[RPG] Alcatraz - Three. - Speeltopics

[ bericht aangepast op 7 mei 2012 - 19:06 ]

[ik ga ook even eten]

You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

Dakota Moore.
Er kwam een jongen mijn kant opgelopen en wat ik vreesde was waar, even wat tijd voor mezelf kon ik hier blijkbaar niet hebben. De blonde jongen, het type surfer- of beachboy. In ieder geval een gozer die het met zijn uiterlijk ver wist te schoppen bij de dames, alhoewel dat niet voor mij gold. Ik negeerde hem in de hoop dat hij vanzelf weer zou vertrekken, maar zelfs dat leek te veel gevraagd. "Jey," begon hij en ik slaakte een bijna onhoorbare zucht, "hoe is het?"
Ik keek hem aan en trok verbaasd mijn wenkbrauw op. "Prima, ik ben net lekker de stad in geweest, heb gezwommen en ook nog eens een lekkere McFlurry gehaald bij de Mac. Kan niet beter," zei ik waarbij het sarcasme van mijn stem droop. "Niet echt de beste vraag, hmm?" Hij zou met iets beters moeten komen dan dat al wilde hij mijn aandacht. Nog voor ik iets kon zeggen klom er iemand op een tafel, schreeuwde iets over het vieze eten en wij tegen de bewakers en voor ik het wist was iedereen met eten aan het gooien. "Oh mijn god.." mompelde ik zachtjes. Met grote ogen keek ik toe hoe iedereen elkaar bekogelde. Toen er eten mijn kant op werd gegooid wist ik op tijd mijn dienblad van tafel te grissen en als een soort schild voor me te houden. Was dit serieus?! Ik dook onder de tafel en trok de jongen er ook onder. "Gebeurt dit vaak hier?" siste ik, lichtelijk geïrriteerd. Het laatste waar ik zin in had was om helemaal bekogeld te worden met dat ranzige voedsel, als was het een amusant gezicht hoe anderen elkaar inpeperden, ik zelf wilde hier buiten gelaten worden.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

[ben ik weer]

You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

Victor Benjamin Söderberg

"Ik zou maar oppassen als ik jou was maarja jij weet vast wat goed is voor jezelf. Maar wat mij betreft heb je inderdaad niets te vrezen ik heb mijn eigen belangen om mijn mond te houden."
Het duurt even voordat ik door heb wat ze nou daarnet precies heeft gezegd. Eigen belangen. Eigenlijk vraagt dat om een uitleg. Nieuwsgierig kijk ik haar aan terwijl ze haar vingers bestudeerd. De neiging om haar hand te pakken kan ik nog net weerstaan maar haar eigen belangen zijn simpel weg niet te weerstaan. Opnieuw kuch ik, deze keer niet uit irritatie van mijn keel maar om mijn stem niet hees te laten klinken.
"Welke belangen?" vraag ik terwijl ik mijn nieuwsgierige ondertoon zo veel mogelijk probeer te onderdrukken.
"Ik zie dat namelijk niet zo in je. Jouw belangen om mij niet te verraden."
Ik geef haar een klein lachje en haal mijn hand door mijn haren.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Merylle Aurele Virginie Isabelle Blanche -Beau-

Ik strijk even met mijn vingertoppen langs de dikke grijze muur die deze gevangenis scheidt van de buitenwereld. Deze muren kenmerken mijn leven hier in de gevangenis en mijn leven in de toekomst want buiten de twee uur die we dagelijks doorbrengen op de buitenplaats voor de gevangene zal ik hier nooit meer uitkomen. Nooit zal ik meer vrij zijn, kunnen genieten van wat te drinken en een sigaretje of de roerige straten van Amerika doorlopen. Nooit zal ik een kans krijgen om nog wat te maken van mijn leven en wat denk ik wel niet, zelf doe ik niet aan kansen al helemaal niet een tweede kans. Ik kan niet zeggen dat ik er rouwig om ben alhoewel ik liever mijn tijd ergens anders vertoef zal ik nooit veranderen, niet in de gevangenis maar ook niet daarbuiten. Het meisje dat gelukkig was, positief en hield van pianospelen en moderne dans stierf samen met haar ouders. Dit is wat er over is een hoopje niks dat zichzelf heeft opgesloten in een stenen ford. Ik grijns dat ford voelt goed niet als schuilplaats maar als woonplaats en ik weet dat ik niet de enige ben die iets dergelijks doet. Jammer alleen dat iemand hier zonder moeite mijn ruimte binnentrad en vervolgens weer doodleuk met de sleutel naar buiten liep. Ik grinnik om mijn eigen poëtische gedachten en wrijf even met een hand langs m'n voorhoofd. Vic kucht weer en trekt daarmee mijn aandacht 
'welke belangen? Ik zie dat namelijk niet zo in je, jouw belangen om mij niet te verraden'. Ik kijk hem even aan en weet dat we weer van voren af aan beginnen alleen ben ik op dit moment niet zo zeker wie nou het spel met wie aan het spelen is. 
'Mijn belangen zijn de mijne en de jouwe zijn van jou laten we dat vooral zo houden. En natuurlijk zie je ze niet mensen kijken niet verder dan hun neus lang is en jij bent daar geen uitzondering op,' antwoord ik koel. Niet eerlijk aangezien Victor onmogelijk kan bedenken waarom maar het gaat hem niets aan. Ik kijk hem weer aan terwijl mijn vingers zich vermaken met een lok haren. Eigenlijk wil ik iets zeggen om de omstandigheden weer wat te verzachten maar bedenk me dan dat dat juist niet moet.

You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

[Ik probeer zo snel mogelijk te reageren hoor maar ik wil ook weer doorgaan met schrijven want dat loopt allemaal even niet zo lekker. Vic komt er in ieder geval aan.]

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

[Is goed en het maakt niet uit ik heb de tijd ben ondertussen begonnen met M&O dus ik vermaak me kostelijk. Ben benieuwd naar Vic]

You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

[Victor is niet heel interessant hoor :')]

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Kylian Scott Hayes
‘Prima, ik ben net lekker de stad in geweest, heb gezwommen en ook nog eens een lekkere McFlurry gehaald bij de Mac. Kan niet beter,’ zei ze op zo’n toon waar het sarcasme vanaf droop. Alsof ik zelf nog niet doorhad dat het niet de beste vraag was, benadrukte ze het ook nog even.
‘Niet echt de beste vraag, hmm?’ zei ze.
‘Nee, maar alles beter dan de vraag: “Zo en wat heb jij gedaan om in dit hok terecht te komen?” Of niet soms?’ vroeg ik met dezelfde sarcasme aan haar. Mijn aandacht werd getrokken door iemand die op de tafel ging staan en iets bleef roepen over dat we ons moesten verzetten. Niet veel later zag ik voedsel door de hele kantine vliegen. Het reactie vermogen van het meisje was dit keer sneller dan dat van mij, toen ze een dienblad van tafel griste en het als schild gebruikte. Ze dook onder de tafel en trok mij mee. Oke wat was hier nu net gebeurt? Het meisje leek net zo verbaasd.
‘Gebeurt dit vaak hier?’ vroeg ze, enigszins geïrriteerd. Verbaasd keek ik haar aan. Wist ze niet dat ik hier nog maar net was en ik het dus ook niet zo weten? Achja zal wel van niet.
‘Niet dat ik weet, zolang ben ik hier nog niet dat ik dit al eens heb meegekregen,’ mompelde ik terwijl ik onder de tafel vandaan naar de vliegende prak keek.

Victor Benjamin Söderberg

"Mijn belangen zijn de mijne en de jouwe zijn van jou laten we dat vooral zo houden. En natuurlijk zie je ze niet mensen kijken niet verder dan hun neus lang is en jij bent daar geen uitzondering op."
Ik trek mijn wenkbrauwen op. Jesus, kan dat kind niet normaal doen? Ik schuif me aan, aan de tafel en tik er wat onrustig met mijn vingers op.
"Wat heb ik nu verkeerd gedaan?" vraag ik een beetje geïrriteerd.
Ik kan geen peil op haar reacties trekken. Als ik denk dat ik een keer een normaal antwoord krijg wordt ze koel en afstandelijk. Bah, ik hou niet van dit soort types. Aan de andere kant wil ik niet dat ze nu weggaat. Ze heeft iets mysterieus, iets aparts waar ik mijn vinger nog niet echt op kan leggen. Het daagt me uit om uit te vinden wat het is. Waarom ze zo doet. Ik wil het weten en het liefst nu.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

[Is er heel toevallig iemand die op Mallory wilt reageren op één of andere manier?]

Your make-up is terrible

Maya Juliëtte Adams
Ik schoot in de lach toen er iemand naast me een klodder voedsel in zijn gezicht kreeg, maar die lach verdwijnde algauw van mijn gezicht toen ik iets plakkerigs op mijn schouder voelde.
Ik keek nors om me heen, en zag toen de dader; een meisje, hooguit een paar jaar ouder dan mij.
Ik liep op haar af, en nietsvermoedend keek ze de andere kant op. Voordat ze er op kon reageren, raakte mijn vuist met veel kracht haar gezicht, en ik hoorde iets kraken. Ik duwde haar op de grond, en gaf een harde trap tegen haar ribben. Payback time.
Het meisje sprong op, en trok aan mijn haren. Wat was dit, zo truttig was ik nou ook weer niet..
Ik draaide haar arm om waardoor ze niet veel meer kon doen; één beweging en haar arm brak.
Ik had al een bloedlip en een kras in mijn nek, ik hoefde er verder niks bij..
Ik duwde haar van me af, en zag dat ze een vuile blik op me wierp en daarna wegliep.
Ja, goed idee. En blijf weg. Ik snoof, en ontweek op het nippertje een kommetje eten.

[Dat is gewoon een random meisje hoor, geen bestaande rol iig :')]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Assassin schreef:
[Is er heel toevallig iemand die op Mallory wilt reageren op één of andere manier?]

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

[ijsje halen ben zo terug]

You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

[Grmpf.. wachtend op mensen.
Kan ik iets met Courtney doen? Ben een beetje inspiratieloos..]