[RPG] Experiments || 2 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 17 juli 2012 - 15:51 ]

Caroline Rosemary Davis.
"Dan heeft haat een nieuwe definitie," Begint hij. "Mensen die ik écht haat daar praat ik niet mee, mensen die ik écht haat had ik op de tafel laten liggen, mensen die ik écht haat had ik doogeslaan als ik de kans er toe kreeg, aangezien jij hier naast mij staat, levend en met mij pratend behoor jij niet tot de mensen die ik haat,"
Ik slik even. "Eh.. dankje," Stamel ik. "Maar ik kan niet weg.. Ik kan nergens heen.." Mompel ik zacht en kijk hem aan. Ik kan duidelijk zien dat hij geniet van de buitenlucht.

[Ik zit te denken om Nina op die bel te laten drukken :'). Weet alleen de reden nog niet..]

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Blanche schreef:
(...)

[Ik heb maar twee personage's waarmee ik speel. Fabiënne speel ik niet.. Dus dat kan wel. (:]

-Oké, dan graag. (: Wil je dat ik een meisje of een jongen aanmaak?-

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Aragog schreef:
[Ik zit te denken om Nina op die bel te laten drukken :'). Weet alleen de reden nog niet..]

Ze heeft honger . Kan Zachar meteen pissed worden op haar in z'n half dronken bui.

---

No growth of the heart is ever a waste

Zerefu schreef:
(...)
Ze heeft honger . Kan Zachar meteen pissed worden op haar in z'n half dronken bui.

Oh god :"D.
*Gaat schrijven*

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Adéline Nina Roux
Na mijn huilbui veegde ik mijn tranen weg, en kwam tot de ontdekking dat mijn maag knorde. Ik moest me inhouden om niet op die verdomde bel te drukken. Om wat afleiding te hebben kraste ik met mijn nagels op de muren, wat lijntjes achterliet zodat ik kon 'tekenen'.
Na een tijdje was ik het zat, en liep verveeld heen- en weer. Mijn ogen flitsten constant naar de bel, en mijn maag begon met de minuut harder te knorren.
Ik hield het niet meer.
Langzaam en twijfelend sjokte ik naar de bel, en drukte er enkele seconden op. Niet veel later werd de deur geopend door iemand van de bewaking. Hij vroeg waarom ik belde, en ik keek naar de vloer. ''Ik- Ik heb honger.'' piepte ik, al spijt van wat ik gedaan had.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Morticia schreef:
(...)
-Oké, dan graag. (: Wil je dat ik een meisje of een jongen aanmaak?-

[Dat mag je helemaal zelf weten. Ik zou wel weer een meisje willen spelen, want ik speel overal jongens, maar de keuze ligt bij jou. (:]

Matthew

Ik voelde me zo slecht. Zij hielp me hier wegkomen, maar zijzelf bleef hier. Dat kon ik toch niet maken. Ik keek haar moeilijk aan en weer naar buiten. Ik sloeg mijn ogen neer. "Ik haal je hieruit, al moet je je dagen met mij doormaken" zei ik beslist, "Ik- Ik heb nog een erfenis, voor ik hier naartoe kwam heb ik alles op een veilig plaats weggelegd, de sleutel van het kleine appartementje, en de som geld, het is niet veel maar het kan er mee door voor nu". Ik keek haar aan, wachtend op haar antwoord.

Blanche schreef:
(...)

[Dat mag je helemaal zelf weten. Ik zou wel weer een meisje willen spelen, want ik speel overal jongens, maar de keuze ligt bij jou. (:]

(Dat vind ik niet erg, maar dan maak ik wel een mannelijke onderzoeker aan. Ik vind mannen gewoon meer daar bij passen. :x Of je moet een erg dominante vrouw aanmaken, haha, dan moet ik denken aan mijn personage bij Pirates :'D)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Nelay
Ze glimlacht en draait zich vervolgens voor een laatste keer om. "Slaaplekker, Ayaki." Ze knikt hem toe en is verbaasd over het feit hoe.. Liefkozend haar stem klinkt.
Enkele tellen wacht ze op Snow die majestueus de traptreden op drippeld en vervolgens sierlijk in de gang blijft wachten.
Haar ijsblauwe ogen gaan nieuwsgierig naar Ayaki, waarna
ze kort spint. Een zacht lachje rolt over haar lippen.
"Ze vind je leuk." Ze wiebeld plagend met haar wenkbrauwen waarna ze wacht tot Snow op haar bed ligt.
Ze sluit de deur en kleedde zich toen uit.
In een schoon, wit jurkje gaat ze voorzichtig liggen. Ze is moe en wil de pijn verdrijven door snel in slaap te vallen.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Morticia schreef:
(...)
(Dat vind ik niet erg, maar dan maak ik wel een mannelijke onderzoeker aan. Ik vind mannen gewoon meer daar bij passen. :x Of je moet een erg dominante vrouw aanmaken, haha, dan moet ik denken aan mijn personage bij Pirates :'D)

[Jij maakt een mannelijke onderzoeker aan? Dan maak ik een vrouwelijk experiment. ]

Zachar - Onderzoeker.

Wodka nummer drie. Dit gaat de goeie kant op, Agranenko. Daar kunnen mijn oude studiegenoten in Moskou nog van leren. Het kwartier is nog niet om. Het op nummer vier wagen? Ik kijk aarzelend naar de fles. Nee, eerst maar eens een goeie peuk roken en-
'Hallo? Professor Agranenko?' Huh? Wat is er aan de hand? Ik loop naar de intercom en druk op de knop.
'Ja?' vraag ik, nu duidelijk de alcohol merkend.
'We dachten dat u uw experiment zelf wilde straffen. Ze heeft de bel gebruikt om om eten te vragen.' Ik slaak een zucht.
'Ik heb haar wat gegeven voor de avond,' leg ik uit op een manier die zo nuchter mogelijk over komt.
'Ja, ik laat de eer aan u over om haar te straffen.' Ik zwijg. Die bewakers zullen wel op hun flikker hebben gehad omdat de onderzoekers de kans zelf wilden om hun experimenten te straffen.
'Ik kom eraan.' Ik trek mijn jas aan, neem mijn ID, de fles wodka en sleutels mee en loop door de gangen naar Nina Roux. Shit, ik mag wel oppassen met die wodka.
'Laat het aan mij over,' zeg ik als ik bij haar aankom.
'Dus.. je wilde eten,' zeg ik.
'Volg mij.' Ik pak haar bij de arm beet - niet al te zachtaardig moet ik toegeven - en begeleid haar naar haar cel.
'Had ik niet gezegd dat die bel alleen bedoeld was voor noodgevallen?' Ik haal de fles tevoorschijn en leg die op het bureau neer. Driekwart liter is nog over.
'Je hebt tien minuten. Binnen die tien minuten moet die fles leeg gedronken zijn. Dat is je straf.'

---

No growth of the heart is ever a waste

Adéline Nina Roux
Ik schrok toen Zachar binnen kwam. ''Dus.. Je wilde eten.'' zei hij. Ik knikte kleintjes, en ontweek zijn blik. Een walm van alcohol kwam me tegemoet.
''Volg mij.'' zei hij, en hardhandig pakte hij me arm beet. Ik jammerde zachtjes, en probeerde me los te trekken uit zijn greep. Tevergeefs.
''Had ik niet gezegd dat die bel alleen bedoeld was voor noodgevallen?'' zei hij, en haalde een fles tevoorschijn. Mijn blik gleed van de fles terug naar hem. ''Maar het wás een noodgeval.'' wist ik uit te brengen, en keek weer weg.
''Je hebt tien minuten. Binnen die tien minuten moet die fles leeg gedronken zijn. Dat is je straf.'' zei hij, en ik keek hem ongelovig aan. Straks zaten we hier allebei dronken, en ik wou niet eens dénken aan de gevolgen. Het was sterke drank, en ik kon er niet goed tegen. Dat kwam nooit goed.. Inmiddels was er al een halve minuut voorbij, en trillend zette ik de fles aan mijn lippen. ''Je bent gestoord.'' zei ik zachtjes nadat ik een paar slokken had genomen. Dit kon niet, dit mocht niet.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Ayaki.

Ze draait zich om, alvorens ze in haar kamer verdwijnt.
'Slaaplekker, Ayaki.' Ik glimlach zachtaardig.
'Dank je. Hetzelfde.' Morgen zal ik terug moeten naar mijn cel. Ik voel er eerlijk gezegd weinig voor. Ik vind het prettig bij Nelay thuis. De sfeer is aangenaam, warm. En ze lijkt me eenzaam. Gevangen in een web van leugens en bedrog. Het is triest.
Ineens hoor ik het geluid van spinnen. Het is Nelay's kat. Ze zet een paar stappen in mijn richting en kijkt me aan. Ik wil mijn hand uitreiken om haar te aaien, maar besluit het niet te doen. Ik wil niet met Nelay aan de stok. Haar kat is misschien de enige die ze vertrouwt hier.
"Ze vindt je leuk," zegt Nelay met een blik die ik nog niet eerder heb gezien. Plagend. Ik glimlach. Ze zeggen dat dieren de directe emoties van mensen kunnen zien. Zou ze beseffen dat ik echt geen kwaad in de zin heb?
De poes trippelt naar Nelay die in haar kamer verdwijnt. Nu ben ik alleen op de gang. Ik besluit naar de logeerkamer te gaan. Ik sluit de deur achter me en trek mijn broek en blouse uit. Dan bedenk ik me dat het wellicht verstandig is om eerst te gaan douchen, want door het bloedbad dat ik heb aangericht is mijn lichaam niet bepaald schoon gebleven. Het bloed op mijn blouse is al opgedroogd, maar mijn lijf is verre van schoon. Ik besluit het erop te wagen. Ik open de deur en glip met de bol kleding in mijn hand naar de douche.
Ik open de kraan, trek ook mijn laatste kledingstuk uit en stap onder de douche. Ik sluit de ogen als het water over me heen glijdt. Ik voel me ineens een stuk rustiger nu.
Ik doe een dot shampoo over mijn haar en was mezelf grondig. Nu bevuil ik haar logeerbed tenminste niet. Ik doe de douche uit, droog me af en bind een handdoek om mijn middel. Zo, dat is gedaan. Al voelt het nog steeds licht ongemakkelijk om halfnaakt door het huis van een praktisch vreemde te lopen, ze ligt nu te slapen dus de weg is vrij.

---

No growth of the heart is ever a waste

[Ik doe nog één reactie ofzo en dan ga ik slapen, ik moet mijn slaapritme weer een beetje op orde krijgen x_x]

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''