[RPG] Alcatraz - One. - Speeltopics

[ bericht aangepast op 5 mei 2012 - 10:13 ]

Aragog schreef:
[Ik heb gewoon niks te doen :'D..]

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

[Jaa is goed, Maya zit nogsteeds aan een tafel in de eetzaal :"D Moesten ze al in de cellen zijn ofzo?]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Aragog schreef:
[Jaa is goed, Maya zit nogsteeds aan een tafel in de eetzaal :"D Moesten ze al in de cellen zijn ofzo?]

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

[Is goed!]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

• Delphine Sarah Parker

Omdat Nicole niet antwoordt op mijn vraag -waarschijnlijk met haar gedachten ergens anders- kijk ik nog maar eens rond. De cipier Drew is al weg bij het meisje en ik wil weten wat hij gezegd heeft. Nonchalant sta ik op en loop zonder verder iets te zeggen door naar het tafeltje en zet me neer op de houten stoel tegenover het meisje. Meteen steek ik mijn hand uit en zeg: 'Mijn naam is Delphine, nieuw hier.' om maar meteen met de deur in huis te vallen. Ik wil iets te doen hebben zodat ik niet meer constant aan Lucas moet denken.

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

[Ik ga nu beginnen aan mijn langere stukje en als ik die gepost heb even wat eten :,)]

You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

• Delphine Sarah Parker

Omdat Nicole niet antwoordt op mijn vraag -waarschijnlijk met haar gedachten ergens anders- kijk ik nog maar eens rond. De cipier Drew is al weg bij het meisje en ik wil weten wat hij gezegd heeft. Nonchalant sta ik op en loop zonder verder iets te zeggen door naar het tafeltje en zet me neer op de houten stoel tegenover het meisje. Meteen steek ik mijn hand uit en zeg:
'Mijn naam is Delphine, nieuw hier.' om maar meteen met de deur in huis te vallen. Ik wil iets te doen hebben zodat ik niet meer constant aan Lucas moet denken.

[ bericht aangepast op 5 mei 2012 - 13:22 ]

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Maya Juliëtte Adams

Verveeld keek ik op naar het meisje wat zich voorstelde als Delphine. Ik pakte haar hand niet vast, maar glimlachte kort. ''Maya, ze noemen me May.'' mompelde ik, en bekeek haar even. Ze zag er wel oké uit, misschien was ze anders dan die andere groentjes die hier altijd kwamen. We zullen zien.

[Ze is nogal bitchy, niet op letten :'D]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

• Delphine Sarah Parker

Omdat het meisje mijn uitgestoken hand niet aanpakt laat ik hem maar slap langs mijn lichaam glijden. Goed, dan niet.
May ziet er echt goed uit, valt me op. Waarschijnlijk zit ze hier al wat langer want ik zie de kringen onder haar ogen en haar onrustige handen. Maar toch heeft ze een zeker zelfvertrouwen over zich heen, dat ik niet kan plaatsen.
'Hé, kan je me misschien wat meer vertellen over de cipier waar je eerder mee praatte?' vraag ik op een nonchalante toon; alsof haar antwoordt me helemaal niets uit maakt. Maar eigenlijk wacht in vanbinnen in spanning af wat ze gaat zeggen.

[ bericht aangepast op 5 mei 2012 - 13:28 ]

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Maya Juliëtte Adams

Ik fronste. Ah, mensen hielden ons dus in de gaten. ''Drew bedoel je?'' mompelde ik, en haalde mijn schouders op. ''Hij is niet veel anders als de anderen.'' begon ik. ''Eigenwijs, agressief en standvastig.'' vatte ik kort samen, en keek haar aan. ''Hoezo, eigenlijk?'' vroeg ik haar uiteindelijk, en trok een wenkbrauw op. Nieuwsgierige types werd ik al snel zat, ik hoopte voor haar dat ze niet al te veel ging vragen.

[ bericht aangepast op 5 mei 2012 - 13:32 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Alexandra

Ik zuchtte toen ik werd opgeroepen. Alles was hier toch rustig, dus ik kon wel eventjes weg. Een gevange die weer moeilijk deed. Ik zei dat ik eraankwam en stond op. Ik zette mijn looppasje op en kwam uit in de zaal waar het gebeurde. Een rel, weeral. Ze kenden me hier vooral als streng, agressief. Tja. Mijn gefluit kenden ze ook uit duizenden. Ik stak 2 vingers in mijn mond en floot er hard op. Iedereen stopte, behalve degenen die waren begonnen met de rel. Een paar bewakers stormden erop. "Hou jullie manieren, en ga verder waar je gekomen was". Ik stapte weer weg naar de eetzaal en begon tussen de tafeltjes door te lopen.

• Delphine Sarah Parker

May begint de eigenschappen van Drew op te sommen. Eigenwijs en standvastig... dat staat me wel aan.
"Hoezo eigenlijk?" vraagt ze me. Tientallen antwoorden schieten door mijn hoofd, maar de waarheid zeg ik niet. Als ik dit meisje zou vertellen dat ik wat meer over een cipier wil weten omdat hij lijkt op de jongen die me bedrogen, bestolen en gemanipuleerd heeft, zou ze me voor gek verklaren. Dus haal ik mijn schouders op en zeg op een luchtige toon:
"Hij zag er niet slecht uit en ik vroeg me af of alle cipiers tegen de gevangenen praten."
Voor de zoveelste keer kijk ik rond in de zaal. Het is hier net een rusthuis, bedenk ik me.
"Hé, zullen we de boel hier eens wat wilder maken?" stel ik voor. Zo zal ik waarschijnlijk wel de aandacht van Drew trekken én kan ik mijn gedachten over Lucas van me afzetten. Twee vliegen in één klap.

[ bericht aangepast op 5 mei 2012 - 13:36 ]

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Maya Juliëtte Adams

Een lichte grijns sierde mijn lippen. Misschien was ze zo erg nog niet.. ''Wat had je in gedachten?'' vroeg ik, een tikkeltje geïnteresseerder dit keer. Ik heb het afgelopen jaar al veel rellen veroorzaakt en meegemaakt, het verveelde nooit; vooral de reactie van sommige cipiers niet. Ik was blij dat ik Drew wat beter kende dan de rest, aangezien hij soms redelijk streng kon zijn. Ik haalde weer even een hand door mijn donkere haren, en keek haar nieuwsgierig aan.

[Ik moet zo gaan.. Heel misschien kom ik af en toe op mijn mobiel, ben sowieso voor zessen terug (:]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Merylle Aurélie Virginie Isabelle Blanche –Beau-


‘Ik rookte zo’n vijfenveertig sigaretten per dag, je kickt niet zomaar af. Ik heb ze al geen jaar meer aangeraakt maar inderdaad, ik snak er wel naar. En gelukkig ben ik een mens dan kan ik tenminste mijn pleziertjes beleven, als robot zou het toch wat moeilijker worden.’
Goh en hij denkt nog 60 jaar hier te zitten, misschien moet ik hem even uit de droom helpen vijfenveertig sigaretten per dag waren nou niet echt een goede basis voor een lang leven en al helemaal niet in combinatie met het leven hier in de gevangenis. Zelf rookte ik ook wel maar ik deed het rustig aan vijfenveertig sigaretten per dag betekent voor mij dat zo’n sigaret gewoon een verlengde van je tong is en niets anders. In tegenstelling tot hem kan ik helaas niet zeggen dat ik gestopt ben, iedere dag verlang ik nog naar zo’n sigaret en mijn humeur wordt met de minuut slechter, iets wat ik niet onder controle heb helaas.
‘Dat is mooi,’ zeg ik alleen maar, een ander onderwerp lijkt me helemaal niet verkeerd.
‘ach ja je pleziertjes was ik het toch bijna vergeten daar leef je voor. Helaas wordt dat een beetje moeilijk hier in de gevangenis. Tenzij je jouw behoeftes graag uit wil leven op je celgenoot,’ glimlach ik liefjes terwijl ik snel een blik werp op de celgenoot van Victor die ergens verderop aan de tafel zit. Nee, hij zou dat vast niet op prijs stellen of ze moeten allebei wel heel erg wanhopig zijn, misschien zit ik erlangs en is dat een van hun dagelijkse bezigheden. Je weet het maar nooit de cellen zijn immers geheel afgesloten op het luik in de deur na dan.
‘Je moet wel goed opletten hé, als je goed terug gaat heb ik het je al verteld. En nee, het is geen secret, dirty zou je het kunnen noemen,’ lacht hij
Het is er weer zo een alsof die hier niet al genoeg zaten lekker standaard. ‘Dacht ik het niet stiekem had ik nog een klein beetje hoop dat er iets originelers uit zou komen maar blijkbaar heb ik je toch te hoog ingeschat jammer, bovendien heb ik wel geluisterd Victor ik sla alle informatie die ik hier krijg goed op vergis je niet ik wil alleen graag even zeker weten of ik het bij het rechte eind heb. Zo te horen wel he ach ik had eigenlijk ook niet anders verwacht. Iemand als jij het kon ook haast niet anders,’ glimlach ik.

Toch moet ik hem ergens wel gelijk geven, ik mis mijn tijden. Deze gevangenis en het leven dat ik nu leid is helaas niet te vergelijken met mijn oude leven. Het kraakpand, waar ik toen verbleef, in zijn volle glorie, de mengeling van rook en goedkope parfum die overal in de kamers hing. De doffe planken en stofnesten tegen het plafond. Vochtige plekken in het ordinaire behang. De roze kralenketting die voor de deuropeningen hingen. De muziek die vrijwel altijd te hard stond en dan had ik het nog niet over de mensen hoewel ze vrijwel allemaal hetzelfde in elkaar staken. Dan waren er ook nog die nachten vol passie en vurigheid, toen alles nog mogelijk was. Een gemiddelde man had ik in een paar minuten om mijn vingers gewonden als ik er een nodig had. Ik kijk Victor even aan, hij is een typisch voorbeeld van zijn soort en ik heb een hekel aan hun opvattingen over meisjes. Nog meer heb ik een hekel aan hun slachtoffers, hun zwakheid vooral. In the Gang golden dezelfde opvattingen maar ik had de rollen omgedraaid, niet dat ik me wilde vergelijken met Victor want volgens mij lag dat heel anders. Ik had mannen gebruikt als ik ze nodig had, nachtelijke avontuurtjes hoorden daarbij, soms zelfs een zogenaamde relatie. Het maakte mij niet uit zolang ik maar kreeg wat ik hebben wilde. Tuurlijk had ik daarnaast ook nog mijn eigen plezier en mijn eigen behoeftes en die kwamen bepaald geen tekort, echt gevoel had ik nooit geïnvesteerd. Op het moment dat ik zoiets zou doen had ik de touwtjes uit handen gegeven, mensen de kans gegeven om mij kapot te maken en die kans gunde ik niemand.

Nogmaals kijk ik rond, hier is het anders. Een minimaatschappij, verschillende mensen met verschillende beweegredenen en achtergronden. Sommigen hadden volgens mij nog nooit een pistool in hun handen gehad. De cellen hadden geen sfeer, niets dat personalisatie aangaf. Kale muren en vochtige luchtstroom alhoewel er geen ramen aanwezig waren. De hele inventaris was oud en vies. Mijn behoeftes gingen hier al helemaal niet meer op.

You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

• Delphine Sarah Parker

Maya grijnsde naar me en ik zag in haar ogen dat ze het een goed idee vond. Misschien leek zij nog wel het meest op mij van karakter. Altijd in voor iets om de boel op stelten te zetten.
"Wat doe je meestal om een rel op gang te zetten?" vroeg ik glimlachend. "Dit is namelijk mijn eerste keer in de gevangenis." net toen ik die zin had uitgesproken, realiseerde ik me dat dat de waarheid was. Hoeveel slechte dingen ik ook had gedaan in de buitenwereld, nog nooit was ik achter tralies gezet. Nog nooit had iemand mijn vrijheid van me afgenomen.
Een verstikkende woede maakte zich ineens meester van me. Waar haalde ze het recht vandaan om me zomaar op te sluiten, als een beest in een kooi? Ik richtte me naar Maya en mijn ogen spoten vuur.
"Let's do this thing."

[No problem ^^ ]

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien