Verloren - Speeltopic - 1 - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

4 juli 2014 - 20:21

Linkle 45597

Verloren gaat over een groep jongvolwassene dat zichzelf is kwijtgeraakt doordat ze in aanraking zijn gekomen met drugs. Ze zijn verslaafd en komen er maar moeilijk vanaf. De een is zwaarder verslaafd dan de ander.
Hun omgeving wordt er gek van en schrijft hen stuk voor stuk in voor een afkickkliniek. De Drugaway kliniek in Engeland. Ze hebben hier speciale methodes om de personen te helpen.
Maar wat de folder zegt blijkt binnen in de kliniek helemaal niet zo te zijn; Ze proberen hier in deze kliniek alleen maar drugs uit op de verslaafde om te zien wat het effect ervan is. Deze drugs zijn nog nooit gebruikt op mensen en de 'psychologen' vinden de cliënten een perfect doelwit.

Praattopic

Personages;

Cliënten; (max
- Ruedi Rutsaert - 19 - Avena -
- Barney Ian Moss - 24 - Bourne -
- Gereserveerd - MaIfoy - 30-6
- Caleb Hunter Sullivan - 19 - Tigresse -
- VRIJ
- Christen Maria North - 20 - Hemwin -
- Ombré Rose Carver - 18 - Descent -
- Sarah Katharina Rosanna Westfield - 20 - Foreverx -

Oprichter van de kliniek;
John Michiels

Psychologen/onderzoekers; (max 6)
- Bogatyr Rasskazov - 34- Avena -
- John Michiels - 60 - Debbaut -
- William Harrison Chandler - 32 - Tigresse -
- Gereserveerd - Mutatio - 30-6
- Rose June Hamilton - 31 - Promisess
- Gwen Sarah Timberland - 23 - GrandeGirl -

Regels voor de kliniek komen nog

De Drugaway Clinic;
- Administratie
- Zitruimte voor cliënten << Hier kunnen ze met elkaar praten, tv kijken, spelletjes spelen etc.
2
- Gangen << Alle gangen zien er vrijwel uit als deze
- Eetzaal << Elke morgen, middag en avond is hier een lopend buffet
- Slaapruimtes << Deze zijn voor iedere cliënt hetzelfde
- Badkamers << Deze zijn te vinden aan/in elke slaapruimte
- Onderzoekruimte << In de onderzoekruimtes worden de onderzoeken me drugs gedaan
Onderzoekruimte
Onderzoekruimte
Onderzoekruimte
- Buiten << Om het terrein zit een hek, dus de cliënten kunnen niet weg. Dit pad loopt om de hele kliniek heen

Algemene regels;
- Houd jongens en meiden gelijk!
- Leeftijden graag variëren. Het gaat hier om jongvolwassene, dus we maken de personages niet jonger dan 18 jaar
- Maximaal 2 personages p.p. Bespeel ze we beiden en verwaarloos ze niet
- Minimaal 200 woorden per post. Twee personages minimaal 400 woorden
- Bestuur alleen je eigen personage!
- Reserveringen blijven 3 dagen staan, na deze drie dagen krijg je nog één bericht en anders vervalt je reservatie
- Ik wil uiterlijk volgende week maandag het RPG openen
- OOC tussen haakjes
- Let op je ABN, spelfouten etc.
- Wees beleefd tegen elkaar, ik heb geen zin in ruzies buiten het RPG om
- Alleen ik open nieuwe topics tenzij anders aangegeven

Regels van de kliniek;

1. Contact met de buitenwereld is ten strengste verboden. Daarom worden alle elektrische apparaten die dit mogelijk maken ingenomen.
2. De psychologen zijn de baas, je dient naar hen te luisteren en ze te respecteren
3. We dineren op vaste uren;
-Ontbijt van 7:30 tot 8:00 uur
-Lunch van 12:00 tot 13:00 uur
-Diner van 18:00 tot 19:30
4. Om 23:00 uur is iedereen op zijn/haar kamers en om 23:30 gaan de lichten uit
5. 'S nachts is er niemand op de gangen. Wanneer een van onze medewerkers dit merkt zijn er straffen aan verbonden
6. Om 7:00 wordt iedereen gewekt door een alarm in de kamers. Hier dient naar worden te geluisterd
7. Er is geen mogelijkheid om van het terrein van de Drugaway kliniek te komen. Probeer dit dus ook niet uit. Eventuele straffen zijn hier aan verbonden

[ bericht aangepast op 8 juli 2014 - 20:15 ]
Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

4 juli 2014 - 20:25

Debbaut 24822

[MT, ik zal zien of ik vanavobd al kan posten!]

Queer zijn is gewoon alles

4 juli 2014 - 20:29

Dillinger 32627

[Mea Topica, (degene die dit vervelend vindt, deal with it or I'll send Rambo ]

Sidera nostra contrahent solem lunamque

4 juli 2014 - 20:32

Linkle 45597

We beginnen trouwens dat iedereen in de eetzaal zit, dit is makkelijker om ook al contact te leggen met andere!

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

4 juli 2014 - 20:33

Oneira 9549

[Dit is mijn topic en ik zal gaan schrijven.]

The monsters running wild inside of me. I'm faded

4 juli 2014 - 20:41

Poolster 2422

[Mijn topic]

"Sometimes the hardest thing and the right thing are the same."

4 juli 2014 - 20:45

Linkle 45597

Bogatyr Rasskazov
-Psycholoog

Terwijl iedereen aan de tafels in de eetzaal plek nam liet ik mijn blik de zaal door glijden. Veel verschillende jongvolwassene, maar allemaal hetzelfde probleem; Verslaafd.
Een zachte, spottende lach schiet tussen mijn lippen door. De personen die hen hebben opgegeven denken echt dat ze hulp krijgen hé, heerlijk zulke misleidende gedachten. Ik recht mijn rug wat waardoor ik breder ben en vouw mijn armen over elkaar heen. Mijn ogen glijden opnieuw de zaal door. Dan gaan ze naar mijn collega's. Mijn blik blijft hangen bij Will en ik zet een paar stappen zijn kant uit.
"En, kijk je er al naar uit om een paar van die verslaafde te helpen?" vraag ik met een brede grijns. Mijn stem klinkt redelijk laag waardoor deze precies bij mijn lengte past. Ik kijk Will aan en leg een arm om zijn schouder heen. "Zie je die daar," Ik wijs naar een van de meiden [Christen]. "Dat wordt me er eentje." zeg ik dan. Volgens mij is dat een sterke jonge rouw die niet zomaar opgeeft. Ik weet het niet zeker, maar het lijk er wel op. Ik laat mijn arm om Will vandaan glijden en sla mijn armen weer over elkaar heen. Mijn ogen gaan de zaal weer rond.

Ruedi Rutsaert
- Cliënt

Ik wist niet wat ik hier deed en wilde hier eigenlijk ook weer weg. Ja ik was verslaafd, nee ik wilde er niet vanaf. Mijn leven is zoveel beter geworden nadat ik drugs begon te gebruiken. Ik wil nooit meer naar mijn oude leven. Nooit meer.
Ik kijk naast mij op de plekken en frons kort. Van sommige mensen kun je het echt niet zien dat ze verslaafd zijn en van sommige wel weer. Ik weet trouwens niet of het te zien is bij mij. Ik heb er nooit op gelet. Ik bekijk de mensen die naast mij zitten, links van mij zit een donkerharige dame en rechts van mij zit een jongen, ook donker haar maar iets lichter dan dat van de jonge dame.
"Hee," zeg ik tegen beiden en ik kijk ze om en om even aan. "Ruedi is mijn naam." vertel ik de twee dan en ik steek mijn linkerhand naar de dame en mijn rechter hand naar de jongen uit. Ik grinnik even kort maar ben wel serieus. Zo heb ik contact met beiden buren en zo maken hun ook contact met elkaar. Ik ben wel slim, soms.Ik laat mijn hoofd van links naar rechts gaan en glimlach even.

[ bericht aangepast op 5 juli 2014 - 14:41 ]
Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

4 juli 2014 - 21:51

Descent 479

Ombré Rose Carver • 18 • Eetzaal

Stil zit ik op een stoel. Ik voel me alsof ik schreeuwend in een groep met honderden mensen sta en niemand mij hoort. Om mij heen mensen die ik niet ken maar blijkbaar toch iets gemeen hebben; we zijn allemaal zoals zij dat noemen 'verslaafd'. Pff, verslaafd? Misschien zijn de mensen om mij heen zijn misschien verslaafd maar ik niet. In de vorige kliniek was ik al lang afgekickt. Een paar keer een pilletje is zo erg toch ook niet? Verschrikkelijk die mensen daar, niemand legde contact met elkaar. Een stem ontwaakt me uit mijn gedachten. 'Hee' hoor ik naast me, een bruin harige jongen steek zijn had uit naar mij en zijn buurman rechts 'Ruedi is mijn naam'. Je kunt nu twee dingen doen: je afzonderen of vrienden maken. De eerste keuze bleek niet de juiste, wist ik. 'Hoi' ik schud zijn hand 'Ik ben Ombré Rose Carver'

[ bericht aangepast op 4 juli 2014 - 21:54 ]
I like my choices. I hope she likes hers.

5 juli 2014 - 10:00

Oneira 9549

''Not even the god above.''
Christen Maria North || 20 || Cliënt

Een zucht verliet mijn mond. Ik wilde hier niet zijn. Het liet me denken dat ik slap was, wat ik sowieso al was. Ik haalde een hand door mijn lokken, die voor de verandering eens netjes waren. Meestal waren ze dat niet. Maar wat wil je ook als je naar een clinic gaat. Ja, ik moest van de drugs afkomen. Dat heeft Hij me vertelt. En dan zal ik het ook doen. Maar het zou moeilijk worden, dat wist ik nu al. Toch had ik alles voor Hem over.
Rustig keek ik om me heen, maar ik zag geen mensen met wie ik wilde praten. Ik was trouwens niet zo super verslaafd. Gewoon een pilletje op een feest of als ik me rot voelde. Dat maakte toch niets uit? Goed, ik had er al 2 keer voor vast gezeten. But who care? Right, nobody. Mijn blik bleef eventjes hangen bij 3 mensen, waarvan 1 jongen beiden handen uit stook naar zijn buren. Een meisje, die zijn hand aan nam, en een jongen die nog niet reageerde. Waarom zou je hier vrienden maken? Ik zal zelf niet op mensen afstappen. Hoe eerder ik hier weg ben, hoe meer je hun zou gaan missen. En mensen konden maar gewoon op mij afstappen, ik deed geen moeite.

[Als je het niet erg vind; ik doe gewoon quotes van liedjes boven mn stukjes. Irriteert het iemand, dan stop ik ermee. Plus ik ben vandaag weg. Zal daarom ook niet precies 200 woorden schrijven.]

[ bericht aangepast op 5 juli 2014 - 10:01 ]
The monsters running wild inside of me. I'm faded

5 juli 2014 - 12:24

Debbaut 24822

John Michiels ~ Psycholoog ~ oprichter
Ik loop richting de eetzaal, het was etenstijd en heel de kliniek zat daar nu. Als ik door de deur van de eetzaal ben gelopen laat ik mijn ogen even rondkijken, tientallen jongvolwassenen. Ze denken dat ze hier geholpen zullen worden door mij en mijn team, helaas voor hen is dat alles behalve waar. We zullen ze hier blootstellen aan de nieuwste soorten drugs die nog niet op de markt zijn.
Een beetje verder zaten de andere psychologen, ik ga hun richting uit. Ik zie Bogatyr en William met elkaar praten.
Onderweg passeer ik verschillende patiënten, sommige bang en andere zaten al wat te praten. Als ik bij mijn collega's kom pak ik een stoel en ga naast William zitten. ''Zie je die daar?'' Hoor ik Bogatyr tegen William zeggen terwijl hij naar een meisje wees. ''Dat wordt me er eentje.''
Zonder ook maar één waarschuwing meng ik me in het gesprek.
''Dan wordt dat een patiënt die onder mijn supervisie komt,'' zeg ik. ''Tenzij jullie je liever met haar bezighouden uiteraard?'' Ik keek aandachtig naar het meisje. Ze heeft lange donkerblonde lokken en ziet er inderdaad uit alsof ze herrie kan schoppen. Maar toch lijkt ze mij ook te kraken. Eén ding is zeker, ik wil me met haar bezighouden.

Queer zijn is gewoon alles

5 juli 2014 - 14:40

Linkle 45597

Ik wil even herhalen dat het minimum aantal woorden 200 is! Als je op je mobiel zit en je hebt 150 woorden of iets in die richting moet je dit even aangeven, maar op een laptop lukt het wel

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

5 juli 2014 - 14:46

Debbaut 24822

Avena schreef:
Ik wil even herhalen dat het minimum aantal woorden 200 is! Als je op je mobiel zit en je hebt 150 woorden of iets in die richting moet je dit even aangeven, maar op een laptop lukt het wel

[Mijn vorige post was 207 woorden.^^]

Queer zijn is gewoon alles

5 juli 2014 - 14:47

Linkle 45597

Debbaut schreef:
(...)

[Mijn vorige post was 207 woorden.^^]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

5 juli 2014 - 14:54

Dillinger 32627

252 woorden
Barney Ian Moss || Cliënt || 24

Met een licht geïrriteerde roffel komen mijn vingers neer op het tafelblad. Ik bekeek de ruime eetzaal en keur heel de ruimte af, de sfeer zat niet helemaal goed. Tientallen jongeren rond mij, allemaal net iets jonger. Ik zie het aan hun gezichten, al zie ik er zelf niet bepaald 24 uit. Als mijn oog valt op drie heren, twee dertigers en iemand eind 50, begin 60 frons ik even en besluit ze wantrouwig te mijden.
"Hee," hoor ik dan zeggen en er wordt een hand voor mijn neus gehouden. "Ruedi is mijn naam." zegt hij dan en grinnikt even kort om iets waarvan ik niet weet wat het is. Ik pak zijn rechterhand vast en zie dat een meisje langs Ruedi dat ook doet.
"Hoi," zegt ze op een neutrale toon, maar er zit niet echt iets ijzig in. "Ik ben Ombré Rose Carver." stelt ze dan zichzelf voor en ik bekijk haar kort. Ze had donker haar en een paar tatoeages. Ik bedenk even om me bot op te stellen en hem af te wimpelen, maa besluit om het toch niet te doen. De reden zijn de drie oudere mannen achter me.
"Barney Ian Moss," zeg ik dan uiteindelijk, ik zorg dat mijn toon neutraal blijft. Ik ben nog licht onder invloed, dus nu lukt het beter dan als ik het niet ben. "Hoe oud zijn jullie precies?" vraag ik dan nieuwsgierig, ik wil toch wel eens weten wat ze hier allemaal binnen steken.

[ bericht aangepast op 5 juli 2014 - 14:56 ]
Sidera nostra contrahent solem lunamque

5 juli 2014 - 15:06

Linkle 45597

Ruedi Rutsaert - Cliënt

De eerste die reageerde was de jonge dame.
"Hoi," ze nam mijn hand aan en schudde deze. "Ik ben Ombré Rose Carver." vertelde ze toen. Ik knikte en nam mijn hand terug.
"Aangenaam kennis te maken, Ombré." zei ik toen en ik beet op een stukje onderlip. Ik liet hem rustig tussen mijn tanden vandaan glijden.
"Barney Ian Moss," hoorde ik aan de andere kant van mij. Barney had mijn hand aangepakt en schudde hem kort daarna nam ik deze terug en legde hem voor mij op de tafel neer. Ik keek hem aan en bekeek hem even.
"Hoe oud zijn jullie precies?" Ik grinnikte even en haalde een hand door mijn haren. Ik wreef mijn shirtje even recht en lik langs mijn lippen.
"Ik ben negentien jaar jong," zei ik toen met een lichte grijns. "En jij? Nee wacht, ik ga het raden..." ik was even stil en deed of ik nadacht, schudde toen mijn hoofd en haalde mijn schouders op. "Nee, ik weet het niet. Zeg jij het maar." zei ik toen en kort keek ik even naar Ombré, zodat ze wist dat ik het tegen haar had. Ik keek de zaal even rond en probeerde de leeftijden een beetje in te schatten van iedereen hier, maar het was lastig.

[ bericht aangepast op 5 juli 2014 - 15:18 ]
Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

5 juli 2014 - 15:52

Kalinda 10484

William "Will" Harrison Chandler || Psychologisch arts

Mijn tweekleurige ogen gleden peinzend over de patiënten heen. De nieuwelingen sprongen er direct tussenuit. De wantrouwige blik die hun ogen sierde, de onbekende stemmen en het feit dat ze contact met anderen probeerden te maken, zorgde ervoor dat ik direct opmerkte wie ik in de gaten moest houden en wie ik links kon laten liggen.
Even later viel mijn blik op een blond meisje, Taylor. Het meisje was één van mijn vaste cliënten Ze had klaarblijkelijk last van het laatste middel dat ik haar had toegediend. Haar vingers trilden en haar borstkas ging ietwat gejaagd op en neer. Haar lichaam was echter uitzonderlijk sterk, waardoor ze vrijwel bestand tegen de verschillende bijwerkingen leek te zijn. Op dit moment was ze één van mijn favoriete cliënten, aangezien haar gezondheid het telkens van mijn middelen wist te winnen. Het was interessant om uit te zoeken welke middelen wél effect op haar zouden hebben, en ik hield wel van een uitdaging.
Mijn gedachtegang werd al snel onderbroken door Bogatyr. Zijn lage, diepe stem drong mijn gehoorgang binnen en hij vroeg of ik zin had om de nieuwelingen te 'helpen'. Zijn woorden zorgden ervoor dat een zacht, maar hoorbaar lachje uit het diepste van mijn keel glipte.
Bogatyr sloeg één van zijn armen rondom mijn schouders heen en wees vervolgens naar een van de nieuwelingen. Het meisje oogde ietwat gevoelloos, en de Russische psycholoog leek van mening te zijn dat ze geen gemakkelijke cliënt zou zijn.
"Zij oogt sterk vanwege haar houding. Daar schuilt iets van wanhoop achter, en misschien wel iets fragiels." Ik vernauwde mijn blik eventjes, terwijl ik de donkerblonde dame nauwkeurig bekeek. "Als je haar tot op het bot breekt, blijft er niets van over. Ze lijkt me wel een interessant -"
Mijn woorden werden plotseling afgekapt door John, onze baas en tevens de oprichter van Drugaway. Hij eiste de patiënte, ofwel de verbitterde vrouw, op als zijn oogappeltje, zoals ik het graag noemde.
Ik haalde mijn schouders op. Ik had Taylor de laatste keer voor mezelf gehouden, en ik had er niet zo'n problemen mee als iemand een specifieke cliënt onder zijn hoede wilde nemen. "Ik vind het best, maar dan wil ik..." Mijn ogen scanden de nieuwelingen op een vluchtige manier, waarna ik naar de donkerharige jongen wees die al direct zijn sociale kant probeerde te tonen. Hij leek op het eerste gezicht nogal zacht van aard te zijn, maar hij bezitte meer potentie. Ik had nieuw bloed nodig, en hij zou nog wel eens de geschikte persoon daarvoor kunnen zijn. "Hem."

[Will doelt op Ruedi, trouwens. Mocht Kyle het niet willen, dan verandert Will wel van gedachten, maar ik vond Ruedi wel bij Will passen als cliënt zijnde.]

[ bericht aangepast op 5 juli 2014 - 15:57 ]
"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Index RPG Actieve Topics Zoek