[RPG] Experiments || 2 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 17 juli 2012 - 15:51 ]

Morticia schreef:
(...)
(Haha, lol, ik ook toen ik er gelijk aan dacht "dat wordt 'm" ^^)

{Idd, haha. }

Caleb Zeno Blake.
“Je kan ook normaal tegen me praten, verdomme!” Vloekte ze naar me, maar terwijl ik mijn ogen geïrriteerd rolde, liep ik toch door. Het is ook te lastig om te vragen voor een kleine ‘dank je’, hé? Vrouwen, ik snap ze echt niet. Lastige wezens.
Zij eet nu waarschijnlijk al dat eten op als een klein varkentje… en ik vind het dan ook logisch om de manier hoe ze me behandelde, dat ik hierom moet lachen, ook al is het niet echt lachen, maar meer een zacht, sadistisch gegrinnik.
Ik kijk om de hoek en zie haar ook daadwerkelijk al het eten snel op eten, waarschijnlijk heeft zij het inderdaad al heel lang niet gehad om hiervan te mogen genieten. Als ik haar dit meermaals zou geven, zou ze me dan misschien mogen? Wacht. Wat zou mij dat eigenlijk uitmaken? Ik ben haar onderzoeker, niet haar kinderoppas of een vriend. Gatver, ik moet daar geen eens aan denken!
Zonder het echt door te hebben liep ik terug en stond voor de dichte cel van haar. “Je kunt ook wat aardiger terug reageren, hoor. Jij bent degene die me zo genoemd heeft, ik zei alleen maar wat jij mij zo aardig was te melden.”

†

[Ff een bump voor mezelf, zodat ik dit niet vergeet in -> Mijn Topic's.]

Blanche -> Cloudbreaker.

Axelle Francesca Stephens.

Nadat ik het gehele bord leeg heb gegeten en geen enkel kruimeltje heb overgelaten schuif ik het bord naar de deur en ga op mijn bed zitten. Nou, eigenlijk kan ik het geen bed noemen. Het is een stalen frame met een lattenbodem en een dun matras. Uiteindelijk ben ik er aan gewend geraakt en dan ligt het best comfortabel, vergeleken met de vloer.
Ik kijk naar de dichte celdeur. Waarschijnlijk staat hij daar allang al niet meer en zit hij ergens tv te kijken of zoiets. Daar zie ik hem wel voor aan.
"Je kunt ook wat aardiger terug reageren, hoor. Jij bent degene die me zo genoemd heeft, ik zei alleen maar wat jij mij zo aardig was te melden,"
Ik schrik en schiet over eind. "Waarom zou ik in godsnaam vriendelijk tegen jou zijn, terwijl je mij als een.. een.." Ik veeg de opkomende tranen weg. "Je behandelt me als een dode! Ik krijg geen eten, amper water en deze cel is ook vreselijk!" Brul ik naar de dichte deur. "Voordat ik vriendelijk tegen jou ga doen, moet je mij eerst normaal gaan behandelen!"

ah crap ik moest hier ook nog reageren ;o Serieus heb in geen weken op een enkele RPG gereageerd ;o Maar goed, eerst slapen.

No growth of the heart is ever a waste