheen op mijn gezicht toen ik tot de ontdekking kwam dat het Delphine was. ''Moest me een beetje opfrissen.'' zei ik schouderophalend.
    Ik trok mijn bebloedde, witte shirtje uit, en bekeek de wond. Hij was groter dan ik dacht.. Ik pakte een doekje, maakte die nat en haalde het ergste weg. Douchen zou ik zometeen wel doen, eerst even kijken of de wond serieus was.

    [Sorry ik ben net wakker, meer dan dit komt er even niet uit :')]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Ik ben er heel de avond niet en morgennamiddag ook niet. 2 voorstellingen van jazz (: ]


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    [Oké, vandaag een drukke dag gehad. Shoppen, op verjaardag. Ik noem het druk. ^^
    Maar, ik ben er weer! (:]

    Morgen komt mijn post. Het was al wat eerder de bedoeling maar donderdag viel de laptop uit onder het schrijven, gister was ik de hele dag in de weer met excursie en vandaag winkelen. Sorry dat ik zo weinig schrijf!!:S

    [ xHeavenlyx --> xMarvelous ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Aotearoa schreef:
    Morgen komt mijn post. Het was al wat eerder de bedoeling maar donderdag viel de laptop uit onder het schrijven, gister was ik de hele dag in de weer met excursie en vandaag winkelen. Sorry dat ik zo weinig schrijf!!:S


    Is niet erg hoor ;]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Kylian
    Dakota was nog steeds bezig met het “testen” van de vent die voor me stond. Ik had weinig zin om me ermee te gaan bemoeien en hield me daarom op de achtergrond. Ik hoorde van alles voorbij komen, dingen die altijd handig waren om te weten. Zoals dat er een dossier was van iedereen hier in het gebouw, dat cipiers van de meeste mensen wel wisten waarom ze er waren en hoe ze heten, of dat ze iedereen op elke mogelijke manier mocht straffen. Ook vroeg Dakota naar de naam van de cipier. Drew, antwoorde hij. Dankje Dakota, ze had me weer nieuwe informatie gegeven. Even keek ze me aan, alsof ze wou zeggen dat als het mis zou gaan, ik zou moeten rennen. Even knikte ik naar haar, bijna onzichtbaar. Als ze zou rennen, zou ik haar achterna gaan. In een keer de hele weg terug naar mijn cel. De weg wist ik nog wel, die was niet zo moeilijk. Het verbaasde me wel enigszins dat de cipier alleen nog maar naar haar had gevraagd en niet naar mij. Niet dat ik zo interessant was, integendeel ik was gewoon, niet uitdagen, niet agressief, ofja niet altijd. Ik was alleen agressief als iemand me boos maakte, echt boos en daar was heel wat voor nodig. Ach misschien gebeurde dat hier nog wel eens, sommige figuren die hier zaten, leken me wel het type om iemand boos te krijgen. Zelfs de cipier, Drew, zag ik daar voor aan. Ik leunde tegen de muur, wachtend tot er iets ging gebeuren.

    [Bored, iemand die iets wilt doen?]


    Your make-up is terrible

    [ha sorry dat ik geen Beau-post geschreven heb maar ik ga er nu aan beginnen]


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    [Neem de tijd meid. Deed ik ook :')]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Merylle Aurele Virginie Isabelle -Beau-

    Voordat ik mijn lippen weer op die van hem druk zie ik hem nog grijnzen, jammer dat ik zo snel ben want zijn reactie had ik ook graag willen zien. Het voelt zo goed hij en ik, mijn hand gloeit op zijn buik of is het zijn warme huid? Voorzichtig beëindig ik de innige kus en laat mijn gezicht een beetje naar voren komen waardoor ik zijn wang tegen de mijne voel. Een plotselinge angst overvalt me, als ik weer ergens om geef kan het me weer afgepakt worden. Ik slik, dit keer laat ik mijn angsten niet overheersen. Waarom zou ik mijn tijd hier in de gevangenis ongelukkig zijn als ik weet dat er nog een mogelijkheid is. Mijn kin rust even op zijn schouder. Ik wil zoveel zeggen maar de woorden blijven steken in mijn keel. Rustig aait mijn hand over zijn buik, mijn vingers trekken kleine cirkeltjes over zijn shirt en de angst ebt langzaam weg.


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-